Dendritic cells (DCs) are specializ

Dendritic cells (DCs) are specialized antigen-presenting cells that play a dual role in inducing adaptive immune responses to foreign antigens (Ags) and in maintaining T cell tolerance to self (Steinman and Banchereau, 2007). DCs consist of several distinct subsets distinguishable by surface and intracellular phenotypic markers, immunological function, and anatomic distribution (Table 1). In mice, all DCs express (in varying amounts) the CD11c integrin and MHC class-II (MHC-II) molecules, and they are further phenotypically distinguished by their differential expression of CD8α, CD4, CD11b, Langerin, and PDCA-1, as well as a growing list of other markers (Shortman and Naik, 2007). These markers have been used in various combinations to define several subpopulations; some of these are highly restricted to specific organs, whereas others occur at characteristic frequencies among a mixture of DC subsets, especially in secondary lymphoid organs (SLOs). Arguably the clearest phenotypic and functional distinction can be made between the bulk of CD11chi MHC-II+ DCs (conventional DCs, or cDCs) and the type I interferon-producing plasmacytoid DCs (pDCs), which are CD11clo MHC-II+/lo and express unique differentiation markers in both mice and humans. Irrespective of their phenotypic idiosyncracies or immunological role, DCs exert their activity in discrete locations remote from their place of origin, which implies that DCs possess advanced migratory skills to navigate through the body.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เซลล์ dendritic (Dc) เป็นผู้เชี่ยวชาญนำเสนอการตรวจหาเซลล์ที่มีบทบาทสอง inducing ปรับภูมิคุ้มกันตอบสนองต่อ antigens ต่างประเทศ (Ags) และ ในการรักษาเซลล์ T ยอมรับกับตัวเอง (สไตน์แมนและ Banchereau, 2007) Dc ประกอบย่อยที่แตกต่างหลายแตกต่างพื้นผิว และเครื่องหมายไทป์ intracellular ฟังก์ชันภูมิคุ้มกัน และกระจาย anatomic (ตาราง 1) ในหนู Dc ทั้งหมดแสดง (ในจำนวนที่แตกต่างกัน) CD11c integrin และโมเลกุลประเภท-II (เอ็มเอชซี-II) ของเอ็มเอชซี และพวกเขามีต่อ phenotypically โดดเด่น ด้วยค่าความแตกต่างของ CD8α, CD4, CD11b, Langerin และ PDCA-1 รวมทั้งรายการเติบโตของเครื่องหมายอื่น ๆ (Shortman และ Naik, 2007) เครื่องหมายเหล่านี้ได้ถูกใช้ในชุดต่าง ๆ เพื่อกำหนด subpopulations หลาย เหล่านี้จะสูงจำกัดเฉพาะอวัยวะ ในขณะที่คนอื่น ๆ เกิดขึ้นที่ความถี่ลักษณะระหว่างส่วนผสมของชุดย่อย DC โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอวัยวะ lymphoid รอง (SLOs) ว่าสามารถทำชัดเจนไทป์ และการทำงานแตกระหว่างกลุ่มของเอ็มเอชซี CD11chi-II + Dc (Dc ปกติ หรือ cDCs) และชนิดผมอินเตอร์เฟียรอนผลิต plasmacytoid Dc (pDCs), ซึ่งเป็น CD11clo เอ็มเอชซี-II + /mts เครื่องหมายหล่อ และด่วนเฉพาะสร้างความแตกต่างในหนูและมนุษย์ได้ ไม่ idiosyncracies ไทป์หรือระเบียบบทบาทของพวกเขา Dc แรงของกิจกรรมในพื้นที่ไกลจากของสมุฏฐาน ซึ่งหมายความว่า Dc มีทักษะขั้นสูงอพยพไปผ่านร่างกาย แยกกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

dendritic เซลล์ (DCS) เป็นเซลล์แอนติเจนการนำเสนอพิเศษที่มีบทบาทในการกระตุ้นให้เกิดคู่ปรับระบบภูมิคุ้มกันที่จะแอนติเจนต่างประเทศ (Ags) และความอดทนในการรักษาเซลล์ T เพื่อตนเอง (สไตน์แมนและ Banchereau 2007) DCs ประกอบด้วยส่วนย่อยที่แตกต่างกันหลายความแตกต่างจากพื้นผิวและเครื่องหมายฟีโนไทป์เซลล์, การทำงานของระบบภูมิคุ้มกันและการกระจายโครงสร้าง (ตารางที่ 1) ในหนู DCs ทั้งหมดแสดง (ในจำนวนแตกต่างกัน) integrin CD11c และ MHC ชั้น-II (MHC-II) โมเลกุลและพวกเขาจะประสบความสำเร็จต่อไปลักษณะภายนอกโดยการแสดงออกที่แตกต่างกันของพวกเขาCD8α, CD4, CD11b, Langerin และ PDCA-1, เช่นเดียวกับรายการที่เพิ่มขึ้นของเครื่องหมายอื่น ๆ (Shortman และ Naik 2007) เครื่องหมายเหล่านี้ได้ถูกนำมาใช้ในชุดต่างๆที่จะกำหนดหลายประชากร; บางส่วนของเหล่านี้จะถูก จำกัด อย่างมากที่จะอวัยวะเฉพาะในขณะที่คนอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในลักษณะความถี่ในหมู่ย่อยส่วนผสมของ DC โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอวัยวะน้ำเหลืองรอง (SLOs) เบบี้ฟีโนไทป์ที่ชัดเจนและความแตกต่างการทำงานสามารถทำได้ระหว่างกลุ่มของ CD11chi MHC-II + DCs (DCS ธรรมดาหรือ CDCS) และประเภทที่ผม interferon ผลิต DCs plasmacytoid (PDCs) ซึ่งเป็น CD11clo MHC-II + / แท้จริงและแสดงความไม่ซ้ำกัน เครื่องหมายความแตกต่างทั้งในหนูและมนุษย์ โดยไม่คำนึงถึง idiosyncracies ฟีโนไทป์ของพวกเขาหรือบทบาทภูมิคุ้มกัน DCs ออกแรงกิจกรรมของพวกเขาในสถานที่ที่ไม่ต่อเนื่องระยะไกลจากสถานที่ของตนซึ่งก็หมายความว่าศูนย์กระจายสินค้าจะต้องมีทักษะในการอพยพย้ายถิ่นเพื่อนำทางผ่านร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซลล์ ( DCS ) เป็นผู้เชี่ยวชาญ antigen-presenting เซลล์ที่มีบทบาทในการกระตุ้นการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันคู่ต่อต่างประเทศ ( AGS ) และในการรักษาความอดทนเซลล์ t ตนเอง ( และ banchereau Jonsin , 2007 ) สินค้าประกอบด้วยส่วนย่อยที่แตกต่างกันหลายที่แตกต่างจากผิวเซลล์ของเซลล์และเครื่องหมาย , ฟังก์ชันภูมิคุ้มกันและการกายวิภาค ( ตารางที่ 1 )ในหนู , DCS บริการ ( ตามจํานวน ) และ cd11c อินทีกริน MHC ชั้นที่สอง ( mhc-ii ) โมเลกุล และพวกเขาจะเพิ่มเติม phenotypically ความโดดเด่นด้วยแสดงออกที่แตกต่างกันของการศึกษาα , CD4 , cd11b langerin , และ pdca-1 เช่นเดียวกับรายการที่เพิ่มขึ้นของเครื่องหมายอื่น ๆ ( และ shortman โดย , 2007 ) เครื่องหมายเหล่านี้ได้ถูกใช้ในชุดต่าง ๆเพื่อกำหนดหลายแต่ละ ;บางส่วนของเหล่านี้จะขอจำกัดเฉพาะอวัยวะ ในขณะที่คนอื่น ๆเกิดขึ้นที่ความถี่ลักษณะของส่วนผสมของ DC ข้อมูลโดยเฉพาะในระดับอวัยวะน้ำเหลือง ( slos ) อย่างที่ชัดเจนคุณสมบัติและการทำงานที่แตกต่างสามารถเกิดขึ้นระหว่างกลุ่มของ cd11chi mhc-ii DCS ( DCS , ปกติหรือ cdcs ) และชนิดผมรอนผลิต plasmacytoid DCS ( pdcs )ซึ่งเป็น cd11clo mhc-ii / โล และแสดงเครื่องหมายความแตกต่างกันทั้งหนูและมนุษย์ ไม่ idiosyncracies ฟีโนไทป์ของพวกเขาหรือบทบาทการโหมกิจกรรมต่อเนื่องของ DCS , ในสถานที่ห่างไกลจากสถานที่ต้นทาง ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการควบคุมมีทักษะขั้นสูงอพยพเพื่อนำทางผ่านร่างกาย