Along with the ancient nang yai sha

Along with the ancient nang yai shadow theatre, already described earlier, Thailand is the home of two other forms of puppet theatre, the southern nang talung shadow theatre and the three-dimensional puppet theatre hun, with its several sub-categories. In these forms of drama the repertoire is mostly derived from the Ramakien. However, nang talung and hun have had to adapt to the tastes of their audiences, and other stories have also been included in their repertoire.

All forms of puppet theatre have retained ritual elements, such as the initial prayers and offerings to the puppets.

Nang Talung

The nang talung shadow puppets of South Thailand vary in size from 15 centimetres to almost 50 centimetres. They are made of translucent calf hide, painted in bright colours. The figures are usually cut in full-face form, unlike, for example, the puppets in Indonesian shadow theatre, which are mostly shown in profile. In most cases, at least one limb, but often several limbs as well, can be manipulated, unlike the situation in the ancient nang yai, where the puppet is a static image.


Older existing puppets display a typological development from solemnly decorative nang yai-related figures to a less restricted comic-strip style. Along with the Ramakien the repertoire of nang talung includes plots borrowed from likay folk opera and even from the cinema, and the puppets may portray Western officers, operetta heroes and heroines, or even cowboys.

The popular characters are the stock clowns, such as Ai Nol, Ai Tong, Al Muang, and Ai Klang. They offer obscene humour, often characteristic of nang talung and always loved by the audience. Each has its own characteristics: one constantly moves its mouth, while another has a phallus-shaped index finger, and a third has features of southern Thai aboriginals.

Nang talung requires a group of some ten performers, including the leader, who usually acts as the main manipulator and narrator, his assistants, and the orchestra. The stage used to be a small hut of bamboo, matting, or corrugated iron. The puppeteers and the orchestra sit inside the hut and they are separated from the audience by a white screen. Nang talung is still performed in the Pattalung district of Southern Thailand, although cinema and television have eroded its former popularity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พร้อมด้วยนางโบราณใหญ่ละครเงา, อธิบายไว้แล้วก่อนหน้านี้ประเทศไทยเป็นบ้านของทั้งสองรูปแบบอื่น ๆ ของโรงละครหุ่นละครเงานางตะลุงภาคใต้และโรงละครหุ่นสามมิติฮั่นมีหลายประเภทย่อยของ เหล่านี้ในรูปแบบของละครเพลงได้มาส่วนใหญ่มาจากรามเกียรติ์ อย่างไรก็ตามตะลุงนางและฮั่นได้มีการปรับให้เข้ากับรสนิยมของผู้ชมของพวกเขาและเรื่องอื่น ๆ ยังได้รับการรวมอยู่ในละครของพวกเขา. ทุกรูปแบบของโรงละครหุ่นเชิดได้สะสมองค์ประกอบพิธีกรรมเช่นการสวดมนต์เริ่มต้นและการให้บริการเพื่อหุ่น. นาง ตะลุงหุ่นเงานางตะลุงของภาคใต้ของประเทศไทยแตกต่างกันในขนาดตั้งแต่15 เซนติเมตรไปเกือบ 50 เซนติเมตร พวกเขาจะทำซ่อนลูกวัวโปร่งแสงทาสีในสีสดใส ตัวเลขที่มักจะตัดในรูปแบบเต็มหน้าซึ่งแตกต่างจากตัวอย่างเช่นในโรงละครหุ่นเงาอินโดนีเซียซึ่งจะแสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่อยู่ในรายละเอียด ในกรณีส่วนใหญ่อย่างน้อยหนึ่งแขนขา แต่มักจะแขนขาหลายเช่นกันสามารถจัดการแตกต่างจากสถานการณ์ในหนังใหญ่โบราณที่หุ่นเป็นภาพแบบคงที่. หุ่นเก่าที่มีอยู่แสดงการพัฒนา typological จากเคร่งขรึมตกแต่งนาง yai- ตัวเลขที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบการ์ตูนแถบ จำกัด น้อย พร้อมกับรามเกียรติ์บุคลิกของนางตะลุงรวมถึงการแปลงที่ยืมมาจากโอเปร่าพื้นบ้านลิเกและแม้กระทั่งจากโรงภาพยนตร์และหุ่นอาจวาดภาพเจ้าหน้าที่ตะวันตกวีรบุรุษละครและวีรสตรีหรือแม้กระทั่งคาวบอย. ตัวละครที่เป็นที่นิยมเป็นตัวตลกหุ้นเช่นไอ นลไอตองเมืองอัลและไอกลาง พวกเขามีอารมณ์ขันลามกอนาจารมักลักษณะของนางตะลุงและรักเสมอจากผู้ชม แต่ละคนมีลักษณะของตัวเองหนึ่งอย่างต่อเนื่องย้ายปากของมันขณะที่คนอื่นมีนิ้วชี้ลึงค์รูปและคนที่สามมีคุณสมบัติของพื้นเมืองภาคใต้ของไทย. นางตะลุงต้องมีกลุ่มของสิบนักแสดงรวมทั้งผู้นำที่มักจะทำหน้าที่เป็น หุ่นยนต์หลักและผู้บรรยาย, ผู้ช่วยของเขาและวงออเคสตรา ขั้นตอนที่ใช้จะเป็นกระท่อมเล็ก ๆ จากไม้ไผ่ปูหรือสังกะสีลูกฟูก หุ่นกระบอกและวงนั่งอยู่ภายในกระท่อมและพวกเขาจะแยกออกจากผู้ชมด้วยหน้าจอสีขาว นางตะลุงยังคงดำเนินการในเขตพื้นที่พัทลุงของภาคใต้ของประเทศไทยแม้ว่าโรงภาพยนตร์และโทรทัศน์ได้กัดเซาะความนิยมในอดีต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พร้อมกับโบราณหนังใหญ่เงาโรงละคร อธิบายไว้แล้วก่อนหน้านี้ ประเทศไทยคือบ้านสองรูปแบบอื่น ๆของโรงละครหุ่นกระบอก , นางใต้ตะลุงละครและโรงละครหุ่นเงาสามมิติฮุนมีหลายประเภทย่อยของ ในรูปแบบของละคร ละครส่วนใหญ่จะได้มาจากเรื่องรามเกียรติ์ อย่างไรก็ตามหนังตะลุง และฮุน ต้องปรับตัวให้เข้ากับรสนิยมของผู้ชมของพวกเขา และเรื่องอื่น ๆยังได้รับการรวมอยู่ในเพลงของพวกเขา .

ทุกรูปแบบของโรงละครหุ่นกระบอกได้รักษาองค์ประกอบของพิธีกรรม เช่นการสวดเริ่มต้นและบูชาหุ่น

หนังตะลุง

หุ่นเงาหนังตะลุงของภาคใต้แตกต่างกัน ในขนาดตั้งแต่ 15 เซนติเมตรไปเกือบ 50 เซนติเมตรพวกเขาจะทำจากซ่อนน่องโปร่งแสง , ทาสีในสีที่สดใส ตัวเลขมักจะตัดในรูปแบบเต็มหน้าไม่เหมือนเช่นในละครหุ่นเงาของอินโดนีเซีย ซึ่งส่วนใหญ่จะแสดงในโปรไฟล์ ในกรณีส่วนใหญ่อย่างน้อยหนึ่งขา แต่มักหลาย แขนขาได้เป็นอย่างดี สามารถจัดการได้ ซึ่งแตกต่างจากสถานการณ์ในใหญ่นางโบราณที่หุ่นเป็น


ภาพแบบคงที่เก่าที่มีอยู่หุ่นแสดงพัฒนาการเฉพาะจากตั้งใจตกแต่งหนังใหญ่ที่เกี่ยวข้องตัวเลขน้อยกว่าหนังสือการ์ตูนจำกัดแบบ พร้อมกับเรื่องละครของหนังตะลุง รวมถึง แปลงที่ยืมมาจากลิเกพื้นบ้าน โอเปร่า และแม้แต่จากหนังและหุ่นอาจวาดภาพเจ้าหน้าที่ตะวันตก วีรบุรุษและวีรสตรีละครเพลง หรือแม้แต่คาวบอย

ตัวละครยอดนิยมหุ้นตลก เช่น ไอ แอล ไอตอง ล อ. เมือง และ ไอ กลาง พวกเขาเสนอเรื่องตลกลามก บ่อยครั้งที่ลักษณะของหนังตะลุง และชอบโดยผู้ชม แต่ละคนมีลักษณะของตัวเอง : อย่างต่อเนื่องหนึ่งการเคลื่อนไหวของปาก ในขณะที่อีกคนมีอวัยวะเพศชายรูปนิ้วชี้ และที่สามมีคุณสมบัติของภาคใต้ aboriginals .

หนังตะลุงต้องใช้กลุ่มของสิบนักแสดง รวมถึงผู้นำที่มักจะทำหน้าที่เป็นผู้วางแผนหลักและบรรยาย ผู้ช่วยของเขา และวงออร์เคสตร้า เวทีที่ใช้จะเป็นกระท่อมเล็ก ๆของไม้ไผ่ ปู หรือ เหล็กลูกฟูก ทั้งผู้แสดงและออเคสตร้านั่งอยู่ภายในกระท่อมและพวกเขาจะแยกจากผู้ชม โดยหน้าจอเป็นสีขาวหนังตะลุงยังดำเนินการในพัทลุง เขตภาคใต้ แม้ว่าภาพยนตร์และโทรทัศน์ได้กัดเซาะความนิยมของอดีต

.