Malthus was not the first to outlin

Malthus was not the first to outline the problems he perceived. The original essay was part of an ongoing intellectual discussion at the end of the 18th century regarding the origins of poverty. Principle of Population was specifically written as a rebuttal to thinkers like William Godwin and the Marquis de Condorcet, and Malthus's own father who believed in the perfectibility of humanity. Malthus believed humanity's ability to reproduce too rapidly doomed efforts at perfection and cause various other problems.

His criticism of the working class's tendency to reproduce rapidly, and his belief that this, rather than exploitation by capitalists, led to their poverty, brought widespread criticism of his theory.[18]

Malthusians perceived ideas of charity to the poor typified by Tory paternalism were futile, as these would only result in increased numbers of the poor, and was developed into Whig economic ideas exemplified by The Poor Law Amendment Act of 1834. The Act was described by opponents as "a Malthusian bill designed to force the poor to emigrate, to work for lower wages, to live on a coarser sort of food",[19] which initiated the construction of workhouses despite riots and arson.

Malthus revised his theories in later editions of An Essay on the Principles of Population, taking a more optimistic tone, although there is some scholarly debate on the extent of his revisions.[1] According to Dr. Dan Ritschel of the Center for History Education at the University of Maryland,

The great Malthusian dread was that "indiscriminate charity" would lead to exponential growth in the population in poverty, increased charges to the public purse to support this growing army of the dependent, and, eventually, the catastrophe of national bankruptcy. Though Malthusianism has since come to be identified with the issue of general over-population, the original Malthusian concern was more specifically with the fear of over-population by the dependent poor![20]

One of the earliest critics was David Ricardo. Malthus immediately and correctly recognised it to be an attack on his theory of wages. Ricardo and Malthus debated this in a lengthy personal correspondence.[21]

Another one of the 19th century critics of Malthusian theory was Karl Marx who referred to it as "nothing more than a schoolboyish, superficial plagiary of De Foe, Sir James Steuart, Townsend, Franklin, Wallace" (in Capital, see Marx's footnote on Malthus from Capital - reference below). Marx and Engels described Malthus as a "lackey of the bourgeoisie."[18] Socialists and communists believed that Malthusian theories "blamed the poor" for their own exploitation by the capitalist classes, and could be used to suppress the proletariat to an even greater degree, whether through attempts to reduce fertility or by justifying the generally poor conditions of labour in the 19th century.

One proponent of Malthusianism was the novelist Harriet Martineau whose circle of acquaintances included Charles Darwin, and the ideas of Malthus were a significant influence on the inception of Darwin's theory of evolution.[22] Darwin was impressed by the idea that population growth would eventually lead to more organisms than could possibly survive in any given environment, leading him to theorise that organisms with a relative advantage in the struggle for survival and reproduction would be able to pass their characteristics on to further generations. Proponents of Malthusianism were in turn influenced by Darwin's ideas, both schools coming to heavily influence the field of eugenics. Henry Fairfield Osborn, Jr. advocated "humane birth selection through humane birth control" in order to avoid a Malthusian catastrophe by eliminating the "unfit."[1]

Malthusianism generally became a less common intellectual tradition as the 19th century advanced, mostly as a result of technological increases, the opening of new territory to agriculture, and increasing international trade.[1] In 1888, political economist William Petty wrote that larger populations should be a benefit to society, claiming “[I]t is more likely that one ingenious curious man may rather be found out amongst 4,000,000 than 400 persons.”[23] Although a "conservationist" movement in the United States concerned itself with resource depletion and natural protection in the first half of the twentieth century, Desrochers and Hoffbauer write, "It is probably fair to say... that it was not until the publication of Osborn’s and Vogt’s books [1948] that a Malthusian revival took hold of a significant segment of the American population."[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาลธัสไม่แรกเค้าคงมองเห็นปัญหา เรียงความเดิมเป็นส่วนหนึ่งของการสนทนาทางปัญญาอย่างต่อเนื่องเมื่อสิ้นสุดศตวรรษ 18 เกี่ยวกับกำเนิดของความยากจน หลักการของประชากรโดยเฉพาะถูกเขียนเป็น rebuttal เพื่อ thinkers เช่น William ก็อดวินมาร์ควิสเดอ Condorcet และพ่อมาลธัสเป็นของตัวเองซึ่งเชื่อว่าใน perfectibility ของมนุษยชาติ มาลธัสเชื่อของมนุษย์ความสามารถในการสร้างความพยายามเกินไปอย่างรวดเร็วถึงวาระที่สมบูรณ์แบบ และทำให้เกิดต่าง ๆ อื่น ๆ ปัญหาการ

เขาวิจารณ์แนวโน้มของชั้นทำงานการทำซ้ำอย่างรวดเร็ว และความเชื่อของเขา ที่นี้ แทนที่เอารัดเอาเปรียบ โดยนายทุน นำไปสู่ความยากจน มาวิจารณ์อย่างแพร่หลายของทฤษฎีของเขา[18]

Malthusians มองเห็นคิดกุศลยากจน typified โดย Tory paternalism ลม ๆ แล้ง ๆ เหล่านี้จะส่งผลในจำนวนคนจนเพิ่มขึ้นเท่านั้น และถูกพัฒนาเป็น Whig คิดเศรษฐกิจ exemplified โดยพระราชบัญญัติแก้ไขกฎหมายคนยากจนที่พ.ศ. 1834 การกระทำถูกอธิบาย โดยฝ่ายตรงข้ามว่า "Malthusian รายการออกแบบมาเพื่อให้คนจนเพื่อ emigrate ทำงานค่าจ้างต่ำ อยู่ในการเรียงลำดับอาหาร coarser ", [19] ซึ่งเริ่มการก่อสร้างของ workhouses แม้มีจลาจลและลอบวางเพลิง

มาลธัสปรับปรุงทฤษฎีของเขาในรุ่นหลังของเรียงความอันหลักของประชากร การสัญญาณในเชิงบวกมากขึ้น แม้จะมีการอภิปรายบาง scholarly ในขอบเขตของการปรับปรุงของเขา[1] ตามอยู่กับ Dr Dan Ritschel ของศูนย์ศึกษาประวัติศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแมริแลนด์,

กลัว Malthusian ดีว่า "เลือกกุศล" จะทำเรขาในประชากรความยากจน ค่าธรรมเนียมเพิ่มเพื่อใส่ประชาชนเพื่อสนับสนุนกองทัพนี้ขึ้นอยู่กับการเจริญเติบโต และ ในที่สุด แผ่นดินไหวของประเทศล้มละลาย แม้ว่าตั้งแต่มา Malthusianism เป็นใคร มีปัญหามากกว่าประชากรทั่วไป กังวล Malthusian เดิมได้มากโดยเฉพาะกับความกลัวของประชากรมากกว่าโดยคนจนขึ้น[20]

หนึ่งวิจารณ์แรกสุดคือ David Ricardo มาลธัสทันที และถูกต้องยังให้ การโจมตีของเขาทฤษฎีค่าจ้าง Ricardo และมาลธัสยังคงนี้ในจดหมายส่วนตัวมีความยาว[21]

หนึ่งวิจารณ์ศตวรรษของทฤษฎี Malthusian Marx คาร์ลที่เรียกว่าเป็น "อะไรมากกว่า plagiary ที่ผิวเผิน schoolboyish เดศัตรู Sir James Steuart จัห แฟรงคลิน Wallace" (ในเมืองหลวง ดู Marx ของเชิงอรรถในมาลธัสจากเมืองหลวง - การอ้างอิงด้านล่าง) Marx และ Engels อธิบายมาลธัสเป็นแบบ "lackey ของ bourgeoisie"[18] socialists และคอมมิวนิสต์เชื่อว่า ทฤษฎี Malthusian "ตำหนิคนจน" ในการแสวงหาประโยชน์ตน โดยเรียนทุน และอาจใช้เพื่อระงับกรุงฯ ยังมียิ่ง ว่า ผ่านความพยายามที่จะลดความอุดมสมบูรณ์ หรือ justifying เงื่อนไขยากจนโดยทั่วไปของแรงงานในที่ 19 ศตวรรษที่

proponent หนึ่งของ Malthusianism ที่ถูกคนเขียน Martineau เรียตชาร์ลส์ดาร์วินรวมวงคนรู้จัก และความคิดของมาลธัสมีอิทธิพลสำคัญในการมาของทฤษฎีวิวัฒนาการของดาร์วิน[22] ดาร์วินถูกประทับใจ โดยคิดที่อัตราการเติบโตในที่สุดจะทำให้ชีวิตมากกว่าอาจจะสามารถอยู่รอดในสภาพแวดล้อมใด ๆ กำหนด นำเขา theorise ว่าสิ่งมีชีวิตที่ มีประโยชน์เกี่ยวข้องในการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดและสืบพันธุ์จะสามารถผ่านลักษณะไปยังรุ่นต่อไป Proponents Malthusianism ได้จะรับอิทธิพลจากความคิดของดาร์วิน ทั้งสองโรงเรียนมามากอิทธิพลด้าน eugenics เฮนรีแฟร์ฟิลด์ออสบอร์ประกันภัย จูเนียร์ advocated ราคา "มนุษยธรรมเกิดเลือกผ่านคุมมนุษยธรรม" เพื่อหลีกเลี่ยงแผ่นดินไหว Malthusian โดยตัด "ไม่เหมาะ"[1]

Malthusianism โดยทั่วไปกลายเป็น ประเพณีทางปัญญาน้อยทั่วไปศตวรรษที่ขั้นสูง ส่วนใหญ่เป็นผลจากการเพิ่มขึ้นของเทคโนโลยี การเปิดดินแดนใหม่เพื่อการเกษตร และการค้าระหว่างประเทศเพิ่มขึ้น[1] ใน 1888 นักเศรษฐศาสตร์การเมือง William Petty เขียนว่า ประชากรมีขนาดใหญ่ควรมีสวัสดิการสังคม อ้าง " [I] t เป็นไปได้มากว่า หนึ่งคนอยากรู้อยากเห็นที่แยบยลอาจค่อนข้างจะพบหมู่ 4,000,000 กว่า 400 คน"[23] ถึงแม้ว่าการเคลื่อนไหวของ "conservationist" ในสหรัฐอเมริกาเกี่ยวข้องตัวเองกับการลดลงของทรัพยากรธรรมชาติการคุ้มครองในครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ Desrochers และ Hoffbauer เขียน "ก็คงธรรมกล่าวว่า... ว่า ไม่จนถึงการเผยแพร่หนังสือของออสบอร์ประกันภัยและของ Vogt [1948] ที่ฟื้นฟู Malthusian เอาถือของส่วนสำคัญของประชากรชาวอเมริกัน"[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มัลธัส ไม่ใช่ครั้งแรกของปัญหาที่เขารับรู้ เรียงความเดิมเป็นส่วนหนึ่งของการอภิปรายอย่างต่อเนื่องทางปัญญาในปลายศตวรรษที่ 18 และต้นกำเนิดของความยากจน หลักการของประชากรโดยเฉพาะเขียนเป็นการคัดค้านเพื่อนักคิดชอบ William Godwin และ Marquis de condorcet และ Malthus พ่อของตัวเองที่เชื่อใน perfectibility ของมนุษยชาติมัลธัสเชื่อว่ามนุษย์สามารถสืบพันธุ์ได้เร็วมากถึงความพยายามที่สมบูรณ์และก่อให้เกิดปัญหาอื่น ๆ .

เขาวิจารณ์ของชนชั้นกรรมาชีพก็มีแนวโน้มที่จะทำซ้ำอย่างรวดเร็วและความเชื่อของเขาที่ว่านี้ แทนที่จะใช้ประโยชน์จากนายทุน นำไปสู่ความยากจนของพวกเขานำการวิจารณ์อย่างกว้างขวางของทฤษฎีของเขา [ 18 ]

malthusians รับรู้ความคิดขององค์กรการกุศลเพื่อคนจน typified โดย Tory ฝ่ายบิดาก็ไร้ประโยชน์ เป็นเหล่านี้จะส่งผลให้ตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของคนยากจน และได้พัฒนาเป็นสหภาพเศรษฐกิจความคิด exemplified โดยการแก้ไขกฎหมายของกฎหมายน่าสงสาร 1834 . การแสดงถูกอธิบายโดยฝ่ายตรงข้ามเป็น " ทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารบิลออกแบบมาเพื่อบังคับจนย้ายไป ทำงานที่ค่าแรงต่ำอยู่ในประเภทชนิดของอาหาร " [ 19 ] ซึ่งเริ่มการก่อสร้าง workhouses แม้การจลาจลและลอบวางเพลิง

Malthus แก้ไขทฤษฎี อีกรุ่นของเรียงความเกี่ยวกับหลักการของประชากร , การเสียงในแง่ดีมากขึ้น แม้ว่ามีบางอภิปรายทางวิชาการในขอบเขตของการแก้ไขของเขา [ 1 ] ตามที่ ดร.แดน ritschel ของศูนย์การศึกษาประวัติศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแมรี่แลนด์ ,

หวาดดีนั่นคือ " ทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารไม่การกุศล " จะนำไปสู่การเจริญเติบโตในประชากรในความยากจน เพิ่มค่าธรรมเนียมกระเป๋าสาธารณะเพื่อสนับสนุนการเติบโตนี้กองทัพของตัวแปร , และ , ในที่สุด , ภัยพิบัติของการล้มละลายของชาติแต่ทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารมีตั้งแต่เข้ามาต้องระบุกับปัญหาทั่วไปมากกว่าประชากร เกี่ยวกับทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารดั้งเดิมมากขึ้นโดยเฉพาะกับความกลัวของประชากร โดยขึ้นอยู่กับผู้น่าสงสาร ! [ 20 ]

หนึ่งเก่าวิจารณ์คือ เดวิด ริคาร์โด มัลธัสทันทีและอย่างถูกต้องได้รับการยอมรับให้เป็นการโจมตีในทฤษฎีของเขาของค่าจ้างริคาร์โด้และ Malthus ถกเถียงกันในที่ส่วนตัวจดหมาย [ 21 ]

อีกหนึ่งของศตวรรษที่ 19 ที่นักวิจารณ์ของทฤษฎี คือ คาร์ล มาร์กซ์ทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารที่อ้างถึงมันเป็น " ไม่มีอะไรที่มากกว่า schoolboyish plagiary ผิวเผินของศัตรู , เดอ เจมส์ สจวร์ต ทาวน์เซนด์ , แฟรงคลิน , วอลเลซ " ( ทุน เห็นมาร์คของ เชิงอรรถในมัลธัสจากเมืองหลวง - อ้างอิงด้านล่าง )มาร์กซ์และเองเงิลส์อธิบาย Malthus ในฐานะ " คนรับใช้ของกระฎุมพี " [ 18 ] สังคมนิยมและคอมมิวนิสต์เชื่อว่าทฤษฎี " ทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารโทษคนจน " เพื่อประโยชน์ของตนเอง โดยชนชั้นนายทุน และอาจถูกใช้เพื่อปราบปรามชนชั้นแรงงานในระดับที่ยิ่งใหญ่กว่าไม่ว่าจะผ่านความพยายามที่จะลดภาวะเจริญพันธุ์ หรืออธิบายเงื่อนไขโดยทั่วไปที่ไม่ดีของแรงงานในศตวรรษที่ 19 .

หนึ่งผู้แสดงทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารเป็นนักประพันธ์ แฮร์เรียตมาร์ติโน่มีวงกลมของคนรู้จัก ได้แก่ ชาร์ล ดาร์วิน และความคิดของมัลธัสเป็นอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญต่อที่มาของทฤษฎีการวิวัฒนาการของดาร์วินส์[ 22 ] ดาร์วินประทับใจในความคิดที่ว่าในที่สุดจะนำไปสู่การเพิ่มจำนวนประชากรของสิ่งมีชีวิตมากกว่าอาจจะอยู่รอดในสภาพแวดล้อมใด ๆ ให้นำพระองค์ไปทฤษฎีว่าสิ่งมีชีวิตที่มีประโยชน์สัมพัทธ์ในการต่อสู้เพื่อการอยู่รอดและการสืบพันธุ์จะสามารถผ่านในลักษณะเพื่อให้คนรุ่นต่อไปผู้เสนอของทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารในเปิดโดยได้รับอิทธิพลจากความคิดของดาร์วิน ทั้งโรงเรียนมาหนักอิทธิพลด้านพันธุกรรม . เฮนรี่ Fairfield ออสบอร์น จูเนียร์ สนับสนุน " การเลือกเกิดเมตตาผ่านการควบคุมการเกิดเมตตา " เพื่อหลีกเลี่ยงหายนะจากทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารไม่ " ไม่เหมาะ " [ 1 ]

ทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารโดยทั่วไปจะกลายเป็นน้อยกว่าทั่วไปทางประเพณีเป็นศตวรรษที่ 19 ขั้นสูง ส่วนใหญ่เป็นผลจากการเพิ่มขึ้นของเทคโนโลยี การเปิดพื้นที่ใหม่ เพื่อการเกษตร และเพิ่มปริมาณการค้าระหว่างประเทศ [ 1 ] ใน 1888 William นักเศรษฐศาสตร์การเมืองใจแคบเขียนว่าประชากรที่มีขนาดใหญ่ควรเป็นประโยชน์ต่อสังคมอ้างว่า " [ i ] t มีแนวโน้มที่แยบยลขี้สงสัยผู้ชายอาจจะพบในหมู่ 4000000 กว่า 400 คน " [ 23 ] แม้ว่า " นักอนุรักษ์ " เคลื่อนไหวในสหรัฐอเมริกาที่เกี่ยวข้องกับตัวเอง และการคุ้มครองทรัพยากรธรรมชาติในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ , Desrochers hoffbauer และเขียน " นั่นเอง อาจจะยุติธรรมกล่าว . . . . . . .มันไม่ได้จนกว่าสิ่งพิมพ์ของออสบอร์น และหนังสือ โฟกท์ [ 1 ] ซึ่งเป็นทฤษฎีที่ว่าประชากรโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าปริมาณอาหารซึ่งถือเป็นส่วนที่สำคัญของประชากรอเมริกัน . " [ 1 ]