AbstractThere is no evidence compar

Abstract

There is no evidence comparing head-to-head the effects of monetary incentives to act and to abstain from acting on behaviour. We present an experiment, conducted between June and September 2012, that directly compares the effects of those two different monetary incentive schemes on eating behaviour: we evaluate incentives to eat against incentives not to eat. A large number of participants (n = 353) had bowls of sweets next to them while they watched different videos over two experimental sessions that were two days apart. Sweets eating was monitored and monetary incentives to eat or not to eat were introduced during one of the videos for participants randomly allocated to these conditions. Our results show that, while both types of incentives were effective in changing sweets-eating behaviour when they were in place, only incentives not to eat had significant carryover effects after they were removed. Those effects were still significant two days after the monetary incentives had been eliminated. We also present some additional results on personality and health-related variables that shed further light on these effects. Overall, our study shows that incentives not to eat can be more effective in producing carryover effects on behaviour in domains like the one explored here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อไม่เปรียบเทียบกันผลกระทบของแรงจูงใจทางการเงินทำ และงดทำหน้าที่เกี่ยวกับพฤติกรรมการ เรานำเสนอการทดลอง ดำเนินการระหว่างเดือนมิถุนายนและ 2555 กันยายน ตรงที่เปรียบเทียบผลของที่สองแตกต่างกันเงินแผนงานสิทธิประโยชน์การกินพฤติกรรม: เราประเมินแรงจูงใจกับแรงจูงใจไม่ให้กินกิน จำนวนผู้เรียน (n = 353) มีชามขนมติดกับพวกเขาในขณะที่พวกเขาเฝ้าดูวิดีโออื่นทดลองกว่าสองครั้งที่ห่างกันสองวัน ขนมที่กินถูกตรวจสอบ และแรงจูงใจเงินกิน หรือไม่กินได้แนะนำวิดีโออย่างใดอย่างหนึ่งระหว่างผู้เข้าร่วมในการจัดสรรแบบสุ่มให้เงื่อนไขเหล่านี้ ผลของเราแสดงว่า ขณะที่แรงจูงใจทั้งสองชนิดมีประสิทธิภาพในการเปลี่ยนพฤติกรรมการกินขนมหวานเมื่ออยู่ในสถานที่ เฉพาะแรงจูงใจไม่ให้กินมีผล carryover สำคัญหลังจากที่พวกเขาถูกเอาออก ผลที่ได้ยังคงสำคัญ 2 วันหลังจากมีการตัดแรงจูงใจทางการเงิน นอกจากนี้เรายังมีผลลัพธ์บางอย่างเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุคลิกภาพและตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพที่สารคดีเพิ่มเติมลักษณะพิเศษเหล่านี้ โดยรวม การศึกษาของเราแสดงว่า แรงจูงใจไม่ให้กินได้อย่างมีประสิทธิภาพในการผลิตผล carryover พฤติกรรมในโดเมนเช่นได้ไปที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อไม่มีหลักฐานคือการเปรียบเทียบหัวหัวไปผลกระทบของสิ่งจูงใจทางการเงินในการทำหน้าที่และละเว้นจากการทำหน้าที่เกี่ยวกับพฤติกรรม เรานำเสนอการทดลองดำเนินการระหว่างเดือนมิถุนายนและเดือนกันยายน 2012, ที่โดยตรงเปรียบเทียบผลกระทบของทั้งสองแตกต่างกันรูปแบบแรงจูงใจทางการเงินที่เกี่ยวกับพฤติกรรมการกิน: เราประเมินแรงจูงใจที่จะกินกับแรงจูงใจที่จะไม่กิน จำนวนมากของผู้เข้าร่วม (n = 353) มีชามของขนมไปให้พวกเขาในขณะที่พวกเขาเฝ้าดูวิดีโอที่แตกต่างกันมากกว่าสองช่วงการทดลองที่มีสองวันออกจากกัน ขนมรับประทานอาหารได้รับการตรวจสอบและสิ่งจูงใจทางการเงินที่จะกินหรือไม่กินถูกนำมาใช้ในช่วงหนึ่งของวิดีโอสำหรับผู้เข้าร่วมการจัดสรรสุ่มให้เงื่อนไขเหล่านี้ ผลของเราแสดงให้เห็นว่าในขณะที่ทั้งสองประเภทของแรงจูงใจที่มีประสิทธิภาพในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการรับประทานอาหารขนม-เมื่อพวกเขาอยู่ในสถานที่เพียงแรงจูงใจที่จะไม่กินมีผลอย่างมีนัยสำคัญยกยอดหลังจากที่พวกเขาถูกถอดออก ผลกระทบเหล่านั้นก็ยังคงมีความสำคัญสองวันหลังจากที่สิ่งจูงใจทางการเงินที่ได้รับการตัดออก นอกจากนี้เรายังนำเสนอผลการค้นหาเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุคลิกภาพและตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพที่หลั่งน้ำตาแสงเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลกระทบเหล่านี้ โดยรวม, การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าแรงจูงใจที่จะไม่กินได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการผลิตยกยอดผลกระทบต่อพฤติกรรมในโดเมนเช่นเดียวสำรวจที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม

ไม่มีหลักฐานเปรียบเทียบหัวหัวผลของแรงจูงใจทางการเงินที่จะทำและละเว้นการแสดงพฤติกรรม . เรานำเสนอการทดลอง ดำเนินการระหว่างเดือนมิถุนายนและกันยายน 2555 โดยตรงเปรียบเทียบผลที่แตกต่างกันสองรูปแบบการเงินจูงใจต่อพฤติกรรมการกิน : เราประเมินแรงจูงใจที่จะกินกับแรงจูงใจที่ไม่ควรกินจํานวนผู้เข้าร่วม ( n = 353 ) มีชามขนมต่อไปกับพวกเขาในขณะที่พวกเขาดูวิดีโอที่แตกต่างกันผ่านช่วงทดลองสองที่ห่างกันสองวัน ขนมที่กินถูกตรวจสอบการเงินและแรงจูงใจที่จะกินหรือไม่กินถูกแนะนำในช่วงหนึ่งของวิดีโอสำหรับผู้เข้าร่วมการสุ่มจัดสรรเงื่อนไขเหล่านี้ ผลของเราแสดงให้เห็นว่าในขณะที่ทั้งสองประเภทของแรงจูงใจมีประสิทธิภาพในการเปลี่ยนพฤติกรรมการกินขนมเมื่อพวกเขาอยู่ในสถานที่เพียงแรงจูงใจไม่ให้กินผลคงไปสำคัญหลังจากที่พวกเขาออก ผลเหล่านั้นยังคงสำคัญสองวันหลังจากสิ่งจูงใจทางการเงินได้ถูกตัดออกนอกจากนี้เรายังนำเสนอผลบางอย่างเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุคลิกภาพและสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับตัวแปรที่หลั่งไฟเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลกระทบเหล่านี้ โดยรวมแล้ว ผลของการศึกษาพบว่าแรงจูงใจที่ไม่กินอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการผลิตคงไปต่อพฤติกรรมโดเมนเหมือนสำรวจ
ที่นี่เลย