All that exists in the universe is

All that exists in the universe is subject to three characteristics:
anicca. Everything is limited to a certain duration and, consequently, liable to disappear.
dukkha. Everything is unsatisfactory. There is nothing that can be relied upon, there is nothing that can bring true happiness.
anatta. Everything is deprived of a self. There is no self-inherent entity, nothing that can be controlled.
Even if we forget this when we are immersed into one moment of pleasure, each of us is aware that existence is filled with sufferings, worries, dissatisfactions of all kinds, and that these never stop. This characteristic (dukkha) which is obvious, is described in all schools of thought, in all religious systems.
The notion of impermanence (anicca) is less obvious. Nevertheless, it is also often described in religious and philosophical systems.
As to the characteristic of absence of a self (anatta), this is a completely new concept about which only Buddha talks. It is by far the subtlest and most essential point of all knowledge. It is the foundation of any understanding of the dhamma.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้งหมดที่มีอยู่ในจักรวาลมี 3 ลักษณะ:anicca ทุกอย่างมีจำกัดบางช่วง และ จึง ชอบหายไปdukkha ทุกอย่างอยู่เฉย ๆ ไม่มีอะไรที่สามารถ ไม่มีอะไรที่สามารถนำความสุขที่แท้จริงอนัตตา ทุกอย่างจะเปลื้องตนเองเป็น ไม่ทิ inherent ตนเอง ไม่มีอะไรที่สามารถควบคุมได้แม้ว่าเราลืมนี้เมื่อเราจะไปในช่วงเวลาหนึ่งของความสุข เราแต่ละคนไม่ทราบว่า ดำรงอยู่เต็มไป ด้วยทุกข์ กังวล dissatisfactions ทุกชนิด และที่เหล่านี้ไม่เคยหยุด ลักษณะนี้ (dukkha) ซึ่งเป็นที่ชัดเจน อธิบายในทุกโรงเรียนคิด ในระบบศาสนาทั้งหมดแนวคิดของอนิจจัง (anicca) ได้ชัดน้อย อย่างไรก็ตาม มันจะอธิบายไว้ในระบบศาสนา และปรัชญาเป็นลักษณะของการขาดงานของตัวตน (อนัตตา), นี้เป็นแนวคิดใหม่ทั้งหมดที่พูดเกี่ยวกับพระพุทธเจ้าเท่านั้น มันอยู่ห่างไกลจุด subtlest และสำคัญที่สุดของความรู้ทั้งหมด เป็นรากฐานของความเข้าใจใด ๆ ของพระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดที่มีอยู่ในจักรวาลเป็นเรื่องที่สามลักษณะ:
Anicca ทุกอย่างจะถูก จำกัด ระยะเวลาหนึ่งและดังนั้นมีแนวโน้มที่จะหายไป.
dukkha ทุกอย่างเป็นที่น่าพอใจ ไม่มีอะไรที่สามารถพึ่งพาคือมีอะไรที่สามารถนำความสุขที่แท้จริง.
อนัตตา ทุกอย่างถูกลิดรอนของตัวเอง ไม่มีกิจการที่ตัวเองโดยธรรมชาติไม่มีอะไรที่สามารถควบคุมได้. คือ
แม้ว่าเราจะลืมนี้เมื่อเราจะได้เต็มอิ่มเป็นหนึ่งในช่วงเวลาแห่งความสุขของเราแต่ละคนจะทราบว่าการดำรงอยู่เต็มไปด้วยความทุกข์กังวล dissatisfactions ทุกชนิดและที่ เหล่านี้ไม่เคยหยุด ลักษณะนี้ (dukkha) ซึ่งเป็นที่เห็นได้ชัดคือการอธิบายในทุกโรงเรียนของความคิดในระบบการศาสนา.
ความคิดของไม่เที่ยง (Anicca) เป็นที่เห็นได้ชัดน้อย แต่มันก็ยังอธิบายมักจะอยู่ในระบบศาสนาและปรัชญา.
ในฐานะที่เป็นลักษณะของการขาดงานของตนเอง (อนัตตา) นี้เป็นแนวคิดใหม่ที่สมบูรณ์เกี่ยวกับการที่เพียงพูดถึงพระพุทธรูป มันคือไกลโดยที่จุด subtlest และที่สำคัญที่สุดของความรู้ทั้งหมด มันเป็นรากฐานของความเข้าใจใด ๆ ของธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดที่มีอยู่ในจักรวาลอยู่ภายใต้สามลักษณะ :
anicca . ทุกอย่างมี จำกัด ระยะเวลาหนึ่งและ , จึง , ต้องหายไป
ทุกขัง . ทุกอย่างที่ไม่น่าพอใจ ไม่มีอะไรที่สามารถพึ่งพา มีอะไรที่สามารถนำความสุขที่แท้จริง .
อนัตตา . ทุกอย่างถูกลิดรอนของตนเอง ไม่มีตัวเองในนิติบุคคล ไม่มีอะไรที่สามารถควบคุมได้
ถ้าเราลืมนี้เมื่อเราแช่อยู่ในช่วงเวลาแห่งความสุข เราทุกคนรู้ว่าชีวิตเต็มไปด้วยความทุกข์ ความกังวล dissatisfactions ทุกชนิด และไม่เคยหยุด ลักษณะนี้ ( ทุกขัง ) ซึ่งจะเห็นได้ชัดที่อธิบายไว้ในโรงเรียนของความคิด ในระบบทางศาสนาทั้งหมด .
ความคิดของความไม่เที่ยง ( anicca ) จะเห็นได้ชัดน้อยลง อย่างไรก็ตามนอกจากนี้ยังมักจะอธิบายในระบบทางศาสนาและปรัชญา .
เป็นลักษณะของการขาดของตน ( อนัตตา ) , นี้เป็นแนวคิดใหม่ที่สมบูรณ์เกี่ยวกับที่พระพุทธเจ้าพูด มันคือโดยไกล subtlest และจุดที่สำคัญที่สุดของความรู้ทั้งหมด มันเป็นพื้นฐานของความเข้าใจในธรรม