Typology Quarterly:Schools29 March

Typology Quarterly:
Schools
29 March 2012 | By Christian Kuhn
!
In the industrial era, schools developed as highly
controlled environments to instil the discipline to
thrive in a machine age. Now, to prepare pupils for
success in a knowledge economy, the evolving
typology is more fluidly conceived to provide
flexibility, connectivity, and spaces for social and
educational encounters
Schools have always been a reflection of a society’s stage of
development. The painting by Dutch artist Jan Steen (see
previous page) illustrates a 17th-century village school
where hardly a child appears to be engaged in studying as
we know it today. But as strange as the scene may seem,
following recent ‘constructivist’ learning theories, most of
these children are actively involved in a learning process.
A completely different atmosphere is portrayed in a
classroom scene set in a German village school, painted in
1848 by Albert Anker. There are rows of benches; boys and
girls are separated, with the boys occupying the pole
position and the girls placed on the sidelines. The teacher is
armed with a cane, which helps him to at least impress the
first two rows of pupils. To a large extent, this classroom is a
by-product of the Industrial Revolution. The school had
become an institution designed to drill people for the
economy of the Machine Age, which depended on a reliable
and productive workforce.
In terms of the basic setting, early modern learning spaces
were not so different to their predecessors, at least as far as
mainstream education is concerned. As modern as they look
from the outside (take, for example, Jan Duiker’s famous
Open Air School in Amsterdam, built in 1927-30), the
classroom itself has hardly changed. Of course, it has
become spacious and light, and girls and boys are once again
treated as equals. But it is still a highly controlled space,
symbolising another stage in the Industrial Revolution, that
is the rise of the service sector and a growing need for people
working in administration.
!
Hans Scharoun’s Geschwister Scholl School, 1961
Today, the majority of schools across the world continue to
follow this standard model and its associated typologies.
Even those among recent schools that are aesthetically more
ambitious usually adhere to the teacher-centred classroomand-
corridor model that has been the standard for almost
two centuries. Why should we expect radically different
learning spaces will become mainstream any time soon?
The main reason can be found in the post-industrial society
and the demands of its knowledge economy. Almost a
decade ago, the Organisation for Economic Co-operation
and Development (OECD) published a study on ‘Key
Qualifications for a Successful Life and a Well-Functioning
Society’ (Rychen and Salganik, 2003) that identified a set of
three essential qualifications: ‘act autonomously’, ‘interact in
heterogeneous groups’ and ‘use tools interactively’.
‘Acting autonomously’ requires students to set their own
goals, to take their own decisions and to assume
responsibility for the results. ‘Interacting in heterogeneous
groups’ relates to a society that requires cross-cultural
understanding and co-operation, both on the local level (due
to migration) and on the global level (due to globalisation),
but also across different age groups in an ageing society.
!
Aldo Rossi’s Middle School, Broni, 1983
‘Use tools interactively’ relates to the importance of
information requiring responsible users, who are able to
tailor technology according to their needs. Helping students
to acquire these qualifications requires forms of teaching
that go beyond traditional models: these include moving
from teacher-directed to self-directed learning; personalised
learning, which reduces instruction time and increases
project work; dividing up the social unit of a class into
subgroups and creating new forms of learning partnerships;
teaching in teams and across disciplines; and opening up the
school to the network of learning that surrounds it
physically and virtually.
School buildings that respond to these changing needs may
be best identified by their ‘Space for Teams’, offering an
adaptive infrastructure with well-designed microenvironments.
In regard to typology, we can expect a greater
variety than that allowed for by the standard model,
although the new schools share at least four characteristic
features: flexibility, clustering, a common core and
connectivity.
The first feature, flexibility, offers the possibility of creating
different learning arrangements to meet different needs.
This does not necessarily lead to an open-plan school or to
machinery with sliding doors and partitions. Flexibility of
usage can be achieved through a better granularity of room
sizes in combination with sophisticated time management.
As a by-product, this offers a potentially higher level of
efficiency than in the standard model, where circulation
spaces are mostly unusable for learning and monofunctional
classrooms are underused. Clustering, the second
feature, is delivered by dividing up the school space into a
hierarchy of smaller clusters, introducing an intermediate
level between the former classroom and the school as a
whole, and support-team teaching. These clusters are the
result of the experience that complex team-building
processes work best in a large group of 150 people sharing a
territory.
!
Leutschenbach School by Christian Kerez
The third feature, the common core, is an informal meeting
place and a melting pot for the school as a whole. And last
but not least, the idea of connectivity plays a vital role. This
implies that the school is a node in a wider network of
learning, locally optimising the use of learning institutions,
such as schools, kindergarten and library; and globally using
the potential of ICT.
It is important to note that none of these ideas is new.
They have been discussed and implemented during the
major wave of school reform in the 1960s. In spite of initial
positive results, none of these buildings was a lasting
success. The spaces’ sound-proofing proved insufficient;
artificial lighting and ventilation made the users feel
uncomfortable. The main problem, however, was that
teachers had not been adequately trained, and as they were
rarely involved in the planning process, they did not feel
much incentive to live up to a concept that might have been
promising in theory, but did not perform in everyday life.
Today’s similar concepts can only be successful if the lessons
of these large-scale experiments are properly learned. First,
they indicate how important the participation of users in the
planning process is. The majority of the most innovative
schools of the last decade have been designed in planning
processes involving as many stakeholders as possible. This
requires a lot of effort, and costs time and money.
!
Romania School by Herman Hertzberger
But this is well invested, since users not only feel more
satisfied with the results, but also become experts who help
to create better designs.
Second, architects 40 years ago attempted to create
aesthetically neutral spaces, hoping that the users would fill
them with life. Again, recent successful examples chose a
different approach, attempting to develop memorable school
spaces.
The big challenge here is to create spaces that are as
attractive as possible while at the same time kept open for
future changes. The examples reviewed overleaf try to find
the right balance between robust infrastructures and
carefully designed (but not over-designed) microenvironments
that can be adapted by the users.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำแนกรายไตรมาส:โรงเรียน29 2555 มีนาคม | โดย Kuhn คริสเตียน!ในยุคอุตสาหกรรม โรงเรียนพัฒนาเป็นอย่างมากสภาพแวดล้อมการควบคุมการ instil วินัยเพื่อเจริญเติบโตในยุคเครื่องจักร ตอนนี้ เพื่อเตรียมนักเรียนสำหรับความสำเร็จในเศรษฐกิจความรู้ การพัฒนาจำแนกจะรู้สึกมากขึ้น fluidly ให้ความยืดหยุ่น เชื่อมต่อ และช่องว่างในสังคม และศึกษาพบโรงเรียนได้รับสะท้อนให้เห็นถึงขั้นของสังคมเสมอการพัฒนา ภาพวาด โดยศิลปินดัตช์ Jan Steen (ดูโรงเรียนหมู่บ้านศตวรรษที่ 17 แสดงหน้าก่อนหน้า)ที่ไม่เด็กเหมือนจะหมั้นในการศึกษาเป็นเรารู้ว่าวันนี้ แต่ที่แปลกเป็นฉากอาจดูเหมือนตามล่า 'แบบสร้างสรรค์นิยม' ทฤษฎี ส่วนใหญ่ของการเรียนรู้เด็กเหล่านี้จะเกี่ยวข้องอย่างแข็งขันในกระบวนการเรียนรู้เซ็กส์แตกอย่างสมบูรณ์แบบในโรงเรียนหมู่บ้านเยอรมัน ฉากห้องเรียนทาสีปี 1848 แห่ง โดยอัลเบิร์ต Anker มีแถวของม้านั่ง เด็กผู้ชาย และหญิงจะแยก กับเด็กผู้ชายที่มีเสาตำแหน่งและหญิงสาวอยู่บน sidelines เป็นครูมีเท้า ซึ่งทำให้เขาประทับใจน้อยแรกสองแถวของนักเรียน ขนาดใหญ่ ห้องเรียนนี้เป็นการผลพลอยได้ของการปฏิวัติอุตสาหกรรม โรงเรียนมีเป็นสถาบันที่ออกแบบมาเพื่อฝึกคนเศรษฐกิจอายุเครื่อง ซึ่งขึ้นอยู่กับความเชื่อถือได้และบุคลากรที่มีประสิทธิภาพในการตั้งค่าพื้นฐาน ต้นพื้นที่เรียนรู้ทันสมัยไม่ต่างกับบรรดาลูกหลาน น้อยเท่าศึกษาหลักเป็นห่วง กับพวกเขาดูจากภายนอก (ใช้ ตัวอย่าง Jan Duiker มีชื่อเสียงเปิดโรงเรียนอากาศในอัมสเตอร์ดัม ใน 1927-30), การไม่มีการเปลี่ยนแปลงห้องเรียนเอง แน่นอน มีกว้างขวาง และแสง และผู้หญิงและเด็กผู้ชายมีอีกครั้งเป็นเท่ากับ แต่ก็ยังคงพื้นที่สูงควบคุมsymbolising เวทีอื่นในการปฏิวัติอุตสาหกรรม ที่เป็นการเพิ่มขึ้นของภาคการบริการและคนต้องเติบโตทำงานในการจัดการ!ฮันส์ Scharoun Geschwister สกอลล์โรงเรียน 1961วันนี้ ส่วนใหญ่ของโรงเรียนทั่วโลกต่อไปตามรูปแบบมาตรฐานนี้และ typologies เกี่ยวข้องแม้แต่บรรดาโรงเรียนล่าสุดที่สวยงามมากทะเยอทะยานมักจะปฏิบัติตามครูศูนย์กลาง classroomand -รูปแบบภายในที่ได้มาตรฐานสำหรับเกือบสองศตวรรษ ทำไมเราควรคาดหวังก็แตกต่างกันหรือไม่ช่องว่างการเรียนรู้จะกลายเป็นหลักตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้เหตุผลหลักที่สามารถพบได้ในสังคมหลังอุตสาหกรรมและความต้องการของเศรษฐกิจความรู้ เกือบเป็นทศวรรษผ่านมา องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา (OECD) เผยแพร่การศึกษาบน ' คีย์คุณสมบัติสำหรับชีวิตประสบความสำเร็จและทำงานดีสังคม ' (Rychen และ Salganik, 2003) ที่ระบุชุดของคุณสมบัติสำคัญที่สาม: 'ทำหน้าที่ autonomously', ' โต้ตอบในกลุ่มบริการและ 'ใช้เครื่องมือโต้ตอบ''ทำหน้าที่ autonomously' ต้องเรียนตั้งตนเป้าหมาย การตัดสินใจของตนเอง และคิดรับผิดชอบเพื่อให้ได้ผล ' โต้ตอบในที่แตกต่างกันของกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับสังคมที่ต้องการแลกความเข้าใจและความร่วมมือ ทั้งในระดับท้องถิ่น (ครบกำหนดการโยกย้าย) และ ในระดับสากล (เพราะนโบาย),แต่ในกลุ่มอายุต่าง ๆ ในสังคมดี!โรงเรียน Aldo ซซิ Broni, 1983'ใช้เครื่องมือสำหรับ' เกี่ยวข้องกับความสำคัญของข้อมูลที่ต้องรับผิดชอบผู้ใช้ สามารถปรับเทคโนโลยีตามความต้องการของพวกเขา ช่วยเหลือนักเรียนรับคุณสมบัติเหล่านี้ต้องการสอนในรูปแบบที่ไปไกลกว่ารุ่นดั้งเดิม: ได้แก่การย้ายจากส่งครูไปเรียนรู้ด้วยตนเอง ส่วนเรียนรู้ ซึ่งช่วยลดเวลาสอน และเพิ่มโครงการงาน แบ่งค่าระดับเป็นหน่วยทางสังคมกลุ่มย่อยและการสร้างรูปแบบใหม่ ๆ ของการเรียนรู้ร่วมมือสอน ในทีม และ ข้ามสาขา วิชา และเปิดการโรงเรียนเครือข่ายการเรียนรู้โดยรอบทางกายภาพ และเสมือนจริงอาคารโรงเรียนที่ตอบสนองความต้องการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจส่วนระบุได้ ด้วยการ 'พื้นที่สำหรับทีม' นำเสนอการโครงสร้างพื้นฐานที่เหมาะสมกับห้อง microenvironmentsเรื่องจำแนก เราสามารถคาดหวังมากขึ้นหลากหลายกว่าที่อนุญาตสำหรับรุ่นมาตรฐานถึงแม้ว่าโรงเรียนใหม่ร่วมกันอย่างน้อย 4 ลักษณะคุณสมบัติ: ความยืดหยุ่น คลัสเตอร์ หลักทั่วไป และเชื่อมต่อคุณสมบัติแรก ความยืดหยุ่น มีโอกาสสร้างจัดการเรียนรู้ที่แตกต่างกันเพื่อตอบสนองความต้องการแตกต่างกันนี้ไม่จำเป็นต้องนำ ไปโรงเรียนเปิดเครื่องจักรกับประตูบานเลื่อนกั้นห้อง ความยืดหยุ่นของการใช้งานสามารถทำได้ผ่านองค์ประกอบที่ดีของห้องขนาดร่วมกับการจัดการเวลาที่มีความซับซ้อนเป็นสินค้าพลอย หลากหลายระดับสูงขึ้นอาจมีประสิทธิภาพกว่าในรุ่นมาตรฐาน ซึ่งหมุนเวียนช่องว่างส่วนใหญ่จะใช้สำหรับเรียนรู้และ monofunctionalห้องเรียนมี underused คลัสเตอร์ ที่สองคุณลักษณะ การจัดส่ง โดยแบ่งพื้นที่โรงเรียนเป็นการลำดับชั้นของคลัสเตอร์ขนาดเล็ก แนะนำกลางระดับชั้นเรียนเดิมและโรงเรียนเป็นการทั้งหมด และทีมสนับสนุนการสอน คลัสเตอร์เหล่านี้มีการผลของประสบการณ์ที่ซับซ้อนแบบทีมกระบวนการทำงานดีที่สุดในกลุ่มขนาดใหญ่ 150 คนร่วมกันเป็นอาณาเขต!Leutschenbach โรงเรียน โดยคริสเตียน Kerezคุณลักษณะที่สาม หลักทั่วไป มีการประชุมอย่างไม่เป็นทางสถานที่และการฝึกฝนในโรงเรียนทั้งหมด และสุดท้ายแต่ไม่น้อย ความคิดของการเชื่อมต่อมีบทบาทสำคัญ นี้หมายความว่าโรงเรียนโหนดในเครือข่ายกว้างขึ้นเรียนรู้ optimising ใช้ของสถาบัน การเรียนรู้ในท้องถิ่นโรงเรียน โรงเรียนอนุบาล และไลบรา รี และทั่วโลกศักยภาพของ ICTโปรดทราบว่า ไม่มีความคิดเหล่านี้เป็นใหม่ได้มีการกล่าวถึง และนำมาใช้ในระหว่างการคลื่นหลักของการปฏิรูปโรงเรียนในปี 1960 แม้เริ่มต้นผลบวก อาคารเหล่านี้ไม่ได้เป็นนานความสำเร็จ ช่องว่างรอบ ๆ พิสูจน์ไม่เพียงพอแสงประดิษฐ์และระบายอากาศทำให้ผู้ใช้รู้สึกว่าไม่สบาย ปัญหาหลักที่ อย่างไรก็ตาม เป็นที่ครูมีไม่เพียงพอผ่านการอบรม เป็นพวกเขาไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับกระบวนการวางแผน พวกเขาก็ไม่รู้สึกจูงใจมากให้แนวคิดที่อาจมีอยู่สัญญาในทางทฤษฎี แต่ไม่ได้ทำในชีวิตประจำวันแนวคิดคล้ายกันวันนี้สามารถประสบความสำเร็จถ้าเรียนทดลองขนาดใหญ่เหล่านี้จะถูกเรียนรู้ ครั้งแรกพวกเขาแสดงความสำคัญที่มีส่วนร่วมของผู้ใช้ในการกระบวนการวางแผนได้ ส่วนใหญ่ของนวัตกรรมมากที่สุดโรงเรียนของทศวรรษได้ถูกออกแบบในการวางแผนกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับเสียมากที่สุด นี้ต้อง พยายาม และต้นทุนเวลา และเงินจำนวนมาก!โรงเรียนโรมาเนีย โดย Herman Hertzbergerแต่นี้เป็นทั้งการลง ทุน เนื่องจากผู้ใช้ไม่รู้สึกมากขึ้นพอใจกับผลลัพธ์ แต่ยัง เป็นผู้เชี่ยวชาญที่ช่วยการสร้างการออกแบบที่ดีสอง สถาปนิกเมื่อ 40 ปีที่ผ่านมาพยายามที่จะสร้างช่องว่างอย่างเป็นกลาง หวังว่า ผู้ใช้จะกรอกพวกเขา มีชีวิต เลือกตัวอย่างล่าสุดที่ประสบความสำเร็จอีกครั้ง การวิธีที่แตกต่างกัน พยายามที่จะพัฒนาโรงเรียนที่น่าจดจำช่องว่างความท้าทายใหญ่ที่นี่จะสร้างช่องว่างที่เป็นน่าสนใจที่สุดในขณะเวลาเดียวกันยังคงเปิดการเปลี่ยนแปลงในอนาคต พยายามหาตัวอย่างที่ตรวจสอบ overleafสมดุลระหว่างโครงสร้างพื้นฐานที่แข็งแกร่ง และmicroenvironments การออกแบบอย่างระมัดระวัง (แต่ไม่ออกมากเกินไป)ที่สามารถดัดแปลง โดยผู้ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำแนกรายไตรมาส:
โรงเรียน
29 มีนาคม 2012 | โดยคริสเตียน Kuhn
!
ในยุคอุตสาหกรรมโรงเรียนพัฒนาเป็นอย่างมาก
ในสภาพแวดล้อมที่ควบคุมเพื่อปลูกฝังวินัยในการ
เจริญเติบโตในวัยเครื่อง ตอนนี้เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับนักเรียน
ที่ประสบความสำเร็จในเศรษฐกิจฐานความรู้พัฒนา
จำแนกประเภทจะรู้สึกคล่องตัวมากขึ้นเพื่อให้
มีความยืดหยุ่นในการเชื่อมต่อและช่องว่างสำหรับทางสังคมและ
การเผชิญหน้าการศึกษา
โรงเรียนที่ได้รับเสมอภาพสะท้อนของสังคมขั้นตอนของ
การพัฒนา ภาพวาดโดยศิลปินชาวดัตช์ ม.ค. สตีน (ดู
หน้าก่อนหน้านี้) แสดงให้เห็นถึงศตวรรษที่ 17 โรงเรียนหมู่บ้าน
เด็กที่แทบจะไม่ปรากฏที่จะมีส่วนร่วมในการศึกษาในฐานะ
ที่เรารู้ว่าวันนี้ แต่เป็นแปลกที่เกิดเหตุอาจจะดูเหมือน
ต่อไปที่ผ่านมา 'คอนสตรัคติ' ทฤษฎีการเรียนรู้ส่วนใหญ่ของ
เด็ก ๆ เหล่านี้มีส่วนร่วมในกระบวนการเรียนรู้.
บรรยากาศที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงเป็นภาพใน
ฉากห้องเรียนตั้งอยู่ในโรงเรียนหมู่บ้านเยอรมัน, ทาสีใน
1848 โดย อัลเบิร์ Anker มีแถวของม้านั่งที่มี; ชายและ
หญิงจะแยกออกจากกันกับชายครอบครองเสา
ตำแหน่งและเด็กผู้หญิงที่วางอยู่บนสนาม ครูเป็น
อาวุธที่มีอ้อยซึ่งจะช่วยให้เขาสร้างความประทับใจอย่างน้อย
สองแถวแรกของนักเรียน ในระดับใหญ่ห้องเรียนนี้เป็น
ผลพลอยได้จากการปฏิวัติอุตสาหกรรม โรงเรียนได้
กลายเป็นสถาบันการศึกษาที่ออกแบบมาเพื่อเจาะคน
เศรษฐกิจของยุคเครื่องซึ่งขึ้นอยู่กับความน่าเชื่อถือ
และมีประสิทธิภาพแรงงาน.
ในแง่ของการตั้งค่าขั้นพื้นฐานช่องว่างการเรียนรู้ที่ทันสมัยในช่วงต้น
ไม่ได้จึงแตกต่างกับรุ่นก่อนของพวกเขาอย่างน้อยเท่า เป็น
การศึกษากระแสหลักเป็นห่วง ในฐานะที่เป็นโมเดิร์นที่พวกเขามอง
จากภายนอก (ใช้เวลาเช่น ม.ค. Duiker ที่มีชื่อเสียงของ
โรงเรียนที่เปิดแอร์ในอัมสเตอร์ดัมที่สร้างขึ้นใน 1927-1930),
ห้องเรียนตัวเองแทบจะไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลง แน่นอนว่ามันได้
กลายเป็นที่กว้างขวางและแสงและเด็กหญิงและเด็กชายอีกครั้งจะ
ได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน แต่มันก็ยังคงเป็นพื้นที่ควบคุมสูง
เป็นสัญลักษณ์อีกขั้นในการปฏิวัติอุตสาหกรรมที่
เพิ่มขึ้นของภาคบริการและต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับคนที่
ทำงานในการบริหาร.
!
ฮันส์ Scharoun ของ Geschwister โรงเรียน Scholl, 1961
วันนี้ส่วนใหญ่ของโรงเรียนทั่ว โลกยังคง
ทำตามแบบนี้มาตรฐานและ typologies ที่เกี่ยวข้อง.
แม้แต่คนในโรงเรียนที่ผ่านมาที่มีความสุนทรีย์มากขึ้น
มักจะมีความทะเยอทะยานเป็นไปตามครูเป็นศูนย์กลาง classroomand-
รูปแบบทางเดินที่ได้รับมาตรฐานเป็นเวลาเกือบ
สองศตวรรษ ทำไมเราควรคาดหวังที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ช่องว่างการเรียนรู้ที่จะกลายเป็นกระแสหลักเวลาเร็ว ๆ นี้?
เหตุผลหลักที่สามารถพบได้ในสังคมหลังอุตสาหกรรม
และความต้องการของเศรษฐกิจฐานความรู้ของตน เกือบหนึ่ง
ทศวรรษที่ผ่านมาองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจ
และการพัฒนา (OECD) เผยแพร่ผลการศึกษาเกี่ยวกับ 'สำคัญ
คุณสมบัติของที่ประสบความสำเร็จในชีวิตและการทำงานที่ดี
ของสังคม (Rychen และ Salganik 2003) ที่ระบุชุดของ
สามคุณสมบัติที่สำคัญ : 'ทำหน้าที่ตนเอง', 'โต้ตอบใน
. กลุ่มที่แตกต่างกัน 'และ' การใช้เครื่องมือโต้ตอบ '
'รักษาการตนเอง' ต้องการให้นักเรียนที่จะตั้งตัวเอง
เป้าหมายที่จะใช้ในการตัดสินใจของตัวเองและจะถือว่า
ความรับผิดชอบเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ 'การโต้ตอบที่แตกต่างกันใน
กลุ่มที่เกี่ยวข้องกับสังคมที่ต้องข้ามวัฒนธรรม
ความเข้าใจและความร่วมมือทั้งในระดับท้องถิ่น (เนื่องจาก
การอพยพ) และในระดับโลก (เนื่องจากโลกาภิวัตน์)
แต่ยังข้ามกลุ่มอายุที่แตกต่างกันใน สังคมผู้สูงอายุ.
!
อัลโดรอสซีของโรงเรียนมัธยม Broni 1983
'ใช้เครื่องมือโต้ตอบ' ที่เกี่ยวกับความสำคัญของ
ข้อมูลที่ต้องให้ผู้รับผิดชอบที่มีความสามารถในการ
ปรับแต่งเทคโนโลยีตามความต้องการของพวกเขา ช่วยให้นักเรียน
ที่จะได้รับคุณสมบัติเหล่านี้ต้องใช้รูปแบบของการเรียนการสอน
ที่นอกเหนือไปจากรูปแบบดั้งเดิม: เหล่านี้รวมถึงการเคลื่อนย้าย
จากครูกำกับเพื่อการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยตรง; ส่วนบุคคล
การเรียนรู้ซึ่งจะช่วยลดเวลาในการเรียนการสอนและเพิ่ม
การทำงานของโครงการ แบ่งหน่วยทางสังคมของการเรียนเป็น
กลุ่มย่อยและการสร้างรูปแบบใหม่ของการเป็นหุ้นส่วนการเรียนรู้
การเรียนการสอนในทีมงานและข้ามสาขา; และการเปิด
โรงเรียนเครือข่ายของการเรียนรู้ที่ล้อมรอบมัน
ทางร่างกายและความจริง.
อาคารโรงเรียนที่ตอบสนองต่อความต้องการที่เปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจ
จะมีการระบุที่ดีที่สุดโดย 'พื้นที่สำหรับทีม' ของพวกเขาที่นำเสนอ
โครงสร้างพื้นฐานที่มีการปรับตัว microenvironments การออกแบบที่ดี.
ในเรื่องการ การจำแนกประเภทเราสามารถคาดหวังมากขึ้น
หลากหลายกว่าที่ได้รับอนุญาตตามรูปแบบมาตรฐาน
แม้ว่าโรงเรียนใหม่ร่วมกันอย่างน้อยสี่ลักษณะ
คุณสมบัติความยืดหยุ่น, การจัดกลุ่มหลักที่พบบ่อยและ
. การเชื่อมต่อ
แรกมีความยืดหยุ่นมีความเป็นไปได้ของการสร้าง
ที่แตกต่างกัน การเตรียมการเรียนรู้ที่จะตอบสนองความต้องการที่แตกต่างกัน.
นี้ไม่จำเป็นต้องนำไปสู่การโรงเรียนเปิดโล่งหรือ
เครื่องจักรที่มีประตูบานเลื่อนและพาร์ทิชัน ความยืดหยุ่นในการ
ใช้งานสามารถทำได้โดยเมล็ดที่ดีขึ้นของห้องพัก
ขนาดร่วมกับการบริหารจัดการเวลาที่มีความซับซ้อน.
ในฐานะที่เป็นผลพลอยได้นี้มีระดับที่สูงขึ้นอาจเกิดขึ้นจาก
ประสิทธิภาพกว่าในรุ่นมาตรฐานที่การไหลเวียนของ
พื้นที่ส่วนใหญ่จะเป็นไปไม่ได้สำหรับการเรียนรู้และ monofunctional
ห้องเรียนจะป้อแป้ การจัดกลุ่มที่สอง
คุณสมบัติที่จะถูกส่งโดยแบ่งพื้นที่โรงเรียนเป็น
ลำดับขั้นของกลุ่มที่มีขนาดเล็กแนะนำเป็นสื่อกลาง
ระหว่างระดับห้องเรียนโรงเรียนและอดีตเป็น
ทั้งการเรียนการสอนและการสนับสนุนทีม กลุ่มเหล่านี้เป็น
ผลมาจากประสบการณ์ที่การสร้างทีมงานที่มีความซับซ้อน
กระบวนการทำงานที่ดีที่สุดในกลุ่มใหญ่ 150 คนร่วมกัน
ในดินแดน.
!
Leutschenbach โรงเรียนคริสเตียน Kerez
คุณลักษณะสามหลักร่วมกันคือการประชุม
และสถานที่หลอม สำหรับโรงเรียนที่เป็นทั้ง และสุดท้าย
แต่ไม่น้อยความคิดของการเชื่อมต่อที่มีบทบาทสำคัญ นี้
แสดงให้เห็นว่าโรงเรียนเป็นโหนดในเครือข่ายกว้างของ
การเรียนรู้ในท้องถิ่นเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของสถาบันการเรียนรู้
เช่นโรงเรียนอนุบาลและห้องสมุด; และทั่วโลกโดยใช้
ศักยภาพของไอซีที.
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าไม่มีความคิดเหล่านี้ใหม่.
พวกเขาได้รับการกล่าวถึงและดำเนินการในช่วง
คลื่นที่สำคัญของการปฏิรูปโรงเรียนในปี 1960 ทั้งๆที่มีการเริ่มต้น
ผลในเชิงบวกไม่มีอาคารเหล่านี้เป็นเวลานาน
ความสำเร็จ ช่องว่าง 'เสียงพิสูจน์อักษรพิสูจน์แล้วว่าไม่เพียงพอ;
แสงเทียมและการระบายอากาศทำให้ผู้ใช้รู้สึก
อึดอัด ปัญหาหลัก แต่คือการที่
ครูไม่ได้รับการฝึกอบรมอย่างเพียงพอและขณะที่พวกเขา
มีส่วนร่วมน้อยมากในขั้นตอนการวางแผนที่พวกเขาไม่ได้รู้สึกว่า
แรงจูงใจมากพอที่จะอยู่ได้ถึงแนวคิดที่อาจจะได้รับ
สัญญาว่าในทฤษฎี แต่ไม่ได้ดำเนินการ ในชีวิตประจำวัน.
วันนี้แนวคิดที่คล้ายกันจะไม่สามารถประสบความสำเร็จถ้าบทเรียน
เหล่านี้ทดลองขนาดใหญ่ที่จะเรียนรู้อย่างถูกต้อง ครั้งแรก
ที่พวกเขาแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการมีส่วนร่วมของผู้ใช้ใน
ขั้นตอนการวางแผนเป็น ส่วนใหญ่ของนวัตกรรมมากที่สุด
ในโรงเรียนของทศวรรษที่ผ่านมาได้รับการออกแบบในการวางแผน
กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับผู้มีส่วนได้เสียให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ นี้
ต้องใช้ความพยายามมากและค่าใช้จ่ายเวลาและเงิน.
!
โรงเรียนโรมาเนียโดยเฮอร์แมน Hertzberger
แต่นี้คือการลงทุนที่ดีเนื่องจากผู้ใช้ไม่เพียง แต่รู้สึก
พอใจกับผลลัพธ์ แต่ยังกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ช่วย
ในการสร้างการออกแบบที่ดีขึ้น.
สองสถาปนิก 40 ปีที่ผ่านมาความพยายามที่จะสร้าง
พื้นที่ที่เป็นกลางสกอร์หวังว่าผู้ใช้จะเติม
ให้กับชีวิต อีกตัวอย่างที่ประสบความสำเร็จที่ผ่านมาเลือก
วิธีการที่แตกต่างกันความพยายามที่จะพัฒนาโรงเรียนที่น่าจดจำ
ช่องว่าง.
ท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่นี่คือการสร้างพื้นที่ที่เป็น
ที่น่าสนใจที่สุดในขณะที่ในเวลาเดียวกันเก็บไว้เปิดให้บริการสำหรับ
การเปลี่ยนแปลงในอนาคต ตัวอย่างการตรวจสอบของใบพยายามที่จะหา
สมดุลระหว่างโครงสร้างพื้นฐานที่แข็งแกร่งและ
การออกแบบอย่างระมัดระวัง (แต่ไม่เกินที่ออกแบบ) microenvironments
ที่สามารถปรับโดยผู้ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครูโรงเรียน

3 : 29 มีนาคม 2555 | โดยคริสเตียน คุน
!
ในยุคอุตสาหกรรม โรงเรียนพัฒนาเป็นอย่างมาก
ควบคุมสภาพแวดล้อมเพื่อปลูกฝังวินัย
เจริญในยุคของเครื่องจักร ตอนนี้ เพื่อเตรียมนักเรียนสำหรับ
ประสบความสำเร็จในเศรษฐกิจความรู้ , การพัฒนาตนเองมากขึ้น fluidly รู้สึก

เพื่อให้ความยืดหยุ่นในการเชื่อมต่อ และพื้นที่ทางสังคม และการศึกษา

พบโรงเรียนมักเป็นภาพสะท้อนของสังคม ขั้นตอนของการพัฒนา . ภาพวาดโดยศิลปินชาวดัตช์ยาน สตีน ( ดู
หน้า ) แสดงให้เห็นถึงศตวรรษที่ 17 หมู่บ้านโรงเรียน
ที่แทบจะเป็นเด็กที่ดูเหมือนจะเป็นส่วนร่วมในการเรียน
เรารู้ว่ามันวันนี้ แต่แปลกเป็นฉากอาจจะดูเหมือน
ต่อไปนี้ล่าสุด ' ' ตามแนวคิดทฤษฎีการเรียนรู้ ที่สุดของ
เด็กเหล่านี้จะมีส่วนร่วมในกระบวนการเรียนรู้ .
บรรยากาศแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเป็น portrayed ใน
ห้องเรียนฉากในโรงเรียนหมู่บ้านเยอรมัน , ทาสี
1848 โดย Albert ที่สุด . มีแถวม้านั่ง ; ชายและ
สาวจะแยกกับพวกมีเสา
ตำแหน่งและหญิงอยู่ข้างสนาม ครู
อาวุธด้วย อ้อยซึ่งจะช่วยให้เขาอย่างน้อยประทับใจ
2 แถวแรกของนักเรียน เพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ ห้องเรียนนี้เป็น
ผลพลอยได้ของการปฏิวัติอุตสาหกรรม โรงเรียนมี
กลายเป็นสถาบันออกแบบมาเพื่อเจาะคน
เศรษฐกิจของเครื่องอายุ ซึ่งขึ้นอยู่กับความน่าเชื่อถือและประสิทธิภาพแรงงาน
.
ในแง่ของการตั้งค่าพื้นฐาน เป็นการเรียนรู้สมัยใหม่
ก็ไม่ต่างกับรุ่นก่อนของพวกเขาอย่างน้อยเท่าที่
สาขาการศึกษาที่เกี่ยวข้อง ทันสมัยที่พวกเขามอง
จากภายนอก ( ใช้ ตัวอย่างเช่น ม.ค. Duiker มีชื่อเสียง
อากาศเปิดโรงเรียนในอัมสเตอร์ดัม , ที่สร้างขึ้นใน 1927-30 ) ,
ห้องเรียนตัวเองแทบจะเปลี่ยนไป แน่นอน มันมี
กลายเป็นกว้างขวางและสว่าง และเด็กหญิงและเด็กชายอีกครั้งหนึ่ง
ถือว่าเท่าเทียมกันแต่มันยังคงควบคุมสูงพื้นที่
สัญลักษณ์อีกขั้นในการปฏิวัติอุตสาหกรรม ,
คือการเพิ่มขึ้นของภาคบริการ และต้องการเติบโตในการทำงาน การบริหารคน
.
! !
ของฮันส์ scharoun geschwister อยู่โรงเรียน 1961
วันนี้ โรงเรียนส่วนใหญ่ทั่วโลกยังคง
ตามแบบมาตรฐานและรูปแบบที่เกี่ยวข้อง .
แม้แต่ในหมู่ล่าสุดโรงเรียนที่ aesthetically มากขึ้น
ทะเยอทะยานมักจะยึดติดกับครูเป็นศูนย์กลาง classroomand -
ทางเดินแบบที่ได้รับมาตรฐานเกือบ
สองศตวรรษ ทำไมเราควรคาดหวังแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ช่องว่างการเรียนรู้จะกลายเป็นกระแสหลัก เวลาใด ๆเร็ว ๆนี้ ?
เหตุผลหลักที่สามารถพบได้ในบทความสังคมอุตสาหกรรม
และความต้องการของเศรษฐกิจความรู้ เกือบ
ในทศวรรษที่ผ่านมา องค์กรเพื่อการดำเนินงาน
และการพัฒนาเศรษฐกิจ ( OECD ) ร่วมเผยแพร่การศึกษา ' คุณสมบัติ
สำหรับความสำเร็จในชีวิตและสังคม ทํางานได้ดี
' ( และ rychen salganik , 2003 ) ที่ระบุชุดของ
3 คุณสมบัติสำคัญ : ระบบออโต้ ' แสดง ' , ' โต้ตอบ ' ข้อมูล
กลุ่มและ ใช้เครื่องมือโต้ตอบ
' 'แสดงอัตโนมัติ ' ต้องใช้นักเรียนตั้งเป้าหมายเอง
ของพวกเขาจะใช้เวลาในการตัดสินใจของตัวเอง และสมมติ
ความรับผิดชอบต่อผลลัพธ์ ' โต้ตอบในกลุ่มเดียวกัน
' เกี่ยวข้องกับสังคมที่ต้องข้ามวัฒนธรรม
ความเข้าใจและความร่วมมือ ทั้งในระดับท้องถิ่น ( เนื่องจาก
ฐาน ) และในระดับสากล ( เนื่องจากโลกาภิวัตน์ )
แต่ยังข้ามกลุ่มอายุที่แตกต่างกันในแก่สังคม .
!
ของอัลโดรอสซี ม.ต้น broni 1983
เครื่องมือที่ใช้โต้ตอบ " เกี่ยวข้องกับความสำคัญของข้อมูลที่ต้องการ
ผู้รับผิดชอบที่สามารถ
ปรับเทคโนโลยีตามความต้องการของตนเอง ช่วยให้นักเรียนที่จะได้รับคุณสมบัติเหล่านี้ต้องใช้

ที่นอกเหนือไปจากรูปแบบของการสอนแบบดั้งเดิม : เหล่านี้รวมถึงการย้าย
จากครูโดยตรง เพื่อการเรียนรู้ด้วยตนเอง ; ส่วนบุคคล
การเรียนรู้ ซึ่งจะช่วยลดเวลาในการสอนและเพิ่ม
งานโครงการ แบ่งเป็นห้องเรียนเป็นหน่วยทางสังคมและการสร้างรูปแบบใหม่ของ
กลุ่มย่อยเรียนพันธมิตร ;
สอนทีมข้ามสาขา และเปิดขึ้น
ถึงโรงเรียนเครือข่ายการเรียนรู้ที่ล้อมรอบมัน
ทางกายภาพ
และ จวนโรงเรียนอาคารที่ตอบสนองความต้องการที่เปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจจะดีที่สุด
ระบุพื้นที่ของพวกเขา ' ทีม ' เสนอโครงสร้างพื้นฐานตาม microenvironments ดี
.
ในเรื่องและเราสามารถคาดหวังหลากหลายมากขึ้น
มากกว่าที่ได้รับอนุญาตให้ตามแบบมาตรฐาน
แม้ว่าหุ้นโรงเรียนใหม่อย่างน้อยสี่ลักษณะ
คุณสมบัติ : ความยืดหยุ่น , การแบ่งกลุ่ม เป็นหลักทั่วไปและ
การเชื่อมต่อ
ครั้งแรกมีความยืดหยุ่น มีความเป็นไปได้ของการสร้าง
จัดการเรียนรู้ที่แตกต่างกันเพื่อตอบสนองความต้องการที่แตกต่างกัน .
นี้ไม่จำเป็นต้องนำไปสู่แผนการเปิดโรงเรียนหรือ

เครื่องจักรกับประตูและผนังเลื่อน ความยืดหยุ่นของ
การใช้งานสามารถรับผ่านดีกว่า granularity ขนาดห้อง
ร่วมกับการจัดการเวลาที่มีความซับซ้อน .
เป็นผลพลอยได้นี้มีศักยภาพสูงกว่าประสิทธิภาพมากกว่าในรุ่นมาตรฐาน

เป็นเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งการใช้งานเพื่อการเรียนรู้และห้องเรียน monofunctional
ถูก underused . การจัดกลุ่ม , 2
, จะถูกส่งโดยแบ่งพื้นที่โรงเรียนให้เป็น
ลำดับขั้นของกลุ่มเล็ก แนะนำเป็นระดับกลาง
ระหว่างห้องเรียนและอดีตโรงเรียนเป็น
ทั้งหมดและสนับสนุนทีมงานสอน กลุ่มเหล่านี้คือผลของประสบการณ์ที่

สร้างทีมงานที่ซับซ้อนกระบวนการทํางานที่ดีที่สุดในกลุ่มขนาดใหญ่ของ 150 คนแบ่งดินแดน
.
! โรงเรียนคริสเตียน kerez

leutschenbach คุณลักษณะที่สาม หลักทั่วไป คือ มีการประชุมทางการ
สถานที่และเบ้าหลอมสำหรับโรงเรียนโดยรวม และสุดท้าย แต่ไม่ท้ายสุด
, ความคิดของการเชื่อมต่อ บทบาทสําคัญนี้
เห็นว่าโรงเรียนเป็นโหนดในเครือข่ายที่กว้างขึ้นของ
การเรียนรู้ภายในซใช้เรียนสถาบัน
เช่น โรงเรียน อนุบาล และห้องสมุด และใช้ศักยภาพของ ICT )
.
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าไม่มีความคิดเหล่านี้ใหม่ พวกเขาได้รับการกล่าวถึงและใช้
ในช่วงคลื่นของการปฏิรูปโรงเรียน
หลักในยุค ทั้งๆที่มีผลลัพธ์เป็นบวกครั้งแรก
,ไม่มีอาคารเหล่านี้เป็นความสำเร็จที่ยั่งยืน

การเป็น ' พิสูจน์อักษรเสียง พิสูจน์ไม่เพียงพอ ;
เทียมแสงและการระบายอากาศ ทำให้ผู้ใช้รู้สึก
อึดอัด ปัญหาหลัก แต่คือว่า
ครูไม่เคยฝึกฝนอย่างเพียงพอ และตามที่พวกเขา
ไม่ค่อยเกี่ยวข้องในกระบวนการวางแผน พวกเขาไม่ได้รู้สึก
มากแรงจูงใจที่จะอยู่ถึงแนวคิดที่อาจได้รับ