The gels typically consist of acryl

The gels typically consist of acrylamide, bisacrylamide, the optional denaturant (SDS or urea), and a buffer with an adjusted pH. The solution may be degassed under a vacuum to prevent the formation of air bubbles during polymerization. Alternatively, butanol may be added to the resolving gel (for proteins) after it is poured, as butanol removes bubbles and makes the surface smooth [10]. A source of free radicals and a stabilizer, such as ammonium persulfate and TEMED are added to initiate polymerization [11]. The polymerization reaction creates a gel because of the added bisacrylamide, which can form cross-links between two polyacrylamide molecules. The ratio of bisacrylamide to acrylamide can be varied for special purposes, but is generally about 1 part in 35. The acrylamide concentration of the gel can also be varied, generally in the range from 5% to 25%. Lower percentage gels are better for resolving very high molecular weight molecules, while much higher percentages are needed to resolve smaller proteins.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจโดยทั่วไปประกอบด้วยของอะคริลาไมด์ bisacrylamide การเลือก denaturant (SDS หรือ urea), และบัฟเฟอร์ที่ มี pH ปรับปรุง การแก้ปัญหาอาจเป็น degassed ภายใต้สุญญากาศเพื่อป้องกันการก่อตัวของฟองอากาศระหว่าง polymerization หรือ บิวทานออาจเพิ่ม resolving เจ (สำหรับโปรตีน) หลัง จากที่มันเป็น poured บิวทานอเอาฟองอากาศ และทำให้เรียบพื้นผิว [10] เป็นแหล่งของอนุมูลอิสระและมีโคลง persulfate แอมโมเนียและ TEMED เพิ่มประเดิม polymerization [11] ปฏิกิริยา polymerization สร้างเจ เพราะ bisacrylamide เพิ่ม ที่สามารถฟอร์ม cross-links ระหว่างสองโมเลกุล polyacrylamide อัตราส่วนของ bisacrylamide จะอะคริลาไมด์สามารถแตกต่างกันสำหรับวัตถุประสงค์พิเศษ กันอยู่โดยทั่วไปประมาณ 1 ใน 35 ความเข้มข้นของอะคริลาไมด์ของเจสามารถจะแตกต่างกัน โดยทั่วไปในช่วงตั้งแต่ 5% ถึง 25% เจเปอร์เซ็นต์ต่ำกว่าจะดีกว่าสำหรับการแก้ไขที่โมเลกุลน้ำหนักโมเลกุลสูงมาก ในขณะที่เปอร์เซ็นต์สูงมากจำเป็นต้องแก้ไขโปรตีนขนาดเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจลมักจะประกอบด้วยริลาไมด์, bisacrylamide ที่ denaturant ตัวเลือก (SDS หรือยูเรีย) และบัฟเฟอร์ที่มีค่า pH ที่ปรับ การแก้ปัญหาอาจ degassed ภายใต้สุญญากาศเพื่อป้องกันการก่อตัวของฟองอากาศระหว่างพอลิเมอ อีกวิธีหนึ่งคือบิวทานออาจจะเพิ่มเจลแก้ปัญหา (โปรตีน) หลังจากที่มีการเทเช่นบิวทานอลบฟองอากาศและทำให้ผิวเรียบ [10] แหล่งที่มาของอนุมูลอิสระและโคลงเช่นเพอร์ซัลเฟตแอมโมเนียม TEMED มีการเพิ่มในการเริ่มต้นพอลิเมอ [11] ปฏิกิริยาพอลิเมอสร้างเจลเพราะ bisacrylamide เพิ่มซึ่งสามารถสร้างการเชื่อมโยงระหว่างสองโมเลกุลอะคริเลต อัตราส่วนของ bisacrylamide ริลาไมด์ที่จะสามารถที่แตกต่างกันเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษ แต่โดยทั่วไปประมาณ 1 มีส่วนร่วมในความเข้มข้น 35 ริลาไมด์เจลยังสามารถที่แตกต่างกันโดยทั่วไปในช่วงจาก 5% เป็น 25% เจลที่ต่ำกว่าร้อยละจะดีกว่าสำหรับการแก้ปัญหาสูงมากโมเลกุลน้ำหนักโมเลกุลในขณะที่ร้อยละที่สูงขึ้นมากมีความจำเป็นในการแก้ไขโปรตีนที่มีขนาดเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไปประกอบด้วยเจลอะคริลาไมด์ bisacrylamide , ทำให้ผิดธรรมชาติหรือไม่ ( SDS หรือยูเรีย ) และบัฟเฟอร์ที่ปรับ pH สารละลายอาจเป็น degassed ภายใต้สุญญากาศเพื่อป้องกันการก่อตัวของฟองอากาศในช่วงพอลิเมอไรเซชัน อีกวิธีหนึ่งคือ บิวทานอลอาจจะเพิ่มเพื่อแก้ไขปัญหา เจล ( โปรตีน ) หลังจากเท เป็นบิวทานอลเอาฟองอากาศและทำให้ผิวเรียบเนียน [ 10 ]แหล่งที่มาของอนุมูลอิสระและเป็นโคลง เช่น แอมโมเนียมเปอร์ซัลเฟต และ temed เพิ่มเพื่อเริ่มต้นกระบวนการ [ 11 ] การเกิดปฏิกิริยาสร้างเจลเนื่องจากการเพิ่ม bisacrylamide ซึ่งสามารถข้ามการเชื่อมโยงระหว่างสองชนิดโมเลกุล อัตราส่วนของอะคริลาไมด์ bisacrylamide ที่จะสามารถที่แตกต่างกันเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษ แต่โดยทั่วไปประมาณ 1 ส่วน 3 .ใช้อะคริลาไมด์ความเข้มข้นของเจลยังสามารถที่แตกต่างกัน โดยทั่วไปในช่วงจาก 5 % เป็น 25 % เจลร้อยละล่างจะดีกว่าเพื่อลดน้ำหนัก โมเลกุลโมเลกุลสูงมาก ในขณะที่ร้อยละที่สูงมากต้องแก้ไขโปรตีนขนาดเล็ก