Raman spectroscopy (/ˈrɑːmən/; name

Raman spectroscopy (/ˈrɑːmən/; named after Sir C. V. Raman) is a spectroscopic technique used to observe vibrational, rotational, and other low-frequency modes in a system.[1] Raman spectroscopy is commonly used in chemistry to provide a fingerprint by which molecules can be identified.

It relies on inelastic scattering, or Raman scattering, of monochromatic light, usually from a laser in the visible, near infrared, or near ultraviolet range. The laser light interacts with molecular vibrations, phonons or other excitations in the system, resulting in the energy of the laser photons being shifted up or down. The shift in energy gives information about the vibrational modes in the system. Infrared spectroscopy yields similar, but complementary, information.

Typically, a sample is illuminated with a laser beam. Electromagnetic radiation from the illuminated spot is collected with a lens and sent through a monochromator. Elastic scattered radiation at the wavelength corresponding to the laser line (Rayleigh scattering) is filtered out by either a notch filter, edge pass filter, or a band pass filter, while the rest of the collected light is dispersed onto a detector.

Spontaneous Raman scattering is typically very weak, and as a result the main difficulty of Raman spectroscopy is separating the weak inelastically scattered light from the intense Rayleigh scattered laser light. Historically, Raman spectrometers used holographic gratings and multiple dispersion stages to achieve a high degree of laser rejection. In the past, photomultipliers were the detectors of choice for dispersive Raman setups, which resulted in long acquisition times. However, modern instrumentation almost universally employs notch or edge filters for laser rejection and spectrographs either axial transmissive (AT), Czerny–Turner (CT) monochromator, or FT (Fourier transform spectroscopy based), and CCD detectors.

There are a number of advanced types of Raman spectroscopy, including surface-enhanced Raman, resonance Raman, tip-enhanced Raman, polarized Raman, stimulated Raman (analogous to stimulated emission), transmission Raman, spatially offset Raman, and hyper Raman.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รามันสเปกโทรสโก (ˈrɑːmən / ชื่อหลัง Sir C. V. รามัน) เป็นสเปคตรัมเทคนิคใช้ในการปฏิบัติการดับ หมุน และโหมดอื่น ๆ ความถี่ต่ำในระบบ [1] รามันสเปกโทรสโกถูกใช้เคมีเพื่อให้ลายนิ้วมือซึ่งสามารถระบุโมเลกุลมันอาศัยการ inelastic scattering หรือรามันโปรย แสงสีเดียว ตั้งแต่เลเซอร์ในการมองเห็น อินฟราเรดใกล้ หรือ ใกล้ช่วงอัลตราไวโอเลต แสงเลเซอร์จะโต้ตอบกับโมเลกุลสั่นสะเทือน โฟนันส์ หรือ excitations อื่น ๆ ในระบบ ส่งผลให้พลังงานของโฟตอนเลเซอร์ที่กำลังเลื่อนขึ้น หรือลง การเปลี่ยนแปลงพลังงานให้ข้อมูลเกี่ยวกับโหมดการดับในระบบ อินฟราเรดให้ข้อมูลคล้ายกัน แต่ เสริมโดยทั่วไป ตัวอย่างระยิบระยับ ด้วยแสงเลเซอร์ รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าจากจุดเรืองแสงจะถูกเก็บ ด้วยเลนส์ และส่งผ่านการ monochromator ความยืดหยุ่นกระจายรังสีที่ความยาวคลื่นที่ตรงกับเส้นเลเซอร์ (Rayleigh scattering) จะถูกกรองออก โดยตัวกรองบาก ขอบพาสฟิลเตอร์ หรือแบบแบนด์พาส ฟิลเตอร์ ในขณะเหลือรวบรวมแสงจะกระจายลงบนเครื่องตรวจจับรามันเกิดกระจายโดยทั่วไปคืออ่อนมาก และเป็นผลยากหลักของรามันสเปกโทรสโกเป็นแยกอ่อนแอ inelastically กระจายแสงจากการรุนแรง Rayleigh กระจายแสงเลเซอร์ ประวัติ รามันอันใช้ทำความสะอาดแกรมและกระจายหลายขั้นเพื่อให้บรรลุระดับสูงของเลเซอร์การปฏิเสธ ในอดีต photomultipliers ถูกเลือกสำหรับการตั้งค่ารามัน dispersive ซึ่งในช่วงเวลายาวซื้อเครื่องตรวจจับ อย่างไรก็ตาม เครื่องมือวัดที่ทันสมัยระดับสากลเกือบใช้บาก หรือขอบตัวกรองสำหรับการปฏิเสธเลเซอร์และ spectrographs ทั้งสองแกนตัว (AT), monochromator Czerny – เทอร์เนอร์ (CT) หรือฟุต (ฟูริเยร์การแปลงสเปกโทรสโกคะแนน), และ CCD เครื่องตรวจจับมีจำนวนของขั้นสูงชนิดของรามันสเปกโทรสโก รามันที่เพิ่มพื้นผิว เสียงรามัน คำแนะนำเพิ่มรามัน รวมทั้งขั้วรามัน รามันกระตุ้น (คล้ายกับกระตุ้นปล่อย) ส่งรามัน spatially ตรงข้ามรามัน และรามันไฮเปอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สเปกรามัน (/ rɑːmən /; ชื่อเซอร์ CV รามัน). เป็นเทคนิคสเปกโทรสโกที่ใช้ในการสังเกตการสั่น, การหมุนและอื่น ๆ ที่โหมดความถี่ต่ำในระบบ [1] สเปกรามันเป็นที่นิยมใช้ในทางเคมีเพื่อให้ลายนิ้วมือโดยที่โมเลกุลสามารถระบุ

มันอาศัยการกระเจิงยืดหยุ่นหรือรามันกระเจิงของแสงสีเดียวมักจะมาจากเลเซอร์ในการมองเห็นใกล้อินฟราเรดหรือใกล้ช่วงอัลตราไวโอเลต แสงเลเซอร์มีปฏิสัมพันธ์กับการสั่นสะเทือนโมเลกุลโฟนันส์หรือ excitations อื่น ๆ ในระบบที่มีผลในการใช้พลังงานของโฟตอนเลเซอร์ที่มีการขยับตัวขึ้นหรือลง การเปลี่ยนแปลงในการใช้พลังงานให้ข้อมูลเกี่ยวกับโหมดการสั่นสะเทือนในระบบ อินฟราเรดผลตอบแทนถัวเฉลี่ยที่คล้ายกัน แต่เสริมข้อมูล

โดยปกติแล้วตัวอย่างที่สว่างด้วยแสงเลเซอร์ รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าจากจุดสว่างเป็นที่เก็บรวบรวมด้วยเลนส์และส่งผ่าน monochromator รังสียืดหยุ่นที่ความยาวคลื่นที่สอดคล้องกับเส้นเลเซอร์ (เรย์ลีกระเจิง) ถูกกรองออกโดยทั้งตัวกรองรอยกรองผ่านขอบหรือตัวกรองผ่านแถบขณะที่ส่วนที่เหลือของแสงที่เก็บรวบรวมได้ก็แยกย้ายกันไปลงบนเครื่องตรวจจับ

กระเจิงรามันที่เกิดขึ้นเองโดยทั่วไปจะอ่อนแอมากและเป็นผลให้ปัญหาหลักของสเปกรามันเป็นแยกไฟกระจัดกระจาย inelastically อ่อนแอจากความรุนแรงแสงเลเซอร์เรย์ลีกระจัดกระจาย อดีตสเปกโทรมิเตอร์รามันใช้ตะแกรงโฮโลแกรมและขั้นตอนการกระจายหลายเพื่อให้บรรลุระดับสูงของการปฏิเสธเลเซอร์ ในอดีตที่ผ่านมาเป็นเครื่องตรวจจับ photomultipliers ของทางเลือกสำหรับการตั้งค่าการกระจายรามันซึ่งมีผลในการเข้าซื้อกิจการครั้งนาน อย่างไรก็ตามการใช้เครื่องมือที่ทันสมัยครอบคลุมเกือบพนักงานหรือรอยขอบฟิลเตอร์สำหรับการปฏิเสธเลเซอร์และ spectrographs ทั้ง Transmissive แกน (AT) Czerny-Turner (CT) monochromator หรือ FT (ฟูเรียร์สเปกโทรสโกเบส), และเครื่องตรวจจับที่ CCD

มีจำนวนชนิดขั้นสูงของสเปกรามันรวมทั้งพื้นผิวเพิ่มรามันเสียงสะท้อนรามันปลายเพิ่มรามันขั้วรามันมีการกระตุ้นรามัน (คล้ายกับการปล่อยกระตุ้น) ส่งรามันชดเชยตำแหน่งรามันและไฮเปอร์รามัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รามานสเปกโทรสโกปี ( / ˈ R ɑːเพลงชาติ n / M ; ชื่อหลังจากท่านซีโวลต์รามันสเปกโทรสโกปี ) เป็นเทคนิคที่ใช้เพื่อสังเกตการหมุนการสั่นความถี่ต่ำ , และโหมดอื่น ๆในระบบ [ 1 ] รามันสเปกโทรสโกปีเป็นที่นิยมใช้ในเคมีเพื่อให้โมเลกุลลายนิ้วมือซึ่งสามารถระบุ .มันขึ้นอยู่กับการยืดหยุ่นหรือรามันกระจัดกระจายของ monochromatic แสงปกติจากเลเซอร์ในการมองเห็นได้ใกล้อินฟราเรดหรือใกล้ช่วงอัลตราไวโอเลต แสงเลเซอร์มีปฏิสัมพันธ์กับโมเลกุลการสั่นสะเทือน , โฟนอน หรือแบบอื่น ๆในระบบ ส่งผลให้พลังงานจากเลเซอร์โฟตอนถูกเลื่อนขึ้นหรือลง เปลี่ยนพลังงานให้ข้อมูลเกี่ยวกับโหมดการสั่นสะเทือนในระบบ สเปกโทรสโกปีอินฟราเรดให้ผลคล้ายกัน แต่เสริม , ข้อมูลโดยทั่วไปแล้ว ตัวอย่างการส่องสว่าง ด้วยลำแสงเลเซอร์ คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจากไฟจุดรวบรวม ด้วยเลนส์ และส่งผ่านโมโนโครเมเตอร์ . ยืดหยุ่นกระจัดกระจายรังสีที่ความยาวคลื่นที่เลเซอร์เส้น ( Rayleigh scattering ) จะถูกกรองออกไป โดยให้รอยกรอง , กรองผ่านขอบ หรือแบนด์พาสฟิลเตอร์ ในขณะที่ส่วนที่เหลือของการเก็บแสงที่กระจายตัวบนเครื่องตรวจจับธรรมชาติรามันกระจัดกระจายโดยทั่วไปจะอ่อนแอมากและเป็นผลให้ปัญหาหลักของรามันสเปกโทรสโกปีแยกอ่อน inelastically กระจายแสงจากเลเซอร์แสงเข้มข้นเรย์ลีกระจัดกระจาย . ในอดีตรามัน gratings holographic าใช้และขั้นตอนการกระจายหลายเพื่อให้บรรลุระดับสูงของ เลเซอร์ ปฏิเสธ ในอดีต โฟโต้มัลติไพเ ร์เป็นเครื่องตรวจจับของทางเลือกสำหรับการกระจายรามัน ซึ่งส่งผลให้เกิดครั้งได้มานาน อย่างไรก็ตาม เครื่องมือทันสมัย เกือบทุกแห่งมีรอยหรือขอบตัวกรองสำหรับการเลเซอร์และ spectrographs ให้แกน transmissive ( ที่ ) , เซอร์นี–เทอร์เนอร์ ( CT ) โมโนโครเมเตอร์ หรือ ฟุต ( ฟูเรียร์ทรานฟอร์มสเปกโทรสโกปีตาม ) และเครื่องตรวจจับ CCD .มีหลายประเภทของรามันสเปกโทรสโกปีขั้นสูง รวมทั้งพื้นผิวเพิ่ม รามัน เรโซแนนซ์ รามัน , เคล็ดลับเพิ่มรามัน polarized รามัน , กระตุ้นรามัน ( คล้ายคลึงกับการกระตุ้นการปล่อยออกมา ) , รามัน , เปลี่ยนชดเชยรามัน และ ไฮเปอร์ รามัน .