INTRODUCTIONEpidemiological studies

INTRODUCTION
Epidemiological studies have shown that the majority
of cases of acute bronchitis are caused by viruses, with
bacterial pathogens accounting for 5–10% of acute
bronchitis in cases uncomplicated by underlying pulmonary
disease (1–5). In adults with otherwise healthy
lungs, the most common bacterial causes of acute
bronchitis are Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia
pneumoniae, and Bordetella pertussis (4,6). Of these,
antibiotic therapy is recommended only for treatment of
suspected pertussis (Centers for Disease Control and
Prevention guidelines), and it is believed that pertussis
is the causative agent in only 1% of cases of acute
bronchitis (5–7). In fact, multiple studies demonstrate
no benefit from antibacterial use in the treatment of
acute bronchitis, with one citing the superiority of
albuterol to antibiotics (6,8–12).
Current recommendations suggest that antibiotics
should not be prescribed for cases of uncomplicated
acute bronchitis (13–15). In keeping with these recommendations,
one study demonstrated an almost 50%
reduction in antibiotics prescribed for acute bronchitis in
adults from 1993–1999 (16). Many studies since then,
however, do not report a similar reduction. Recent studies
suggest that antibiotics are prescribed between 57% and
97% of the time for acute bronchitis in the emergency
department (ED), with fever, purulent sputum, shortness
of breath, and a provider age $ 30 years independently
associated with provider prescribing (16–18).
The purpose of this study is to characterize the
antibiotic and bronchodilator prescribing practices of
physicians at two EDs in the diagnosis of acute bronchitis,
and to identify factors that are, and are not, associated
with these practices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำความได้แสดงที่ส่วนใหญ่กรณีของหลอดลมอักเสบเฉียบพลันที่เกิดจากไวรัส มีบัญชี 5-10% ของเฉียบพลันโรคเชื้อแบคทีเรียหลอดลมอักเสบในกรณีที่เดินตามต้นแบบระบบทางเดินหายใจโรค (1 – 5) ในผู้ใหญ่มีอื่น ๆ เพื่อสุขภาพปอด แบคทีเรียทั่วไปสาเหตุของเฉียบพลันหลอดลมอักเสบมี Mycoplasma pneumoniae, Chlamydiapneumoniae ก Bordetella pertussis (4,6) เหล่านี้แนะนำให้รักษาด้วยยาปฏิชีวนะสำหรับรักษาสงสัย pertussis (ศูนย์ควบคุมโรค และป้องกันแนวทาง), และเชื่อว่า pertussisเป็นตัวแทนเพียง 1% ของกรณีเฉียบพลันสาเหตุการหลอดลมอักเสบ (5-7) ในความเป็นจริง สาธิตการศึกษาหลายไม่มีประโยชน์จากการใช้ยาฆ่าเชื้อโรคในการรักษาหลอดลมอักเสบเฉียบพลัน กับหนึ่งอ้างปมของalbuterol ให้ยาปฏิชีวนะ (6,8 – 12)ปัจจุบันแนะนำแนะนำที่ยาปฏิชีวนะไม่ควรจะกำหนดสำหรับกรณีที่ไม่ซับซ้อนหลอดลมอักเสบเฉียบ (13 – 15) เพื่อคำแนะนำเหล่านี้หนึ่งการศึกษาแสดงให้เห็นว่ามีเกือบ 50%กำหนดลดยาปฏิชีวนะสำหรับโรคหลอดลมอักเสบเฉียบพลันในผู้ใหญ่จาก 1993-1999 (16) ในการศึกษาตั้งแต่นั้นอย่างไรก็ตาม รายงานลดเหมือนกัน การศึกษาล่าสุดแนะนำว่า ยาปฏิชีวนะมีกำหนดระหว่าง 57% และ97% ของเวลาสำหรับหลอดลมอักเสบเฉียบพลันในกรณีฉุกเฉินที่แผนก (ED), มีไข้ หายใจถี่ purulent sputumลมหายใจ และผู้อายุ$ 30 ปีอย่างอิสระเกี่ยวข้องกับผู้ให้บริการกำหนด (16 – 18)วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ ลักษณะการยาปฏิชีวนะและ bronchodilator กำหนดแนวทางปฏิบัติของแพทย์ที่ EDs สองในการวินิจฉัยโรคหลอดลมอักเสบเฉียบพลันและ เพื่อระบุปัจจัย ที่เป็น อยู่มีแนวทางปฏิบัติเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำการศึกษาระบาดวิทยาได้แสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของกรณีของโรคหลอดลมอักเสบเฉียบพลันที่เกิดจากไวรัสที่มีแบคทีเรียคิดเป็น5-10% ของเฉียบพลันโรคหลอดลมอักเสบในกรณีที่ไม่ซับซ้อนโดยพื้นฐานปอดโรค(1-5) ในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพอย่างอื่นปอดสาเหตุจากเชื้อแบคทีเรียที่พบมากที่สุดของเฉียบพลันโรคหลอดลมอักเสบเป็นMycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae และไอกรน Bordetella (4,6) ของเหล่านี้รักษาด้วยยาปฏิชีวนะขอแนะนำสำหรับการรักษาโรคไอกรนสงสัยว่า(ศูนย์ควบคุมโรคและแนวทางการป้องกัน) และมันก็เป็นที่เชื่อกันว่าโรคไอกรนเป็นตัวแทนในสาเหตุเพียง1% ของกรณีของเฉียบพลันโรคหลอดลมอักเสบ(5-7) ในความเป็นจริงการศึกษาแสดงให้เห็นถึงหลายได้รับประโยชน์จากการใช้แบคทีเรียในการรักษาโรคหลอดลมอักเสบเฉียบพลันด้วยการอ้างที่เหนือกว่าของalbuterol ต่อยาปฏิชีวนะ (6,8-12). คำแนะนำปัจจุบันแสดงให้เห็นว่ายาปฏิชีวนะไม่ควรกำหนดไว้สำหรับกรณีของการที่ไม่ซับซ้อนหลอดลมอักเสบเฉียบพลัน(13-15) ในการรักษาด้วยคำแนะนำเหล่านี้การศึกษาแสดงให้เห็นถึงเกือบ 50% การลดลงของยาปฏิชีวนะที่กำหนดไว้สำหรับโรคหลอดลมอักเสบเฉียบพลันในผู้ใหญ่ 1993-1999 (16) การศึกษาจำนวนมากตั้งแต่นั้นมาแต่ไม่ได้รายงานการลดลงที่คล้ายกัน การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่ายาปฏิชีวนะที่กำหนดระหว่าง 57% และ 97% ของเวลาสำหรับหลอดลมอักเสบเฉียบพลันในกรณีฉุกเฉินแผนก(ED) มีไข้เสมหะหนองถี่ของลมหายใจและอายุผู้ให้บริการ$ 30 ปีเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการที่กำหนด( 16-18). วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการลักษณะของยาปฏิชีวนะและยาขยายหลอดลมการปฏิบัติของแพทย์ฉุกเฉินที่สองในการวินิจฉัยโรคหลอดลมอักเสบเฉียบพลันและระบุปัจจัยที่มีและไม่ได้เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติเหล่านี้