The practice of qualitative researc

The practice of qualitative research, especially research on life history,
social problems, and interpersonal relationships, is guided by important
ethical principles and primary among these is our responsibility for our
informants. These principles all stem from our bond with them, a relationship
we initiate and for which we bear prime responsibility. Above all, we
must do them no harm. Our intention and our hope, of course, is to do good.
We choose to study what we think are important issues, things that matter
to us and to others, and we want our work to make a difference in the lives
of others and perhaps even to create social change in a particular arena. But
our primary responsibility is always to our informants. We work hard to
engage their informed consent to be part of our studies, and we’re obligated
to maintain an ongoing negotiation as the work unfolds. We are committed
to give voice to their experience as fully and accurately as possible, and we
make efforts to partner with them, in a meaningful way, in the construction
of new understandings through our research. These are never easy goals to
achieve, and ethical dilemmas often arise, dilemmas that often cannot be
anticipated at the design stage. One we want to address in this article is the
sometimes problematic perception of truth. We are not talking about epistemological
issues here—our concern is not with the nature of truth itself.
Simply put, we learn things through our inquiries, and there are times when
what we learn can have consequences for our informants. Is the truth
always beneficial? No. Can it also be harmful? Yes. Furthermore, multiple
conceptions of truth or “right” may, at times, come into direct conflict.
When these problems occur within one of our studies, what is the best
course of action that will honor our profound commitment to the well-being
of our informants? In such situations, we find ourselves confronted with an
ethical dilemma, that is to say, a problem of conscience.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การปฏิบัติของการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งงานวิจัยเกี่ยวกับประวัติชีวิตปัญหาสังคม และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ถูกนำ โดยความสำคัญหลักจริยธรรมและหลักกลุ่มคนเหล่านี้รับผิดชอบของเราเป็นของเราผู้แจ้งเบาะแส หลักการเหล่านี้ทั้งหมดเกิดจากพันธะสัญญาของเรากับพวกเขา ความสัมพันธ์เราเริ่มต้น และที่เรารับผิดชอบหลัก ข้างต้นทั้งหมด เราต้องทำให้ไม่เป็นอันตรายต่อ ความตั้งใจของเราและความหวังของเรา แน่นอน คือการ ทำความดีเราเลือกเรียนสิ่งที่เราคิดว่า เป็นประเด็นที่สำคัญ สิ่งที่สำคัญเรา และคน อื่น ๆ และเราต้องทำงานเพื่อสร้างความแตกต่างในชีวิตเปลี่ยนแปลง ของผู้อื่น และบางทีแม้กระทั่งการสร้างสังคมในเวทีเฉพาะ แต่รับผิดชอบหลักของเราอยู่เสมอเพื่อเราผู้แจ้งเบาะแส เราทำงานหนักเพื่อมีส่วนร่วมของพวกเขายินยอมที่จะ เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาของเรา และเรากำลังผูกรักษาการเจรจาอย่างต่อเนื่องเป็นงานที่แผ่ออกไป เรามีความมุ่งมั่นเพื่อให้เสียงประสบการณ์ของพวกเขาเป็น และแม่นยำเป็นไปได้ และเราพยายามร่วมมือกับพวกเขา ในความหมายทาง ในการก่อสร้างความเข้าใจใหม่ผ่านการวิจัยของเรา เหล่านี้เป็นเป้าหมายที่ง่ายจะไม่บรรลุ และมักจะเกิดอุปสรรคด้านจริยธรรม อุปสรรคที่มักจะไม่สามารถคาดว่าในขั้นตอนการออกแบบ เราต้องการที่อยู่ในบทความนี้เป็นการการรับรู้ความจริงบางครั้งมีปัญหา เราไม่พูดถึง epistemologicalปัญหาที่นี่ – เรื่องของเราไม่ได้อยู่กับธรรมชาติของความจริงตัวเองเราเพียงใส่ เรียนรู้สิ่งที่ผ่านการสอบถามของเรา และมีครั้งสิ่งที่เราเรียนสามารถมีผลกระทบสำหรับผู้แจ้งเบาะแสของเรา เป็นความจริงประโยชน์เสมอ ไม่ใช่ มันยังสามารถเป็นอันตราย ใช่ นอกจากนี้ หลายแนวจริงหรือ "ขวา" อาจ เวลา มาขัดเมื่อปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้นในระยะหนึ่งของศึกษาของเรา สิ่งที่ดีสุดการดำเนินการที่จะให้เกียรติมั่นลึกซึ้งที่ดีของผู้แจ้งเบาะแสของเรา ในสถานการณ์เช่นนี้ เราพบตัวเองต้องเผชิญกับการจรรยาบรรณ กล่าวคือ ปัญหาของจิตสำนึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิบัติของการวิจัยเชิงคุณภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งการวิจัยเกี่ยวกับประวัติชีวิต,
ปัญหาสังคมและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลเป็นแนวทางโดยที่สำคัญ
หลักจริยธรรมและหลักในหมู่เหล่านี้เป็นความรับผิดชอบของเราสำหรับเรา
ให้ข้อมูล หลักการเหล่านี้ทั้งหมดเกิดจากความผูกพันของเรากับพวกเขามีความสัมพันธ์ที่
เราเริ่มต้นและที่เราแบกรับความรับผิดชอบที่สำคัญ เหนือสิ่งอื่นใดเรา
ต้องทำพวกเขาไม่มีอันตรายใด ๆ ความตั้งใจและความหวังของเราแน่นอนคือจะทำอย่างไรดี.
เราเลือกที่จะศึกษาสิ่งที่เราคิดว่ามีประเด็นที่สำคัญสิ่งที่มีความสำคัญ
กับเราและคนอื่น ๆ และเราต้องการให้การทำงานของเราที่จะสร้างความแตกต่างในชีวิตเป็น
ของคนอื่น ๆ และอาจ แม้จะสร้างการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในที่เกิดเหตุโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่
ความรับผิดชอบหลักของเราอยู่เสมอที่จะให้ข้อมูลของเรา เราทำงานอย่างหนักเพื่อ
มีส่วนร่วมแสดงความยินยอมของพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาของเราและเรากำลังภาระผูกพัน
ในการรักษาอย่างต่อเนื่องการเจรจาต่อรองเป็นงานที่แผ่ออกไป เรามีความมุ่งมั่น
ที่จะให้เสียงประสบการณ์ของพวกเขาอย่างเต็มที่และถูกต้องที่สุดเท่าที่ทำได้และเรา
ทำให้ความพยายามที่จะร่วมเป็นพันธมิตรกับพวกเขาในทางที่มีความหมายในการก่อสร้าง
ของความเข้าใจใหม่ผ่านการวิจัยของเรา เหล่านี้เป็นเป้าหมายที่ไม่ง่ายที่จะ
บรรลุและประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรมมักจะเกิดขึ้น, ประเด็นขัดแย้งที่มักจะไม่สามารถ
คาดการณ์ไว้ในขั้นตอนการออกแบบ หนึ่งที่เราต้องการที่อยู่ในบทความนี้คือ
การรับรู้ในบางครั้งที่มีปัญหาของความจริง เราไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับญาณวิทยา
ปัญหาที่นี่เรากังวลคือไม่ได้อยู่กับธรรมชาติของความเป็นจริงของตัวเอง. the
ใส่เพียงแค่เราได้เรียนรู้สิ่งที่ผ่านการสอบถามข้อมูลของเราและมีบางครั้งเมื่อ
สิ่งที่เราเรียนรู้ที่สามารถมีผลกระทบสำหรับข้อมูลของเรา คือความจริง
ประโยชน์เสมอ? ฉบับนอกจากนี้ยังสามารถเป็นอันตราย? ใช่. นอกจากนี้หลาย
แนวความคิดของความจริงหรือ "ขวา" อาจจะในช่วงเวลาที่เข้ามาในความขัดแย้งโดยตรง.
เมื่อมีปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้นภายในหนึ่งของการศึกษาของเราสิ่งที่ดีที่สุดคือ
หลักสูตรของการกระทำที่จะให้เกียรติความมุ่งมั่นอย่างลึกซึ้งของเราที่จะเป็นอยู่ที่ดี
ของเรา ข่าว? ในสถานการณ์เช่นนี้เราพบตัวเองต้องเผชิญกับ
ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริยธรรมที่จะบอกว่าปัญหาของจิตสำนึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปฏิบัติการวิจัย โดยเฉพาะการวิจัยในประวัติศาสตร์ชีวิตปัญหาทางสังคม และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลเป็นแนวทางสำคัญหลักการทางจริยธรรมและหลักในหมู่เหล่านี้เป็นความรับผิดชอบของเราของเราข้อมูล หลักการเหล่านี้ทั้งหมดเกิดจากความผูกพันของเรากับพวกเขาความสัมพันธ์เราเริ่มต้น และที่เรารับผิดชอบเฉพาะ ทั้งหมดข้างต้นเราต้องทำให้พวกเขาไม่มีอันตราย ความตั้งใจและความหวังของเรา แน่นอน เรา คือ การทำสิ่งที่ดีเราเลือกเรียนในสิ่งที่เราคิดว่าเป็นปัญหาที่สำคัญ สิ่งที่สำคัญเราและคนอื่น เราอยากให้งานของเราที่จะสร้างความแตกต่างในชีวิตของผู้อื่น และอาจจะสร้างการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในช่วงเวลาที่เฉพาะเจาะจง แต่ความรับผิดชอบหลักของเราอยู่เสมอเพื่อคนของเรา เราตั้งใจทำงานมีส่วนร่วมของความยินยอมเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาของเราและเราเป็นหนี้บุญคุณการรักษาอย่างต่อเนื่อง เช่น การเจรจาต่อรอง งานแผ่ออกไป เรามุ่งมั่นเพื่อให้เสียงประสบการณ์ของพวกเขาอย่างเต็มที่และถูกต้องที่สุด และเราทำให้ความพยายามที่จะเป็นพันธมิตรกับพวกเขาในทางความหมาย ในการก่อสร้างของความเข้าใจใหม่ผ่านการวิจัยของเรา เหล่านี้จะไม่เคยง่าย เป้าหมายเพื่อบรรลุและประเด็นจริยธรรมที่มักจะเกิดขึ้น ปัญหาที่มักจะไม่สามารถคาดการณ์ไว้ในขั้นตอนการออกแบบ หนึ่ง เราต้องการที่อยู่ในบทความนี้คือการรับรู้ปัญหาบางครั้งความจริง เราไม่ได้พูดเกี่ยวกับญาณวิทยาปัญหานี้ปัญหาของเราไม่เกี่ยวกับธรรมชาติของความจริงนั่นเองเพียงแค่วาง เราเรียนรู้สิ่งต่างๆ ผ่านการสอบถามของเรา และ มี ครั้ง เมื่อสิ่งที่เราเรียนรู้ได้ผลสำหรับกลุ่มของเรา คือ ความจริงเป็นประโยชน์เสมอ ไม่ มันยังสามารถเป็นอันตราย ? ใช่ นอกจากนี้ หลาย ๆมโนทัศน์ของความจริงหรือ " ใช่ " อาจ เวลา เข้ามาอยู่ในความขัดแย้งโดยตรงเมื่อปัญหานี้เกิดขึ้นภายในหนึ่งในการศึกษาของเรา อะไรคือดีที่สุดหลักสูตรของการกระทำที่จะให้เกียรติผูกพันลึกซึ้งกับความเป็นอยู่ของเราของคนของเรา ในสถานการณ์เช่นนี้เราพบตัวเองเผชิญหน้ากับสถานการณ์เชิงจริยธรรม และพูดได้ว่าปัญหาของจิตสำนึก