CHAPTER 20THE DEVELOPMENT OF STAKEH

CHAPTER 20
THE DEVELOPMENT OF STAKEHOLDER THEORY
AN IDIOSYNCRATIC APPROACH

R. EDWARD FREEMAN

20.1 INTRODUCTION

THE purpose of this chapter is to trace the development of what has come to he known as “stakeholder theory.” I intend to accomplish this in a manner that could be called “autobiographical” or “idiosyncratic” because I want to illustrate a philosophical point about the general issue of “theory development” and the importance role for "the author." To claim that “the author” has an important role in the development of management theory is neither to promote the sell importance of particular individuals nor to deny the role of inter-subjective agreement that is so vital in science. Rather it is to claim that contextual factors and serendipity can be crucial in process of theory development. In section 20.1 I shall offer a brief explanation of my interest in stakeholder theory. In particular I focus on the contextual factors around my eventual publication of Strategic Management: A Stakeholder Approach in 1984. Section 20.3 is a brief summary of that book and an assessment of its strengths, weaknesses, and analysis of some “misinterpretations" that have led to what we now know of as “stakeholder theory". Section 20.4 is my assessment of the current state of the art of “stakeholder theory" and some suggestions for the future development of the theory.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 20การพัฒนาของทฤษฎีมาตรการวิธีการ IDIOSYNCRATICอาร์เอ็ดเวิร์ดฟรีแมน20.1 แนะนำวัตถุประสงค์ของบทนี้คือการ ติดตามการพัฒนาอะไรมาเขาเรียกว่า "ทฤษฎีทรรศนะ" ผมตั้งใจจะทำในลักษณะที่อาจจะเรียกว่า "อัตชีวประวัติ" หรือ "idiosyncratic" เนื่องจากต้องการแสดงจุดปรัชญาเกี่ยวกับปัญหาทั่วไปของ"ทฤษฎี" และบทบาทสำคัญสำหรับ "ผู้เขียน" อ้างว่า "ผู้เขียน" มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาจัดการ ทฤษฎีจะไม่ส่งเสริมการขายความสำคัญเฉพาะบุคคล หรือ การปฏิเสธบทบาทของข้อตกลง inter-subjective ที่ให้ความสำคัญในวิทยาศาสตร์ แต่ มันจะอ้างว่า ปัจจัยบริบทและเซเรนดิปิตี้สามารถที่สำคัญขั้นตอนการพัฒนาทฤษฎี ในส่วน 20.1 ฉันจะให้คำอธิบายโดยย่อของฉันสนใจในทฤษฎีมาตรการ โดยเฉพาะ ผมเน้นปัจจัยบริบทรอบ ๆ ของฉันในการเผยแพร่การจัดการเชิงกลยุทธ์: แนวทางมาตรการ A ใน 1984 ส่วน 20.3 เป็นสรุปย่อของหนังสือนั้นและประเมินจุดแข็ง จุดอ่อน และของบางอย่าง "misinterpretations" ที่ได้นำไปสู่อะไรตอนนี้เรารู้ของเป็น "ทรรศนะทฤษฎี" ยัง 20.4 ส่วนปัจจุบันทันสมัยของ "ทรรศนะทฤษฎี" และคำแนะนำสำหรับการพัฒนาในอนาคตของทฤษฎีการประเมินของฉันได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 20

มีการพัฒนาทฤษฎีของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเป็นวิธี

R . เอ็ดเวิร์ดฟรีแมน

20.1 แนะนำ

วัตถุประสงค์ของบทนี้คือการติดตามการพัฒนาของสิ่งที่ได้มาให้เขา เรียกว่า " ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในทฤษฎี" ผมตั้งใจที่จะบรรลุนี้ในลักษณะที่อาจจะเรียกว่า " อัตชีวประวัติ " หรือ " มี " เพราะผมต้องการแสดงจุดปรัชญาเกี่ยวกับปัญหาทั่วไปของ " ทฤษฎีพัฒนาการและบทบาทความสำคัญของ " ผู้เขียน" ยืนยันว่า " ผู้เขียน " ที่มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาทฤษฎีการจัดการและการส่งเสริมการขาย ความสำคัญของบุคคลใดหรือที่จะปฏิเสธบทบาทของอินเตอร์ อัตนัย ข้อตกลงก็สำคัญในวิทยาศาสตร์ แต่มันคือการเรียกร้องว่า ปัจจัยบริบทและ Serendipity จะสําคัญในการพัฒนาทฤษฎี ในมาตรา 201 ผมจะให้คำอธิบายสั้น ๆของความสนใจในทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสีย . โดยเฉพาะฉันมุ่งเน้นปัจจัยบริบทรอบๆตีพิมพ์ในที่สุดของการจัดการกลยุทธ์ : วิธีการเปิดในปี 1984 ส่วน 20.3 เป็นสรุปโดยย่อของหนังสือเล่มนั้น และประเมินจุดแข็ง จุดอ่อนและการวิเคราะห์ของ " มีผล " ที่ได้นำสิ่งที่เรารู้ว่าตอนนี้เป็น " ทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสีย " ส่วนการประเมินของสถานะปัจจุบันของศิลปะของ " ทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียและคำแนะนำสำหรับการพัฒนาทฤษฎี
ในอนาคต .