level of salinity in this cultivar.

level of salinity in this cultivar. Another
possibility might be that cv P29 absorbs Na+
and Cl-
up to a threshold level and, then, acts
as a salt excluder.
Leaf Chlorophyll Content and
Chlorophyll Fluorescence Analysis
Leaf chlorophyll a, chlorophyll b and total
chlorophyll content generally increased with
increasing salinity (data not shown). The
ratio of chlorophyll a/b was unaffected by
salinity up to 150 mM in both cultivars. The
amount of leaf total chlorophyll and
photosynthetic rate showed a weak negative
correlation in the presence of salinity. This
could be due to the inverse effect of salinity
on photosynthesis and its positive effect on
chlorophyll content.
The ratio of variable to maximum
fluorescence (Fv/Fm) was significantly
reduced by increasing salt concentration, but
not between the controls and the 50 mM salt
treatment (Figure 5). The maximum level of
fluorescence (Fm) was lower under salinity
treatments than in the controls, which
suggests that there might have been some
damage due to salinity to photosystem II
reaction centres, or, in transfer of excitation
energy from the antenna to the reaction
centres.
Photosynthesis and Stomatal Parameters
The present study indicated substantially
lower rates of net photosynthesis and
stomatal conductances with increasing
salinity. Similar results have been obtained
__________________________________________________________________________ Dadkhah
1008
Figure 5. Chlorophyll fluorescence: ratio Fv
/Fm of youngest expanded leaves of two sugar beet
cultivars at different levels of salinity. Each bar is the mean of six measurements. Vertical lines are
standard error of the mean.
with other plant species ( Everard et al.,
1994; Delfine et al., 1998; Sultana. 1999;
Steduto et al., 2000).
Everard et al. (1994) reported that, at
intermediate salinity (100mM),
photosynthesis in celery (Apium graveolens
L.) was limited by a decrease in stomatal
conductance, while at the highest level of
salinity (300mM), carboxylation capacity
(by measuring Ci) and electron transport
(fluorescence) were the apparent prevailing
limitations to photosynthesis.
Comparing rates of net photosynthesis
under the control conditiond (Figure 1a)
revealed that the two cultivars did not have
significant differences in gas exchange
characteristics. Lower rates of net
photosynthesis at higher levels of salinity
were associated with a decreased stomatal
conductance (Figure 2). Decreased stomatal
conductance had relatively little effect on
intercellular CO2 concentration, which
responded in a complex manner. If stomatal
closure was the main reason for decreased
rates of net photosynthesis at high levels of
salinity (250 and 350 mM), it would be
expected that there would be lower
intercellular CO2 concentrations. The
absence of such an observation in plants
exposed to salinities above 150 mM
suggests that a non-stomatal effect limited
photosynthesis at higher salinities.
Photosynthesis and Non-stomatal
Parameters
A reduction in the rate of photosynthesis
as a consequence of non-stomatal inhibition
of photosynthesis by salt has also been
observed previously (Seeman and Sharkey,
1986; Lloyd et al., 1987: Delfine et al.,
1998). Such alterations in photosynthetic
capacity must be the result of either a
change in the leaf content of photosynthetic
machinery and/or alteration in the efficiency
with which this machinery operates.
Total chlorophyll contents in both
cultivars increased under saline conditions.
However, a negative relationship (R2
= -0.52)
was observed between photosynthetic rate
and total chlorophyll content in both sugar
beet cultivars under salinity. This negative
correlation may be due to the contrasting
effects of salinity on photosynthesis
(photosynthesis decreased with increasing
salt concentration). In contrast, chlorophyll
content was increased with increasing
salinity. This increase in chlorophyll can be
due to an inverse effect of salinity on
specific leaf area (SLA), which is considered
Effect of Salinity on Growth and Leaf Photosynthesis _____________________________
1009
Figure 6. Correlation between the initial slope of the A/Ci
curve and different levels of salt treatment in
two sugar beet cvs.
a measure of leaf density or thickness (Hunt,
1982; Cramer et al., 1994). As leaves of
stressed plants became thicker than nonstressed
plants, and thicker leaves contain
more cells per unit leaf area, both
photosynthesis and chlorophyll
concentration were expressed per unit leaf
area. Thus, chlorophyll content could not be
a limiting factor for photosynthesis in the
presence of salinity. An increase in
chlorophyll content with salinity is not
sufficient to counter the adverse effects of
decreasing gs
and non-stomatal factors that
may have influenced net carbon gain.
The initial slope of the A-Ci
curve is a
convenient measure of photosynthetic
efficiency and is often defined as the
carboxylation efficiency (CE). In this study,
greater decreases in carboxylation efficiency
were observed under increased salinity
levels (Figure 6). Changes in carboxylation
efficiency with salinization have been
reported previously (Bethke and Drew,
1992) and may indicate a lower activity of
Rubisco, because the initial slope of the A-Ci
curve is thought to be controlled mainly by
the ability of the enzyme to fix CO2 (von
Caemmerer and Farquhar; 1986). The
Madison cultivar grown at 350 mM had the
lowest initial slope. Commensurate with the
change in carboxylation efficiency, the CO2
compensation point also increased with
severity of salt treatment. Comparable
changes in CO2 compensation point have
been reported previously for salinized barley
(Rawson, 1986). Another limiting factor
could be RuBP regeneration, which could
limit electron capture and transport for
quinone reduction (Long and Hällgern,
1993). Chlorophyll fluorescence
measurements could represent the
differences in the efficiency of photosystem
II in sugar beet cultivars in the presence of
salinity.
The fluorescence data suggested that the
rate of energy translocation or light capture
might be limited by salinity (Long and
Hällgern, 1993). Relating fluorescence and
gas exchange data in stressed plants
suggested that these plants might be
experiencing some degree of photoinhibition
(Figure 5). Salt stress is accompanied by
oxidative damage in plants (Hernandez et
al., 1993; Streb et al., 1993; Gosset et al.,
1994). Lower Fv
/Fm in the salt stressed
compared to the control plants indicated that
RuBP regeneration, which needs adequate
electron translocation from photosystem II
to electron acceptors, might be disturbed by
salinity. However, in this study, although
there were significant differences in Fv
/Fm in
different salt treatments, values of Fv
/Fm
were relatively high for both the control and
salt stress treatments (0.80-0.91) (Figure 5).
__________________________________________________________________________ Dadkhah
1010
Similar values of Fv
/Fm were found by
Belkhodja et al. (1994) and Kafi (1996) for
barley and wheat, respectively, grown in the
presence of salinity.
In this experiment, Ci:Ca ratio decreased
up to 150 mM salinity. However, at 250 and
350 mM, despite reduction in ACO2 and gs,
the Ci:Ca ratio actually increased. It is likely
that the increased intercellular CO2
concentration (Ci) was mainly associated
with the decreased CO2 fixation of
mesophyll cells due to the decreased CO2
assimilation capacity (Lu and Zhang 1998).
CONCLUSIONS
The present assessment of the effect of
salinity on performance of two sugar beet
cultivars allows us to conclude that
increasing the levels of salinity decrease
most of the growth and physiological
parameters. Salinity had greater effect on
root dry weight than shoot dry weight. Data
also revealed that salinity significantly
decreased photosynthesis of leaves in both
cultivars. The ratio of intercellular to
ambient CO2 concentration (Ci/Ca)
decreased up to 150 mM salinity compared
to non- stressed plants. However, Ci/Ca
ratio increased at higher levels of salt
treatment. This shows that at high levels of
salt concentrations (250 and 350 mM) nonstomatal
parameters have a greater effect on

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับความเค็มใน cultivar นี้ อีกความเป็นไปได้อาจเป็น cv ที่ P29 ดูดซับ Na +และ Cl- ระดับขีดจำกัดและ แล้ว กระทำเป็น excluder เกลือใบเนื้อหาคลอโรฟิลล์ และวิเคราะห์ Fluorescence คลอโรฟิลล์ใบไม้คลอโรฟิลล์เอ คลอโรฟิลล์บี และรวมเนื้อหาคลอโรฟิลล์โดยทั่วไปเพิ่มขึ้นด้วยเพิ่มเค็ม (ข้อมูลไม่แสดง) ที่อัตราส่วนของคลอโรฟิลล์ a/b มีผลกระทบโดยเค็มได้ถึง 150 มม.ในทั้งสองพันธุ์ ที่จำนวนใบไม้คลอโรฟิลล์รวม และอัตรา photosynthetic พบลบอ่อนแอความสัมพันธ์ในต่อหน้าของเค็ม นี้อาจเป็น เพราะผลผกผันของเค็มในการสังเคราะห์ด้วยแสงและผลบวกของเนื้อหาคลอโรฟิลล์อัตราส่วนของตัวแปรเกินfluorescence (Fv/Fm) เป็นอย่างมากลดลง โดยการเพิ่มความเข้มข้นเกลือ แต่ไม่อยู่ระหว่างตัวควบคุมและเกลือ 50 มม.การรักษา (รูปที่ 5) ระดับสูงสุดfluorescence (Fm) ถูกล่างใต้เค็มรักษามากกว่าในการควบคุม การแนะนำว่า อาจมีบางความเสียหายครบเค็มไป photosystem IIศูนย์กลางปฏิกิริยา หรือ โอนย้ายในการกระตุ้นพลังงานจากเสาอากาศปฏิกิริยาศูนย์การสังเคราะห์ด้วยแสงและพารามิเตอร์ Stomatalการศึกษาปัจจุบันที่ระบุมากลดอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิ และconductances stomatal กับเพิ่มเค็ม ได้ถูกรับผลที่คล้ายกัน __________________________________________________________________________ Dadkhah1008รูปที่ 5 คลอโรฟิลล์ fluorescence: อัตราส่วน Fv/Fm ใบไม้ขยายอายุน้อยที่สุดของสองนทานพันธุ์ที่ระดับความเค็มแตกต่าง แต่ละแถบจะหมายความว่าวัดหก บรรทัดแนวตั้งข้อผิดพลาดมาตรฐานของค่าเฉลี่ยกับพืชชนิดอื่น ๆ (Everard et al.,ปี 1994 เดลไฟน์พาร์ et al., 1998 หญิง ปี 1999Steduto และ al., 2000)Everard et al. (1994) รายงานว่า ที่เค็มปานกลาง (100mM),การสังเคราะห์ด้วยแสง (ผักชีขึ้นฉ่ายL.) ถูกจำกัด โดยการลดใน stomatalต้านทาน ที่ระดับสูงสุดเค็ม (300mM), ความจุ carboxylation(โดยวัด Ci) และการขนส่งอิเล็กตรอน(fluorescence) ได้ขึ้นชัดเจนข้อจำกัดการสังเคราะห์ด้วยแสงเปรียบเทียบอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิภายใต้การควบคุม conditiond (รูปที่ 1a)เปิดเผยว่า พันธุ์สองไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการแลกเปลี่ยนก๊าซลักษณะการ ราคาต่ำกว่าของสุทธิการสังเคราะห์ด้วยแสงในระดับสูงของเค็มสัมพันธ์กับการลด stomatalต้านทาน (รูปที่ 2) ลด stomatalต้านทานมีค่อนข้างน้อยผลความเข้มข้น CO2 intercellular ซึ่งตอบสนองในลักษณะที่ซับซ้อน ถ้า stomatalปิดเป็นเหตุผลหลักสำหรับลดลงอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิในระดับสูงเค็ม (250 และ 350 mM), มันจะคาดว่า จะมีด้านล่างความเข้มข้น CO2 intercellular ที่ขาดเช่นสังเกตการในพืชสัมผัสกับ salinities ข้าง 150 มม.แนะนำว่า ผลไม่ stomatal จำกัดการสังเคราะห์ด้วยแสงที่สูง salinities การสังเคราะห์ด้วยแสงและไม่ stomatalพารามิเตอร์ลดอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงเป็นลำดับของการยับยั้งไม่ stomatalสังเคราะห์ด้วยแสงโดยเกลือยังได้รับสังเกตก่อนหน้านี้ (Seeman และ Sharkey1986 ลอยด์ et al., 1987: เดลไฟน์พาร์ et al.,ปี 1998) การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวใน photosyntheticกำลังการผลิตต้องการผลอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาใบไม้ของ photosyntheticเครื่องจักรและ/หรือแก้ไขในประสิทธิภาพซึ่งเครื่องนี้ทำงานเนื้อหาคลอโรฟิลล์รวมทั้งพันธุ์เพิ่มขึ้นภายใต้เงื่อนไข salineอย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์เชิงลบ (R2=-0.52)ถูกสังเกตระหว่าง photosynthetic อัตราและรวมเนื้อหาคลอโรฟิลล์ในน้ำตาลทั้งพันธุ์ผักชนิดหนึ่งภายใต้เค็ม ลบนี้ความสัมพันธ์อาจเป็น เพราะห้องผลของเค็มการสังเคราะห์ด้วยแสง(การสังเคราะห์ด้วยแสงลดลง ด้วยการเพิ่มเข้มข้นเกลือ) ในทางตรงข้าม คลอโรฟิลล์เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มเนื้อหาเค็ม เพิ่มคลอโรฟิลล์นี้สามารถจากผลการผกผันของเค็มบนพื้นที่เฉพาะใบไม้ (SLA), ซึ่งเป็น ผลของเค็มเจริญเติบโตและการสังเคราะห์ด้วยแสงของใบ___1009รูปที่ 6 ความสัมพันธ์ระหว่างลาดเริ่มต้น / Ci เส้นโค้งและเกลือในระดับที่แตกต่างสองนทาน cvsการวัดความหนาแน่นของใบหรือความหนา (ล่า1982 Cramer et al., 1994) เป็นใบไม้พืชเครียดกลายเป็นหนากว่า nonstressedพืช และหนาใบประกอบด้วยเซลล์เพิ่มเติมต่อหน่วยพื้นที่ใบ ทั้งสองการสังเคราะห์ด้วยแสงและคลอโรฟิลล์ความเข้มข้นที่แสดงต่อหน่วยใบที่ตั้ง ดังนั้น เนื้อหาคลอโรฟิลล์ไม่สามารถปัจจัยจำกัดในการสังเคราะห์ด้วยแสงในการสถานะของเค็ม การเพิ่มขึ้นไม่มีคลอโรฟิลล์เนื้อหากับเค็มเพียงพอเพื่อหักล้างผลร้ายของการลด gs และไม่ใช่ stomatal ปัจจัยที่อาจมีผลกำไรสุทธิคาร์บอนลาดเริ่มต้นของ A Ci เป็นเส้นโค้งสะดวกวัด photosyntheticประสิทธิภาพ และมักจะกำหนดไว้เป็นการcarboxylation ประสิทธิภาพ (CE) ในการศึกษานี้ลดลงมากในประสิทธิภาพ carboxylationสุภัคภายใต้เค็มเพิ่มขึ้นระดับ (รูปที่ 6) การเปลี่ยนแปลงใน carboxylationมีประสิทธิภาพกับ salinizationรายงานก่อนหน้านี้ (Bethke และดึง1992) และอาจบ่งชี้ว่า กิจกรรมด้านล่างของRubisco เนื่องจากต้นลาดของ A-Ciเส้นโค้งเป็นความคิดที่จะควบคุมโดยการความสามารถของเอนไซม์นี้แก้ไข CO2 (ฟอนCaemmerer และ Farquhar 1986)เติบโตที่ 350 มม. cultivar เมดิสันได้ความลาดชันเริ่มต้นต่ำสุด สอดรับกับการการเปลี่ยนแปลงประสิทธิภาพ carboxylation, CO2จุดค่าตอบแทนเพิ่มขึ้นด้วยความรุนแรงของเกลือ เปรียบเทียบได้มีการเปลี่ยนแปลงในจุดแทน CO2การรายงานก่อนหน้านี้ข้าวบาร์เลย์ salinized(สอนศาสนา 1986) อีกหนึ่งปัจจัยที่จำกัดสามารถฟื้นฟู RuBP ซึ่งสามารถจำกัดการจับยึดอิเล็กตรอนและขนส่งสำหรับลด quinone (ยาวและ Hällgern1993) . fluorescence คลอโรฟิลล์วัดได้เป็นตัวแทนความแตกต่างในประสิทธิภาพของ photosystemสองในพันธุ์นทานหน้าเค็ม ข้อมูล fluorescence แนะนำที่อัตราของการสับเปลี่ยนพลังงานหรือจับแสงอาจจำกัด ด้วยเค็ม (ยาว และHällgern, 1993) Fluorescence ที่เกี่ยวข้อง และข้อมูลการแลกเปลี่ยนก๊าซในพืชเครียดแนะนำว่า พืชเหล่านี้อาจพบบางส่วนของ photoinhibition(รูปที่ 5) ความเครียดเกลือเป็นหลักเสียหายแก่พืช oxidative (นานเดซและal., 1993 Streb et al., 1993 Gosset et al.,1994) ต่ำกว่า Fv/Fm เกลือที่เน้นเมื่อเทียบกับตัวควบคุม พืชบ่งชี้ที่ฟื้นฟู RuBP ซึ่งต้องเพียงพอการสับเปลี่ยนอิเล็กตรอนจาก photosystem IIให้อิเล็กตรอน acceptors อาจเป็นรบกวนโดยเค็ม ในการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม แม้ว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใน Fv/Fm ในต่าง ๆ เกลือรักษา ค่า Fv/Fmมีค่อนข้างสูงสำหรับตัวควบคุมทั้งสอง และบำบัดความเครียดเกลือ (0.80-0.91) (รูปที่ 5) __________________________________________________________________________ Dadkhah1010เหมือนค่า Fv/Fm พบโดยBelkhodja et al. (1994) และ Kafi (1996) สำหรับข้าวบาร์เลย์และข้าวสาลี ตามลำดับ ปลูกในสถานะของเค็มในการทดลองนี้ อัตราส่วน Ci:Ca ลดลงถึง 150 มม.เค็ม อย่างไรก็ตาม ที่ 250 และมม. 350 แม้ มีการลด ACO2 และ gsCi:Ca อัตราส่วนเพิ่มขึ้นจริง เป็นไปได้ที่ CO2 intercellular เพิ่มขึ้นความเข้มข้น (Ci) เกี่ยวข้องส่วนใหญ่มีเบี CO2 ลดลงของเซลล์ mesophyll เนื่องจาก CO2 ลดลงกำลังผสมกลมกลืน (Lu และ 1998 เตียว)บทสรุปผลของการประเมินปัจจุบันเค็มในประสิทธิภาพของสองนทานพันธุ์ช่วยให้เราสามารถสรุปที่เพิ่มระดับของเค็มลดลงส่วนใหญ่เจริญเติบโต และสรีรวิทยาพารามิเตอร์ เค็มมีผลมากขึ้นน้ำหนักแห้งของรากมากกว่าน้ำหนักรถยิง ข้อมูลนอกจากนี้ยัง เปิดเผยว่า เค็มมากการสังเคราะห์ด้วยแสงลดลงของใบในทั้งสองพันธุ์ อัตราส่วนของ intercellular เพื่อความเข้มข้น CO2 ล้อม (Ci/Ca)ลดเค็ม 150 มม.เมื่อเทียบกับค่าการไม่เน้นพืช อย่างไรก็ตาม Ci/Caอัตราการเพิ่มขึ้นในระดับสูงกว่าเกลือรักษา นี้แสดงให้เห็นว่าในระดับสูงเกลือความเข้มข้น (250 และ 350 mM) nonstomatalพารามิเตอร์มีผลมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับความเค็มในพันธุ์นี้ อีกความเป็นไปได้อาจจะ P29 พันธุ์ที่ดูดซับนา + และ Cl- ขึ้นไปถึงระดับเกณฑ์และจากนั้นทำหน้าที่เป็น excluder เกลือ. ใบคลอโรฟิลเนื้อหาและคลอโรฟิลวิเคราะห์เรืองแสงใบคลอโรฟิล, คลอโรฟิลขและรวมเนื้อหาคลอโรฟิลเพิ่มขึ้นโดยทั่วไปกับความเค็มที่เพิ่มขึ้น( ไม่ได้แสดงข้อมูล) อัตราส่วนของคลอโรฟิล / b เป็นผลกระทบจากความเค็มได้ถึง150 มิลลิทั้งสองพันธุ์ ปริมาณของคลอโรฟิลใบรวมและอัตราการสังเคราะห์แสงแสดงให้เห็นในเชิงลบที่อ่อนแอความสัมพันธ์ในที่ที่มีความเค็ม นี้อาจเป็นเพราะผลผกผันของความเค็มในการสังเคราะห์แสงและผลกระทบในเชิงบวกที่มีต่อเนื้อหาคลอโรฟิล. อัตราส่วนของตัวแปรสูงสุดเรืองแสง (Fv / Fm) อย่างมีนัยสำคัญลดลงตามความเข้มข้นของเกลือที่เพิ่มขึ้นแต่ไม่ได้อยู่ระหว่างการควบคุมและเกลือ 50 มิลลิ การรักษา (รูปที่ 5) ระดับสูงสุดของการเรืองแสง (Fm) ลดลงภายใต้ความเค็มการรักษากว่าในการควบคุมซึ่งแสดงให้เห็นว่าอาจจะมีบางความเสียหายเนื่องจากการความเค็มจะphotosystem II ศูนย์ปฏิกิริยาหรือในการถ่ายโอนการกระตุ้นพลังงานที่ได้จากเสาอากาศที่จะเกิดปฏิกิริยาศูนย์. การสังเคราะห์แสงและพารามิเตอร์ปากใบการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญอัตราการลดลงของการสังเคราะห์แสงสุทธิและปากใบconductances เพิ่มความเค็ม ผลที่คล้ายกันได้รับ__________________________________________________________________________ Dadkhah 1008 รูปที่ 5 คลอโรฟิลเรืองแสงอัตราส่วน Fv / Fm ขยายตัวของใบที่อายุน้อยที่สุดของทั้งสองน้ำตาลหัวผักกาดพันธุ์ในระดับที่แตกต่างกันของความเค็ม แต่ละแถบเป็นค่าเฉลี่ยของการวัดที่หก เส้นแนวตั้งที่มีข้อผิดพลาดมาตรฐานของค่าเฉลี่ย. กับสายพันธุ์พืชอื่น ๆ (Everard, et al. 1994; Delfine et al, 1998;. ชายา 1999.. Steduto, et al, 2000). Everard et al, (1994) รายงานว่าที่ความเค็มกลาง(100mm), การสังเคราะห์แสงในคื่นฉ่าย (Apium graveolens L. ) ถูก จำกัด ด้วยการลดลงของปากใบสื่อกระแสไฟฟ้าในขณะที่ในระดับสูงสุดของความเค็ม(300mm) กำลังการผลิต carboxylation (โดยการวัด Ci) และ การขนส่งอิเล็กตรอน(เรืองแสง) เป็นที่แพร่หลายชัดเจนข้อจำกัด ในการสังเคราะห์แสง. การเปรียบเทียบอัตราการสังเคราะห์แสงสุทธิภายใต้การควบคุมแอร์ (รูปที่ 1a) เปิดเผยว่าทั้งสองสายพันธุ์ที่ไม่ได้มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการแลกเปลี่ยนก๊าซลักษณะ อัตราการลดลงของกำไรสุทธิสังเคราะห์แสงในระดับที่สูงขึ้นของความเค็มที่เกี่ยวข้องกับปากใบลดลงสื่อกระแสไฟฟ้า(รูปที่ 2) ลดลงปากใบเป็นสื่อกระแสไฟฟ้ามีผลค่อนข้างน้อยในความเข้มข้นของCO2 ระหว่างเซลล์ซึ่งตอบสนองในลักษณะที่ซับซ้อน ถ้าปากใบปิดเป็นสาเหตุหลักของการลดลงของอัตราการสังเคราะห์แสงของสุทธิอยู่ในระดับสูงของความเค็ม(250 และ 350 มิลลิ) ก็จะได้รับการคาดหวังว่าจะมีต่ำกว่าความเข้มข้นของCO2 ระหว่างเซลล์ กรณีที่ไม่มีเช่นการสังเกตในพืชสัมผัสกับความเค็มข้างต้น 150 มิลลิแสดงให้เห็นว่าผลกระทบที่ไม่ใช่ปากใบที่จำกัดการสังเคราะห์แสงที่ความเค็มสูง. การสังเคราะห์แสงและ Non-ปากใบพารามิเตอร์การลดลงในอัตราการสังเคราะห์แสงเป็นผลมาจากการยับยั้งที่ไม่ใช่ปากใบของการสังเคราะห์แสงโดยเกลือยังได้รับการตั้งข้อสังเกตก่อนหน้านี้ (Seeman และชาร์กี้, 1986; ลอยด์ et al, 1987.. Delfine, et al, 1998) การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวในการสังเคราะห์แสงกำลังการผลิตจะต้องเป็นผลมาจากทั้งการเปลี่ยนแปลงในเนื้อหาใบสังเคราะห์เครื่องจักรและ/ หรือการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพซึ่งเครื่องจักรนี้ทำงาน. เนื้อหาคลอโรฟิลรวมทั้งสายพันธุ์ที่เพิ่มขึ้นภายใต้เงื่อนไขน้ำเกลือ. อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์เชิงลบ ( R2 = -0.52) พบว่าอัตราการสังเคราะห์แสงระหว่างและเนื้อหาคลอโรฟิลรวมทั้งน้ำตาลพันธุ์ผักชนิดหนึ่งที่อยู่ภายใต้ความเค็ม เชิงลบนี้ความสัมพันธ์อาจจะเกิดจากการตัดกันผลกระทบของความเค็มต่อการสังเคราะห์แสง(สังเคราะห์แสงลดลงด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของเกลือ) ในทางตรงกันข้ามคลอโรฟิลเนื้อหาเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มความเค็ม การเพิ่มขึ้นของคลอโรฟิลนี้สามารถเกิดจากการมีผลผกผันของความเค็มต่อพื้นที่ใบเฉพาะ(SLA) ซึ่งถือว่าเป็นผลของความเค็มต่อการเจริญเติบโตและการสังเคราะห์แสงใบ _____________________________ 1009 รูปที่ 6 ความสัมพันธ์ระหว่างความลาดชันเริ่มต้นของ A / Ci โค้งและแตกต่าง ระดับของการรักษาเกลือในสองพันธุ์น้ำตาลหัวผักกาด. วัดความหนาแน่นของใบหรือความหนา (ล่า1982. แครมเมอ, ​​et al, 1994) ในฐานะที่เป็นใบของพืชเครียดกลายเป็นหนากว่า nonstressed พืชและใบหนามีเซลล์มากขึ้นต่อหน่วยพื้นที่ใบทั้งการสังเคราะห์แสงและคลอโรฟิลเข้มข้นมีการแสดงออกต่อใบหน่วยพื้นที่ ดังนั้นเนื้อหาคลอโรฟิลไม่อาจจะเป็นปัจจัย จำกัด สำหรับการสังเคราะห์แสงในการปรากฏตัวของความเค็ม การเพิ่มขึ้นของเนื้อหาคลอโรฟิลที่มีความเค็มไม่เพียงพอที่จะตอบโต้ผลกระทบของการลดGS และปัจจัยที่ไม่ใช่ปากใบที่อาจมีอิทธิพลต่อกำไรคาร์บอนสุทธิ. ลาดเริ่มต้นของ A-Ci โค้งเป็นวัดที่สะดวกในการสังเคราะห์แสงประสิทธิภาพและมักจะเป็นหมายถึงประสิทธิภาพ carboxylation (CE) ในการศึกษานี้ลดลงอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการ carboxylation ถูกตั้งข้อสังเกตภายใต้ความเค็มที่เพิ่มขึ้นระดับ (รูปที่ 6) การเปลี่ยนแปลงใน carboxylation ประสิทธิภาพด้วยความเค็มได้รับการรายงานก่อนหน้านี้ (Bethke และดึง 1992) และอาจบ่งบอกถึงกิจกรรมที่ลดลงของRubisco เพราะความลาดชันเริ่มต้นของ A-Ci โค้งเป็นความคิดที่ถูกควบคุมโดยส่วนใหญ่ความสามารถของเอนไซม์ในการแก้ไขปัญหาCO2 (ฟอนCaemmerer และคูฮาร์; 1986) พันธุ์เมดิสันเติบโตที่ 350 มิลลิมีความลาดชันเริ่มต้นต่ำสุด เทียบเท่ากับการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพ carboxylation, ก๊าซ CO2 จุดชดเชยเพิ่มขึ้นกับความรุนแรงของการรักษาเกลือ เปรียบได้กับการเปลี่ยนแปลงในจุดชดเชย CO2 ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้สำหรับข้าวบาร์เลย์salinized (รอว์, 1986) อีกปัจจัยที่อาจจะฟื้นฟู RuBP ซึ่งอาจ จำกัด การจับอิเล็กตรอนและการขนส่งสำหรับการลดquinone (Long และHällgern, 1993) คลอโรฟิลเรืองแสงการวัดอาจเป็นตัวแทนของความแตกต่างในประสิทธิภาพของphotosystem ที่สองในสายพันธุ์น้ำตาลหัวผักกาดในที่ที่มีความเค็ม. ข้อมูลเรืองแสงชี้ให้เห็นว่าอัตราการโยกย้ายหรือการจับพลังงานแสงอาจถูกจำกัด โดยความเค็ม (Long และHällgern, 1993) ที่เกี่ยวข้องกับการเรืองแสงและแลกเปลี่ยนข้อมูลก๊าซในพืชเน้นแนะนำว่าพืชเหล่านี้อาจจะประสบปัญหาในระดับหนึ่งของphotoinhibition (รูปที่ 5) ความเครียดเกลือจะมาพร้อมกับความเสียหายออกซิเดชันในพืช (เฮอ et al, 1993;. Streb et al, 1993;.. Gosset, et al, 1994) ล่าง Fv / Fm ในเกลือเครียดเมื่อเทียบกับพืชควบคุมชี้ให้เห็นว่าการฟื้นฟูRuBP ที่ต้องการเพียงพอโยกย้ายอิเล็กตรอนจากphotosystem II จะอิเล็กตรอน acceptors อาจถูกรบกวนจากความเค็ม อย่างไรก็ตามในการศึกษาครั้งนี้ถึงแม้จะมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใน Fv / Fm ในการรักษาเกลือที่แตกต่างกันของค่าFv / Fm ค่อนข้างสูงสำหรับทั้งควบคุมและการรักษาความเครียดเกลือ (0.80-0.91) (รูปที่ 5). __________________________________________________________________________ Dadkhah 1010 ที่คล้ายกัน ค่านิยมของ Fv / Fm ถูกพบโดยBelkhodja et al, (1994) และ Kafi (1996) สำหรับข้าวบาร์เลย์และข้าวสาลีตามลำดับปลูกในการปรากฏตัวของความเค็ม. ในการทดลองนี้ Ci อัตราส่วน Ca ลดลงถึง150 มิลลิความเค็ม อย่างไรก็ตามที่ 250 และ350 มิลลิแม้จะมีการลดลงของ ACO2 และ GS, Ci อัตราส่วน Ca เพิ่มขึ้นจริง มันอาจเป็นไปได้ว่า CO2 ระหว่างเซลล์ที่เพิ่มขึ้นความเข้มข้น(Ci) ได้รับส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการตรึงCO2 ที่ลดลงของเซลล์mesophyll เนื่องจากการ CO2 ลดลงความสามารถในการดูดซึม(Lu และวอชิงตันโพสต์ 1998). สรุปการประเมินในปัจจุบันของผลกระทบของความเค็มต่อประสิทธิภาพการทำงานของทั้งสองน้ำตาลหัวผักกาดพันธุ์ช่วยให้เราสามารถสรุปได้ว่าการเพิ่มระดับของการลดลงของความเค็มมากที่สุดของการเจริญเติบโตและสรีรวิทยาพารามิเตอร์ ความเค็มมีผลกระทบมากขึ้นในรากน้ำหนักแห้งกว่ายิงน้ำหนักแห้ง ข้อมูลยังพบว่าระดับความเค็มอย่างมีนัยสำคัญลดลงการสังเคราะห์แสงของใบทั้งในสายพันธุ์ อัตราส่วนระหว่างเซลล์ที่จะเหมาะกับความเข้มข้นของ CO2 (Ci / Ca) ลดลงถึง 150 มิลลิเค็มเมื่อเทียบกับการไม่เน้นพืช อย่างไรก็ตาม Ci / Ca อัตราการเพิ่มขึ้นในระดับที่สูงขึ้นของเกลือรักษา นี้แสดงให้เห็นว่าอยู่ในระดับสูงของความเข้มข้นของเกลือ (250 และ 350 มิลลิ) nonstomatal พารามิเตอร์มีผลมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับความเค็มของน้ำในส่วนนี้ ความเป็นไปได้อีก
อาจเป็นพันธุ์ p29 ดูดซับ na

และ Cl - ถึงเกณฑ์ระดับ และก็การกระทำ
เป็นเกลือ ลักษณะใบและ
.
ปริมาณคลอโรฟิลล์ฟลูออเรสเซนซ์การวิเคราะห์
ใบ คลอโรฟิลล์ , คลอโรฟิลล์ บี และปริมาณคลอโรฟิลล์ทั้งหมด

เพิ่มความเค็มโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นด้วย ( ข้อมูลไม่แสดง )
อัตราส่วนของคลอโรฟิลล์ A / B โดย
ถูกผลกระทบความเค็มได้ถึง 150 มิลลิเมตร ทั้ง 2 พันธุ์

รวมจํานวนใบ คลอโรฟิลล์และอัตราการสังเคราะห์แสง พบว่ามีความสัมพันธ์ทางลบ
อ่อนแอในการปรากฏตัวของความเค็ม นี้
อาจเกิดจากผลของความเค็มต่อการสังเคราะห์แสงและผกผัน

ผลในเชิงบวกของคลอโรฟิลล์
อัตราส่วนของตัวแปรการสูงสุด
( FV / FM ) อย่างมีนัยสำคัญ
ลดลง โดยเพิ่มความเข้มข้นของเกลือแต่
ไม่ระหว่างการควบคุมและ 50 mM เกลือ
รักษา ( รูปที่ 5 ) ระดับสูงสุดของ
เรืองแสง ( FM ) ลดลงภายใต้ความเค็ม
รักษากว่าในการควบคุม ซึ่ง
บ่งบอกว่ามันอาจจะเป็น
ความเสียหายเนื่องจากความเค็มจะ photosystem II
ปฏิกิริยาศูนย์ หรือการกระตุ้น
พลังงานจากเสาอากาศกับปฏิกิริยา
ศูนย์ สังเคราะห์แสง และใบค่า

การศึกษาปัจจุบันพบมาก
ลดอัตราสังเคราะห์แสงสุทธิและ

conductances ใบเพิ่มความเค็ม ผลที่คล้ายกันได้รับ __________________________________________________________________________ dadkhah

~
รูปที่ 5 คลอโรฟิลล์ฟลูออเรสเซนซ์ : อัตราส่วน FV
/ FM ของน้องเล็กขยายใบ 2 น้ำตาล
พันธุ์ที่ระดับความเค็มแต่ละแถบมีจำนวน 6 วัด เส้นแนวตั้งเป็นค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของค่าเฉลี่ย
.
กับพืชชนิดอื่น ๆ ( เอเวอราร์ด et al . ,
1994 ; delfine et al . , 1998 ; ยัง . 2542 ;
steduto et al . , 2000 ) .
เอเวอราร์ด et al . ( 1994 ) รายงานว่า ระดับกลาง ( 100 มม. )
3
การสังเคราะห์แสงในขึ้นฉ่าย ( จิ๊บจิ๊บ
L . ) ถูก จำกัด โดยลดลงในปาก
ความนำ ในขณะที่ในระดับสูงสุดของ
ความเค็ม ( 300mm ) คาร์บอกซิเลชัน ( โดยการวัดความจุ

CI ) และการขนส่งอิเล็กตรอน ( เรืองแสง ) ปรากฏแพร่หลาย
ข้อจำกัดเพื่อการสังเคราะห์แสง การเปรียบเทียบอัตราการสังเคราะห์แสงสุทธิของ

ภายใต้ conditiond ควบคุม ( รูปที่ 1A )
2 พันธุ์ พบว่า ไม่มีความแตกต่างในลักษณะแลกเปลี่ยน

ก๊าซ อัตราราคาสุทธิ
การสังเคราะห์แสงในระดับความเค็มของน้ำมีความสัมพันธ์กับค่า

รูปใบ ( รูปที่ 2 ) ลดลงของความนำมีผลค่อนข้างน้อยต่อ

intercellular CO2 ความเข้มข้นซึ่ง
ตอบในลักษณะที่ซับซ้อน ถ้าไม่ปิดก็มีหลักเหตุผล

อัตราการสังเคราะห์แสงสุทธิลดลงที่ระดับความเค็ม ( 250 และ 350 มม.

) ก็เป็นคาดว่าจะมีลด
intercellular CO2 ความเข้มข้น
ขาดเช่นการสังเกตพืช
สัมผัสกับความเค็มสูงกว่า 150 mm
บ่งบอกว่าไม่ใช่ใบผลจำกัด

การสังเคราะห์แสงการสังเคราะห์แสงที่ระดับความเค็มสูง และไม่มีใบค่า

ลดอัตราการสังเคราะห์แสง
เป็นผลมาจากปาก
ไม่ยับยั้ง