Pear psylla, Cacopsylla chinensis (

Pear psylla, Cacopsylla chinensis (Yang and Li) (Hemiptera: Psyllidae) has been one of more important pests of commercial pears in Palearctic and Nearctic Region since it can suck the sap from young leaves, shoots, and buds (Luo et al. 2012). The most notable morphological characteristic of the adults is seasonal dimorphism (Horton et al. 1994), that is, they are small, light-colored (summer form) during growing season, then become large and dark in later autumn and winter (winter form) (Butt and Stuart 1986). High-density populations of C. chinensis can cause premature leaf drop, diminish plant growth, and reduce fruit size by sucking the sap of leaves, shoots, and fruits. In addition, they are also considered vectors of pear pathogens such as Erwinia amylovora Burrill (Hildebrand et al. 2000) andCandidatus Phytoplasma pyri (Carraro et al. 1998). Their honeydew promotes sooty mould on leaves and fruits (Shaltiel-Harpaz et al. 2014).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกแพร์ psylla, Cacopsylla chinensis (ยางและ Li) (Hemiptera: Psyllidae) ได้รับศัตรูพืชสำคัญของแพร์พาณิชย์ในเขตภูมิภาค Nearctic อย่างใดอย่างหนึ่ง เพราะมันสามารถดูดซับ จากใบอ่อน หน่อ ตา (ลู et al. 2012) สัณฐานลักษณะโดดเด่นที่สุดของผู้ใหญ่พฟิสซึ่ตามฤดูกาล (ฮอร์ตัน et al. 1994), คือ มีขนาดเล็ก ฤดู กาล แสงสี (แบบฟอร์มฤดูร้อน) ระหว่างการเจริญเติบโต แล้วกลายเป็นขนาดใหญ่ และสีเข้มในฤดูใบไม้ร่วงหลัง และฤดูหนาว (ฤดูหนาวแบบฟอร์ม) (ชนและ Stuart 1986) ประชากรความหนาแน่นสูงของ C. chinensis สามารถทำให้ลดลงใบแก่ก่อนวัย ลดการเจริญเติบโตของพืช และลดขนาด โดยการดูดซับ ของ หน่อ ผลไม้ นอกจากนี้ พวกเขายังถือว่าเวกเตอร์ของแพร์เชื้อเช่น Erwinia amylovora Burrill (Hildebrand et al. 2000) andCandidatus pyri Phytoplasma (Carraro et al. 1998) น้ำหวานของพวกเขาส่งเสริมแม่พิมพ์สีเขม่าบนใบและผลไม้ (Shaltiel-Harpaz et al. 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

psylla ลูกแพร์ Cacopsylla chinensis (หยางและหลี่) (Hemiptera: Psyllidae) ได้รับหนึ่งของศัตรูพืชที่สำคัญมากขึ้นของลูกแพร์ในเชิงพาณิชย์ในพาลีอาร์คติและ Nearctic ภาคเพราะมันสามารถดูด SAP จากใบอ่อนยอดและตา (Luo et al, 2012. ) ลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่โดดเด่นที่สุดของผู้ใหญ่คือพฟิสซึ่ฤดูกาล (ฮอร์ตัน et al. 1994) นั่นคือพวกเขามีขนาดเล็กสีอ่อน (แบบฤดูร้อน) ในช่วงฤดู​​ปลูกแล้วจะมีขนาดใหญ่และความมืดในฤดูใบไม้ร่วงในภายหลังและในช่วงฤดู​​หนาว (แบบในช่วงฤดู​​หนาว ) (ก้นและสจ็วต 1986) ประชากรมีความหนาแน่นสูงของซี chinensis สามารถก่อให้เกิดการลดลงของใบก่อนวัยอันควรลดการเจริญเติบโตของพืชและผลไม้ลดขนาดโดยการดูด SAP ของใบยอดและผลไม้ นอกจากนี้พวกเขายังได้รับการพิจารณาเป็นพาหะของเชื้อโรคเช่นลูกแพร์ Erwinia amylovora Burrill (Hildebrand et al. 2000) andCandidatus Phytoplasma pyri (Carraro et al. 1998) น้ำหวานของพวกเขาส่งเสริมแม่พิมพ์เขม่าดำบนใบและผลไม้ (Shaltiel-Harpaz et al. 2014)