Alopecia, Chemically-InducedBy: Tan

Alopecia, Chemically-Induced
By: Tanja Schub, BS
Cinahl Information Systems, Glendale, CA; Penny March, PsyD
Cinahl Information Systems, Glendale, CA
Edited by: Diane Pravikoff, RN, PhD, FAAN
Cinahl Information Systems, Glendale, CA

Description/Etiology
Alopecia is the loss of hair, either on the scalp only, where it is most evident, or on both the scalp and on other parts of the body. Chemically induced alopecia occurs most commonly as a result of chemotherapy for cancer. It may occur due to exposure to chemicals (e.g., boron in boric acid) or due to taking certain drugs (e.g., colchicine, heparin, warfarin, dextran sulfate, oral contraceptives, propranolol, cimetidine, allopurinol, dopamine agonists, psychoactive drugs). The technical name for this type of alopecia is anagen arrest or effluvium.
The normal hair shaft grows for 2–8 years (i.e., the anagen stage) and then rests for about 3 months (i.e., the telogen stage), after which it is shed. Chemotherapeutic agents are cytotoxic to malignant cells and kill all rapidly growing and reproducing cells, including epithelial cells in the hair bulb. Without a healthy hair bulb, the hair loss characteristic of alopecia develops. Factors that influence the occurrence and extent of hair loss include the toxicity of the chemical or chemical combinations, the method of chemical delivery (e.g., oral, I.V.), the dose, the length of the drug half-life (the amount of time required for half of the administered drug to be eliminated from the bloodstream), and whether the person has chemically treated hair (e.g., permed, bleached, dyed). Diffuse hair loss, typically on the scalp without scarring or visible irritation to the skin, may appear within 1–2 weeks following initiation of chemical exposure. Symptoms are most noticeable after 1–2 months. Hair loss may involve only the scalp or may include the eyebrows, eyelashes, axillary and pubic hair, and body hair (e.g., hair on the legs, arms, chest). Body hair is more likely to be lost in long-term chemical exposure (e.g., chemotherapy for treatment of cancer). In most cases, alopecia is temporary and resolves within 4–6 weeks following cessation of exposure to the causative chemical. Permanent alopecia occurs in few cases following high-dose chemotherapy and subsequent bone marrow transplantation. Alopecia that persists is considered by some patients to be the most traumatic adverse effect of chemotherapy because it negatively affects appearance, self-image, and quality of life. Treatment involves patient education, emotional support, and wearing wigs, scarves, and hats.
Facts and Figures
The normal scalp hair shed rate is 50–150 hairs lost per day. In about 65% of patients with chemically induced alopecia, the regrown hair will be different from the hair it is replacing. The color may be different (sometimes gray); the texture may also be different, perhaps coarser; and/or the hair may be thinner.
Risk Factors
Chemotherapy for cancer is the most common risk factor. Risk is especially increased with the use of more toxic chemotherapeutic agents and combinations of agents. HIV infection, X-ray therapy, chemical exposure/poisoning (i.e., arsenic or thallium), using chemical hair relaxer, and the use of some prescription drugs (i.e., allopurinol, anticoagulants) are also risk factors.

Signs and Symptoms/Clinical Presentation
Patients may notice clumps of hair falling out on pillows, clothing, and in the shower. Areas of baldness may develop, beginning on the crown of the head, and spreading laterally, over the ears, perhaps as a result of friction of the head on pillows, hats, or scarves. Baldness eventually extends to the entire head. In some cases, eyelashes, eyebrows, beards and mustaches (in men), axillary hair, pubic hair, and/or body hair on the arms, legs, chest, and back may be shed completely.
Assessment
• Patient History
• Ask about environmental chemical exposures and medical, mental health, and drug use history to assess for risk factors (certain psychiatric conditions, such as trichotillomania, are characterized by pulling out one’s own hair)
• Laboratory Tests
• Toxicology testing may be ordered if alopecia is believed to result from poisoning from heavy metals, boric acid, thallium, or large doses of medications known to cause alopecia
• Thyroid function tests (TSH, T3, T4) may be ordered if thyroid malfunction is suspected
• Ferritin levels, total iron-binding capacity, and transferrin saturation will identify iron deficiency, if present; CBC will assess for anemia or immunologic disorder as a cause
• Androgen levels will screen for androchronogenetic alopecia (AGA; i.e., hair loss due to hormone abnormalities)
• Histologic analysis of biopsied scalp tissue may be ordered if infection or a skin disorder is suspected
• Examination of the roots and hair shaft (obtained via hair-pluck trichogram in which a clump of about 50 hairs are pulled out with a hemostat) may show abnormalities
Treatment Goals
• Provide Emotional Support and Educate on Hair and Scalp Care
• Assess all physiologic systems and for chemical use/exposures that may result in alopecia; immediately report underlying abnormalities and use/exposures, treat as ordered
• Discontinue specific alopecia-inducing agents, as ordered
• Assess anxiety level and coping ability; if appropriate, provide comfort and support in dealing with the underlying health problem that resulted in hair loss; discuss ways to cope with hair loss, issues of self-image, and self-esteem; encourage patient to share feelings with support persons
• Provide written materials to reinforce teaching on hair loss; request referral to a social worker, if appropriate, for identification of local resources or programs from the American Cancer Society to aid in makeup, selecting a wig, and providing support ( http://www.cancer.org)
• If appropriate, request referral to a mental health clinician for psychological evaluation and counseling on coping strategies
• Emphasize that while hair is shedding, certain harsh hair treatments (e.g., dyes, perms, bleach) and tight hair styles will increase the amount of shedding and should be avoided
• Encourage to lubricate the scalp several times daily with an unscented, water-soluble lubricant and to wash hair with warm water; avoid harsh shampoos; dry hair gently; avoid blow drying hair or blow dry sparingly, using a low setting
• Suggest using satin pillowcases to reduce friction, which may result in less hair loss

Food for Thought
• Cooling the scalp has been attempted to prevent hair loss during chemotherapy sessions, but studies on the success of this method have been small and some patients are reported to subsequently develop scalp metastases
• Researchers in a 2010 research study in the Netherlands of breast cancer patients with chemotherapy-induced alopecia (N = 98) reported that scalp cooling contributed to the wellbeing of most participants (52%), although patients nonetheless experienced additional distress from hair loss (van den Hurk et al., 2010)
• Topical minoxidil solution may reduce the severity and duration of chemotherapy-induced alopecia
• A recently reported symptom of selenium overdose is hair loss (MacFarquhar et al., 2010)
• Investigators in a recent study evaluated the use of a computer program, called Help with Adjustment to Alopecia by Image Recovery (HAAIR), in providing education support and decreasing anxiety in women with chemotherapy-induced alopecia; participants reported lower hair loss distress scores and found the program positive and helpful in reducing distress from hair loss due to chemotherapy (McGarvey et al., 2010)
• Researchers recently reported 4 cases of cutaneous atrophy and alopecia following greater occipital nerve (GON) injection of the corticosteroid triamcinolone, a common treatment for headache; the authors suggested that alternative steroid formulations—such as methylPREDNISolone and betamethasone—may be better suited for GON blockade (Lambru et al., 2012)
Red Flags
• In the inpatient setting, loss of hair in a patient taking certain nonchemotherapeutic drugs may be the first sign of drug toxicity
• Hypothermia of the scalp or pneumatic scalp tourniquet use during chemotherapy sessions may restrict entry of chemotherapeutic drugs into the scalp, leaving the scalp vulnerable to metastases
What Do I Need to Tell the Patient/Patient’s Family?
• Prepare patient and family for patient’s hair loss if chemotherapy is anticipated; reassure that in most cases, hair loss is temporary and hair will grow back
• If patient is concerned about body image and esthetics due to hair loss, suggest the use of scarves, hats, wigs, or hairpieces
• If alopecia affects eyebrows or eyelashes, suggest patient learn makeup techniques to compensate; if eyelashes are lost, suggest using false eyelashes
• Remind patient that head protection is essential
• Apply sunscreen before going out in the sun, or wear a hat
• Wear hats in cold weather and when sleeping to prevent heat loss
Note
• Recent review of the literature has found no updated research evidence on this topic since the previous publication on January 31, 2014

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมร่วง เกิดจากสารเคมีโดย: Tanja Schub, BS ระบบข้อมูล Cinahl เกลนเดล CA เงิน เดือนมีนาคม PsyD ระบบข้อมูล Cinahl เกลนเดล CA แก้ไขโดย: FAAN ไดแอน Pravikoff, RN ปริญญาเอก ระบบข้อมูล Cinahl เกลนเดล CAคำอธิบาย/วิชาการร่วงเป็นการสูญเสียของเส้นผม ทั้ง บนหนังศีรษะเท่านั้น ซึ่งเป็นที่เห็นได้ชัดที่สุด หรือทั้งหนังศีรษะ และส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย สารเคมีอาจร่วงมักเกิดจากเคมีบำบัดสำหรับโรคมะเร็ง มันอาจเกิดขึ้นเนื่อง จากสัมผัสกับสารเคมี (เช่น โบรอนในกรด boric) หรือเนื่อง จากการใช้ยาบางอย่าง (เช่น โคลชิซีน เฮพาริน วาร์ฟาริน เดกซ์แทรนซัลเฟต คุม โพรพาโนลอล ไซเมทิดีน allopurinol, agonists โดพามีน ยาออก) ชื่อทางเทคนิคชนิดนี้ร่วงเป็น anagen จับหรือ effluviumThe normal hair shaft grows for 2–8 years (i.e., the anagen stage) and then rests for about 3 months (i.e., the telogen stage), after which it is shed. Chemotherapeutic agents are cytotoxic to malignant cells and kill all rapidly growing and reproducing cells, including epithelial cells in the hair bulb. Without a healthy hair bulb, the hair loss characteristic of alopecia develops. Factors that influence the occurrence and extent of hair loss include the toxicity of the chemical or chemical combinations, the method of chemical delivery (e.g., oral, I.V.), the dose, the length of the drug half-life (the amount of time required for half of the administered drug to be eliminated from the bloodstream), and whether the person has chemically treated hair (e.g., permed, bleached, dyed). Diffuse hair loss, typically on the scalp without scarring or visible irritation to the skin, may appear within 1–2 weeks following initiation of chemical exposure. Symptoms are most noticeable after 1–2 months. Hair loss may involve only the scalp or may include the eyebrows, eyelashes, axillary and pubic hair, and body hair (e.g., hair on the legs, arms, chest). Body hair is more likely to be lost in long-term chemical exposure (e.g., chemotherapy for treatment of cancer). In most cases, alopecia is temporary and resolves within 4–6 weeks following cessation of exposure to the causative chemical. Permanent alopecia occurs in few cases following high-dose chemotherapy and subsequent bone marrow transplantation. Alopecia that persists is considered by some patients to be the most traumatic adverse effect of chemotherapy because it negatively affects appearance, self-image, and quality of life. Treatment involves patient education, emotional support, and wearing wigs, scarves, and hats.Facts and FiguresThe normal scalp hair shed rate is 50–150 hairs lost per day. In about 65% of patients with chemically induced alopecia, the regrown hair will be different from the hair it is replacing. The color may be different (sometimes gray); the texture may also be different, perhaps coarser; and/or the hair may be thinner.Risk FactorsChemotherapy for cancer is the most common risk factor. Risk is especially increased with the use of more toxic chemotherapeutic agents and combinations of agents. HIV infection, X-ray therapy, chemical exposure/poisoning (i.e., arsenic or thallium), using chemical hair relaxer, and the use of some prescription drugs (i.e., allopurinol, anticoagulants) are also risk factors.Signs and Symptoms/Clinical PresentationPatients may notice clumps of hair falling out on pillows, clothing, and in the shower. Areas of baldness may develop, beginning on the crown of the head, and spreading laterally, over the ears, perhaps as a result of friction of the head on pillows, hats, or scarves. Baldness eventually extends to the entire head. In some cases, eyelashes, eyebrows, beards and mustaches (in men), axillary hair, pubic hair, and/or body hair on the arms, legs, chest, and back may be shed completely.Assessment• Patient History• Ask about environmental chemical exposures and medical, mental health, and drug use history to assess for risk factors (certain psychiatric conditions, such as trichotillomania, are characterized by pulling out one’s own hair)• Laboratory Tests
• Toxicology testing may be ordered if alopecia is believed to result from poisoning from heavy metals, boric acid, thallium, or large doses of medications known to cause alopecia
• Thyroid function tests (TSH, T3, T4) may be ordered if thyroid malfunction is suspected
• Ferritin levels, total iron-binding capacity, and transferrin saturation will identify iron deficiency, if present; CBC will assess for anemia or immunologic disorder as a cause
• Androgen levels will screen for androchronogenetic alopecia (AGA; i.e., hair loss due to hormone abnormalities)
• Histologic analysis of biopsied scalp tissue may be ordered if infection or a skin disorder is suspected
• Examination of the roots and hair shaft (obtained via hair-pluck trichogram in which a clump of about 50 hairs are pulled out with a hemostat) may show abnormalities
Treatment Goals
• Provide Emotional Support and Educate on Hair and Scalp Care
• Assess all physiologic systems and for chemical use/exposures that may result in alopecia; immediately report underlying abnormalities and use/exposures, treat as ordered
• Discontinue specific alopecia-inducing agents, as ordered
• Assess anxiety level and coping ability; if appropriate, provide comfort and support in dealing with the underlying health problem that resulted in hair loss; discuss ways to cope with hair loss, issues of self-image, and self-esteem; encourage patient to share feelings with support persons
• Provide written materials to reinforce teaching on hair loss; request referral to a social worker, if appropriate, for identification of local resources or programs from the American Cancer Society to aid in makeup, selecting a wig, and providing support ( http://www.cancer.org)
• If appropriate, request referral to a mental health clinician for psychological evaluation and counseling on coping strategies
• Emphasize that while hair is shedding, certain harsh hair treatments (e.g., dyes, perms, bleach) and tight hair styles will increase the amount of shedding and should be avoided
• Encourage to lubricate the scalp several times daily with an unscented, water-soluble lubricant and to wash hair with warm water; avoid harsh shampoos; dry hair gently; avoid blow drying hair or blow dry sparingly, using a low setting
• Suggest using satin pillowcases to reduce friction, which may result in less hair loss

Food for Thought
• Cooling the scalp has been attempted to prevent hair loss during chemotherapy sessions, but studies on the success of this method have been small and some patients are reported to subsequently develop scalp metastases
• Researchers in a 2010 research study in the Netherlands of breast cancer patients with chemotherapy-induced alopecia (N = 98) reported that scalp cooling contributed to the wellbeing of most participants (52%), although patients nonetheless experienced additional distress from hair loss (van den Hurk et al., 2010)
• Topical minoxidil solution may reduce the severity and duration of chemotherapy-induced alopecia
• A recently reported symptom of selenium overdose is hair loss (MacFarquhar et al., 2010)
• Investigators in a recent study evaluated the use of a computer program, called Help with Adjustment to Alopecia by Image Recovery (HAAIR), in providing education support and decreasing anxiety in women with chemotherapy-induced alopecia; participants reported lower hair loss distress scores and found the program positive and helpful in reducing distress from hair loss due to chemotherapy (McGarvey et al., 2010)
• Researchers recently reported 4 cases of cutaneous atrophy and alopecia following greater occipital nerve (GON) injection of the corticosteroid triamcinolone, a common treatment for headache; the authors suggested that alternative steroid formulations—such as methylPREDNISolone and betamethasone—may be better suited for GON blockade (Lambru et al., 2012)
Red Flags
• In the inpatient setting, loss of hair in a patient taking certain nonchemotherapeutic drugs may be the first sign of drug toxicity
• Hypothermia of the scalp or pneumatic scalp tourniquet use during chemotherapy sessions may restrict entry of chemotherapeutic drugs into the scalp, leaving the scalp vulnerable to metastases
What Do I Need to Tell the Patient/Patient’s Family?
• Prepare patient and family for patient’s hair loss if chemotherapy is anticipated; reassure that in most cases, hair loss is temporary and hair will grow back
• If patient is concerned about body image and esthetics due to hair loss, suggest the use of scarves, hats, wigs, or hairpieces
• If alopecia affects eyebrows or eyelashes, suggest patient learn makeup techniques to compensate; if eyelashes are lost, suggest using false eyelashes
• Remind patient that head protection is essential
• Apply sunscreen before going out in the sun, or wear a hat
• Wear hats in cold weather and when sleeping to prevent heat loss
Note
• Recent review of the literature has found no updated research evidence on this topic since the previous publication on January 31, 2014

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมร่วง,
สารเคมีชักนำให้เกิดโดย: Tanja Schub ชัด
CINAHL ระบบสารสนเทศเกลนเดลแคลิฟอร์เนีย; Penny มีนาคม PsyD
CINAHL ระบบสารสนเทศเกลนเดล,
แคลิฟอร์เนียเรียบเรียงข้อมูลโดย: ไดแอน Pravikoff, RN, PhD, FAAN
CINAHL ระบบสารสนเทศเกลนเดล, แคลิฟอร์เนียคำอธิบาย/ สาเหตุผมร่วงคือการสูญเสียของผมทั้งบนหนังศีรษะเท่านั้นที่จะเห็นมากที่สุดหรือทั้งหนังศีรษะและในส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย ผมร่วงเหนี่ยวนำให้เกิดสารเคมีที่เกิดขึ้นมากที่สุดเป็นผลมาจากการรักษาด้วยเคมีบำบัดสำหรับโรคมะเร็ง มันอาจจะเกิดขึ้นจากการสัมผัสกับสารเคมี (เช่นโบรอนในกรดบอริก) หรือเนื่องจากการใช้ยาบางอย่าง (เช่นโคลชิซิน, เฮ warfarin ซัลเฟต dextran, ยาคุมกำเนิด, propranolol, โดดเดี่ยว, allopurinol, dopamine agonists ยาเสพติดทางจิต) ชื่อทางเทคนิคสำหรับประเภทของผมร่วงนี้คือการจับกุม Anagen หรือ effluvium. เพลาปกติผมเติบโตสำหรับ 2-8 ปี (เช่นเวที Anagen) และจากนั้นวางอยู่ประมาณ 3 เดือน (เช่นเวที Telogen) หลังจากที่มันเป็น หลั่งน้ำตา ยาเคมีบำบัดเป็นพิษต่อเซลล์มะเร็งและฆ่าทุกคนที่เติบโตอย่างรวดเร็วและทำซ้ำเซลล์รวมทั้งเซลล์เยื่อบุผิวในหลอดผม โดยไม่ต้องหลอดสุขภาพเส้นผมที่มีลักษณะของการสูญเสียเส้นผมร่วงพัฒนา ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเกิดและขอบเขตของการสูญเสียเส้นผมรวมถึงความเป็นพิษของสารเคมีหรือผสมสารเคมีวิธีการของการจัดส่งทางเคมี (เช่นช่องปาก IV) ขนาดความยาวของยาเสพติดครึ่งชีวิต (จำนวนเวลาที่จำเป็น ครึ่งหนึ่งของยาเสพติดยาจะถูกตัดออกจากกระแสเลือด) และไม่ว่าคน ๆ นั้นมีผมการรักษาทางเคมี (เช่นดัด, ฟอก, ย้อม) กระจายการสูญเสียเส้นผมโดยทั่วไปบนหนังศีรษะโดยไม่ทำให้เกิดแผลเป็นหรือการระคายเคืองกับผิวที่มองเห็นได้ที่อาจปรากฏขึ้นภายใน 1-2 สัปดาห์หลังจากเริ่มต้นของการสัมผัสสารเคมี อาการที่เห็นได้ชัดเจนมากที่สุดหลังจาก 1-2 เดือน ผมร่วงอาจเกี่ยวข้องกับเฉพาะหนังศีรษะหรืออาจรวมถึงคิ้วขนตาออกที่ซอกใบและเส้นขนและผมร่างกาย (เช่นผมที่ขา, แขน, หน้าอก) ผมร่างกายมีแนวโน้มที่จะหายไปในการสัมผัสสารเคมีในระยะยาว (เช่นยาเคมีบำบัดสำหรับการรักษาโรคมะเร็ง) ในกรณีส่วนใหญ่ร่วงเป็นการชั่วคราวและแก้ไขภายใน 4-6 สัปดาห์ต่อไปนี้การหยุดชะงักของการสัมผัสกับสารเคมีที่ก่อให้เกิด ผมร่วงถาวรเกิดขึ้นในบางกรณีดังต่อไปนี้ยาเคมีบำบัดขนาดสูงและการปลูกถ่ายไขกระดูกที่ตามมา ผมร่วงที่ยังคงอยู่คือการพิจารณาโดยผู้ป่วยบางรายที่จะเป็นผลกระทบที่เจ็บปวดที่สุดของยาเคมีบำบัดเพราะมันส่งผลกระทบต่อลักษณะภาพตัวเองและคุณภาพชีวิต การรักษาที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาผู้ป่วย, การสนับสนุนทางอารมณ์และวิกผมที่สวมผ้าพันคอและหมวก. ข้อเท็จจริงและตัวเลขเส้นผมหนังศีรษะปกติอัตราการหลั่งเป็นขน 50-150 หายไปต่อวัน ในประมาณ 65% ของผู้ป่วยที่มีผมร่วงเหนี่ยวนำให้เกิดสารเคมีที่ผม regrown จะแตกต่างจากผมมันจะเปลี่ยน สีอาจแตกต่างกัน (บางครั้งสีเทา); เนื้ออาจจะแตกต่างกันอาจจะหยาบ; และ / หรือผมอาจจะเป็นน้ำมันทินเนอร์. ปัจจัยความเสี่ยงยาเคมีบำบัดสำหรับโรคมะเร็งเป็นปัจจัยเสี่ยงที่พบมากที่สุด ความเสี่ยงจะเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการใช้ยาเคมีบำบัดเป็นพิษมากขึ้นและการรวมกันของตัวแทน การติดเชื้อเอชไอวีการรักษาด้วยรังสีเอ็กซ์สัมผัสสารเคมี / พิษ (เช่นสารหนูหรือแทลเลียม) โดยใช้ relaxer ผมสารเคมีและการใช้ยาตามใบสั่งแพทย์บางคน (เช่น allopurinol, anticoagulants) นอกจากนี้ยังมีปัจจัยเสี่ยง. สัญญาณและอาการ / การนำเสนอทางคลินิกผู้ป่วยอาจสังเกตเห็นกลุ่มก้อนของผมที่ตกลงมาบนหมอนเสื้อผ้าและในห้องอาบน้ำ พื้นที่ของศีรษะล้านอาจพัฒนาเริ่มต้นบนมงกุฎของศีรษะและการแพร่กระจายขวางหูอาจจะเป็นผลมาจากแรงเสียดทานของหัวบนหมอน, หมวก, ผ้าพันคอหรือ ศีรษะล้านในที่สุดก็ขยายไปทั้งหัว ในบางกรณีขนตา, คิ้วเคราและหนวด (ชาย) ผมรักแร้ขนและ / หรือขนที่แขนขาหน้าอกและด้านหลังอาจจะหลั่งสมบูรณ์. ประเมิน•ประวัติผู้ป่วย•สอบถามเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมสารเคมีและการแพทย์สุขภาพจิตและประวัติใช้ยาเสพติดในการประเมินปัจจัยเสี่ยง (เงื่อนไขทางจิตเวชบางอย่างเช่น Trichotillomania มีลักษณะโดยการดึงออกผมของตัวเอง) •การทดสอบในห้องปฏิบัติการ•การทดสอบพิษวิทยาอาจจะสั่งถ้าผมร่วงเชื่อว่าจะส่งผลให้เกิดจากพิษจากโลหะหนัก, กรดบอริก, แทลเลียมหรือขนาดใหญ่ของยาที่รู้จักกันที่จะทำให้เกิดผมร่วงทดสอบ•ฟังก์ชั่นต่อมไทรอยด์(TSH, T3, T4) อาจจะสั่งถ้าความผิดปกติของต่อมไทรอยด์เป็นผู้ต้องสงสัยในระดับ• Ferritin กำลังการผลิตเหล็กที่มีผลผูกพันทั้งหมดและ ความอิ่มตัวของ transferrin จะระบุการขาดธาตุเหล็กถ้าปัจจุบัน; CBC จะประเมินสำหรับโรคโลหิตจางหรือโรคภูมิคุ้มกันเป็นสาเหตุ•ระดับAndrogen จะหน้าจอสำหรับผมร่วง androchronogenetic (AGA; เช่นผมร่วงเนื่องจากความผิดปกติของฮอร์โมน) •การวิเคราะห์ทางจุลกายวิภาคศาสตร์ของเนื้อเยื่อหนังศีรษะ biopsied อาจจะสั่งถ้าการติดเชื้อหรือความผิดปกติของผิวหนังเป็นผู้ต้องสงสัย• การตรวจสอบของรากและเส้นผม (ที่ได้รับผ่านทาง trichogram ผมกล้าหาญในการที่กอประมาณ 50 เส้นขนจะถูกดึงออกมาพร้อมกับ hemostat ก) อาจแสดงความผิดปกติของเป้าหมายการรักษา•ให้การสนับสนุนทางอารมณ์และความรู้เกี่ยวกับเส้นผมและหนังศีรษะดูแล•ประเมินระบบสรีรวิทยาทั้งหมดและการใช้สารเคมี / ความเสี่ยงที่อาจส่งผลให้เกิดผมร่วง; ทันทีรายงานความผิดปกติพื้นฐานและการใช้งาน / ความเสี่ยง, การรักษาตามคำสั่ง•หยุดผมร่วงตัวแทนชักนำเฉพาะตามคำสั่ง•ประเมินระดับความวิตกกังวลและความสามารถในการรับมือ; หากเหมาะสมให้ความสะดวกสบายและการสนับสนุนในการจัดการกับปัญหาสุขภาพพื้นฐานที่ส่งผลในการสูญเสียผม หารือเกี่ยวกับวิธีที่จะรับมือกับการสูญเสียเส้นผมปัญหาของภาพตนเองและภาคภูมิใจในตนเอง; ขอแนะนำให้ผู้ป่วยที่จะแบ่งปันความรู้สึกกับบุคคลที่สนับสนุน•ให้วัสดุที่เขียนขึ้นเพื่อเสริมสร้างการเรียนการสอนเกี่ยวกับการสูญเสียเส้นผม; การอ้างอิงการร้องขอไปยังนักสังคมสงเคราะห์ตามความเหมาะสมสำหรับบัตรประจำตัวของทรัพยากรในท้องถิ่นหรือโปรแกรมจากสมาคมโรคมะเร็งอเมริกันที่จะช่วยในการแต่งหน้า, การเลือกวิกผมและให้การสนับสนุน (http://www.cancer.org) •ถ้าเหมาะสมคำขอ การอ้างอิงไปยังผู้เชี่ยวชาญในการรักษาสุขภาพจิตสำหรับการประเมินผลทางด้านจิตใจและการให้คำปรึกษาเกี่ยวกับกลวิธีการเผชิญปัญหา•เน้นว่าในขณะที่ผมจะส่องรักษาผมที่รุนแรงบางอย่าง(เช่นสี, perms, ฟอกสี) และรูปแบบที่ผมแน่นจะเพิ่มปริมาณการไหลและควรหลีกเลี่ยง• ส่งเสริมให้การหล่อลื่นหนังศีรษะหลายครั้งทุกวันที่มีไม่มีกลิ่น, สารหล่อลื่นที่ละลายน้ำและสระผมด้วยน้ำอุ่น หลีกเลี่ยงแชมพูที่รุนแรง; ผมแห้งเบา ๆ ; หลีกเลี่ยงการเป่าแห้งผมหรือเป่าแห้งเท่าที่จำเป็นโดยใช้การตั้งค่าที่ต่ำ•แนะนำการใช้ปลอกหมอนผ้าซาตินเพื่อลดแรงเสียดทานซึ่งอาจส่งผลให้เกิดการสูญเสียเส้นผมน้อยอาหารสำหรับความคิด•ความเย็นของหนังศีรษะได้รับการพยายามที่จะป้องกันไม่ให้เกิดการสูญเสียเส้นผมในระหว่างการประชุมเคมีบำบัดแต่การศึกษาใน ความสำเร็จของวิธีการนี้ได้รับการขนาดเล็กและผู้ป่วยบางรายจะมีการรายงานต่อมาพัฒนาแพร่กระจายหนังศีรษะ•นักวิจัยในการศึกษาวิจัย2010 ในเนเธอร์แลนด์ของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่มีผมร่วงยาเคมีบำบัดที่เกิดขึ้น (ยังไม่มี = 98) รายงานว่าการระบายความร้อนที่หนังศีรษะมีส่วนทำให้คุณภาพชีวิต ของผู้เข้าร่วมมากที่สุด (52%) แม้ว่าผู้ป่วยยังคงมีประสบการณ์ความทุกข์ที่เพิ่มขึ้นจากการสูญเสียเส้นผม (van den Hurk et al., 2010) •การแก้ปัญหา Minoxidil เฉพาะที่อาจจะลดความรุนแรงและระยะเวลาของผมร่วงยาเคมีบำบัดที่เกิดขึ้น•อาการรายงานเมื่อเร็วๆ นี้ของยาเกินขนาดซีลีเนียม คือการสูญเสียเส้นผม (MacFarquhar et al., 2010) •นักวิจัยในการศึกษาล่าสุดการประเมินผลการใช้งานของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่เรียกว่าความช่วยเหลือเกี่ยวกับการปรับภาพที่ผมร่วงจากการกู้คืน (HAAIR) ในการให้การสนับสนุนการศึกษาและลดความวิตกกังวลในสตรีที่มี chemotherapy- เหนี่ยวนำให้เกิดผมร่วง; เข้าร่วมรายงานการสูญเสียเส้นผมที่ต่ำกว่าคะแนนความทุกข์และพบว่าโปรแกรมที่เป็นบวกและเป็นประโยชน์ในการลดความทุกข์จากการสูญเสียเส้นผมเนื่องจากการรักษาด้วยเคมีบำบัด (McGarvey et al., 2010) •นักวิจัยรายงานเมื่อเร็ว ๆ 4 กรณีของการฝ่อผิวหนังและผมร่วงต่อไปนี้เส้นประสาทท้ายทอยมากขึ้น (GON) ฉีด ของ Triamcinolone เตียรอยด์การรักษาที่พบบ่อยสำหรับอาการปวดหัว; ผู้เขียนแนะนำว่าสูตรเช่นสเตียรอยทางเลือกที่เป็น methylprednisolone และ betamethasone-อาจจะดีเหมาะสำหรับ GON ด่าน (Lambru et al., 2012) ธงสีแดง•ในการตั้งค่าผู้ป่วยที่สูญเสียของผมในผู้ป่วยยาเสพติด nonchemotherapeutic บางอย่างอาจจะเป็น สัญญาณแรกของความเป็นพิษของยาเสพติด•อุณหภูมิของหนังศีรษะหรือหนังศีรษะนิวเมติกใช้สายรัดช่วงเคมีบำบัดอาจมีการจำกัด การเข้ามาของยาเสพติดเคมีบำบัดเข้าไปในหนังศีรษะออกจากหนังศีรษะที่เสี่ยงต่อการแพร่กระจายสิ่งที่ฉันต้องการจะบอกผู้ป่วย/ ผู้ป่วยครอบครัว? •เตรียมความพร้อมของผู้ป่วยและ ครอบครัวสูญเสียเส้นผมของผู้ป่วยถ้ารักษาด้วยเคมีบำบัดเป็นที่คาด; สร้างความมั่นใจว่าในกรณีส่วนใหญ่สูญเสียเส้นผมเป็นการชั่วคราวและผมจะเติบโตไป•ถ้าผู้ป่วยเป็นกังวลเกี่ยวกับภาพร่างกายและฟันเนื่องจากการสูญเสียผมขอแนะนำให้ใช้ผ้าพันคอ, หมวก, วิกผมหรือ hairpieces •หากผมร่วงมีผลต่อคิ้วหรือขนตา ขอแนะนำให้ผู้ป่วยได้เรียนรู้เทคนิคการแต่งหน้าเพื่อชดเชย; ถ้าขนตาจะหายไปแนะนำให้ใช้ขนตาปลอม•เตือนผู้ป่วยที่มุ่งการป้องกันเป็นสิ่งจำเป็น•ทาครีมกันแดดก่อนออกแดดหรือสวมหมวก•หมวกสวมในสภาพอากาศที่หนาวเย็นและเมื่อนอนเพื่อป้องกันการสูญเสียความร้อนหมายเหตุ•การตรวจสอบล่าสุดของวรรณกรรมได้พบหลักฐานการวิจัยการปรับปรุงในหัวข้อตั้งแต่การประกาศก่อนหน้านี้เมื่อวันที่ 31 มกราคม 2014