Both of the preceding reconciliatio

Both of the preceding reconciliations use direct labor hours (DLH) as the measure of product volume because DLH is the sole allocation base in Dual’s traditional system. Whatever the allocation base in the traditional system may be, it becomes the critical measure for assessing cost distortion. If the traditional system uses multiple bases for allocating overhead, reconciliations are much more complex, although no new principle is involved.
The final point concerning the differences of the two systems is that the precise circumstances that cause a traditional system’s cost distortion can be identified by linking the data in การแสดงที่ 13-2 to the reconciliations. There are two such circumstances.
One circumstance necessary for product cost distortion is a complex cost structure, i.e., one that entails significant amounts of non-volume-related costs. If non-volume-related costs are insignificant, the traditional system’s distortions inevitably are insignificant, because they are percentages of insignificant amounts. In Dual Company, however, the amounts of batch-level and product-level costs are clearly significant. This condition is very realistic today in the many companies that produce thousands of different products. Those companies must devote significant resources to the batch-level work of setting up, scheduling, moving, and expediting, and to the product-level work of updating product designs, designing new products, testing and correcting designs, and procuring materials and components.
The other circumstance necessary for product cost distortion is a diverse product line. A diverse product line is one in which different products consume different mixes of volume-related and non-volume-related costs. Common consumes 98 percent of volume related costs, but only 50 percent of batch-related costs and 60 percent of product-related costs. In this mix, volume-related costs are not dominant. If all products consumed the same mix, traditional costing could not distort product costs regardless of how large the non-volume-related costs are, because the distortion would be calculated as zero percent of some cost amount.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระทบยอดก่อนหน้านี้ทั้งสองใช้ชั่วโมงแรงงานทางตรง (DLH) เป็นหน่วยวัดของปริมาณผลิตภัณฑ์เนื่องจาก DLH การปันส่วนแต่เพียงผู้เดียวที่ฐานในระบบดั้งเดิมของคู่ เพียงการปันส่วนที่พื้นฐานในระบบดั้งเดิมอาจ มันกลายเป็นวัดสำคัญสำหรับการประเมินต้นทุนความผิดเพี้ยน ถ้าระบบดั้งเดิมใช้ฐานหลายสำหรับการปันส่วนโสหุ้ย กระทบยอดมีความซับซ้อนมาก แม้ว่าหลักการใหม่ไม่เกี่ยวข้องจุดสุดท้ายเกี่ยวกับความแตกต่างของสองระบบคือ ให้สถานการณ์ชัดเจนที่ทำให้เกิดเป็นระบบดั้งเดิมต้นทุนเพี้ยนสามารถระบุ โดยการเชื่อมโยงข้อมูลในการแสดงที่ 13-2 การกระทบยอด มีกรณีดังกล่าวสถานการณ์หนึ่งที่จำเป็นสำหรับผลิตภัณฑ์ต้นทุนความผิดเพี้ยนเชิงต้นทุนโครงสร้าง เช่น หนึ่งที่มีจำนวนต้นทุนที่ไม่ใช่เสียงที่เกี่ยวข้องอย่างมีนัยสำคัญ ได้ ถ้าไม่มีเสียงเกี่ยวข้องกับต้นทุนสำคัญ การบิดเบือนของระบบแบบดั้งเดิมย่อมได้สำคัญ เนื่องจากเปอร์เซ็นต์ของยอดเงินที่สำคัญ ใน บริษัทคู่ ไร จำนวนชุดระดับ และ ระดับผลิตภัณฑ์ได้อย่างมีนัยสำคัญชัดเจน เงื่อนไขนี้เป็นจริงมากวันนี้ในหลายบริษัทที่ผลิตผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ นับพัน บริษัทเหล่านั้นต้องทุ่มเททรัพยากรที่สำคัญงานชุดระดับ น่าตั้ง วางแผน การย้าย เร่ง และงานผลิตภัณฑ์ระดับของการปรับปรุงออกแบบผลิตภัณฑ์ ออกแบบผลิตภัณฑ์ใหม่ การทดสอบ และการแก้ไข การออกแบบ และการ procuring วัสดุ และส่วนประกอบอื่น ๆ ราคาจำเป็นสำหรับการบิดเบือนต้นทุนผลิตภัณฑ์เป็นสายผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย บรรทัดผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ใช้ออกแบบผสมผสานแตกต่างของต้นทุนที่เกี่ยวข้อง กับปริมาณ และไม่มีเสียงเกี่ยวข้องกับ ทั่วไปใช้ร้อยละ 98 ของปริมาณที่เกี่ยวข้องกับต้น ทุน แต่เพียง 50 เปอร์เซ็นต์ของต้นทุนที่เกี่ยวข้องกับชุด และร้อย ละ 60 ของต้นทุนผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง ในผสมผสานกัน ต้นทุนที่เกี่ยวข้องกับไดรฟ์ข้อมูลจะไม่โดดเด่น ถ้าผลิตภัณฑ์ทั้งหมดใช้ผสมกัน คิดต้นทุนแบบดั้งเดิมสามารถไม่บิดเบือนต้นทุนผลิตภัณฑ์ โดยการต้นทุนที่ไม่ใช่ไดรฟ์ข้อมูลเกี่ยวกับกำลัง เนื่องจากต้องคำนวณบิดเบี้ยวเป็นศูนย์เปอร์เซ็นต์ของยอดเงินต้นทุนบางอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสองกระทบก่อนหน้านี้ใช้เวลาแรงงานทางตรง (DLH) เป็นตัวชี้วัดของปริมาณผลิตภัณฑ์เนื่องจาก DLH เป็นฐานการจัดสรร แต่เพียงผู้เดียวในระบบดั้งเดิมของคู่ สิ่งที่ฐานการจัดสรรในระบบแบบดั้งเดิมอาจจะมันจะกลายเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญสำหรับการประเมินค่าใช้จ่ายในการบิดเบือน หากระบบแบบดั้งเดิมใช้ฐานหลายการจัดสรรค่าใช้จ่ายในการกระทบมีมากที่ซับซ้อนมากขึ้นแม้ว่าจะไม่มีหลักการใหม่ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง.
จุดสุดท้ายที่เกี่ยวกับความแตกต่างของทั้งสองระบบคือสถานการณ์ที่แม่นยำที่ก่อให้เกิดการบิดเบือนค่าใช้จ่ายของระบบแบบดั้งเดิมสามารถระบุ การเชื่อมโยงข้อมูลในการแสดงที่ 13-2 ที่จะกระทบ มีสองกรณีดังกล่าวมี.
หนึ่งในกรณีที่จำเป็นสำหรับการบิดเบือนราคาสินค้าเป็นโครงสร้างต้นทุนที่ซับซ้อนเช่นหนึ่งที่ส่งผลเป็นจำนวนมากของค่าใช้จ่ายที่ไม่เกี่ยวข้องกับปริมาณ หากค่าใช้จ่ายที่ไม่ใช่ปริมาณที่เกี่ยวข้องกับการที่ไม่มีนัยสำคัญบิดเบือนระบบแบบดั้งเดิมย่อมมีนัยสำคัญเพราะพวกเขาเป็นร้อยละของจำนวนเงินที่ไม่มีนัยสำคัญ ใน บริษัท คู่ แต่ปริมาณของชุดระดับสินค้าและค่าใช้จ่ายในระดับที่ชัดเจนอย่างมีนัยสำคัญ เงื่อนไขนี้เป็นจริงมากวันนี้ในหลาย บริษัท ที่ผลิตพันของผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกัน บริษัท เหล่านั้นจะต้องทุ่มเททรัพยากรที่สำคัญในการทำงานของชุดระดับของการตั้งค่า, การตั้งเวลา, การเคลื่อนย้ายและการเร่งและการทำงานในระดับผลิตภัณฑ์ของการปรับปรุงการออกแบบผลิตภัณฑ์, การออกแบบผลิตภัณฑ์ใหม่การทดสอบและแก้ไขการออกแบบและการจัดหาวัสดุและส่วนประกอบ
กรณีอื่น ๆ ที่จำเป็นสำหรับการบิดเบือนราคาสินค้าเป็นสายผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย สายผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายซึ่งเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันใช้สูตรที่แตกต่างของปริมาณที่เกี่ยวข้องและไม่เกี่ยวข้องกับปริมาณค่าใช้จ่าย กินทั่วไปร้อยละ 98 ของปริมาณค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง แต่มีเพียงร้อยละ 50 ของค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับชุดและร้อยละ 60 ของค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ ในการผสมนี้ค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับปริมาณที่ไม่ได้โดดเด่น หากสินค้าทั้งหมดบริโภคผสมเดียวกันต้นทุนแบบดั้งเดิมไม่สามารถบิดเบือนสินค้าค่าใช้จ่ายโดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่มีขนาดใหญ่ค่าใช้จ่ายที่ไม่ใช่ปริมาณที่เกี่ยวข้องเพราะการบิดเบือนจะถูกคำนวณเป็นศูนย์เปอร์เซ็นต์ของจำนวนเงินค่าใช้จ่ายบางส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งที่ก่อนหน้านี้กระทบยอดใช้ชั่วโมงค่าแรงทางตรง ( dlh ) เป็นวัดของปริมาณสินค้าเพราะ dlh เป็นฐานการจัดสรร แต่เพียงผู้เดียวในระบบดั้งเดิม คู่ของ ไม่ว่าการจัดสรรฐานในระบบแบบดั้งเดิมอาจจะกลายเป็นวัดที่สำคัญสำหรับการประเมินการบิดเบือนราคา ถ้าระบบเดิมใช้มาหลายฐานสำหรับการจัดสรรค่าใช้จ่ายกระทบยอดจะซับซ้อนมาก แม้ว่าจะไม่มีหลักการใหม่ที่เกี่ยวข้อง
จุดสุดท้ายที่เกี่ยวกับความแตกต่างของทั้งสองระบบที่ชัดเจน สถานการณ์ที่ก่อให้เกิดการบิดเบือนต้นทุนของระบบแบบดั้งเดิมสามารถระบุได้โดยการเชื่อมโยงข้อมูลในการแสดงที่ 13-2 เพื่อกระทบยอด . มีสองสถานการณ์เช่น .
หนึ่งสถานการณ์ที่จำเป็นสำหรับการบิดเบือนต้นทุนสินค้าคือต้นทุนโครงสร้างที่ซับซ้อน เช่น คนที่ใช้ยอดเงินที่สําคัญของปริมาณที่ไม่ใช่ค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง . ถ้าปริมาณไม่ใช่ค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องเป็นสำคัญ แบบระบบบิดเบือนย่อมจะไม่สำคัญ เพราะพวกเขามีเปอร์เซ็นต์น้อยมาก . ในบริษัทสองอย่างไรก็ตามปริมาณของต้นทุนระดับชุดและผลิตภัณฑ์ระดับอย่างชัดเจน ที่สำคัญ เงื่อนไขนี้เป็นจริงมากในวันนี้หลาย บริษัท ที่ผลิตผลิตภัณฑ์หลายพันชนิดที่แตกต่างกัน บริษัทเหล่านั้นต้องทุ่มเททรัพยากรที่สำคัญในระดับชุดทำงานในการตั้งค่าการตั้งเวลา , การย้าย , และเร่งรัด และระดับสินค้า งานปรับปรุง งานออกแบบผลิตภัณฑ์ ออกแบบผลิตภัณฑ์ใหม่การทดสอบและแก้ไขงานออกแบบ และจัดหาวัสดุและส่วนประกอบอื่น ๆที่จำเป็นสำหรับการบิดเบือน
สถานการณ์ต้นทุนสินค้าเป็นสายผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย สายผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายซึ่งเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันใช้ผสมที่แตกต่างกันของปริมาณที่เกี่ยวข้อง และองค์กรที่เกี่ยวข้อง ปริมาณ ต้นทุน ทั่วไปใช้ 98 เปอร์เซ็นต์ของปริมาณที่เกี่ยวข้องกับต้นทุนแต่เพียงร้อยละ 50 ของค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับชุดและร้อยละ 60 ของผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับต้นทุน ในการผสมนี้ปริมาณค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องจะไม่เด่น ถ้าผลิตภัณฑ์ทั้งหมดที่ใช้ส่วนผสมเดียวกันต้นทุนแบบดั้งเดิมไม่สามารถบิดเบือนต้นทุนสินค้าไม่ว่าใหญ่แค่ไหนไม่ใช่ปริมาณค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง เพราะการจะถูกคำนวณเป็นศูนย์เปอร์เซ็นต์ของค่าใช้จ่าย .