Mark’s last night in Brookfield had

Mark’s last night in Brookfield had been one full of tears, mostly on BamBam’s end. He took a strong liking to Mark and the thought of not having him there was scary, but Jackson had told the boy that they would visit as much as possible. Still they had only seen each other a couple of times and Mark was just itching for Jackson. Mark knew he was just over reacting but the summer was over and he had school tomorrow, and Mark and school just did not get along. Well Mark and people just didn’t get along, it was too noisy there and people just loved to push his buttons. Looking up at the ceiling in his room from the floor Mark sighed, he missed Jackson so much. Tomorrow was going to .
The First Step
“Mark come on aren’t you excited it’s a new year that means new faces!” Youngjae said, nearly bouncing as they made their way inside Cloverfield High. Marks day was not starting off to a good start. He woke up late which caused his dad to once again have him go off on Mark, telling him about how he thought it was going to be different this year and how he seriously didn’t know what was Mark’s problem, but Mark hadn’t woken up because he stayed up all night. His thoughts of anxiety allowing his inner demons to run wild. Mark tried to call Jackson but he got no answer and when he sent him a quick text the boy hadn’t responded. Maybe staying away from each other for so long really wasn’t going to work out. That thought alone causing Mark to further hate his day.
Because Mark was now a senior, Youngjae and Mark had got to pick their lockers first. Youngjae always wanted to pick the same ones every year so he dragged Mark into the school and down the hall until they got to their typical locker spot, but something was different this time. The lockers were already open shielding the body of two students.
“Mark someone took our lockers!” Youngjae said, glaring in the direction of the covered people.
“That’s okay, weren’t you all about new faces just a second ago?” Mark asked running his fingers through his hair, hiking up his backpack a little. He felt itchy again, the nervous just tickling his skin.
Just breathe Mark, He heard a voice in his head say. Yea easier said than done.
“Let’s tell them that’s our spot!” Youngjae said, grabbing Marks hand.
“What no, that’s rude and I really don’t care that much about a locker Youngjae.” He said looking at his best friend with disinterest.
“It’s not just a locker it is tradition young man!” Youngjae said, puffing out his chest a bit before laughing at Mark’s expression.
“I am older than you, how many times do I have to say it.” Mark said before following Youngjae over to the lockers anyway. It was always easier to just let Youngjae have his way, no point in arguing with such a stubborn boy. Mark did not have the energy today.
“Hey this is our lockers! You guys are gonna have to move.” Youngjae said, placing his hands on his hips. When the first locker closed Mark was surprised to see a familiar face.
“I don’t see your name on it,” BamBam said smiling big up at Mark. If BamBam was here then that meant?
Turning around when he felt a pair of arms snake their way around his waist Mark felt the familiar smell that could calm him in an instant.
“Jackson,” Mark sighed out. He thought he was happy when he saw Jackson again at the library but nothing compared to this reunion, especially after such a tough morning. Mark seriously doubted that Jackson had wanted him anymore but here he was in the flesh.
“Hey locker buddy, I missed you.” Jackson said placing a kiss on the back of Mark’s neck before releasing the boy.
Jackson was wearing a white and yellow jersey that had his name on it, along with a picture of a sabre. Mark could recall Jackson saying he did fencing but wow did it show. Over the course of the summer Jackson had clearly tried to put his muscle back on after losing a lot during his coma. He looked healthy and his smile was large, a big smile all for Mark.
“Markie-Pooh are you surprised? Youngjae helped put this all together along with your brother. He helped convince my uncle to let me and BamBam transfer. We still live back in Brookfield but hey at least we go to school together. Bam and I did a lot of summer school just so we could place in grades properly. I’m a senior like you but BamBam’s a junior.” Jackson said before leaning up to place his lips on Mark’s cheek. Mark however moved a bit, not really comfortable with public displays of affection. Jackson tilted his head to the side but otherwise said nothing.
“So do you like your surprise present?” BamBam asked, his smile hopeful.
“Yea, you guys this is perfect. Seriously I’m so happy you’re here.” Mark said.
“And that’s about as close to a declaration of love you’ll get out of our Mark. Now seriously, I understand why Jackson is messing with Mark’s locker but BamBam why exactly are you in mine?” Youngjae said glaring at the younger boy.
“I wanted to be next to Mark and Jackson, so you’re just gonna have to deal with it.” BamBam said, sticking his tongue out. As the two continued to argue Mark felt Jacksons breath ghost his ear before hearing the boy say,
“What’s wrong? I can ask my uncle to put me back at our old school if it bothers you?” Jackson said, lightly rubbing his forehead on Mark’s shoulder.
“No, it’s fine seriously I’m happy you’re here. I just had a bad morning is all, I’ll be fine don’t worry about me.”
Jackson tried to smile but Mark could tell he didn’t believe him and deep down inside, he didn’t believe himself either.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืนสุดท้ายของหมาย Brookfield ได้เต็มหนึ่งของน้ำตา ส่วนใหญ่ในส่วนของ BamBam เขาเอาความชื่นชอบความแข็งแกร่งเพื่อทำเครื่องหมาย และไม่มีเขามีความคิดน่ากลัว แต่ Jackson ได้บอกเด็กว่า พวกเขาจะชมมากที่สุด ยังพวกเขาเพียงเห็นกันสองครั้ง และหมายมีเพียงอาการคันสำหรับ Jackson หมายรู้เขาได้เพียงปฏิกิริยา แต่ฤดูได้เขาโรงเรียนพรุ่งนี้ และทำเครื่องหมายและโรงเรียนเพียงไม่ได้ตาม หมายและคนดีเพียงแค่ไม่ได้เกลียว มันมีเสียงดังเกินไป และคนรักเพียงเพื่อผลักดันปุ่มเขา เขาหาที่เพดานในห้องพักจากชั้นที่หมายถอนหายใจ พลาด Jackson มาก พรุ่งนี้กำลังจะขั้นตอนแรก "มาทำเครื่องหมายบนไม่คุณตื่นเต้นเป็นปีใหม่ที่เป็น หน้าใหม่" Youngjae กล่าวว่า เกือบใหญ่พวกเขาทำทางของพวกเขาภายในสูง Cloverfield วันเครื่องหมายไม่ถูกเริ่มปิดการเริ่มต้นดี เขาตื่นสายที่เกิดจากพ่อของเขาเพื่อให้เขาไปปิดหมาย บอกเขาเกี่ยวกับว่าเขาคิดว่า มันเป็นไปได้ต่าง ๆ ในปีนี้และเขาอย่างจริงจังไม่รู้สิ่งที่เป็นปัญหาของเครื่องหมายอีกครั้ง แต่เครื่องหมายไม่ได้ตื่นขึ้นเนื่องจากเขาดีขึ้นทั้งคืน เขาความคิดวิตกกังวลให้ปีศาจภายในของเขาอาละวาด หมายพยายามเรียก Jackson แต่เขาได้ตอบรับ และเมื่อเขาส่งข้อความด่วนเขา เด็กที่ไม่ได้ตอบสนอง บางทีอยู่ห่างจากกันในนาน จริง ๆ ไม่ได้ทำงานออก ที่คิดหมายทำคนเดียวต่อไป เกลียดวันของเขา เนื่องจากเครื่องหมายถูกตอนนี้อาวุโส Youngjae และหมายมีได้ไปรับตู้เก็บของก่อน Youngjae อยากจะรับเหมือนคนทุกปีเพื่อให้เขาลากเครื่องหมายไป ยังโรงเรียน และ ลงศาลาจนกว่าจะได้ตู้เก็บของทั่วไปจุด แต่สิ่งแตกต่างกันเวลานี้ ล็อคเกอร์เปิด shielding ร่างกายของนักเรียนทั้งสองแล้วได้ "เครื่องหมายบางคนเอาตู้ของเรา! " Youngjae กล่าวว่า แกลริงในทิศทางของประชาชนครอบคลุม "ที่ไม่เป็นไร ไม่ได้คุณทั้งหมดเกี่ยวกับใบหน้าใหม่เพียงสองผ่านมา? " หมายขอใช้นิ้วมือของเขาผ่านเส้นผมของเขา เดินป่าขึ้นเขาเป้เล็กน้อย เขารู้สึกคันอีก เพียงที่ประสาท tickling ผิวเขา เขาหายใจหมาย เพียงได้ยินเสียงในการพูดของเขาใหญ่ ใช่ง่ายว่า ทำ "ลองบอกพวกเขาซึ่งจุดของเรา" Youngjae กล่าวว่า โลภเครื่องมือ "อะไรก็หยาบ และจริง ๆ ไม่ดูแลมากว่าเกี่ยวกับตู้ Youngjae ไม่" เขากล่าวว่า การเพื่อนของเขาไยดี "ไม่เพียงตู้การเป็นประเพณีหนุ่ม" Youngjae กล่าวว่า puffing ออกหน้าอกของเขาเล็กน้อยก่อนที่จะหัวเราะในนิพจน์ของเครื่องหมาย "ผมอายุมากกว่าคุณ จำนวนครั้งที่ต้องพูดว่า" เครื่องหมายการ Youngjae ผ่านไปล็อคเกอร์หรือกล่าว ก็จะง่ายขึ้นเพียงแค่ให้มีเขา จุดในการโต้เถียงกับผู้ชายปากแข็ง Youngjae ทำเครื่องหมายไม่มีพลังงานวันนี้ "เฮ้ นี่คือตู้ของเรา พวกคุณจะต้องย้าย" Youngjae กล่าวว่า วางมือบนสะโพกของเขา เมื่อปิดตู้แรก หมายไม่แปลกใจที่เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย "ไม่เห็นชื่อของมัน BamBam กล่าวยิ้มใหญ่ขึ้นที่หมาย ถ้า BamBam ที่นี่แล้วที่หมายถึง เปิดรอบเมื่อเขารู้สึกว่า คู่ของงูแขนคนรอบเอวหมายรู้สึกกลิ่นคุ้นเคยที่ไม่สงบเขาในทันที "Jackson หมายถอนหายใจออกมา เขาคิดว่า เขามีความสุขเมื่อเห็น Jackson อีกครั้งที่ห้องสมุด แต่ไม่มีอะไรเปรียบเทียบกับชุมนุมนี้ โดยเฉพาะหลังจากเช้ายาก หมายอย่างจริงจัง doubted ว่า Jackson ได้อยากเขาอีกต่อไป แต่ที่นี่เขามาอยู่ในเนื้อ "เฮ้ เพื่อนตู้ ฉันพลาดคุณ" Jackson กล่าวทำจูบบนด้านหลังของคอของเครื่องหมายก่อนที่จะปล่อยเด็ก Jackson สวมเสื้อสีขาว และสีเหลืองที่มีชื่อของเขานั้น พร้อมกับรูปภาพของเซเบอร์ หมายสามารถเรียกคืน Jackson บอกเขาทำรั้ว แต่ว้า ไม่ได้แสดง ในช่วงฤดูร้อนที่ Jackson ได้พยายามที่จะนำกล้ามเนื้อของเขาอย่างชัดเจนกลับขึ้นมาหลังจากสูญเสียมากในระหว่างที่เขาหมดสติ เขาดูมีสุขภาพดี และรอยยิ้มของเขามีขนาดใหญ่ ยิ้มทั้งหมดสำหรับเครื่องหมาย "Markie พูห์ บ้างคุณประหลาดใจ Youngjae ช่วยใส่นี้ทั้งหมดเข้าด้วยกันกับพี่ เขาช่วยมั่นใจลุงของฉันเพื่อให้ฉันและโอนย้าย BamBam เรายังคงอยู่ ใน Brookfield แต่เฮ้ น้อย เราไปโรงเรียนด้วยกัน อำนวยการมูลนิธิและไม่ได้ของฤดูร้อนโรงเรียนเพียงเพื่อให้เราสามารถทำในเกรดอย่างถูกต้อง ผมอาวุโสเช่นคุณ แต่ BamBam ของเจ้า" Jackson กล่าวว่า ก่อนที่จะเอียงขึ้นวางริมฝีปากของเขาบนแก้มของเครื่องหมาย หมายแต่ย้ายบิต แสดงความรักต่อที่สาธารณะไม่สูงจริง ๆ Jackson ยืดศีรษะไปด้านข้าง แต่หรือ ว่า อะไร "ดังนั้นคุณชอบของคุณประหลาดใจอยู่หรือไม่" BamBam ขอ ยิ้มมีความหวัง "ใช่ พวกคุณอยู่สมบูรณ์ อย่างจริงจังฉันประทับใจคุณที่นี่" หมายกล่าว "และที่เป็นเกี่ยวกับใกล้กับรายงานของความรัก คุณจะได้รับจากเครื่องหมายของเรา ตอนนี้อย่างจริงจัง ฉันเข้าใจทำไม Jackson เป็น messing กับตู้ของหมายแต่ BamBam ทำไมตรง ใจคุณในเหมืองหรือไม่" Youngjae กล่าวว่า แกลริงในเด็กอายุน้อยกว่า "ผมต้องการจะทำเครื่องหมายและ Jackson ดังนั้นคุณเพียงแค่จะต้องจัดการกับมัน" BamBam กล่าว แลบลิ้นของเขา เป็นสองต่อเถียงหมายรู้สึกลมหายใจ Jacksons ผีหูก่อนการได้ยินเด็กพูด คืออะไรผิด ฉันสามารถขอให้ฉันกลับไปที่โรงเรียนเก่าของเราถ้าจะรบกวนคุณลุงของฉัน" Jackson กล่าว ถูหน้าผากเขาเบา ๆ บนไหล่ของหมาย "ไม่มี ได้ดีอย่างจริงจังดีใจคุณที่นี่ เพียงผมเช้าไม่ดีคือทั้งหมด จะดีไม่ต้องกังวลฉัน " Jackson พยายามยิ้ม แต่หมายสามารถบอกได้ว่า เขาไม่เชื่อเขา และลึกภายใน เขาไม่เชื่อว่าตัวเองจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คืนสุดท้ายของมาร์คใน Brookfield ได้รับหนึ่งที่เต็มไปด้วยน้ำตาส่วนใหญ่ในตอนท้ายของ BamBam เขาเอาความชื่นชอบที่แข็งแกร่งในการทำเครื่องหมายและความคิดของเขาไม่ได้มีมีที่น่ากลัว แต่แจ็คสันได้บอกเด็กว่าพวกเขาจะเยี่ยมชมมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ พวกเขายังคงได้เห็นกันอีกเพียงสองสามครั้งและมาร์คเป็นเพียงอาการคันสำหรับแจ็คสัน มาร์ครู้ว่าเขาเป็นเพียงปฏิกิริยา แต่ในช่วงฤดูร้อนได้มากกว่าและเขาก็มีโรงเรียนในวันพรุ่งนี้และมาร์คและโรงเรียนก็ไม่ได้รับพร้อม ดีมาร์คและคนก็ไม่ได้ไปมันก็มีที่มีเสียงดังเกินไปและคนรักที่จะผลักดันปุ่มของเขา มองขึ้นไปที่เพดานในห้องของเขาจากพื้นมาร์คถอนหายใจเขาพลาดแจ็คสันมาก พรุ่งนี้จะไป.
ครั้งแรกขั้นตอนที่
"มาร์คมาไม่ได้คุณตื่นเต้นมันเป็นปีใหม่ที่หมายถึงใบหน้าใหม่!" ยองแจกล่าวว่าเกือบใหญ่ที่พวกเขาทำทางของพวกเขาภายใน Cloverfield สูง วัน Marks ไม่ได้เริ่มต้นออกไปเริ่มต้นที่ดี เขาตื่นสายซึ่งเกิดจากพ่อของเขาอีกครั้งมีเขาไปปิดที่มาร์คบอกเขาเกี่ยวกับวิธีการที่เขาคิดว่ามันเป็นไปได้ที่แตกต่างกันในปีนี้และวิธีการที่เขาอย่างจริงจังไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เป็นปัญหาของมาร์ค แต่มาร์คไม่ได้ ตื่นขึ้นมาเพราะเขาอยู่ทั้งคืน ความคิดของเขาของความวิตกกังวลที่ช่วยให้ปีศาจภายในของเขาที่จะเรียกป่า มาร์คพยายามที่จะเรียกแจ็คสัน แต่เขาได้ไม่มีคำตอบและเมื่อเขาส่งเขาข้อความอย่างรวดเร็วเด็กไม่ได้ตอบ อาจจะอยู่ห่างจากกันมานานจริงๆไม่ได้ไปทำงานออก ที่ก่อให้เกิดความคิดเพียงอย่างเดียวมาร์คเพื่อเกลียดวันของเขา.
เพราะตอนนี้มาร์คอาวุโสยองแจและมาร์คได้มีตู้เก็บของที่จะเลือกแรกของพวกเขา ยองแจอยากจะเลือกคนที่เหมือนกันทุกปีเพื่อให้เขาลากมาร์คเข้าไปในโรงเรียนและลงห้องโถงจนกว่าพวกเขาจะได้รับไปยังจุดที่ล็อกเกอร์ทั่วไปของพวกเขา แต่บางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันในครั้งนี้ ตู้เก็บของมีอยู่แล้วเปิดการป้องกันร่างกายของนักเรียนสองคน.
"คนที่มาร์คเอาตู้เก็บของเรา!" ยองแจกล่าวว่าจ้องมองไปในทิศทางของคนที่ได้รับการคุ้มครองที่.
"นั่นไม่เป็นไรไม่ได้คุณทั้งหมดเกี่ยวกับใบหน้าใหม่เพียงสองที่ผ่านมา?" มาร์คถามนิ้วมือของเขาวิ่งผ่านผมของเขาเดินป่าขึ้นเขากระเป๋าเป้สะพายหลังเล็ก ๆ น้อย ๆ เขารู้สึกคันอีกครั้งเพียงแค่กระตุ้นประสาทผิวของเขา.
เพียงแค่หายใจมาร์คเขาได้ยินเสียงในหัวของเขากล่าวว่า แท้จริงแล้วพูดง่ายกว่าทำ.
"เราบอกพวกเขาว่าเป็นจุดของเรา!" ยองแจกล่าวว่าโลภมือ Marks.
"สิ่งที่ไม่มีที่หยาบคายและผมไม่สนใจว่ามากเกี่ยวกับตู้เก็บของยองแจ." เขากล่าวว่ามองไปที่เพื่อนที่ดีที่สุดของเขา ที่มีความสนใจ.
"มันไม่ได้เป็นเพียงตู้มันเป็นชายหนุ่มประเพณี" ยองแจกล่าวว่าพองออกหน้าอกของเขาเล็กน้อยก่อนที่จะหัวเราะที่แสดงออกมาร์ก.
"ผมแก่กว่าคุณกี่ครั้งที่ฉันต้องบอกว่ามัน." มาร์ค ก่อนที่จะกล่าวว่าต่อไปนี้ยองแจไปยังตู้เก็บของอยู่แล้ว มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเสมอเพียงแค่ให้ยองแจมีวิธีการของเขาจุดในการพิจารณาด้วยเช่นเด็กผู้ชายปากแข็ง มาร์คไม่ได้มีการใช้พลังงานในวันนี้.
"เฮ้นี้เป็นตู้เก็บของเรา! พวกคุณจะต้องย้าย. "ยองแจกล่าวว่าการวางพระหัตถ์บนสะโพกของเขา เมื่อครั้งแรกที่ปิดล็อกเกอร์มาร์คแปลกใจที่เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย.
"ฉันไม่เห็นชื่อของคุณมัน" BamBam กล่าวยิ้มใหญ่ขึ้นที่มาร์ค หาก BamBam อยู่ที่นี่แล้วนั่นหมายความว่า?
เปิดรอบเมื่อเขารู้สึกว่าคู่ของงูแขนทางของรอบเอวของเขามาร์ครู้สึกว่ากลิ่นที่คุ้นเคยที่จะทำให้เขาสงบในทันที.
"แจ็คสัน" มาร์คถอนหายใจออกมา เขาคิดว่าเขามีความสุขเมื่อเขาเห็นแจ็คสันอีกครั้งในห้องสมุด แต่ไม่มีอะไรเมื่อเทียบกับการชุมนุมนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากนั้นเช้าวันที่ยากลำบาก มาร์คจริงจังสงสัยว่าแจ็คสันได้อยากให้เขาอีกต่อไป แต่ที่นี่เขาอยู่ในเนื้อ.
"เฮ้ล็อกเกอร์เพื่อนฉันพลาดคุณ." แจ็คสันกล่าวว่าการวางจูบที่หลังของลำคอร์กก่อนที่จะปล่อยเด็ก.
แจ็คสันได้รับการสวมใส่สีขาวและสีเหลือง เสื้อที่มีชื่อของเขากับมันพร้อมกับภาพของดาบที่ มาร์คจำได้แจ็คสันบอกว่าเขาไม่ได้ทำรั้ว แต่ว้าวมันไม่แสดง ในช่วงฤดูร้อนของแจ็คสันได้พยายามอย่างชัดเจนที่จะนำกล้ามเนื้อของเขากลับมาหลังจากที่สูญเสียเป็นจำนวนมากในช่วงอาการโคม่า เขามองที่ดีต่อสุขภาพและรอยยิ้มของเขามีขนาดใหญ่, รอยยิ้มขนาดใหญ่ทั้งหมดมาร์ค.
"Markie พูห์คุณจะประหลาดใจ? ยองแจช่วยใส่นี้ทั้งหมดเข้าด้วยกันพร้อมกับพี่ชายของคุณ เขาช่วยโน้มน้าวให้ลุงของผมที่จะให้ฉันและการถ่ายโอน BamBam เรายังมีชีวิตอยู่กลับมาอยู่ใน Brookfield แต่เดี๋ยวก่อนอย่างน้อยเราก็ไปโรงเรียนด้วยกัน แบมและฉันไม่มากของการเรียนภาคฤดูร้อนเพียงเพื่อให้เราสามารถวางในระดับที่ถูกต้อง ฉันอาวุโสเช่นเดียวกับคุณ แต่ BamBam เป็นจูเนียร์. "แจ็คสันกล่าวว่าก่อนที่จะโน้มตัวขึ้นที่จะวางริมฝีปากของเขาที่แก้มมาร์ค มาร์ค แต่ย้ายบิตไม่สบายจริงๆกับการแสดงความรักของประชาชน แจ็คสันเอียงศีรษะของเขาไปด้านข้าง แต่อย่างอื่นไม่พูดอะไร.
"ดังนั้นคุณชอบความประหลาดใจของคุณในปัจจุบัน?" BamBam ถามว่ารอยยิ้มของเขามีความหวัง.
"ใช่พวกคุณนี้เหมาะ อย่างจริงจังผมมีความสุขคุณอยู่ที่นี่.
"มาร์คกล่าวว่า." และนั่นเป็นเรื่องที่ใกล้เคียงกับประกาศของความรักคุณจะได้รับจากมาร์คของเรา ตอนนี้อย่างจริงจังฉันเข้าใจว่าทำไมแจ็คสันล้อเล่นกับตู้เก็บของมาร์ค แต่ BamBam เหตุผลที่ว่าคุณอยู่ในเหมือง?
"ยองแจกล่าวว่าเห็นได้ชัดในเด็กที่อายุน้อยกว่า." ผมอยากจะติดกับมาร์คและแจ็คสันเพื่อให้คุณจะเพียงแค่มีการจัดการ กับมัน. "กล่าวว่า BamBam ติดลิ้นของเขาออกมา ขณะที่ทั้งสองยังคงเถียงมาร์ครู้สึกว่าลมหายใจ Jacksons ผีหูของเขาก่อนที่จะได้ยินเสียงเด็กพูดว่า
"มีอะไรผิดหรือเปล่า? ฉันสามารถขอให้ลุงของฉันที่จะทำให้ผมกลับมาที่โรงเรียนเก่าของเราถ้าจะมารบกวนคุณ? "แจ็คสันกล่าวว่าเบา ๆ
ถูหน้าผากของเขาบนไหล่มาร์ค." ไม่มีก็ปรับอย่างจริงจังฉันมีความสุขคุณอยู่ที่นี่ ฉันเพิ่งมีเช้าวันที่ไม่ดีคือทั้งหมดที่ฉันจะดีไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน.
"แจ็คสันพยายามที่จะยิ้มแต่มาร์คบอกได้เลยว่าเขาไม่เชื่อว่าเขาและลึกลงไปภายในเขาไม่เชื่อว่าตัวเองอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาร์คเมื่อคืนใน Brookfield ได้รับหนึ่งเต็มรูปแบบของน้ำตาโดย BamBam สิ้นสุด เขาเอาความชอบที่แข็งแกร่งกับมาร์ค และคิดว่าไม่มีเขามันน่ากลัว แต่แจ็คสันบอกเด็กที่พวกเขาจะเยี่ยมชมมากที่สุด พวกเขาก็ยังได้เจอกันสองสามครั้งและมาร์คแค่คันสำหรับแจ็คสันมาร์ค รู้ว่าเขาเป็นเพียงเกินไปแต่จบฤดูร้อน และเขามีโรงเรียนพรุ่งนี้ และ มาร์ค และ โรงเรียนก็ไม่ได้ไป เอ่อ มาร์ค และ คนก็เข้ากันไม่ได้ มันเสียงดังเกินไป และผู้คนก็ชอบที่จะผลักดันปุ่มเขา เงยหน้าขึ้นมองเพดานห้องของเขาจากพื้นมาร์คถอนหายใจ เขาคิดถึงไมเคิลมาก พรุ่งนี้จะไป .

ขั้นตอนแรก" มาร์ค เอาน่าไม่ตื่นเต้น มันเป็นปีใหม่ นั่นหมายความว่าใบหน้าใหม่ ! " ยองแจพูดเกือบใหญ่ ตามที่พวกเขาทำทางของพวกเขาใน Cloverfield สูง เครื่องหมายวันไม่ได้เริ่มจากการเริ่มต้นที่ดี เขาตื่นสาย ซึ่งเกิดจากพ่อของเขาอีกครั้งเขาไปปิดหมายบอกเขาว่า เขาคิดว่า มันจะแตกต่างกันในปีนี้และว่าเขาอย่างจริงจัง ไม่รู้ว่าอะไรคือปัญหาของ มาร์ค แต่มาร์คก็ยังไม่ตื่น เพราะเขาอยู่ทั้งคืน ความคิดของเขาของความกังวลให้ปีศาจภายในของเขาเตลิด มาร์คพยายามโทรหา แจ็คสัน แต่เขาก็ไม่ตอบ และเมื่อเขาส่งเขาข้อความอย่างรวดเร็ว เด็กชายไม่ตอบบางทีการอยู่ห่างกันมานานจริง ๆ ไม่ได้ไปทำงาน ที่คิดไว้ ทำให้ มาร์ค ยังเกลียดวันของเขา .
เพราะมาร์คได้เป็นรุ่นพี่ ยอง และ มาร์ค จึงต้องเลือกตู้ของพวกเขาก่อน ยองแจก็อยากจะเลือกคนที่เหมือนทุกๆปี ดังนั้น เขาลากเครื่องหมายในโรงเรียนและห้องโถงจนกระทั่งพวกเขามีจุดล็อคเกอร์โดยทั่วไปของพวกเขาแต่สิ่งที่แตกต่างกันในครั้งนี้ ตู้เก็บของก็เปิดป้องกันร่างกายของนักเรียน 2 .
" มาร์ค คนที่เอาของเราตู้ ! " ยองแจพูด จ้องมองไปในทิศทางของครอบคลุมประชาชน .
" ไม่เป็นไร คุณไม่ได้ทั้งหมดเกี่ยวกับใบหน้าใหม่ เมื่อกี้ ? " มาร์ค บอกให้ใช้นิ้วของเขาผ่านผม ไต่เขาขึ้นสะพายหลังนิดหน่อย เขารู้สึกคันอีกครั้ง