information (i.e. ecological engine

information (i.e. ecological engineering; Browne and Chapman,
2011; Chapman and Underwood, 2011; Chapman and Blockley,
2009) requires immediate action.
Information of the qualitative characteristics of AL (i.e. if this is
from medical, industrial origin, or if have toxic elements) can
provide a basic guideline for cleaning strategies and health security
(Thompson, 2015). Notwithstanding, initiatives to reduce AL at the
source may be more effective. Complimentary with this, management
plans could also incorporate more ecologically sustainable
infrastructure designs that enhance biodiversity (e.g. Firth et al.,
2014; Martins et al., 2015; Perkins et al., 2015), and reduce AL
accumulation. Our results indicate that modifying structural
complexity, e.g. reducing wide cavities among boulders, would
reduce accumulation of AL in the zones that are most influenced by
direct anthropogenic activities. Since AL material also enter
breakwaters as floating debris (Hinojosa and Thiel, 2009), such
mitigation initiatives would be partially effective. Therefore, there
is a challenge for future structural designs of artificial reefs (e.g. Hill,
2015; Perkins et al., 2015), which should also take into account the
mitigation of AL accumulation on them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูล (เช่นระบบนิเวศวิศวกรรม ชิ้นและแชปแมน2011 แชปแมนและอันเดอร์วูด 2011 แชปแมนและ Blockley2009) ต้องดำเนินการทันทีข้อมูลของลักษณะเชิงคุณภาพของอัล (เช่นถ้าเป็นจากทางการแพทย์ อุตสาหกรรมมา หรือถ้ามีองค์ประกอบที่เป็นพิษ) สามารถให้มีการทำความสะอาดความปลอดภัยสุขภาพและกลยุทธ์(ธอมป์สัน 2015) อย่างไรก็ตาม โครงการลดอัลที่การแหล่งที่มาอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น ด้วยการจัดการนี้แผนการยังรวมมากกว่าระบบนิเวศอย่างยั่งยืนออกแบบโครงสร้างพื้นฐานที่ช่วยเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ (เช่นท่วม et al.,2014 มาร์ตินส์ et al. 2015 เพอร์กิน et al. 2015) และลดอัลสะสม ผลของเราบ่งชี้ว่า การปรับเปลี่ยนโครงสร้างจะซับซ้อน เช่น ลดฟันผุกว้างในหมู่หินลดการสะสมของ AL ในโซนที่มีส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากกิจกรรมมาของมนุษย์โดยตรง ตั้งแต่อัลวัสดุป้อนbreakwaters เป็นเศษขยะที่ลอย (Hinojosa และ Thiel, 2009), เช่นโครงการบรรเทาสาธารณภัยจะมีผลบางส่วน ดังนั้น มีเป็นความท้าทายสำหรับการออกแบบโครงสร้างในอนาคตของแนวปะการังเทียม (เช่นภูเขา2015 เพอร์กิน et al. 2015) ซึ่งควรพิจารณาการบรรเทาสาธารณภัยของอัลสะสมบนพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูล (เช่นระบบนิเวศวิศวกรรมบราวน์และแชปแมน
2011; หาบเร่และ Underwood, 2011; หาบเร่และบล็อคเกย์,
2009). ต้องดำเนินการในทันที
ข้อมูลของลักษณะเชิงคุณภาพของ AL (เช่นถ้าเป็น
จากทางการแพทย์กำเนิดอุตสาหกรรมหรือถ้ามีพิษ องค์ประกอบ) สามารถ
ให้แนวทางพื้นฐานสำหรับกลยุทธ์การทำความสะอาดและการรักษาความปลอดภัยด้านสุขภาพ
( ธ อมป์สัน, 2015) แม้จะมีความคิดริเริ่มที่จะลด AL ที่
แหล่งที่มาอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น ฟรีกับเรื่องนี้การจัดการ
แผนยังสามารถรวมระบบนิเวศอย่างยั่งยืนมากขึ้น
การออกแบบโครงสร้างพื้นฐานที่ช่วยเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ (เช่นท่วม, et al.,
2014;. มาร์ติน et al, 2015;. Perkins, et al, 2015) และลด AL
สะสม ผลของเราแสดงให้เห็นว่าการปรับเปลี่ยนโครงสร้าง
ซับซ้อนเช่นการลดฟันผุอย่างกว้างขวางในหมู่หินจะ
ลดการสะสมของอลาบาม่าในโซนที่มีอิทธิพลมากที่สุดโดย
กิจกรรมของมนุษย์โดยตรง เนื่องจากวัสดุ AL ยังใส่
เขื่อนกันคลื่นเป็นเศษซากลอย (กัลเดรอนและ Thiel 2009) เช่น
ความคิดริเริ่มการบรรเทาผลกระทบจะมีประสิทธิภาพบางส่วน ดังนั้นจึงมีความ
เป็นความท้าทายสำหรับการออกแบบโครงสร้างอนาคตของแนวปะการังเทียม (เช่นฮิลล์
2015; Perkins et al, 2015.) ซึ่งนอกจากนี้ยังควรคำนึงถึง
การบรรเทาผลกระทบของ AL สะสมเกี่ยวกับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูล ( เช่นระบบนิเวศวิศวกรรม บราวน์ และ แชปแมน2011 ; แชปแมนและ อันเดอร์วู้ด , 2011 ; แชปแมนและบล็อค ,2009 ) ต้องให้ทันทีรายละเอียดของลักษณะคุณภาพของอัล ( เช่นถ้านี้คือจากทางการแพทย์ ผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม หรือหากมีองค์ประกอบที่เป็นพิษ )ให้แนวทางพื้นฐานสำหรับกลยุทธ์ในการทําความสะอาดและสุขภาพความปลอดภัย( ทอมป์สัน , 2015 ) แต่โครงการที่จะลดลที่แหล่งที่มาอาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น ฟรีกับการจัดการแผนยังสามารถรวมนิเวศวิทยาที่ยั่งยืนมากขึ้นการออกแบบโครงสร้างพื้นฐานที่เพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ ( เช่น เฟิร์ธ et al . ,2014 ; มาร์ติน et al . , 2015 ; Perkins et al . , 2015 ) และลดการลการสะสม ผลของเราระบุว่า การปรับเปลี่ยนโครงสร้างความซับซ้อน เช่น การลดฟันผุกว้างท่ามกลางก้อนหิน ,ลดการสะสมของ อัล ในเขตที่ได้รับอิทธิพลมากที่สุดจากกิจกรรมของมนุษย์โดยตรง ตั้งแต่อัลวัสดุยังใส่เขื่อนกันคลื่นที่ลอยเศษ ( และ hinojosa ธีล , 2009 ) เช่นโครงการบรรเทาสาธารณภัย จะมีประสิทธิภาพเพียงบางส่วน ดังนั้น มีคือความท้าทายสำหรับอนาคตของการออกแบบโครงสร้างของปะการังเทียม ( เช่นภูเขา2015 ; Perkins et al . , 2015 ) ซึ่งควรคำนึงถึงลดการสะสมของอัลนั้น