Oxidative stress and catalysisOxida

Oxidative stress and catalysis
Oxidative stress is often brought in context with nanotoxicology. It can be measured directly with dichlorofluorecein or indirectly by the upregulation of reactive oxygen species (ROS) eliminating enzymes like superoxide dismutase [34]. Another approach involves tests whether the nanoparticle dependent toxicity can be reduced by the application of an antioxidant. Widely used semiconductor materials such as lead sulfide nanoparticles may have the potential to generate oxidative stress in the lung. A recent study tested the toxicity of intratracheally applied 30 nm and 60 nm lead sulfide nanoparticles on rats. Oxidative damage was evaluated based on superoxide dismutase, total antioxidant capacity, and concentration of malondialdehyde. In addition to inflammatory responses, both 30 nm and 60 nm groups showed increased oxidative damage compared to control groups. The effect was significantly stronger for the 30 nm lead sulfide compared to the 60 nm nanoparticles [35]. Another nanomaterial which is associated with oxidative stress is nanosized titanium dioxide. Li et al. induced pulmonary injury in mice by daily intranasal instillation of suspended 294 nm TiO2 nanoparticles for 90 days,demonstrating that the rate of reactive oxygen species (ROS) generation increased with increasing TiO2 doses.Moreover lipid, protein and DNA peroxidation products were identified in elevated doses, which suggests that ROS dependent lung damage was significant in the nanoparticle treated animals [36]. Furthermore, in vitro tests on BEAS2B and A549 lung cell lines demonstrated that the commonly used nanoparticles ZnO and Fe2O3 are very different in terms of creating oxidative stress. The Fe 2O3 nanoparticles with an average diameter of 39 nm were distributed in the cytoplasm, whereas the 63 nm ZnO nanoparticles were trapped in organelles such as the endosome.In contrast to the Fe2O3 nanoparticles the ZnO nanoparticles caused reactive oxygen species production as well as cell cycle arrest, cell apoptosis, mitochondrial dysfunction and glucose metabolism perturbation [37] (Table 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเครียด oxidative และเร่งปฏิกิริยามักจะนำความเครียด oxidative ในบริบทกับ nanotoxicology มันสามารถจะวัด ด้วย dichlorofluorecein โดยตรง หรือโดยอ้อม โดย upregulation พันธุ์ปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS) ขจัดเอนไซม์เช่นซูเปอร์ออกไซด์ dismutase [34] วิธีการอื่นเกี่ยวข้องกับการทดสอบว่าสามารถลดความเป็นพิษขึ้น nanoparticle โดยการประยุกต์ใช้สารต้าน ใช้วัสดุสารกึ่งตัวนำเช่นเก็บกักนำซัลไฟด์อาจมีศักยภาพในการสร้างความเครียด oxidative ของปอด การศึกษาล่าสุดผ่านทดสอบความเป็นพิษของ intratracheally ใช้ 30 nm และ 60 nm รอซัลไฟด์เก็บกักในหนู ความเสียหาย oxidative ถูกประเมิน ตาม dismutase ซูเปอร์ออกไซด์ สารต้านอนุมูลอิสระรวมกำลัง ความเข้มข้นของ malondialdehyde ตอบนอกจากนี้การอักเสบ ทั้ง 30 nm และ 60 nm กลุ่มพบเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมเสีย oxidative ผลมีกำลังอย่างมากสำหรับผู้ 30 nm รอซัลไฟด์เมื่อเทียบกับการเก็บกักการ nm 60 [35] Nanomaterial อื่นซึ่งสัมพันธ์กับความเครียด oxidative เป็นตัวรองไทเทเนียมไดออกไซด์ Li et al. เกิดจากการบาดเจ็บของระบบทางเดินหายใจในหนู โดยวัน intranasal instillation ของระงับ 294 nm TiO2 เก็บกัก 90 วัน เห็นว่า อัตราปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS) พันธุ์รุ่นเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มปริมาณ TiO2 นอกจากนี้ ไขมัน โปรตีน และดีเอ็นเอ peroxidation ผลิตภัณฑ์ระบุอยู่ในปริมาณสูง ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ROS ปอดขึ้นอยู่กับความเสียหายสำคัญในสัตว์ nanoparticle ที่ถือว่า [36] นอกจากนี้ ทดสอบในบรรทัด BEAS2B และ A549 ปอดเซลล์แสดงเก็บกักมักใช้ ZnO และ Fe2O3 มากแตกสร้างความเครียด oxidative เก็บกัก 2O3 Fe มีเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของ 39 nm ได้กระจายในไซโทพลาซึม ในขณะที่ถูกเก็บกัก ZnO nm 63 มี organelles เช่นเอนโดโซม ตรงข้ามเก็บกัก Fe2O3 ZnO เก็บกักเกิดปฏิกิริยาออกซิเจนชนิดผลิตตลอดจนจับกุมรอบเซลล์ เซลล์ apoptosis ชวน mitochondrial และ perturbation เผาผลาญกลูโคส [37] (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเครียดออกซิเดชันและการเร่งปฏิกิริยาความเครียดออกซิเดชันถูกนำมามักจะอยู่ในบริบทที่มี nanotoxicology
มันสามารถวัดได้โดยตรงกับ dichlorofluorecein หรือทางอ้อมโดย upregulation ของออกซิเจน (ROS) ขจัดเอนไซม์ superoxide dismutase เช่น [34] อีกวิธีหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบความเป็นพิษของอนุภาคนาโนว่าขึ้นอยู่กับสามารถลดลงได้โดยการประยุกต์ใช้สารต้านอนุมูลอิสระที่ ใช้กันอย่างแพร่หลายวัสดุเซมิคอนดักเตอร์เช่นตะกั่วซัลไฟด์นาโนอาจมีศักยภาพที่จะสร้างความเครียดออกซิเดชันในปอด ผลการศึกษาล่าสุดที่ผ่านการทดสอบความเป็นพิษของใช้ intratracheally 30 นาโนเมตรและ 60 นาโนเมตรนำอนุภาคนาโนซัลไฟด์ในหนู ความเสียหายออกซิเดชันถูกประเมินบนพื้นฐานของ superoxide dismutase, สารต้านอนุมูลอิสระรวมและความเข้มข้นของ Malondialdehyde นอกจากนี้ในการตอบสนองการอักเสบทั้ง 30 นาโนเมตรและ 60 นาโนเมตรแสดงให้เห็นว่ากลุ่มที่เพิ่มขึ้นความเสียหายออกซิเดชันเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นสำหรับซัลไฟด์นำนาโนเมตร 30 เมื่อเทียบกับ 60 นาโนนาโนเมตร [35] วัสดุนาโนอีกประการหนึ่งที่มีความเกี่ยวข้องกับความเครียดออกซิเดชันเป็นไทเทเนียมไดออกไซด์ nanosized Li et al, เหนี่ยวนำให้เกิดการบาดเจ็บที่ปอดในหนูโดยหยอด intranasal ประจำวันของอนุภาคนาโนระงับ 294 นาโนเมตร TiO2 เป็นเวลา 90 วันแสดงให้เห็นว่าอัตราการออกซิเจน (ROS) รุ่นที่เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่ม TiO2 doses.Moreover ไขมันโปรตีนและผลิตภัณฑ์ peroxidation ดีเอ็นเอที่ถูกระบุในปริมาณที่สูง ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ROS ขึ้นอยู่กับความเสียหายที่ปอดอย่างมีนัยสำคัญในอนุภาคนาโนได้รับการรักษาสัตว์ [36] นอกจากนี้การทดสอบในหลอดทดลองและใน BEAS2B เซลล์ปอด A549 แสดงให้เห็นว่าอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ที่ใช้กันทั่วไปและ Fe2O3 จะแตกต่างกันมากในแง่ของการสร้างความเครียดออกซิเดชัน ซานตาเฟ 2O3 อนุภาคนาโนที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของ 39 นาโนเมตรกระจายในพลาสซึมในขณะที่ 63 นาโนเมตรอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ที่ถูกขังอยู่ในอวัยวะต่าง ๆ เช่นความคมชัด endosome.In กับ Fe2O3 อนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ที่เกิดจากอนุภาคนาโนผลิตออกซิเจนเช่นเดียวกับมือถือ จับกุมรอบการตายของเซลล์ผิดปกติยลและรบกวนการเผาผลาญกลูโคส [37] (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเครียดออกซิเดชันและปฏิกิริยา oxidative ความเครียดมักจะนำ
ในบริบทที่มี nanotoxicology . สามารถวัดได้โดยตรง หรือโดยอ้อม โดย dichlorofluorecein ระหว่างของชนิดออกซิเจนปฏิกิริยา ( ROS ) กำจัด enzymes เช่น Superoxide Dismutase [ 34 ] อีกวิธีหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบความเป็นพิษขึ้นอยู่กับว่าอนุภาคนาโนสามารถลดลงได้โดยการใช้สารต้านอนุมูลอิสระ .ใช้กันอย่างแพร่หลายสารกึ่งตัวนำวัสดุเช่นนาโนตะกั่วซัลไฟด์ อาจมีศักยภาพในการสร้างภาวะเครียดออกซิเดชันในปอด การศึกษาล่าสุดทดสอบความเป็นพิษของ intratracheally ใช้ 30 nm และ 60 nm ตะกั่วซัลไฟด์นาโนต่อหนู ความเสียหายออกซิเดชันคือการประเมินตามซุปเปอร์ Dismutase , ความจุสารต้านอนุมูลอิสระทั้งหมด และความเข้มข้นของวิตามิน .นอกจากการตอบสนองการอักเสบทั้ง 30 nm และ 60 nm กลุ่ม พบความเสียหายออกซิเดชันเพิ่มขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม ผลก็อย่างที่แข็งแกร่งสำหรับ 30 nm ตะกั่วซัลไฟด์เมื่อเทียบกับ 60 nm นาโน [ 35 ] วัสดุนาโนอื่นซึ่งเกี่ยวข้องกับความเครียดออกซิเดชันเป็น nanosized ไทเทเนียมไดออกไซด์ Li et al .ทำให้ปอดได้รับบาดเจ็บในหนู โดยปลูกฝังผ่านทุกวัน ปริมาณ 3 nm ) อนุภาคนาโนสำหรับ 90 วัน แสดงให้เห็นว่า อัตราของปฏิกิริยาชนิดออกซิเจน ( ROS ) รุ่นเพิ่มขึ้น ) ยา นอกจากนี้ ไขมัน โปรตีน และ DNA ผลิตภัณฑ์ที่ดี พบในปริมาณสูง