This is a pivotal event where Lorna

This is a pivotal event where Lorna replaces the ‘old’ with the ‘new’ (Bruner,
1996. p. 144) in her story of her algebraic understanding. What began with a powerless
statement, “I guessed, no idea” becomes, by the end of her story, a new guess,
“I’ve just added 3” which we pedagogues would conceptualise as a self-diagnosis.
This is an important storying of her self ‘before’ and ‘after’ her learning about algebra,
and we think offers insight into her potential metacognitive learning about her
own learning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นงานสำคัญที่ Lorna แทน 'เก่า' กับ 'ใหม่' (Bruner1996. p. 144) ในเรื่องของความเข้าใจทางพีชคณิตของเธอ สิ่งที่เริ่ม ด้วยการไม่มีอำนาจงบ "ฉันเดา ความคิด" กลายเป็น ในตอนท้ายของเรื่อง คาดเดา ใหม่"ฉันเพิ่งเพิ่ม 3" ซึ่งเรา pedagogues จะ conceptualise เป็นการตรวจสอบตัวเองนี่คือความสำคัญ storying ของเธอเอง 'ก่อน' และ 'หลัง' ของเธอเรียนเกี่ยวกับพีชคณิตและเราคิดว่า ศักยภาพของเธอเข้าใจข้อเสนออภิปัญญาการเรียนรู้เกี่ยวกับเธอการเรียนรู้เอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี่เป็นเหตุการณ์สำคัญที่ลอร์นาแทนที่ 'เก่า' กับ 'ใหม่' (บรูเนอร์,
1996 พี. 144) ในเรื่องราวของเธอมีความเข้าใจเกี่ยวกับพีชคณิตของเธอ สิ่งที่เริ่มต้นด้วยการไม่มีอำนาจ
สั่ง "ผมเดาความคิด" กลายเป็นในตอนท้ายของเรื่องเธอเดาใหม่
"ฉันเพิ่งเพิ่ม 3" ซึ่งเราจะ pedagogues conceptualise เป็นตรวจสอบตัวเอง
นี่คือ storying ที่สำคัญของเธอเอง 'ก่อน' และ 'หลังจากการเรียนรู้ของเธอเกี่ยวกับพีชคณิต
และเราคิดว่ามีความเข้าใจในการเรียนรู้อภิปัญญาของเธอที่มีศักยภาพเกี่ยวกับเธอ
เรียนรู้ของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เป็นเหตุการณ์ที่สำคัญ ลอร์น่า แทนที่ ' เก่า ' กับ ' ' ( เบอร์ใหม่ ,1996 หน้า 144 ) ในเรื่องราวของเธอเกี่ยวกับพีชคณิต . สิ่งที่เริ่มมีอำนาจแถลงการณ์ " ฉันเดาความคิด " กลายเป็นโดยการสิ้นสุดของเรื่องราวของเธอ เดาใหม่" ฉันเพิ่งเพิ่ม 3 " ซึ่งเรา pedagogues ที่จะ conceptualise เป็นตนเองการวินิจฉัยนี้เป็นสิ่งสำคัญ storying ของตนเองเธอ ' ก่อน ' และ ' หลัง ' การเรียนรู้เกี่ยวกับพีชคณิตและเราคิดว่ามีความเข้าใจในการเรียนรู้เมตาคอกนิชันของเธอเกิดขึ้นกับเธอเรียนเอง