AbstractOur ability to provide anal

Abstract
Our ability to provide analgesia in wild and exotic patients is hampered by a lack of species-specific information on effective drugs and protocols. One contributing factor is the difficulty of applying data from traditional laboratory tests of nociception to clinical conditions frequently involving combinations of inflammatory, mechanical, and neuropathic pain. Pain-suppressed behaviors have become a valuable predictor of clinical utility in other species; in this study we extend this framework to red-tailed hawks in a wildlife hospital, in an attempt to develop a new, humane testing method for birds of prey. We scored six behaviors in hawks hospitalized either for orthopedic trauma or for non-painful conditions. These behaviors included: movement about the cage, grooming, head motions, foot shifts, beak clacks, and rouse. Movement, head motions, and beak clacks were all significantly reduced in hawks with recent orthopedic injury, but not in hawks with healed or minor injuries (P < 0.05 for all behaviors). However, it should be noted that due to stringent admission criteria, and the difficulties inherent in studying naturally-occurring injury in wild patients, this study only included 19 subjects in four experimental groups, and this limited our ability to fully investigate confounds within our data. A follow-up experiment was conducted to determine potential effects of buprenorphine, a mu opioid agonist, on the behaviors listed above. Buprenorphine in the absence of pain caused minor, non-significant decreases in most behaviors, and had no effect on head movement frequency. This suggests that head movements in particular may be sensitive to pain but not to sedative side-effects of buprenorphine. Overall, red-tailed hawks with recent orthopedic trauma show consistent and marked reductions in several normal maintenance behaviors. Head movements, reported for the first time in this study as a potential marker of pain in birds, in particular seem to be insensitive to sedative side effects of buprenorphine, while being a sensitive measure of affective state in hawks with painful injuries. These behaviors can be scored humanely and with minimal expense, and should be considered for further research on pain and analgesia in avian species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อOur ability to provide analgesia in wild and exotic patients is hampered by a lack of species-specific information on effective drugs and protocols. One contributing factor is the difficulty of applying data from traditional laboratory tests of nociception to clinical conditions frequently involving combinations of inflammatory, mechanical, and neuropathic pain. Pain-suppressed behaviors have become a valuable predictor of clinical utility in other species; in this study we extend this framework to red-tailed hawks in a wildlife hospital, in an attempt to develop a new, humane testing method for birds of prey. We scored six behaviors in hawks hospitalized either for orthopedic trauma or for non-painful conditions. These behaviors included: movement about the cage, grooming, head motions, foot shifts, beak clacks, and rouse. Movement, head motions, and beak clacks were all significantly reduced in hawks with recent orthopedic injury, but not in hawks with healed or minor injuries (P < 0.05 for all behaviors). However, it should be noted that due to stringent admission criteria, and the difficulties inherent in studying naturally-occurring injury in wild patients, this study only included 19 subjects in four experimental groups, and this limited our ability to fully investigate confounds within our data. A follow-up experiment was conducted to determine potential effects of buprenorphine, a mu opioid agonist, on the behaviors listed above. Buprenorphine in the absence of pain caused minor, non-significant decreases in most behaviors, and had no effect on head movement frequency. This suggests that head movements in particular may be sensitive to pain but not to sedative side-effects of buprenorphine. Overall, red-tailed hawks with recent orthopedic trauma show consistent and marked reductions in several normal maintenance behaviors. Head movements, reported for the first time in this study as a potential marker of pain in birds, in particular seem to be insensitive to sedative side effects of buprenorphine, while being a sensitive measure of affective state in hawks with painful injuries. These behaviors can be scored humanely and with minimal expense, and should be considered for further research on pain and analgesia in avian species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ความสามารถของเราเพื่อให้เจ็บปวดในป่าและผู้ป่วยที่แปลกใหม่เป็น hampered โดยขาดข้อมูลเผ่าพันธุ์ - เฉพาะยาที่มีประสิทธิภาพและโปรโตคอล อีกปัจจัยคือ ความยากของการประยุกต์ใช้ข้อมูลจากแบบทดสอบในห้องปฏิบัติการของ nociception คลินิกบ่อยเกี่ยวข้องกับชุดของเงื่อนไขการอักเสบ , เครื่องกล , และอาการปวด neuropathic .ความเจ็บปวดหยุดพฤติกรรมได้กลายเป็นที่มีคุณค่าของตัวโปรแกรมคลินิกในชนิดอื่น ๆ ในการศึกษานี้เราขยายกรอบนี้เหยี่ยวหางแดงในโรงพยาบาลสัตว์ป่า ในความพยายามที่จะพัฒนาใหม่ วิธีการทดสอบมนุษยธรรมสำหรับนกล่าเหยื่อ เราได้คะแนน 6 พฤติกรรมเหยี่ยวรักษาให้บาดแผลกระดูกหรือไม่ใช่เงื่อนไขที่เจ็บปวด พฤติกรรมเหล่านี้รวมถึง :เคลื่อนไหวเรื่องกรง , กรูมมิ่ง , หัวข้อ เท้า กะ clacks ปาก และกระตุ้น . การเคลื่อนไหว , การเคลื่อนไหวของหัวและจะงอยปาก clacks ทั้งหมดลดลงในเหยี่ยวบาดเจ็บกระดูกล่าสุด แต่ไม่ใช่เหยี่ยวกับหายหรือบาดเจ็บเล็กน้อย ( P < 0.05 สำหรับพฤติกรรม ) แต่มันควรจะสังเกตว่าเนื่องจากเกณฑ์การรับเข้าเข้มข้นและปัญหาที่แท้จริงในการศึกษาธรรมชาติที่เกิดขึ้นในผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บในป่า การศึกษานี้เท่านั้น รวม 19 คน ใน 4 กลุ่ม และจำกัดความสามารถของเราอย่างเต็มที่ตรวจสอบข้อมูล confounds ภายในของเรา การติดตามผลการทดลองเพื่อศึกษาผลที่อาจเกิดขึ้นของบิวพรีนอร์ฟีน , มูโอปิออยด์อะโกนิสต์ในพฤติกรรมที่ระบุไว้ข้างต้นบิวพรีนอร์ฟีนในกรณีที่ไม่มีความเจ็บปวดเล็กน้อย พบว่าลดลงในพฤติกรรมมากที่สุด และไม่มีผลต่อหัวความถี่ของการเคลื่อนไหว นี้แสดงให้เห็นว่าการเคลื่อนไหวของหัวโดยเฉพาะอาจจะไวต่อความเจ็บปวด แต่ไม่ต้อง ยานอนหลับ ผลข้างเคียงของบิวพรีนอร์ฟีน . โดยรวมเหยี่ยวหางแดงกับการบาดเจ็บกระดูกล่าสุดแสดงที่สอดคล้องกันและเครื่องหมายการรักษาปกติหลายพฤติกรรม การเคลื่อนไหวของศีรษะ รายงานเป็นครั้งแรกในการศึกษานี้เป็นเครื่องหมายที่มีความเจ็บปวดของนก โดยเฉพาะ ดูเหมือนจะไม่รู้สึกถึง ยานอนหลับ ผลข้างเคียงของบิวพรีนอร์ฟีน ในขณะที่มาตรการของรัฐอารมณ์อ่อนไหวในเหยี่ยวกับบาดแผลที่เจ็บปวดพฤติกรรมเหล่านี้สามารถมีมนุษยธรรมและกับค่าใช้จ่ายน้อยที่สุดและควรพิจารณาสำหรับการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับความปวดและการระงับปวดในนกชนิด