Another consequence of the high dih

Another consequence of the high dihydrogensulphide (SH2S) concentrations
observed within the system was their toxicity to some
bacteria groups, especially those growing in the anaerobic layer
(Fig. 13). Indeed, high concentrations of SH2S are known to cause
severe deterioration and pose a serious threat to wetlands ecosystems
and their microbial communities (Wu et al., 2013). This effect
combined with the competence for COD (SA) with sulphate reducing
bacteria (XASRB) may have also contributed to the delay observed in
the growth of methanogenic bacteria (XAMB) (Fig. 6b).
4.2. Pollutant removal efficiencies
The low effluent COD concentrations observed in the present study
(Fig. 7a) are attributed to the high water temperature used in our simulation
(20 °C), which boostedmicrobial activity (Truu et al., 2009), and to
the intense sulphate reduction observed. It is well known that sulphate
reduction can contribute significantly to the removal of organic matter
in SSF CWs (Aguirre et al., 2005; García et al., 2004b, 2005; Wu et al.,
2013). In fact, García et al. (2004b) estimated the removal of organic matter
by sulphate reduction to be between 47% and 79% in the same pilot
wetland assumed in the present study. In another work, Baptista et al.
(2003) attributed 25% of the carbon removal to the activity of sulphate
reducing bacteria (XASRB). However, in our simulations both sulphate
reducing bacteria (XASRB) and sulphide oxidising bacteria (XSOB) biomass
might have been slightly overestimated by not considering all processes
related to the sulphur cycle. This can also be observed with the
high percentage of sulphate reduced within the wetland (between 51
and 72% of the total influent SSO4 from day c.a. 220). In comparison,
Krasnits et al. (2009) measured a 40% removal of sulphate, although in
their case the proportion of sulphate reducing bacteria was also smaller
(21–30% against 46% in the current work).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัจจะอื่นของความเข้มข้นสูง dihydrogensulphide (SH2S)สังเกตภายในระบบมีความเป็นพิษของพวกเขาไปแบคทีเรียกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เติบโตในชั้นที่ไม่ใช้ออกซิเจน(Fig. 13) แน่นอน ความเข้มข้นสูงของ SH2S รู้จักกันทำเสื่อมสภาพอย่างรุนแรงและก่อให้เกิดเป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำและชุมชนจุลินทรีย์ (Wu et al., 2013) ลักษณะพิเศษนี้รวมกับความสามารถที่ได้สำหรับ COD (SA) ด้วยซัลเฟตลดลงแบคทีเรีย (XASRB) อาจมีส่วนในความล่าช้าการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย methanogenic (XAMB) (Fig. 6b)4.2 ประสิทธิภาพการกำจัดมลพิษที่ต่ำน้ำทิ้ง COD ความเข้มข้นในการศึกษาปัจจุบัน(Fig. 7a) เกิดจากอุณหภูมิน้ำที่ใช้ในการจำลองของเรา(20 ° C), กิจกรรมที่ boostedmicrobial (Truu et al., 2009), และการสังเกตลดซัลเฟตเข้มข้น มันเป็นที่รู้จักว่าซัลเฟตลดสามารถมีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญเพื่อการกำจัดอินทรีย์ใน CWs SSF (Aguirre et al., 2005 García et al., 2004b, 2005 Wu et al.,2013) ในความเป็นจริง García et al. (2004b) ประเมินการกำจัดอินทรีย์โดยซัลเฟตลด 47% และ 79% ในนักบินกันจะพื้นที่ชุ่มน้ำที่ถือว่าในการศึกษาปัจจุบัน งานอื่น Baptista et al(2003) เกิดจาก 25% ของการกำจัดคาร์บอนให้กับกิจกรรมของซัลเฟตลดแบคทีเรีย (XASRB) อย่างไรก็ตาม ในจำลองของเราทั้งซัลเฟตลดแบคทีเรีย (XASRB) และพันธุ์โซเด oxidising ชีวมวลแบคทีเรีย (XSOB)อาจมีได้เล็กน้อย overestimated โดยไม่พิจารณากระบวนการทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับวงจรซัลเฟอร์ นี้ยังจะสังเกตได้จากมีการของซัลเฟตลดลงภายในพื้นที่ชุ่มน้ำ (ระหว่าง 51และ 72% ของ SSO4 influent รวมจาก c.a. วัน 220) ในการเปรียบเทียบKrasnits et al. (2009) วัดเอา 40% ของซัลเฟต แม้ว่าในกรณีของสัดส่วนของซัลเฟตลดแบคทีเรียยังเล็ก(21 – 30% ต่อ 46% ในการทำงานปัจจุบัน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่ตามมาอีกประการหนึ่งของ dihydrogensulphide สูง (SH2S) ความเข้มข้นสังเกตในระบบเป็นพิษของพวกเขาเพื่อบางกลุ่มแบคทีเรียโดยเฉพาะผู้ที่กำลังเติบโตในชั้นออกซิเจน(รูปที่. 13) อันที่จริงความเข้มข้นสูงของ SH2S เป็นที่รู้จักกันที่จะทำให้เกิดการเสื่อมสภาพอย่างรุนแรงและก่อให้เกิดภัยคุกคามร้ายแรงต่อระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำและชุมชนของพวกเขาจุลินทรีย์(Wu et al., 2013) ผลกระทบนี้รวมกับความสามารถในการ COD (SA) ที่มีซัลเฟตลดแบคทีเรีย(XASRB) อาจจะยังสนับสนุนการล่าช้าข้อสังเกตในการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรียมีเทน(ที่ XAMB) (รูป. 6b). 4.2 ประสิทธิภาพการกำจัดมลภาวะความเข้มข้นซีโอดีของน้ำทิ้งต่ำพบในการศึกษาปัจจุบัน(รูป. 7a) จะมีการบันทึกอุณหภูมิของน้ำสูงที่ใช้ในการจำลองของเรา(20 ° C) ซึ่งกิจกรรม boostedmicrobial (Truu et al., 2009) และเพื่อลดซัลเฟตรุนแรงสังเกต เป็นที่ทราบกันดีว่าซัลเฟตลดลงอย่างมีนัยสำคัญสามารถมีส่วนร่วมกับการกำจัดสารอินทรีย์ในSSF CWS (Aguirre et al, 2005;. García, et al, 2004b, 2005.. วู, et al, 2013) ในความเป็นจริงGarcía et al, (2004b) ประมาณกำจัดสารอินทรีย์จากการลดลงซัลเฟตจะอยู่ระหว่าง47% และ 79% ในนักบินเดียวกันพื้นที่ชุ่มน้ำสันนิษฐานว่าในการศึกษาในปัจจุบัน ในการทำงานอีก Baptista et al. (2003) ประกอบกับ 25% ของการกำจัดคาร์บอนกับกิจกรรมของซัลเฟตลดแบคทีเรีย(XASRB) อย่างไรก็ตามในการจำลองของเราทั้งซัลเฟตลดแบคทีเรีย (XASRB) และซัลไฟด์แบคทีเรียออกซิไดซ์ (XSOB) ชีวมวลอาจได้รับการประเมินเล็กน้อยโดยไม่ได้พิจารณากระบวนการทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับวัฏจักรกำมะถัน นอกจากนี้ยังสามารถสังเกตได้ด้วยเปอร์เซ็นต์สูงของซัลเฟตลดลงภายในพื้นที่ชุ่มน้ำ (ระหว่าง 51 และ 72% ของ SSO4 อิทธิพลรวมตั้งแต่วัน ca 220) ในการเปรียบเทียบKrasnits et al, (2009) วัดกำจัด 40% ของซัลเฟต แต่ในกรณีของพวกเขาสัดส่วนของซัลเฟตลดแบคทีเรียก็ยังมีขนาดเล็ก(21-30% เทียบกับ 46% ในการทำงานในปัจจุบัน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นผลจาก dihydrogensulphide สูง ( sh2s ) ความเข้มข้น
สังเกตภายในระบบมีความเป็นพิษบาง
กลุ่มแบคทีเรีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เติบโตในถัง
ชั้น ( รูปที่ 13 ) แน่นอน ความเข้มข้นสูงของ sh2s เป็นที่รู้จักกันเพื่อทำให้เกิด
การเสื่อมสภาพอย่างรุนแรง และเป็นภัยคุกคามที่ร้ายแรงต่อระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำ
และชุมชนจุลินทรีย์ ( Wu et al . , 2013 ) นี้ผล
รวมกับความสามารถสำหรับซีโอดี ( สา ) กับซัลเฟตลด
แบคทีเรีย ( xasrb ) อาจจะยังสนับสนุนการตรวจสอบใน
การเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ ( xamb ) ( ภาพบน )
4.2 . ประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีต่ำมลพิษ
น้ำความเข้มข้นที่พบในการศึกษาครั้งนี้ ( ภาพ
7A ) ประกอบกับมีน้ำสูง อุณหภูมิที่ใช้ในการจำลอง ( 20 ° C
)ซึ่งกิจกรรม boostedmicrobial ( truu et al . , 2009 ) , และ

ลดเข้มขุ่น ) มันเป็นที่รู้จักกันดีว่า การลดซัลเฟต
สามารถมีส่วนร่วมอย่างมากในการกำจัด
สารอินทรีย์ใน SSF CWS ( อคิวเร่ et al . , 2005 ; กาโอ การ์ซีอา et al . , 2004b , 2005 ; Wu et al . ,
2013 ) ในความเป็นจริง , กาโอ การ์ซีอา et al . ( 2004b ) ประมาณการกำจัด
อินทรียวัตถุโดยการลดซัลเฟตอยู่ระหว่าง 47% และ 79% ในเดียวกันนักบิน
พื้นที่ชุ่มน้ำสันนิษฐานในการศึกษาปัจจุบัน ในงานอื่น แบ็ปติสต้า et al .
( 2003 ) จาก 25% ของคาร์บอน จัดกิจกรรมเพื่อลดเชื้อแบคทีเรีย
ซัลเฟต ( xasrb ) อย่างไรก็ตาม ในแบบของเรา ทั้งขุ่น
ลดแบคทีเรีย ( xasrb ) และซัลไฟด์ oxidising แบคทีเรีย ( xsob ) มวลชีวภาพ
อาจได้รับเล็กน้อย overestimated โดยพิจารณากระบวนการทั้งหมด
ที่เกี่ยวข้องกับวงจรกำมะถัน นี้ยังสามารถตรวจสอบกับ
เปอร์เซ็นต์สูงของซัลเฟตลดลงในพื้นที่ชุ่มน้ำ ( ระหว่าง 51
และ 72 % ของทั้งหมดเข้า sso4 วัน C.A . 220 ) ในการเปรียบเทียบ ,
krasnits et al . ( 2009 ) วัดได้ 40 % การกำจัดซัลเฟต ถึงแม้ว่าใน
กรณีของพวกเขาสัดส่วนของซัลเฟตลดเชื้อแบคทีเรียยังเล็กกว่า
( 21 – 30 % กับ 46% ในงานปัจจุบัน )