Dietary fibre of quinoa and amarant

Dietary fibre of quinoa and amaranth was analysed for its insoluble and soluble fibre content, composition,
and structure. Total dietary fibre content was 10% for quinoa and 11% for amaranth. For both pseudocereals,
78% of its dietary fibre was insoluble. Insoluble fibre (IDF) from quinoa and amaranth was
mainly composed of galacturonic acid, arabinose, galactose, xylose and glucose. Linkage analysis indicated
that IDF was composed of homogalacturonans and rhamnogalacturonan-I with arabinan sidechains
(55–60%), as well as highly branched xyloglucans (30%) and cellulose. For both pseudocereals,
22% of total dietary fibre was soluble; a higher proportion than that found in wheat and maize (15%).
The soluble fibre (SDF) was composed of glucose, galacturonic acid and arabinose; for amaranth, xylose
was also a major constituent. Xyloglucans made up 40–60% of the SDF and arabinose-rich pectic polysaccharides
represented 34–55%.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เส้นใยอาหาร quinoa และทองทารีสอร์ทถูก analysed สำหรับเนื้อหาของเส้นใยที่ละลายน้ำ และไม่ละลายน้ำ ส่วนประกอบ,
และโครงสร้าง เส้นใยอาหารรวมเนื้อหาเป็น 10% สำหรับ quinoa และ 11% สำหรับทองทารีสอร์ท สำหรับทั้ง pseudocereals,
78% ของเส้นใยอาหารละลาย มีเส้นใยไม่ละลายน้ำ (idf บาง)จาก quinoa และทองทารีสอร์ท
ส่วนใหญ่ประกอบด้วยกรด galacturonic, arabinose กาแล็กโทส xylose และกลูโคส ระบุวิเคราะห์เชื่อมโยง
ที่ IDF ประกอบด้วย homogalacturonans และ rhamnogalacturonan-ฉัน มี arabinan sidechains
(55-60%), เช่นเป็นสูง branched เซลลูโลสและ xyloglucans (30%) สำหรับทั้ง pseudocereals,
22% ของเส้นใยอาหารทั้งหมดถูกละลาย สัดส่วนที่สูงกว่าที่พบในข้าวสาลีและข้าวโพด (เส้นใยละลายน้ำ 15%).
The (SDF) ประกอบด้วยน้ำตาลกลูโคส galacturonic กรดและ arabinose สำหรับทองทารีสอร์ท xylose
วิภาคหลักยังเป็นการ Xyloglucans ขึ้น 40-60% ของสตางค์และ polysaccharides pectic arabinose ริช
แสดง 34-55%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใยอาหารจากผักโขมและ quinoa วิเคราะห์เนื้อหาเส้นใยที่ไม่ละลายน้ำและละลายน้ำได้ขององค์ประกอบ
และโครงสร้าง รวมเนื้อหาเส้นใยอาหารเป็น 10% สำหรับ quinoa และ 11% สำหรับผักโขม สำหรับ pseudocereals ทั้ง
78% ของใยอาหารที่ไม่ละลายน้ำของมัน เส้นใยที่ไม่ละลายน้ำ (IDF) จาก quinoa และผักโขมเป็น
ส่วนประกอบของกาแลคกรดอราบิโน, กาแลคไซโลสและกลูโคส การวิเคราะห์การเชื่อมโยงที่ระบุ
ว่า IDF ประกอบด้วย homogalacturonans และ rhamnogalacturonan-I กับ sidechains arabinan
(? 55-60%) รวมทั้ง xyloglucans กิ่งสูง (30%) และเซลลูโลส สำหรับ pseudocereals ทั้ง
22% ของใยอาหารที่ละลายน้ำได้รวม; (? 15%) ในสัดส่วนที่สูงกว่าที่พบในข้าวสาลีและข้าวโพด
เส้นใยที่ละลายน้ำ (SDF) ประกอบด้วยน้ำตาลกลูโคสกรดกาแลคและอราบิโน; สำหรับผักโขม, ไซโลส
ยังเป็นส่วนประกอบที่สำคัญ Xyloglucans ขึ้น? 40-60% ของไอ้เวรและอราบิโนที่อุดมไปด้วย polysaccharides pectic
แสดง? 34-55%

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เส้นใยอาหาร quinoa และผักโขมจำนวนของเส้นใยละลายไม่ละลายและเนื้อหา องค์ประกอบ
และโครงสร้าง รวมเนื้อหาเส้นใยอาหาร 10 % สำหรับ quinoa และ 11% สำหรับผักโขม . ทั้ง pseudocereals
, 78% ของใยอาหาร คือ ละลายน้ำ เส้นใยที่ไม่ละลายน้ำ ( IDF ) จาก quinoa และผักโขมคือ
ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของกรดกาแลคโนส , galactose , ไซโลสและกลูโคสการวิเคราะห์ linkage )
ที่ประกอบด้วย homogalacturonans IDF และ arabinan rhamnogalacturonan-i กับ sidechains
(  55 ( 60% ) , รวมทั้งสูง ย่อยไซโลกลูแคน (  30 % ) และเซลลูโลส ทั้ง pseudocereals
, 22% ของทั้งหมด ใยอาหารเป็นละลาย ; สัดส่วนที่สูงกว่าที่พบในข้าวสาลีและข้าวโพด (  15 เปอร์เซ็นต์ เส้นใยที่ละลายน้ำได้
( SDF ) ประกอบด้วยกลูโคสและกรดกาแลคโนส เพราะผักโขม , ไซโลส
ยังเป็นส่วนประกอบที่สำคัญ ไซโลกลูแคนขึ้นมา  40 – 60 % ของ SDF โนสอุดมและ pectic polysaccharides
แทน  34 – 55%