In her book Are Girls Necessary? Le

In her book Are Girls Necessary? Lesbian Writing and Modem Histories,
Julie Abraham also examines theories of lesbian fiction. Out of the possible
relations between lesbianism and literature, Abraham believes two types of works
in which we can identify something lesbian have been produced: firstly, the
lesbian novel, which relies on lesbian content (i.e. representations of lesbian
sexuality and identity) and can be written by lesbians, as well as nonlesbians; and
secondly, lesbian writing, which is defined as the writing of a lesbian author (xii).
Despite the fact that Abraham insists on the existence of a "lesbian novel," she
acknowledges that writers of the lesbian novel are faced with a narrative
disenfranchisement which limits their writing, in that she believes lesbian novels
are actually merely homosexualized formula fictions of the conventional romance
plot (xix), which functions as "a trope for the sex-gender system as a whole"
(DuPlessis 5). The hegemony of the heterosexual regime, according to Abraham,
is perpetuated in literature in conventional narratives for which "there is no
corresponding 'lesbian plot'" (3). She claims that if there is lesbianism in a
conventional narrative, it is more often than not the "problem" that must be
resolved, reinforcing the idea that heterosexuality is the ground of all narrative.
However, Abraham does provide alternatives to the heterosexual romance formula
for lesbian novels. Through modes of resistance, such as turning "to history as an
alternative source of narrative convention," portraying romantic triangles among

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในหนังสือของเธอมีหญิงจำเป็น เขียนเลสเบี้ยและโมเด็มประวัติ นอกจากนี้จูลี่อับราฮัมยังตรวจสอบทฤษฎีของเลสเบี้ยนิยาย จากสุด ความสัมพันธ์ระหว่างวรรณกรรมและ lesbianism อับราฮัมเชื่อว่างานสองชนิด ในที่ ที่เราสามารถระบุสิ่งที่มีการผลิตเลสเบี้ยน: ประการแรก การ เลสเบี้ยนวนิยาย ซึ่งอาศัยเลสเบี้ยเนื้อหา (เช่นเป็นตัวแทนของเลสเบี้ยน เรื่องทางเพศและอัตลักษณ์) และสามารถเขียน โดยเลสเบี้ย เป็น nonlesbians และ ประการที่สอง เลสเบี้ยเขียน ซึ่งถูกกำหนดให้เป็นการเขียนของผู้เขียนเลสเบี้ย (xii) แม้ว่า อับราฮัมรมย์ในการดำรงอยู่ของ "เลสเบี้ยนวนิยาย เธอ ยอมรับว่า ที่ นักเขียนจากนวนิยายเลสเบี้ยจะต้องเจอกับการเล่าเรื่อง disenfranchisement ซึ่งจำกัดการเขียน ที่เธอเชื่อว่าเลสเบี้ยนวนิยาย มี fictions สูตรจริงเพียง homosexualized โรแมนติกธรรมดา แผน (xix), ที่เป็น "trope ระบบเพศเพศทั้งหมด" (DuPlessis 5) เจ้าของระบอบรักต่างเพศ ตามอับราฮัม perpetuated ความในวรรณกรรม narratives ธรรมดาที่ "ไม่มีไม่มี สอดคล้อง 'เลสเบี้ยพล็อต' " (3) เธออ้างว่า ที่ถ้ามี lesbianism ในการ เล่าเรื่องทั่วไป ไม่มากมักกว่า "ปัญหา" ที่ต้องถูก แก้ไข ภาคเอกชนคิดว่ารักต่างเพศพื้นเล่าเรื่องทั้งหมด อย่างไรก็ตาม อับราฮัมให้แทนสูตรโรแมนติกรักต่างเพศ for lesbian novels. Through modes of resistance, such as turning "to history as an alternative source of narrative convention," portraying romantic triangles among

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในหนังสือของเธอเป็นผู้หญิงจำเป็น?
เลสเบี้ยนและการเขียนประวัติศาสตร์โมเด็มจูลี่อับราฮัมยังตรวจสอบทฤษฎีของนิยายเลสเบี้ยน ออกไปจากที่เป็นไปได้ความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงและวรรณกรรมอับราฮัมเชื่อว่าทั้งสองประเภทของผลงานที่เราสามารถระบุเลสเบี้ยนบางสิ่งบางอย่างได้รับการผลิต: ตอนแรกที่นิยายเลสเบี้ยนซึ่งอาศัยอยู่กับเนื้อหาเลสเบี้ยน(เช่นตัวแทนของเลสเบี้ยนเรื่องเพศและอัตลักษณ์) และสามารถ เขียนโดยเลสเบี้ยนเช่นเดียวกับ nonlesbians; และประการที่สองการเขียนเลสเบี้ยนซึ่งถูกกำหนดให้กับการเขียนของผู้เขียนเลสเบี้ยน (สิบ). แม้จะมีความจริงที่ว่าอับราฮัมยืนยันในการดำรงอยู่ของ "นวนิยายเลสเบี้ยน" เธอยอมรับว่านักเขียนนวนิยายเลสเบี้ยนจะต้องเผชิญกับการเล่าเรื่องdisenfranchisement ที่ จำกัดการเขียนของพวกเขาในการที่เธอเชื่อว่านิยายเลสเบี้ยนเป็นจริง homosexualized เพียง fictions สูตรของความโรแมนติกแบบเดิมพล็อต(เก้า) ซึ่งทำหน้าที่เป็น "เปรียบเทียบสำหรับระบบเพศเพศโดยรวม" (ดัลเลส 5) อำนาจของระบอบการปกครองเพศตรงข้ามตามที่อับราฮัมเป็นที่ชุลมุนในวรรณคดีเรื่องเล่าในแบบเดิมที่"ไม่มีที่สอดคล้องกัน'พล็อตเลสเบี้ยน" (3) เธอบอกว่าถ้ามีผู้หญิงในการเล่าเรื่องธรรมดาก็มักจะมากกว่าไม่ได้เป็น "ปัญหา" ที่ต้องได้รับการแก้ไขเสริมความคิดที่ว่าเพศเป็นพื้นดินของการเล่าเรื่องทั้งหมด. แต่อับราฮัมไม่ให้ทางเลือกสูตรโรแมนติกกับเพศตรงข้ามนิยายเลสเบี้ยน ผ่านรูปแบบของการต้านทานเช่นการเปิด "กับประวัติศาสตร์ในฐานะที่เป็นแหล่งทางเลือกของการประชุมการเล่าเรื่อง" จิตรสามเหลี่ยมหมู่ที่โรแมนติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในหนังสือของเธอเป็นผู้หญิงที่จำเป็น ? เลสเบี้ยนการเขียนและโมเด็มประวัติ
จูลี่อับราฮัมยังตรวจสอบทฤษฎีของนิยายเลสเบี้ยน จากความสัมพันธ์ที่เป็นไปได้
ระหว่างเลสเบี้ยนและวรรณกรรม อับราฮัมเชื่อสองประเภทของงาน
ที่เราสามารถระบุสิ่งเลสเบี้ยนได้รับการผลิต : ประการแรก
เลสเบี้ยนของนวนิยาย ซึ่งขึ้นอยู่กับเนื้อหา ( เช่น ตัวแทนของเลสเบี้ยนเลสเบี้ยน
เพศและเอกลักษณ์ ) และสามารถเขียนโดยเลสเบี้ยน ตลอดจน nonlesbians ;
2 เลสเบี้ยนการเขียน ซึ่งหมายถึง การเขียนของเลสเบี้ยนผู้เขียน ( 12 )
แม้จะมีความจริงที่ว่าอับราฮัมยืนยันการดำรงอยู่ของ “เลสเบี้ยนนวนิยาย " เธอ
ยอมรับว่านักเขียนนิยายเลสเบี้ยนจะเผชิญกับเรื่องเล่า
disenfranchisement ซึ่งขอบเขตการเขียนของตนเองเชื่อว่าเธอเป็นเลสเบี้ยนในนวนิยาย
จริงเพียง homosexualized สูตร fictions ของพล็อตโรแมนซ์
ปกติ ( สิบเก้า ) ซึ่งมีหน้าที่เป็น " รูปแบบสำหรับเพศเพศระบบเป็นทั้ง "
( ดูพลีซิส 5 ) ความเป็นเจ้าโลกของระบอบการปกครองของเพศตรงข้ามตามอับราฮัม
เป็น perpetuated ในวรรณคดีในเรื่องเล่าธรรมดาที่ไม่มีพล็อตที่ ' เลสเบี้ยน '
" ( 3 )เธออ้างว่า หากมีเลสเบี้ยนใน
เรื่องเล่าธรรมดา มันเป็นบ่อยกว่าไม่ได้ " ปัญหา " ที่ต้อง
แก้ไขเสริมความคิดที่เป็นประโยชน์พื้นดินของทุกเรื่อง
แต่อับราฮัมก็ไม่ให้ทางเลือกให้เพศตรงข้าม สูตร
เลสเบี้ยนโรแมนติกนวนิยาย ผ่านโหมดของความต้านทาน เช่นเปลี่ยน " ประวัติเป็น
แหล่งทางเลือกของการประชุมเรื่อง " จิตรสามเหลี่ยมโรแมนติกระหว่าง