The term for religion in China, tsu

The term for religion in China, tsung-chiao, refers literally to a tsung or lineage of chiao or teachings, of which the common men and women of China have traditionally admitted three: the Confucian system of ethics for public life: the Taoist system of rituals and attitudes towards nature; and the Buddhist salvational concepts concerning the afterlife. The three teachings, Buddhist, Taoist and Confucian, act as three servants to the faith and needs of the masses, complementing the social system. Confucius regulates the rites of passage and moral behaviour in public life; Taoism regulates the festivals celebrated in village and urban society, and heals the sick; Buddhism brings a sense of compassion to the present life and salvation in the afterlife, providing funeral rituals for the deceased and refuge from the cares of the world for the weary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับศาสนาในจีน tsung-จ้าว อ้างอิงอักษร tsung หรือเชื้อสายจ้าวหรือคำสอน ที่ชายและหญิงของจีนทั่วไปมีประเพณีเข้าสาม: ระบบ Confucian จรรยาบรรณสำหรับชีวิตสาธารณะ: ระบบลัทธิเต๋าของพิธีกรรมและทัศนคติธรรมชาติ และแนวคิดพุทธ salvational เกี่ยวกับหลังความตาย คำสอน 3 พุทธ ลัทธิเต๋า และลัทธิ ขงจื้อ ทำหน้าที่เป็นบริวารความเชื่อและความต้องการของมวลชน สามมากระบบสังคม ขงจื๊อทำพิธีกรรมทางและพฤติกรรมจริยธรรมในชีวิตสาธารณะ เต๋าทำในเทศกาลเฉลิมฉลองในหมู่บ้านและสังคมเมือง และเยียวยาผู้ป่วย พระพุทธศาสนานำความเมตตามีชีวิตและในชีวิตหลังความตาย ให้พิธีกรรมงานศพผู้เสียชีวิตและหลบภัยจากการดูแลโลกเป็นหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระยะศาสนาในประเทศจีน Tsung-Chiao หมายตามตัวอักษรไปยัง Tsung หรือเชื้อสายของ Chiao หรือคำสอนของที่คนทั่วไปและหญิงของจีนได้เข้ารับการรักษาแบบดั้งเดิมที่สาม: ระบบขงจื้อของจริยธรรมสำหรับชีวิตของประชาชน: ระบบลัทธิเต๋าของ พิธีกรรมและทัศนคติต่อธรรมชาติ และแนวคิดทางพุทธศาสนา salvational เกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย สามคำสอนทางพุทธศาสนาลัทธิเต๋าและขงจื้อทำหน้าที่เป็นสามคนรับใช้ความเชื่อและความต้องการของมวลชนเมี่ยงระบบสังคม ขงจื้อควบคุมพิธีกรรมทางศีลธรรมและพฤติกรรมในชีวิตของประชาชนนั้น เต๋าควบคุมเทศกาลเฉลิมฉลองในหมู่บ้านและสังคมเมืองและเยียวยาผู้ป่วย; พระพุทธศาสนานำความรู้สึกของความเห็นอกเห็นใจกับชีวิตในปัจจุบันและความรอดในชีวิตหลังความตายให้พิธีกรรมศพผู้เสียชีวิตและหลบภัยจากความกังวลของโลกสำหรับผู้ที่เหนื่อยอ่อน