“Please… do not get killed.” The se

“Please… do not get killed.” The several great Patriarchs could only sigh heavily in their hearts.

Hui Ran stood in front of Yun Che. His slightly narrowed eyes were flickering with an extremely dangerous light. His body was already unusually tall, on top of that, every single one of his muscle were popping out. Just his figure alone already imposed a fearful pressure. Even though he didn’t release his aura, there was an invisible pressure, and it had already heavily pressured on Yun Che’s heart and soul.

“This guy’s strength is no weaker than than that Number One Under Heaven from the elven race,” Jasmine said coldly. “You are far weaker than him. Even if you were in your best condition, there is no question that you would lose fighting against him, let alone now when you only have ten percent of profound energy and strength left.”

“I am indeed not as strong as him,” Yun Che replied while gasping for his breath, “But that doesn’t mean… I can’t beat him today!”

Jasmine scoffed softly and said, “Under the rule of leaving the arena would count as a loss, it is indeed possible for you to beat him… but you will need enough luck!”

“My luck has never been bad.”

“Hmph.” Duke Hui Ran scoffed softly in contempt and arrogance. He crossed his arms over his chest, and looked at Yun Che indifferently, “Since you were able to beat this duke’s younger brother, you barely qualify to be this duke’s opponent. This duke had always disdained fighting against someone who had already almost used up all of their profound energy, but you… are even more not worthy for this duke to waste time on.”

He didn’t take out a weapon, pointed at Yun Che with one finger, and ticked his finger in contempt, “You can attack now.”

“Heh,” Yun Che laughed coldly, laughing with even more scorn, “As expected, you Duke Huai Palace people are only a bunch of trash who are just talk. Even though now I only have less than ten percent of my profound energy, it is enough to beat trash like you.”

With Hui Ran’s strength and prestige, he had never had anyone say anything like that to him from birth to now. No one ever had the ability or the guts to be so presumptuous in front of him. Duke Hui Ran’s eyes slowly narrowed. He didn’t get mad, he just smiled lightly, as a cold glare of brutality flashed deep in his eyes, “With just you?”

Suddenly, Duke Huai’s sound transmission was sent to his ears, “Stop chitchatting with him and kill him immediately!”

“Yes! With just me!”

Followed by a “clang”, Yun Che pulled out his heavy sword from the ground. A type of heavy yet insolent might was instantly released, and it made Hui Ran twitch his eyebrows slightly… but it merely made him twitch his eyebrows, it was still followed by a contempt wry smile.

Yun Che seemed to have not realized entirely that his strength was not enough to threaten Hui Ran at all. He raised his heavy sword and roared deeply, “Let me see how long you can stand under the attack of my sword! Haah!!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โปรดได้รับการฆ่าไม่" การขึงดีหลายอาจเพียงถอนหายใจหนักในใจRan หุยยืนหน้ายุน Che เล็กน้อยขอบตาก็กระพริบพร้อมไฟอันตรายมาก ร่างกายของเขาได้แล้วสูงผิดปกติ ที่ ถลนทุกหนึ่งเดียวของกล้ามเนื้อของเขา เพียงเขารูปเดียวแล้วกำหนดความดันกลัว แม้ว่าเขาไม่ปล่อยออร่าของเขา มีความดันมองไม่เห็น และมันมีอยู่แล้วหนักกดดันในหัวใจและจิตวิญญาณ Yun Che"ความแข็งแรงของผู้ชายคนนี้เป็นไม่ต่ำกว่ากว่าที่หนึ่งภายใต้สวรรค์จากการแข่งขัน elven มะลิกล่าวว่า จ้างงาน "คุณอยู่ไกลอ่อนกว่าเขา แม้ว่าคุณอยู่ในสภาพที่ดีที่สุดของคุณ มีคำถามที่คุณจะสูญเสียการสู้รบกับเขา ให้อยู่คนเดียวตอนนี้เมื่อคุณมีเพียง 10% ของพลังงานที่ลึกซึ้งและความแข็งแรงด้านซ้าย""ผมจริงไม่เข้มแข็งเช่นเขา Yun Che ตอบขณะ gasping สำหรับลมหายใจของเขา "แต่ไม่ได้หมายความ... ฉันไม่สามารถเอาชนะเขาวันนี้"จัสมิน scoffed เบา ๆ และกล่าว ว่า "ภายใต้การปกครองของออกจากเวทีจะนับเป็นการสูญเสีย เป็นไปได้แน่นอนสำหรับคุณที่จะชนะเขา... แต่คุณโชคดีพอ""โชคดีของฉันแล้วไม่ดี""Hmph" Ran ฮุยดยุ scoffed เบา ๆ ในการดูถูกและหยิ่ง เขาข้ามแขนของเขาที่หน้าอกของเขา และดู Yun Che indifferently "ตั้งแต่คุณสามารถเอาชนะน้องชายดยุคนี้ คุณแทบไม่มีคุณสมบัติเป็น ดยุคนี้ฝ่ายตรงข้าม ดยุคแห่งนี้ได้ดูถูกต่อสู้กับคนที่เคยใช้แล้วเกือบทั้งหมดของพลังงานที่ลึกซึ้งของพวกเขา แต่คุณ...ไม่ยิ่งขึ้น เสมอควรดยุคนี้จะเสียเวลาในการ "เขาไม่ได้ออกอาวุธ ชี้ไปที่ Yun Che หนึ่งนิ้ว และติ๊กนิ้วดูหมิ่นดูแคลน "คุณสามารถโจมตีขณะนี้""Heh," Yun Che หัวเราะจ้างงาน หัวเราะ ด้วยยิ่ง scorn "ตามที่คาดไว้ คุณดุ๊กห้วยวังท่านได้พวงของถังขยะที่มีการพูดคุยเพียงเท่านั้น แม้ว่าตอนนี้ ฉันมีเพียงน้อยกว่าร้อยละ 10 ของพลังงานที่ลึกซึ้งของฉัน มันเป็นเพียงพอที่จะเอาชนะถังขยะเช่นเดียวกับคุณ"ฮุย Ran แรงและเพรสทีจ เขาไม่ได้พูดอะไรที่เหมือนกับเขาตั้งแต่แรกเกิดถึงตอนนี้ทุกคน ไม่เคยมีความสามารถหรือกึ๋นถือดังนั้นหน้าเขา ตาดุ๊กฮุย Ran narrowed ช้า เขาไม่ได้บ้า เพียงยิ้มเบา ๆ เป็นแสงจ้าเย็นอันโหดเหี้ยมประกายในดวงตาของเขา "ด้วยเพียงคุณ"ทันใดนั้น ส่งดยุคแห่งห้วยส่งเสียงให้หูของเขา "หยุด chitchatting กับเขา และฆ่าเขาทันที"ใช่ครับ มีเพียงฉัน"ตาม ด้วย "clang" ยุน Che ดึงออกดาบหนักจากพื้นดิน ชนิดของหนัก ยังกำเริบอาจถูกนำออกใช้ได้ทันที และมันทำให้ฮุย Ran twitch คิ้วของเขาเล็กน้อย... แต่เพียงทำให้ twitch คิ้วของเขา มันยังคงตามมา ด้วยรอยยิ้ม wry ดูถูกYun Che ดูเหมือนจะ ได้รับทั้งหมดที่แข็งไม่พอที่จะคุกคาม Ran ฮุยเลย เขายกดาบหนัก และคำรามลึก ให้นานเท่าที่คุณสามารถยืนภายใต้การโจมตีของดาบของฉัน Haah !!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ได้โปรด ... ไม่ได้รับการฆ่า." พระสังฆราชหลายที่ดีเท่านั้นที่จะถอนหายใจอย่างมากในหัวใจของพวกเขา.

ฮุย Ran ยืนอยู่หน้า Yun Che ดวงตาลดลงเล็กน้อยของเขาถูกริบหรี่กับแสงเป็นอันตรายอย่างยิ่ง ร่างของเขาถูกแล้วสูงผิดปกติในด้านบนของที่ทุกหนึ่งเดียวของกล้ามเนื้อของเขาถูก popping ออก เพียงแค่ตัวเลขของเขาเพียงอย่างเดียวแล้วกำหนดความดันกลัว แม้เขาจะไม่ปล่อยกลิ่นอายของเขามีความดันที่มองไม่เห็นและมันมีอยู่แล้วอย่างหนักกดดันในหัวใจหยุนเจ๊และจิตวิญญาณ.

"ความแข็งแรงของผู้ชายคนนี้ไม่อ่อนแอกว่ากว่าจำนวนที่หนึ่งใต้ฟ้าจากการแข่งขันพราย" จัสมิน กล่าวอย่างเย็นชา "คุณอยู่ห่างไกลที่อ่อนแอกว่าเขา แม้ว่าคุณจะอยู่ในสภาพที่ดีที่สุดของคุณมีคำถามว่าคุณจะสูญเสียการต่อสู้กับเขาไม่ให้อยู่คนเดียวตอนนี้เมื่อคุณมีเพียงร้อยละสิบของพลังงานที่ลึกซึ้งและแรงเหลือ. "

" ผมแน่นอนไม่แข็งแรงเท่าเขา "หยุน Che ตอบในขณะที่หอบลมหายใจของเขา " แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า ... ฉันไม่สามารถเอาชนะเขาในวันนี้!"

จัสมินด่าเบา ๆ และกล่าวว่า "ภายใต้การปกครองของการออกจากที่เกิดเหตุจะนับเป็นความสูญเสียก็ย่อมเป็นไปได้สำหรับ คุณจะเอาชนะเขา ... แต่คุณจะต้องโชคพอ! "

" โชคดีของผมที่ไม่เคยมีที่ไม่ดี. "

" ฮึ่ม. "ดยุคฮุย Ran ด่าเบา ๆ ในการดูถูกและหยิ่ง เขากระชากแขนของเขามากกว่าหน้าอกของเขาและมองไปที่ยุนเจ๊เอาใจใส่ "ตั้งแต่คุณมีความสามารถที่จะชนะน้องชายของดยุคนี้คุณแทบจะมีคุณสมบัติที่จะเป็นฝ่ายตรงข้ามของดยุคนี้ ดยุคนี้ได้ดูถูกเสมอต่อสู้กับคนที่มีอยู่แล้วเกือบทั้งหมดใช้พลังงานอย่างลึกซึ้งของพวกเขา แต่คุณ ... มีมากขึ้นไม่คุ้มค่าสำหรับดยุคนี้เสียเวลาในการ. "

เขาไม่ได้ใช้ออกอาวุธชี้ไปที่ยุน Che ด้วยนิ้วเดียวและ ticked นิ้วของเขาในการดูถูก "คุณสามารถโจมตีได้ในขณะนี้."

"เอ๋" ยุนเจ๊หัวเราะอย่างเย็นชาหัวเราะกับดูถูกมากยิ่งขึ้น "เป็นที่คาดหวังคนที่คุณดุ๊กห้วยพระราชวังเป็นเพียงพวงของถังขยะที่เป็น เพียงแค่พูดคุย ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันมีเพียงน้อยกว่าร้อยละสิบของพลังงานที่ลึกซึ้งของฉันมันเป็นพอที่จะเอาชนะถังขยะเช่นคุณ. "

กับความแรงฮุ่ยวิ่งและศักดิ์ศรีเขาไม่เคยมีใครพูดอะไรอย่างนั้นกับเขาตั้งแต่แรกเกิดถึงตอนนี้ ไม่เคยมีใครมีความสามารถหรือความกล้าที่จะให้เกรงใจในด้านหน้าของเขา ตาของดยุคฮุ่ยวิ่งลดลงอย่างช้าๆ เขาไม่ได้บ้าเขาเพียงแค่ยิ้มเบา ๆ เป็นแสงจ้าเย็นโหดประกายลึกลงไปในดวงตาของเขา "มีเพียงคุณ?"

ทันใดนั้นส่งผ่านสัญญาณเสียงดยุคห้วยถูกส่งไปยังหูของเขา "หยุด chitchatting กับเขาและฆ่าเขา ทันที! "

" ใช่! มีเพียงฉัน! "

ตามด้วย" เสียงดังกราว "เจ๊ยุนดึงดาบออกหนักของเขามาจากพื้นดิน ประเภทของหนักอาจยังอวดดีได้รับการปล่อยตัวทันทีและมันทำให้ฮุยวิ่งชักคิ้วเล็กน้อย ... แต่มันเป็นเพียงการทำให้เขาชักคิ้วของเขาก็ยังคงตามมาด้วยการดูถูกรอยยิ้มเบี้ยว.

Yun Che ดูเหมือนจะไม่ได้ตระหนักว่าทั้งเขา แข็งแรงไม่เพียงพอที่จะเป็นภัยคุกคามต่อฮุ่ยวิ่งทั้งหมด เขายกดาบหนักของเขาและคำรามลึก "ให้ฉันดูว่าระยะเวลาที่คุณสามารถยืนอยู่ภายใต้การโจมตีของดาบของฉัน! Haah !! "