Cognitive linguistic cuesIn their d

Cognitive linguistic cues
In their dual task to accomplish deception and avoid detection, liars must invest
cognitive resources into fabricating a story that did not actually take place, without
contradicting themselves or otherwise arousing suspicion. For this reason, deception
is assumed to be more cognitively demanding than telling the truth (see Vrij,
2000).
Two categories of function words have been specifically identified as markers
of cognitive complexity: exclusive words and motion words (Hancock et al.,
2008; Newman et al., 2003). Exclusive words are made up of prepositions and
conjunctions such as ‘‘but,’’ ‘‘except,’’ and ‘‘without.’’ Conceptually, these words
differentiate between what belongs to a category and what does not, a cognitively
demanding task for the already cognitively taxed liars. Liars also find it more
complicated to invent what was not done versus what was done. Several studies have
reported that deceptive accounts contain fewer exclusive words (see Newman et al.,
2003).
The cognitive complexity of lying can also manifest itself in an increase in the use
of motion words, such as ‘‘walk,’’ ‘‘move,’’ and ‘‘go’’ (Newman et al., 2003). These
words represent simple, concrete actions that are easier to string together and hence
require fewer cognitive resources than more complex discourse structures.
Finally, the cognitive demands of deception tend to lead liars to produce
fewer words than truth-tellers in noninteractive situations (Burgoon, Blair, Qin, &
Nunamaker, 2003; DePaulo et al., 2003). The reason for liars’ brevity is twofold.
First, it is easier to avoid contradictions and manage information when the deceptive
message is short. Second, the cognitive demands of deception are likely to have
usurped liars’ mental resources, leaving them tired and less forthcoming.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัญลักษณ์รับรู้ภาษาศาสตร์ในงานของพวกเขาคู่เพื่อทำการหลอกลวง และหลีก โกหกต้องลงทุนทรัพยากรรับรู้เป็นเรื่องราวที่ไม่จริงถูกดำเนินการ ไม่มี fabricatingcontradicting เองหรือความสงสัยหรือความ ด้วยเหตุนี้ หลอกลวงคาดว่าจะเพิ่มเติม cognitively เรียกร้องกว่า บอกความจริง (ดู Vrij2000)ประเภทที่สองของฟังก์ชันคำได้รับการระบุโดยเฉพาะเป็นเครื่องหมายของการรับรู้ความซับซ้อน: คำเฉพาะและคำที่เคลื่อนไหว (แฮนค็อค et al.,2008 นิวแมนและ al., 2003) คำเฉพาะมีบุรพบท และสันธานเช่น '' แต่ นิ้วยกเว้นนิ้ว และ '' ไม่ '' ทาง แนวคิดคำเหล่านี้ความแตกต่างระหว่างสิ่งของประเภทอะไรไม่ได้ เป็น cognitivelyงานเรียกร้องสำหรับการโกหกแล้ว cognitively หักภาษี โกหกยังค้นหาเพิ่มเติมยากอะไรก็ไม่ได้ทำกับสิ่งที่ทำสินค้าคงคลัง มีหลายการศึกษารายงานว่า บัญชีที่หลอกลวงประกอบด้วยคำน้อยร่วม (ดูนิวแมน et al.,2003)รับรู้ความซับซ้อนของการโกหกสามารถยังรายการตัวเองในการใช้เคลื่อนไหวคำ เช่น ''เดิน ''ย้ายนิ้ว และ ''ไป '' (นิวแมนและ al., 2003) เหล่านี้คำที่แสดงถึงการดำเนินการง่าย คอนกรีตที่ง่ายขึ้นสายด้วยกัน และด้วยเหตุนี้ต้องใช้ทรัพยากรที่รับรู้น้อยกว่าโครงสร้างวาทกรรมที่ซับซ้อนมากขึ้นสุดท้าย ความต้องการรับรู้ของการหลอกลวงมักจะ นำโกหกในการผลิตสั้นกว่าความจริง-tellers ในโต้ตอบสถานการณ์ (Burgoon แบลร์ ชิน &Nunamaker, 2003 DePaulo และ al., 2003) เหตุผลของผู้กล่าวเท็จกระชับมีอยู่สองประการครั้งแรก ได้ง่ายขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงกันข้าม และจัดการข้อมูลเมื่อการหลอกลวงข้อความสั้นได้ ที่สอง ความต้องการรับรู้ของการหลอกลวงมักจะมีusurped โกหกทรัพยากรจิต ออกจากพวกเขากำลังมาถึงเหนื่อย และน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมายทางภาษาความรู้ความเข้าใจ
ในงานที่คู่ของพวกเขาที่จะบรรลุการหลอกลวงและหลีกเลี่ยงการตรวจจับโกหกต้องลงทุน
ทรัพยากรทางปัญญาเข้ามาในการผลิตเรื่องที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริงโดยไม่
ขัดแย้งกับตัวเองหรือมิฉะนั้นปลุกใจสงสัย ด้วยเหตุนี้การหลอกลวง
จะถือว่าเป็นความต้องการมากขึ้นกว่า cognitively บอกความจริง (ดู Vrij,
2000).
สองประเภทของคำฟังก์ชั่นได้รับการระบุเฉพาะเป็นเครื่องหมาย
ของความซับซ้อนทางปัญญา:. คำพิเศษและคำเคลื่อนไหว (แฮนค็อก, et al,
2008 ; นิวแมน, et al, 2003). คำพิเศษที่ทำขึ้นจากคำบุพบทและ
สันธานเช่น '' แต่ '' '' ยกเว้น '' และ '' โดยไม่ต้อง. '' แนวคิดคำเหล่านี้
แยกความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็นของประเภทและสิ่งที่ไม่ได้รับรู้
งานที่เรียกร้อง สำหรับโกหกเก็บภาษี cognitively แล้ว โกหกยังพบว่ามันมากขึ้น
ซับซ้อนในการคิดค้นสิ่งที่ไม่ได้ทำเมื่อเทียบกับสิ่งที่ได้กระทำ มีงานวิจัยหลาย
รายงานว่าบัญชีที่หลอกลวงมีคำพิเศษน้อยลง (ดูนิวแมน et al.,
2003).
ความรู้ความเข้าใจความซับซ้อนของการโกหกยังสามารถประจักษ์เองในการเพิ่มขึ้นของการใช้
การเคลื่อนไหวของคำเช่น '' เดิน '' '' ย้าย '' และ '' ไป '' (นิวแมน et al., 2003) เหล่านี้
เป็นตัวแทนของคำง่ายกระทำที่เป็นรูปธรรมที่ง่ายต่อการร้อยและด้วยเหตุนี้
ต้องใช้ทรัพยากรองค์ความรู้น้อยกว่าโครงสร้างวาทกรรมที่ซับซ้อนมากขึ้น.
ในที่สุดความต้องการองค์ความรู้ของการหลอกลวงมีแนวโน้มที่จะนำไปสู่การผลิตโกหก
คำน้อยกว่าความจริงนิทานในสถานการณ์ noninteractive (Burgoon, แบลร์ฉินและ
Nunamaker 2003. DePaulo et al, 2003) เหตุผลสำหรับความกะทัดรัดโกหก 'เป็นสองเท่า.
ครั้งแรกมันเป็นเรื่องง่ายที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งและจัดการข้อมูลเมื่อหลอกลวง
ข้อความสั้น ประการที่สองความต้องการองค์ความรู้ของการหลอกลวงมีแนวโน้มที่จะ
โกหกชิงทรัพยากรทางจิตออกจากพวกเขาเหนื่อยและเตรียมพร้อมน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรับรู้ภาษาของพวกเขาเพื่อให้บรรลุงานคู่
ในการหลอกลวงและหลีกเลี่ยงการตรวจจับ โกหก ต้องลงทุนทรัพยากรภูมิปัญญาใน fabricating
เรื่องนี้ไม่ได้จริง ๆ ใช้สถานที่ โดยไม่ขัดแย้งกับตัวเอง
หรือพิรุธ . ด้วยเหตุนี้ , การหลอกลวง
ถือว่าจะมีการประมวลผลต้องมากกว่า พูดความจริง ( ดูเดิร์ต วริจ

, 2000 )สองประเภทของคำไวยากรณ์มีการระบุเฉพาะเจาะจงเป็นเครื่องหมาย
ความซับซ้อนปัญญาคำเฉพาะและการเคลื่อนไหวคำ ( แฮนค็อก et al . ,
2008 ; นิวแมน et al . , 2003 ) ถ้อยคำพิเศษจะประกอบด้วยคำบุพบทและคำสันธาน เช่น
' แต่ ' ' ' 'except ' ' และ ' 'without ' ' แนวคิด คำเหล่านี้
ความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็นของประเภทอะไรไม่ได้มีการประมวลผลความต้องงานสำหรับการประมวลผล
แล้วเก็บภาษีลวงโลก โกหกก็พบมันมากขึ้น
ซับซ้อนที่จะคิดค้นสิ่งที่ไม่ได้ทำ กับ สิ่งที่ทำไปแล้ว หลายการศึกษา
รายงานว่าบัญชีหลอกลวงประกอบด้วยน้อยกว่าเฉพาะคำ ( ดูนิวแมน et al . , 2003

) ความซับซ้อนปริชานของการโกหกสามารถประจักษ์เองในการเพิ่มขึ้นในการใช้
คำเคลื่อนไหว เช่น 'walk ' ,' ' ' 'move ' ' และ ' ' จง ' ' ( นิวแมน et al . , 2003 ) คำเหล่านี้
เป็นตัวแทนง่ายการกระทำคอนกรีตที่ง่ายกว่าสายด้วยกัน และเพราะมีปัญญามากกว่าโครงสร้างทรัพยากรน้อยลง

ในที่สุด วาทกรรมที่ซับซ้อนมากขึ้น ความต้องการทางปัญญาของการหลอกลวงที่มักจะนำคำโกหกเพื่อผลิต
น้อยกว่าความจริง tellers ในสถานการณ์ noninteractive ( เบอร์กูน แบลร์ ฉิน &
nunamaker , 2003 ;ดิพอโล้ et al . , 2003 ) เหตุผลที่โกหก ' ช่วงเวลาเป็นสองเท่า
ครั้งแรก มันเป็นเรื่องง่ายที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งและการจัดการข้อมูลเมื่อข้อความหลอกลวง
สั้น ประการที่สองความต้องการทางปัญญาของการหลอกลวงที่มักจะมี " จิต '
แย่งชิงทรัพยากรออกจากพวกเขาเหนื่อยและเตรียมพร้อมสำหรับน้อย