Fang Yu also looked over at Meng Ha

Fang Yu also looked over at Meng Hao.

He stood there silently for a moment before turning to leave. He had no desire to participate in what was happening. Fang Yu’s being sealed didn’t put her life in danger. Considering she was neither kith nor kin, it would not be worthwhile for him to take any action.

Besides, he wasn’t completely confident in being able to take on two members of the Ji Clan at the same time. That was especially so considering that Ji Mingfeng gave Meng Hao the same sense of danger that Patriarch Huyan had.

As he turned around, the smile on Ji Xiaoxiao’s face grew even wider. Her smile right now made her seem vastly different than the cold version from earlier. When she saw the complex emotions in Fang Yu’s eyes, the despair and the pain, she grew even happier. She looked at Meng Hao walking away, and admiration could be seen in her eyes.

The thought suddenly popped into her mind that in the future, she could use him to continue to provoke Fang Yu.

Meng Hao took three steps, then suddenly looked back at Fang Yu.

He saw the despair and complex emotions in her eyes, as well as the pain. There was nothing romantic about the pain; actually it seemed to be more the type of pain one might feel when being abandoned by a family member. The look caused Meng Hao’s mind to suddenly tremble.

He said nothing, but his eyes suddenly began to shine brightly. For some reason, he couldn’t just brush aside the pain he saw in her eyes. He wasn’t sure why, but in that instant he made a decision. The killing intent inside of him instantly shot up.

Ji Xiaoxiao frowned. Next to her, Ji Mingfeng’s lips turned up in a cold smile.

It was in this moment that Meng Hao entered the Seventh Anima.

BOOM!!

His body instantly swelled. His hair grew longer and his aura rocketed up. Two times, eight times, sixteen times… all the way until his battle prowess was equivalent to sixty-four great circle Nascent Souls. A brief instant was all it took for the explosive power to cause a whirlwind to scream into existence, filling the entire area with clouds of dust.

Meng Hao was now several heads taller. He was taller, and his demeanor was thoroughly that of an Devil Immortal.

Ji Xiaoxiao’s face fell, and Ji Mingfeng’s pupils constricted.

Fang Yu’s eyes began to glow brightly.

A roaring sound exploded out from Meng Hao as he shot forward with all the speed he could muster.

He was upon them in the blink of an eye. Ji Xiaoxiao lifted up her hand and pointed forward, causing an enormous bubble to appear in front of her. It instantly shattered in Meng Hao’s face.

BAM!

The shattering of the bubble caused Meng Hao to tremble, but it didn’t cause him to pause even the least bit. As he pressed forward, Ji Mingfeng casually pointed out, causing the white wolf to lift its head up and howl. As it pounced toward Meng Hao, the mastiff turned into a beam of red light that suddenly appeared at Meng Hao’s side. It lashed out toward the white wolf, which instantly started quivering. Before the wolf could do anything in reaction, crunching sounds could be heard as the mastiff chomped it up into its mouth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fang Yu ยังมองไปที่เฮาเมงยืนมีเงียบครู่หนึ่งก่อนที่จะหันออกจากกัน เขาไม่ปรารถนาในสิ่งที่เกิดขึ้น ฝางยูจะถูกปิดผนึกไม่ได้ใส่ชีวิตของเธอตกอยู่ในอันตราย พิจารณาเธอ kith ไม่กิน มันจะไม่คุ้มค่าสำหรับเขาที่จะดำเนินการใด ๆนอกจากนี้ เขาไม่เชื่อในความสามารถในการใช้เวลาในสมาชิกสองสมาชิกของกองทัพจิในเวลาเดียวกัน ที่เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งดังนั้น พิจารณาที่ Mingfeng จิให้เฮาเมงของอันตรายที่มีพระ Huyanขณะที่เขาหัน รอยยิ้มบนใบหน้าจิ Xiaoxiao เติบโตกว้าง รอยยิ้มของเธออยู่ทำให้เธอดูเหมือนต่างมากกว่ารุ่นเย็นจากรุ่นก่อนหน้านี้ เมื่อเธอเห็นอารมณ์ซับซ้อนในตา Fang Yu ความสิ้นหวัง และความเจ็บปวด เธอโตยังมีความสุข เธอมองไปที่เมงเฮาเดินออกไป และชื่นชมอาจจะเห็นในดวงตาของเธอความคิดก็โผล่เข้าไปในใจของเธอที่ในอนาคต เธอสามารถใช้เขาต่อไปกระตุ้น Fang Yuเมงเฮาเอาสามขั้นตอน แล้วก็ดูกลับยุฝางเขาเห็นความสิ้นหวังและอารมณ์ที่ซับซ้อนในดวงตาของเธอ เป็นความเจ็บปวด ก็ไม่มีอะไรโรแมนติกเกี่ยวกับความเจ็บปวด จริง ๆ แล้ว มันดูเหมือนจะ เพิ่มเติมชนิดของความเจ็บปวดหนึ่งอาจรู้สึกถูกทอดทิ้ง โดยสมาชิกในครอบครัว ลักษณะเกิดจากจิตใจเมงเฮาก็สั่นเครือเขากล่าวว่า ไม่มีอะไร แต่ตาของเขาก็เริ่มที่จะส่องสว่าง เหตุผลบางอย่าง เขาไม่เพียงใช้แปรงกันเจ็บปวดที่เขาเห็นในดวงตาของเธอลง เขาไม่แน่ใจว่า ทำไม แต่ทันทีที่เขาตัดสินใจ เจตนาฆ่าภายในของเขายิงทันทีค่าจิ Xiaoxiao frowned ข้าง ๆ เธอ จิ Mingfeng ริมฝีปากเปิดขึ้นในรอยยิ้มเย็นมันเป็นในขณะนี้ว่า เมงเฮาใส่ Anima เจ็ดบูม!!ร่างกายของเขา swelled ได้ทันที ผมเติบโตมานาน และกลิ่นอายของเขาพุ่งขึ้น สองครั้ง แปดครั้ง สิบหกครั้ง...จนความสามารถในการรบของเขามากเทียบเท่ากับวงกลมใหญ่หกสิบสี่วิญญาณก่อ ทันทีโดยย่อคือทั้งหมดที่ใช้สำหรับพลังงานระเบิดทำให้เกิดลมหมุนร้องเข้าดำรงอยู่ พื้นที่ทั้งหมดเต็มไป ด้วยฝุ่นเมงเฮาเวลานี้หลายหัวสูง เขาสูง และ demeanor ของเขาเป็นอย่างที่ของปีศาจอมตะตกหน้าจิ Xiaoxiao และแคบนักเรียนจิ Mingfengตาฟางยูเริ่มเรืองแสงสดใสเสียงคำรามกระจายออกจากเฮาเมงเขายิงไปข้างหน้า ด้วยความเร็วที่เขาสามารถรวบเขาเป็นพวกเขาในพริบตา จิ Xiaoxiao ยกขึ้นมือของเธอ และชี้ไปข้างหน้า ก่อให้เกิดเป็นฟองใหญ่ปรากฏตรงหน้า มันทันทีทำลายหน้าเมงเฮาBAMซึ่งทำให้ป่นปี้ฟองเกิดเมงห้าวสั่นเครือ แต่มันไม่ได้ทำให้เขาหยุดแม้น้อยบิต ขณะที่เขากดไปข้างหน้า Mingfeng จิตั้งใจชี้ให้เห็น ทำให้หมาป่าสีขาวจะยกหัวขึ้น และเห่าหอน ขณะที่มันจู่ไปทางเมงเฮา กาแฟที่กลายเป็นลำแสงสีแดงที่ปรากฏทางด้านเมงเฮาก็ มัน lashed ออกไปทางหมาป่าสีขาว ซึ่งทันทีเริ่มสั่น ก่อนที่หมาป่าสามารถทำอะไรในปฏิกิริยา กระทืบเสียงอาจจะได้ยินเป็นกาแฟที่ chomped มันขึ้นลงในปาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฝางยังมองไปที่เม้งเฮา.

เขายืนอยู่ตรงนั้นเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะหันไปออก เขามีความปรารถนาที่จะมีส่วนร่วมในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เป็นฝางปิดผนึกไม่ได้ใส่ชีวิตของเธอตกอยู่ในอันตราย เธอได้รับการพิจารณาค่า Kith มิได้ญาติมันจะไม่คุ้มค่าสำหรับเขาที่จะดำเนินการใด ๆ .

นอกจากนี้เขาก็ยังไม่สมบูรณ์มีความมั่นใจในความสามารถที่จะใช้ในสองสมาชิกของตระกูลจีในเวลาเดียวกัน นั่นคือโดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณาว่าจี Mingfeng ให้เม้งเฮาความรู้สึกเดียวกันของอันตรายที่พระสังฆราช Huyan มี.

ขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ รอยยิ้มบนใบหน้าของจี Xiaoxiao ขยายตัวได้กว้าง รอยยิ้มของเธอในขณะนี้ทำให้เธอดูเหมือนอย่างมากมายแตกต่างกว่ารุ่นก่อนหน้านี้จากความหนาวเย็น เมื่อเธอเห็นอารมณ์ที่ซับซ้อนในสายตาฝางของสิ้นหวังและความเจ็บปวดที่เธอยิ่งมีความสุข เธอมองที่เม้งเฮาเดินออกไปและชื่นชมอาจจะเห็นในดวงตาของเธอ.

คิดว่าจู่ ๆ ก็ผุดขึ้นมาในความคิดของเธอว่าในอนาคตเธอจะใช้เขาเพื่อดำเนินการต่อเพื่อกระตุ้นฝาง.

เม้งเฮาเอาสามขั้นตอนแล้วก็หันกลับไปมอง ที่ฝาง.

เขาเห็นความสิ้นหวังและอารมณ์ที่ซับซ้อนในดวงตาของเธอเช่นเดียวกับความเจ็บปวด ไม่มีอะไรที่โรแมนติกเกี่ยวกับความเจ็บปวดคือ; ที่จริงมันดูเหมือนจะเป็นมากขึ้นประเภทของอาการปวดหนึ่งอาจจะรู้สึกเมื่อถูกทอดทิ้งโดยสมาชิกในครอบครัว รูปลักษณ์ที่เกิดจากใจของเม้งเฮาจู่ๆสั่นสะเทือน.

เขากล่าวว่าไม่มีอะไร แต่สายตาของเขาก็เริ่มที่จะเปล่งปลั่งสดใส ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาอาจจะไม่ได้เป็นเพียงแปรงกันความเจ็บปวดที่เขาเห็นในดวงตาของเธอ เขาเป็นคนที่ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่ในทันทีว่าเขาได้ตัดสินใจ เจตนาฆ่าภายในของเขายิงในทันที.

จี Xiaoxiao ขมวดคิ้ว ถัดไปกับเธอริมฝีปาก Ji Mingfeng หันขึ้นมาในรอยยิ้มเย็น.

มันอยู่ในขณะนี้ว่าเม้งเฮาป้อนเจ็ด Anima.

BOOM !!

ร่างของเขาพองทันที ผมของเขาเพิ่มขึ้นอีกต่อไปและกลิ่นอายของเขาพุ่งขึ้น สองครั้งครั้งที่แปดสิบหกครั้ง ... ตลอดทางจนกว่าการต่อสู้กล้าหาญของเขาก็เท่ากับหกสิบสี่วงกลมใหญ่ตั้งไข่วิญญาณ ทันทีสั้น ๆ คือทั้งหมดที่มันต้องใช้เวลาสำหรับระเบิดพลังที่จะทำให้เกิดพายุหมุนที่จะกรีดร้องเป็นชาติเติมพื้นที่ทั้งหมดด้วยเมฆฝุ่น.

เม้งเฮาตอนนี้หัวหลายสูง เขาเป็นคนที่สูงและการกระทำของเขาเป็นอย่างละเอียดที่ของปีศาจอมตะ.

ใบหน้า Ji Xiaoxiao ลดลงและนักเรียน Ji Mingfeng ของตีบ.

ตาฝางเริ่มเรืองแสงสดใส.

เสียงคำรามระเบิดออกจากเม้งเฮาขณะที่เขายิงไปข้างหน้ากับทุกความเร็ว เขาสามารถรวบรวม.

เขาได้อยู่กับเขาได้ในพริบตา จี Xiaoxiao ยกขึ้นมือของเธอและชี้ไปข้างหน้าทำให้เกิดฟองอย่างมากที่จะปรากฏในหน้าของเธอ มันแตกได้ทันทีในเม้งเฮาใบหน้า.

BAM!

แตกของฟองที่เกิดเม้งเฮาสั่น แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาหยุดแม้แต่น้อยนิด ในขณะที่เขากดไปข้างหน้าจี Mingfeng ลวกชี้ให้เห็นทำให้หมาป่าสีขาวที่จะยกหัวขึ้นและเห่าหอน ในขณะที่มันกระโจนไปสู่เม้งเฮา Mastiff กลายเป็นลำแสงของไฟสีแดงที่อยู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านเม้ง Hao ของ มันฟาดออกไปทางหมาป่าสีขาวซึ่งเริ่มสั่นทันที ก่อนหมาป่าสามารถทำอะไรในการตอบสนองเสียงกระทืบอาจจะได้ยินเป็นสุนัขพันธุ์ chomped มันขึ้นเข้าไปในปากของมัน