Kashtakari Sanghatana is an organiz

Kashtakari Sanghatana is an organizational effort centered in the Dahanu and Talasari talukas of Thane district. It was not initiated like Bhoomi Sena by local adivasi leaders, but by two Christian priests, outsiders who identified with the local tribals. The Sanghatana is opposed by the CPI(M) activists of the area as 'foreign and Christian' but its early stress on awareness-raising in the tradition of liberation theology and Paulo Freire has gradually assimilated both indigenous political thoughts of Ambedkar and Phule, and imported ideology of lenin and Marx.

The literacy rate among the tribals of thane is low (about 14 percent) and in Dahanu it falls further to 10.8 percent. Illiteracy is, however, only one expression of subordination of adivasis, which takes place through the coercion of wages, market, and credit. Agricultural laborers, including those in several fruit orchards, are paid lower than the minimum wages. Adivasis get low prices for agricultural produce such as grass, and are at the mercy of shopkeepers and money-lenders for small loans. Shopkeepers give them a small credit (for rice, dal, oil, or chillies) only against the purchase of Rs. 10 worth of kala gur (black jaggery) to make alcohol. Intimidation, assault, and molestation of women by police, forest and non-adivasi rich are frequent. Adivasis live a life of poverty, stagnation and disease as the nexus of power and money controls and dispossesses them. The group, therefore, took the issue of people's power as its basis—to organize and empower people through education, awareness and action. Through its intensive education program, it has succeeded in raising tribal consciousness.

Pradip Prabhu (formerly Peter D'Mello) was a priest, and had worked with people affected by a government dairy project, Dapchari, in the early seventies. He tried to organize the project-affected people and the local youth to get them appropriate compensation, but was forced to leave the area. He returned in 1976, and a few young people (both Christians and non-Christians) joined him. That was the time when Christianity was becoming radical, and many Christians including Pradip, who celebrated Eucharist, were moving toward radical social action.

In the late 1960s the domination of the foreign missionary was diminishing in India, and Indians were beginning to fill the gap and take up the challenges of development and education. Jesuits had money and, through organizations such as the Catholic Relief Fund, they carried on Food-for-Work programs. However, some questioned this charity model, and followed the 'project model' by helping to put up fences, wells, pumps, and dams, or by distributing buffaloes and fertilizers. Others stressed an investment in human resources through hospitals, schools, and training centers. In the 1970s, a section of Jesuits questioned the idea of conversion. Some of them were eager not to plant potatoes, but to strengthen the human spirit. The case of the Philippines and Latin America in general influenced them towards the ideology of liberation. They were interested in not just talking to the poor but walking with them as well. Faith and justice were their emphases, they believed the model of empowerment would tilt the balance in favor of the poor. This was the stream of radicalism which influenced activists such as Pradip Prabhu. Another priest influenced by this stream of thought was Nicky Cardoso. Ordained in 1970, he was then the acting-superintendent of a boys' hostel in Oshagar. Both priests—Pradip and Nicky—met and, headquartered at the church, they embarked on the conscientization of the tribals by producing educational games and programs.

In 1976-77, the first youth camp was organized in Zari, and the youth festival included simulation games relating to class structure, the life of a laborer, and the corrupt system. These trained youth formed the core of Sanghatana. The next camp was held in Ganjan. They were joined in 1977 by Sushila, who had been working with the sisters near Oshaga. Originally from Vasai, she empathized with the tribals, and joined the group impressed by the intensity and vitality of Pradip's youth camps to launch its women's wing.

Kashtakari Sanghatana succeeded in creating awareness among the tribals by evolving new teaching techniques such as organizing role plays of extreme stress and emotion: 'In the middle of the crowd, two people come with ashes in their hands. They tell the crowd that a money-lender had raped a tribal girl. After she committed suicide, they burnt her body and brought this ash to be put on everybody's forehead'. The programs were targeted at young people, to provoke them into analysis and assertion, rather than just being a bystander.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

kashtakari sanghatana เป็นองค์การกลางในความพยายาม และ talasari D ā h ā nu talukas ของโขดหินตำบล มันไม่ได้เหมือนเน็ต Bhoomi เสนา adivasi ริเริ่มโดยผู้นำท้องถิ่น แต่สองนักบวชคริสเตียน บุคคลภายนอกที่ระบุกับ tribals ท้องถิ่น การ sanghatana เป็นตรงข้ามโดย CPI ( M ) กิจกรรมของพื้นที่เป็น " ต่างประเทศ และ คริสเตียน แต่ความเครียดในช่วงต้นของการสร้างความตระหนักในประเพณีของเทววิทยาการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ และเปาโล แฟร์ ได้ค่อยๆ ปรับตัวทั้งพื้นเมืองและความคิดทางการเมืองของ มเบดการ์ phule และนำเข้าอุดมการณ์ของเลนินและมาร์กซ์ .อัตรา literacy ท่ามกลาง tribals ของเทนต่ำ ( ประมาณ 14 เปอร์เซ็นต์ ) และ D ā h ā nu มันตกลงมาจาก 10.8 ใช้เป็นแต่เพียงหนึ่งของการแสดงออกของการ adivasis ซึ่งเกิดขึ้นโดยการบังคับของค่าจ้าง , ตลาด , และสินเชื่อ แรงงานเกษตร รวมทั้งในสวนผลไม้หลาย ได้รับค่าจ้างต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำ . adivasis ได้รับราคาต่ำเพื่อการผลิตทางการเกษตร เช่น หญ้า และ เป็น ที่ความเมตตาของเจ้าของร้าน และให้กู้เงินสินเชื่อขนาดเล็ก เจ้าของร้านให้พวกเขาเครดิตขนาดเล็ก ( ข้าว , ดาล , น้ำมัน , หรือพริก ) กับซื้อของ Rs 10 มูลค่าของ Kala Gur ( jaggery สีดำ ) เพื่อให้แอลกอฮอล์ การข่มขู่ ทำร้ายร่างกาย และการรบกวนของผู้หญิงโดยตำรวจป่าไม้ และไม่ adivasi รวยอยู่บ่อย ๆ adivasis ชีวิตของความยากจน , ความเมื่อยล้าและโรคที่เป็น Nexus ของการควบคุมอำนาจและเงิน และ dispossesses พวกเขา ทางกลุ่มจึงนำเรื่องของพลังประชาชนเป็นฐานเพื่อจัดระเบียบและช่วยให้ผู้คนผ่านการศึกษา , การรับรู้และการกระทำ ผ่านโปรแกรมการศึกษาที่เข้มข้น ได้ประสบความสำเร็จในการเพิ่มจิตสำนึกของชนเผ่า .pradip prabhu ( ชื่อเดิม ปีเตอร์ d"mello ) เป็นนักบวช และเคยทำงานกับประชาชนที่ได้รับผลกระทบ โดยรัฐบาลโคนมโครงการ dapchari ในต้นยุค เขาพยายามที่จะจัดโครงการ ประชาชน และเยาวชนในท้องถิ่นได้รับการชดเชยที่เหมาะสม แต่ถูกบังคับให้ออกจากพื้นที่ เขากลับมาในปี 1976 และคนหนุ่มสาวน้อย ( ทั้งคริสเตียนและไม่ใช่คริสเตียน ) เข้าร่วมกับเขา นั่นคือเวลาที่ศาสนาคริสต์ได้กลายเป็นที่รุนแรง และ คริสเตียนหลายคนรวมทั้ง pradip ที่การเฉลิมฉลองศีลมหาสนิท , ถูกย้ายไปยังการกระทำทางสังคมที่รุนแรงในปลายทศวรรษที่ 1960 การปกครองของมิชชันนารีต่างประเทศลดลงในอินเดีย และอินเดียเริ่มเติมช่องว่างและใช้เวลาถึงความท้าทายในการพัฒนาการศึกษา เยซูอิตมีเงิน และ ผ่านองค์กรต่างๆ เช่น กองทุนสงเคราะห์คาทอลิกที่พวกเขาแบกอาหารให้โปรแกรมทำงาน อย่างไรก็ตาม บางคนถามแบบการกุศลนี้ และตามรูปแบบของโครงการ " " โดยการช่วยวางกรอบ , บ่อ , ปั๊ม , และเขื่อน หรือ โดยการกระจายอาหารและปุ๋ย คนอื่น ๆเน้นการลงทุนในทรัพยากรมนุษย์ ผ่าน โรงพยาบาล โรงเรียน และศูนย์ฝึกอบรม ในปี 1970 , ส่วนของเยซูอิตถามความคิดของการแปลง บางส่วนของพวกเขามีความกระตือรือร้นที่จะปลูกมันฝรั่ง แต่เพื่อเสริมสร้างจิตวิญญาณของมนุษย์ กรณีของฟิลิปปินส์ และละตินอเมริกา โดยทั่วไปผลให้พวกเขาต่ออุดมการณ์ของการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ พวกเขาสนใจในการไม่เพียง แต่พูดกับคนจน แต่เดินกับพวกเขาเช่นกัน ศรัทธาและความยุติธรรมเป็นเน้นของพวกเขา พวกเขาเชื่อว่ารูปแบบการเสริมสร้างพลังอำนาจจะเอียงสมดุลในความโปรดปรานของคนจน นี้เป็นกระแสที่รุนแรง ซึ่งมีผลต่อกิจกรรม เช่น pradip prabhu . อีกหนึ่งพระได้รับอิทธิพลจากกระแสของความคิดคือ นิคกี้ คาร์โดโซ . บวชในปี 1970 เขาได้รักษาการผู้อำนวยการของผู้ชาย โฮสเทล ใน oshagar . ทั้งพระ pradip และนิคกี้ พบกัน และสํานักงานใหญ่อยู่ที่โบสถ์ พวกเขาลงมือแบบมโนธรรมสำนึกของ tribals โดยผลิตเกมการศึกษาและโปรแกรมใน 1976-77 ค่ายเยาวชนครั้งแรกจัดขึ้นใน Zari และเทศกาลเยาวชนรวมเกมส์เกี่ยวกับโครงสร้างชั้น ชีวิตของคนงาน และระบบเสียหาย ผ่านการอบรมเยาวชนเหล่านี้รูปแบบหลักของ sanghatana . ค่ายครั้งต่อไปจัดขึ้นใน ganjan . พวกเขาเข้าร่วมในปี 1977 โดย sushila ใครได้ทำงานกับพี่น้องใกล้ oshaga . จากเดิมที Vasai เธอรับความรู้สึก ของกับ tribals และร่วมประทับใจกับความเข้มและพลังของค่ายเยาวชน pradip เพื่อเปิดของปีกของผู้หญิงkashtakari sanghatana ประสบความสำเร็จในการสร้างความตระหนักในหมู่ tribals ด้วยการพัฒนาใหม่ สอนเทคนิค เช่น การจัดบทบาทของความเครียดที่รุนแรงและอารมณ์ในตรงกลางของฝูงชน สองคนมาด้วยขี้เถ้าในมือของพวกเขา พวกเขาบอกกับฝูงชนว่า เงินกู้ได้ข่มขืนผู้หญิงชนเผ่า หลังจากที่เธอฆ่าตัวตาย เขาเผาร่างของเธอและนำเถ้านี้จะวางบนหน้าผาก " ของทุกคน โปรแกรมมีเป้าหมายที่เยาวชน ที่จะกระตุ้นให้พวกเขาในการวิเคราะห์และยืนยันมากกว่าการเป็นแค่ผู้เห็นเหตุการณ์