Older adults who used sedative musi

Older adults who used sedative music as therapy for 45 minutes at bedtime for 3 weeks had better global sleep quality and also better individual components of sleep quality over time than those who did not. The exception was sleep disturbance. In addition, those who used music had better global sleep quality at each of the weekly time points and better scores on four components: better perceived sleep quality, sleep latency, sleep efficiency, and less daytime dysfunction. There was also a delayed effect for sleep duration by Weeks 2 and 3, and an increasing dose effect on overall sleep quality from the pretest until Week 3 (Figure 2).
Despite a meaningful clinical improvement in many par- ticipants, over half of those who improved were still poor sleepers after three weeks. These findings are comparable with the review in which Lacks and Morin (1992) found that insomniacs have substantial improvement in response to cognitive-behavioural interventions, but the majority do not become good sleepers. In our study, those with a milder sleep problem were more likely to respond.
Our findings were similar to those in the three previous studies that used qualitative (Mornhinweg & Voignier 1995), quasi-experimental (Levin 1998), or experimental (Zimmerman et al. 1996) approaches. In the experimental study, music was used in the afternoon rather than at bedtime when sleep was measured. All six types of music in our study were used at bedtime and were found useful for sleep; the six types were similar in their effects. All those who received music reported listening to it every night, and family members verified this information. The Chinese orchestra tape has not been tested before, but the remainder of the music used has been found effective for pain in postoperative studies (Good 1995, Good & Chin 1998, Good et al. 1999).
Although Hoch and Reynolds (1986) have suggested that three weeks are needed to observe a new intervention for sleep quality, others have found effects after 3-day (Zimmerman et al. 1996) and 2-week periods (Levin 1998). In the present study, a 45-minute tape of music every night at bedtime, along with brief instructions for relaxation, improved global sleep quality after only 1 week, and the effect continued to increase for two more weeks. The daily sleep log showed good agreement with weekly recall for the PSQI. As a plateau did not emerge (Figure 2), the possibility

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่ใช้ sedative ดนตรีบำบัดสำหรับ 45 นาทีก่อนนอนสำหรับ 3 สัปดาห์ มีคุณภาพนอนหลับโลกดีกว่า และดีกว่าแต่ละส่วนประกอบของการนอนหลับช่วงเวลามากกว่าผู้ที่ไม่ ข้อยกเว้นหลับ ผู้ที่ใช้เพลงมีคุณภาพดีกว่านอนหลับโลกในแต่ละสัปดาห์เวลาจุดและส่วนประกอบ 4 คะแนนดี: ถือว่าดีกว่า นอนหลับ นอนแฝง ประสิทธิภาพการนอนหลับ และบกพร่องน้อยกลางวัน มียังผลล่าช้าสำหรับระยะเวลาการนอนหลับโดยสัปดาห์ที่ 2 และ 3 และผลกระทบยาเพิ่มคุณภาพการนอนหลับโดยรวมจากแบบ pretest จน 3 สัปดาห์ (รูปที่ 2)แม้จะเป็นความหมายทางคลินิกปรับปรุงในหลายพาร์-ticipants กว่าครึ่งหนึ่งของผู้พัฒนาได้ผู้นอนยังดีหลังจากสามสัปดาห์ ผลการวิจัยเหล่านี้จะเปรียบเทียบกับการทบทวนที่ขาดและโมริน (1992) พบว่า insomniacs มีพบการปรับปรุงการรับรู้พฤติกรรมแทรกแซง แต่ส่วนใหญ่เป็น ผู้นอนดี ในการศึกษาของเรา ผู้ที่ มีปัญหานอนหลับพะแนงมีแนวโน้มที่จะตอบOur findings were similar to those in the three previous studies that used qualitative (Mornhinweg & Voignier 1995), quasi-experimental (Levin 1998), or experimental (Zimmerman et al. 1996) approaches. In the experimental study, music was used in the afternoon rather than at bedtime when sleep was measured. All six types of music in our study were used at bedtime and were found useful for sleep; the six types were similar in their effects. All those who received music reported listening to it every night, and family members verified this information. The Chinese orchestra tape has not been tested before, but the remainder of the music used has been found effective for pain in postoperative studies (Good 1995, Good & Chin 1998, Good et al. 1999).Although Hoch and Reynolds (1986) have suggested that three weeks are needed to observe a new intervention for sleep quality, others have found effects after 3-day (Zimmerman et al. 1996) and 2-week periods (Levin 1998). In the present study, a 45-minute tape of music every night at bedtime, along with brief instructions for relaxation, improved global sleep quality after only 1 week, and the effect continued to increase for two more weeks. The daily sleep log showed good agreement with weekly recall for the PSQI. As a plateau did not emerge (Figure 2), the possibility

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้สูงอายุที่ใช้เพลงเป็นยากล่อมประสาทเป็นเวลา 45 นาทีก่อนนอนเป็นเวลา 3 สัปดาห์มีคุณภาพการนอนหลับที่ดีขึ้นทั่วโลกและส่วนบุคคลที่ดีขึ้นของคุณภาพการนอนหลับเมื่อเวลาผ่านไปกว่าผู้ที่ไม่ได้ ยกเว้นในกรณีที่เป็นรบกวนการนอนหลับ นอกจากนี้ผู้ที่ใช้เพลงที่มีคุณภาพการนอนหลับที่ดีขึ้นทั่วโลกในแต่ละจุดเวลารายสัปดาห์และคะแนนที่ดีขึ้นในสี่ส่วน: การรับรู้ที่ดีขึ้นคุณภาพการนอนหลับแฝงการนอนหลับที่มีประสิทธิภาพการนอนหลับและความผิดปกติในเวลากลางวันน้อย นอกจากนี้ยังมีผลบังคับใช้ล่าช้าในช่วงระยะเวลาการนอนหลับโดยสัปดาห์ที่ 2 และ 3 และผลกระทบปริมาณเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับคุณภาพการนอนหลับโดยรวมจากก่อนการทดลองจนถึงสัปดาห์ที่ 3 (รูปที่ 2).
แม้จะมีอาการดีขึ้นมีความหมายในผู้เข้ามารดาหลายคนกว่าครึ่งหนึ่งของผู้ที่ ที่ปรับตัวดีขึ้นเป็นหมอนที่ไม่ดียังคงหลังจากสามสัปดาห์ที่ผ่านมา การค้นพบนี้มีการเทียบเคียงกับความคิดเห็นในการที่ขาดและโม (1992) พบว่าการนอนไม่หลับมีการปรับปรุงอย่างมากในการตอบสนองต่อการแทรกแซงความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้กลายเป็นหมอนที่ดี ในการศึกษาของเราผู้ที่มีปัญหาการนอนจ้ามีแนวโน้มที่จะตอบสนอง.
ค้นพบของเรามีความคล้ายคลึงกับผู้ที่อยู่ในสามการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ใช้ในเชิงคุณภาพ (Mornhinweg และ Voignier 1995) กึ่งทดลอง (เลวิน 1998) หรือการทดลอง (Zimmerman et al. 1996) แนวทาง ในการศึกษาทดลองเพลงถูกนำมาใช้ในช่วงบ่ายมากกว่าเมื่อก่อนนอนการนอนหลับที่วัด ทั้งหมดหกชนิดของดนตรีในการศึกษาของเราถูกนำมาใช้ก่อนนอนและพบว่ามีประโยชน์สำหรับการนอนหลับ; หกชนิดมีความคล้ายคลึงกันในผลกระทบ ทุกคนที่ได้รับเพลงที่ฟังมันทุกคืนและสมาชิกในครอบครัวได้รับการยืนยันข้อมูลนี้ เทปออเคสตร้าจีนยังไม่ได้รับการทดสอบมาก่อน แต่ที่เหลือของเพลงที่ใช้มีการค้นพบที่มีประสิทธิภาพสำหรับอาการปวดในการศึกษาหลังการผ่าตัด (ดีปี 1995 ที่ดีและชินปี 1998 ดี et al. 1999).
แม้ว่าฮอชและนาดส์ (1986) มี ชี้ให้เห็นว่าสามสัปดาห์ที่มีความจำเป็นที่จะสังเกตเห็นการแทรกแซงใหม่สำหรับคุณภาพการนอนหลับอื่น ๆ ได้พบว่าผลกระทบหลังจาก 3 วัน (Zimmerman et al. 1996) และระยะเวลา 2 สัปดาห์ (เลวิน 1998) ในการศึกษาปัจจุบันเทป 45 นาทีของเพลงทุกคืนก่อนนอนพร้อมกับคำแนะนำสั้น ๆ สำหรับการพักผ่อนนอนหลับที่ดีขึ้นทั่วโลกที่มีคุณภาพหลังจากนั้นเพียง 1 สัปดาห์และผลกระทบที่ยังคงเพิ่มขึ้นเป็นเวลาสองสัปดาห์ บันทึกการนอนหลับทุกวันแสดงให้เห็นว่าข้อตกลงที่ดีกับการเรียกคืนรายสัปดาห์สำหรับ PSQI ในฐานะที่เป็นที่ราบสูงไม่ได้โผล่ออกมา (รูปที่ 2) ความเป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้สูงอายุที่ใช้ยาระงับประสาทเพลงบำบัดสำหรับ 45 นาทีก่อนนอน เป็นเวลา 3 สัปดาห์ มีคุณภาพ และยัง ดีกว่านอนดีกว่า ซึ่งแต่ละองค์ประกอบคุณภาพการนอนหลับในช่วงเวลากว่าผู้ที่ไม่ได้ ข้อยกเว้นคือไม่เพียงพอ นอกจากนี้ ผู้ที่ใช้เพลงได้ทั่วโลกคุณภาพการนอนหลับในแต่ละจุดเวลารายสัปดาห์และคะแนนดีกว่าสี่องค์ประกอบ :