Since the days of the Law of the Tw

Since the days of the Law of the Twelve Tables, developed during the early republic, the Roman legal system was characterized by a formalism that lasted for more than 1.000 years.
Early Roman law was drawn from custom and statutes, but later during the times of the empire, the emperors asserted their authority as the ultimate source of law.

Their edicts, judgments, administrative instructions, and responses to petitions were all collected with the comments of legal scholars.

"What pleases the emperor has the force of law." As the law and scholarly commentaries on it expanded, the need grew to codify and to regularize conflicting opinions.

The basis for Roman law was the idea that the exact form, not the intention, of words or of actions produced legal consequences. Romans recognized that there are witnesses to actions and words, but not to intentions. Roman civil law allowed great flexibility in adopting new ideas or extending legal principles in the complex environment of the empire. Without replacing older laws, the Romans developed alternative procedures that allowed greater fairness.

For example, a Roman was entitled by law to make a will as he wished, but, if he did not leave his children at least 25 percent of his property, the magistrate would grant them an action to have the will declared invalid as an "irresponsible testament." Instead of simply changing the law to avoid confusion, the Romans preferred to humanize a rigid system by flexible adaptation.

It was not until much later in the 6th century AD that the emperor Justinian I, who ruled over the Byzantine Empire in the east, began to publish a comprehensive code of laws, collectively known as the Corpus Juris Civilis, but more familiarly as the Justinian Code.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่วันที่กฎหมายของกฎหมายสิบสองโต๊ะ พัฒนาระหว่างสาธารณรัฐต้น กฎหมายโรมันมีลักษณะ โดย formalism ที่กินเวลากว่า 1.000 ปีออกกฎหมายโรมันเริ่มต้นจากการกำหนดเองและคดี แต่ในช่วงเวลาของจักรวรรดิ จักรพรรดิหคนอำนาจของพวกเขาเป็นแหล่งที่ดีที่สุดของกฎหมาย การข คำพิพากษา คำแนะนำดูแล และตอบ petitions ถูกทั้งหมดรวบรวมกับความคิดเห็นของนักวิชาการทางกฎหมาย"อะไรใจจักรพรรดิมีการบังคับของกฎหมาย" ตามกฎหมายและอรรถกถา scholarly มันขยาย ต้องเติบโต เพื่อประมวล และ regularize ความคิดเห็นขัดแย้งกันพื้นฐานของกฎหมายโรมันคือ ความคิดที่แน่นอนแบบ ไม่เจตนา คำ หรือ การดำเนินการผลิตผลกระทบทางกฎหมาย ชาวโรมันรู้ว่า มีพยานใน การกระทำและคำ แต่ไม่ ถึงความตั้งใจ ความยืดหยุ่นที่ดีในการนำความคิดใหม่ หรือการขยายหลักการกฎหมายในสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนของจักรวรรดิโรมันกฎหมายแพ่งได้ โดยแทนที่กฎหมายเก่า ชาวโรมันพัฒนากระบวนงานอื่นที่อนุญาตให้ยุติธรรมมากขึ้นตัวอย่าง โรมันมีสิทธิตามกฎหมายให้เขาปรารถนา แต่ ถ้าเขาไม่ได้ทิ้งลูกน้อยร้อยละ 25 ของคุณสมบัติของเขา แมยิสเตร็ดจะให้การดำเนินการให้จะประกาศไม่ถูกต้องเป็นการ "หลายพันธสัญญานั้น" แทนที่จะเพียงแค่เปลี่ยนกฎหมายเพื่อหลีกเลี่ยงความสับสน ชาวโรมันต้อง humanize ระบบเข้มงวด โดยมีการปรับตัวไม่จนมากในภายหลังใน 6 ศตวรรษโฆษณาว่า จักรพรรดิ Justinian ผู้ปกครองเหนือจักรวรรดิไบแซนไทน์ในภาคตะวันออก เริ่มประกาศรหัสครอบคลุมกฎหมาย รู้จักในคอร์พัสคริ Juris Civilis แต่ familiarly เป็นรหัส Justinian โดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่วันที่กฎหมายสิบสองโต๊ะที่พัฒนาขึ้นในช่วงสาธารณรัฐต้นระบบกฎหมายโรมันก็มีลักษณะเป็นพิธีที่กินเวลานานกว่า 1.000 ปี.
ต้นกฎหมายโรมันถูกดึงออกมาจากที่กำหนดเองและกฎเกณฑ์ แต่ต่อมาในช่วงเวลาของ จักรวรรดิจักรพรรดิยืนยันอำนาจของพวกเขาเป็นแหล่งที่ดีที่สุดของกฎหมาย. สิตของพวกเขาตัดสินคำแนะนำการบริหารและการตอบสนองต่อคำอุทธรณ์ถูกเก็บรวบรวมด้วยกับความคิดเห็นของนักวิชาการทางกฎหมาย. "สิ่งที่พอใจจักรพรรดิมีผลบังคับของกฎหมาย." ในฐานะที่เป็นกฎหมายและข้อคิดเห็นทางวิชาการที่มันขยายความจำเป็นในการขยายตัวเพื่อประมวลกฏหมายและความคิดเห็นที่ขัดแย้ง. พื้นฐานสำหรับกฎหมายโรมันเป็นความคิดที่ว่ารูปแบบที่แน่นอนไม่ได้ตั้งใจของคำหรือการกระทำผลิตผลทางกฎหมาย ชาวโรมันได้รับการยอมรับว่ามีพยานกับการกระทำและคำพูด แต่ไม่ให้ความตั้งใจ กฎหมายแพ่งโรมันได้รับอนุญาตให้ความยืดหยุ่นที่ดีในการนำความคิดใหม่หรือการขยายหลักกฎหมายในสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนของจักรวรรดิ โดยไม่ต้องเปลี่ยนกฎหมายเก่าชาวโรมันพัฒนาวิธีการทางเลือกที่ได้รับอนุญาตเป็นธรรมมากขึ้น. ตัวอย่างเช่นโรมันก็มีสิทธิตามกฎหมายที่จะทำจะเป็นเขาอยาก แต่ถ้าเขาไม่ได้ปล่อยให้ลูก ๆ ของเขาอย่างน้อยร้อยละ 25 ของสถานที่ให้บริการของเขา ผู้พิพากษาจะให้พวกเขามีการดำเนินการเพื่อจะประกาศที่ไม่ถูกต้องในฐานะที่เป็น "ข้อพิสูจน์ที่ขาดความรับผิดชอบ." แทนการเพียงแค่การเปลี่ยนกฎหมายเพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนชาวโรมันต้องการที่จะมีเมตตากรุณาเป็นระบบที่เข้มงวดโดยการปรับตัวมีความยืดหยุ่น. มันไม่ได้จนกว่ามากต่อมาในศตวรรษที่ 6 ที่จักรพรรดิจัสติเนียนผมที่ปกครองจักรวรรดิไบเซนไทน์ในภาคตะวันออกที่เริ่ม ที่จะเผยแพร่รหัสที่ครอบคลุมของกฎหมายเรียกว่าคอร์ปัส Juris Civilis แต่เป็นกันเองประมวลกฎหมายจัสติเนียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่สมัยของ กฎหมายสิบสองโต๊ะพัฒนาในช่วงสาธารณรัฐแรก ระบบกฎหมายโรมันมีลักษณะตามแบบที่ lasted สำหรับกว่า 1.000 ปี .
กฎหมายโรมันสมัยก่อนวาดจากที่กำหนดเองและกฎเกณฑ์ แต่ต่อมาในช่วงเวลาของจักรวรรดิ , อำนาจของจักรพรรดิถูกกล่าวหาเป็นแหล่งที่ดีที่สุดของ กฎหมาย

ต้อง , คำตัดสิน , คำแนะนำในการบริหารและการตอบสนองต่อข้อเรียกร้องทั้งหมดถูกเก็บกับความคิดเห็นของนักวิชาการด้านกฎหมาย

" แล้วความสุขของจักรพรรดิมีอำนาจของกฎหมาย . " กฎหมายและวิชาการวิจารณ์มันขยาย ต้องโต และความสม่ำเสมอในการขัดแย้งทางความคิด

พื้นฐานของกฎหมายโรมันคือว่าแบบฟอร์มที่แน่นอน ไม่ใช่เจตนาของคำพูดหรือการกระทำของผลิตผลทางกฏหมายโรมันได้รับการยอมรับว่ามีพยานรู้เห็นในการกระทำและคำพูด แต่ไม่ใช่นะคะ โรมัน กฎหมายอนุญาตให้ความยืดหยุ่นที่ดีในการนำความคิดใหม่หรือการขยายหลักเกณฑ์ทางกฎหมายในสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนของจักรวรรดิ โดยไม่ต้องเปลี่ยนกฎหมายเก่า ชาวโรมันได้พัฒนาทางเลือกวิธีการที่อนุญาตให้ความเป็นธรรมมากขึ้น

ตัวอย่าง