King (1990) accepts Jersild’s (1952

King (1990) accepts Jersild’s (1952) definition of self:

“The self is a composite of thoughts and feelings which constitute a person’s awareness of his individual existence, his conception of who and what he is. A person’s self is the sum total of all he can call his. The self includes, among other things, a system of ideas, attitudes, values, and commitments. The self is a person’s total subjective environment. It is a distinctive center of experience and significance. The self constitutes a person’s inner world as distinguished from the outer world consisting of all other people and things. The self is the individual as known to the individual. It is that to which we refer when we say “I.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิง (1990) ยอมรับรายละเอียดของ Jersild (1952) ของตนเอง:"ตนเองเป็นส่วนประกอบของความคิดและความรู้สึกซึ่งเป็นความรู้ของบุคคลมีอยู่ละของเขา ของเขาความคิดของใครและเขามีอะไร กัน บุคคลที่ตนเองเป็นผลรวมผลรวมของทั้งหมดที่เขาสามารถโทรหาเขา ตนเองไว้ ในสิ่งอื่น ๆ ระบบความคิด ทัศนคติ ค่านิยม และข้อผูกมัด ตนเองของบุคคลสิ่งแวดล้อมตามอัตวิสัยรวมได้ เป็นศูนย์กลางที่โดดเด่นของประสบการณ์และความสำคัญ ตนเองถือโลกภายในของบุคคล as distinguished from โลกภายนอกที่ประกอบด้วยคนและสิ่งอื่น ๆ ทั้งหมด ตนเองคือ บุคคลเป็นที่ทราบว่าแต่ละคน เป็นที่ที่เราหมายถึงเมื่อเราบอกว่า "ฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คิง (1990) ยอมรับ Jersild ของ (1952) คำจำกัดความของตัวเอง: "ตัวตนประกอบของความคิดและความรู้สึกซึ่งประกอบด้วยการรับรู้ของบุคคลของการดำรงอยู่ของแต่ละคนของเขาคิดของเขาและสิ่งที่เขาเป็น ตนเองของบุคคลที่เป็นผลรวมของทุกอย่างที่เขาสามารถโทรหาเขา ตัวเองรวมถึงในสิ่งอื่น ๆ ระบบการทำงานของความคิดทัศนคติค่านิยมและภาระผูกพัน ตัวเองเป็นสภาพแวดล้อมการกระทำของบุคคลทั้งหมด มันเป็นศูนย์ที่โดดเด่นของประสบการณ์และความสำคัญ ตัวเองถือว่าโลกภายในของบุคคลที่ประสบความสำเร็จจากโลกภายนอกซึ่งประกอบด้วยคนอื่น ๆ และสิ่งที่ ตัวเองเป็นบุคคลที่เป็นที่รู้จักกันในแต่ละบุคคล มันเป็นที่ที่เราดูเมื่อเราพูดว่า "ฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กษัตริย์ ( 1990 ) ยอมรับ jersild ( 1952 ) นิยามของตนเอง :

" ตนเองเป็นคอมโพสิตของความคิดและความรู้สึก ซึ่งถือเป็นการรับรู้การดำรงอยู่ของบุคคลของเขาคนนั้นของเขา ความคิดของผู้ที่และสิ่งที่เขาเป็น คนของตนเองคือผลรวมของทั้งหมดที่เขาสามารถเรียกเขา ตนเองมีในหมู่สิ่งอื่น ๆ ระบบของความคิด ทัศนคติ ค่านิยม และ ผูกพันตนเองเป็นคนรวมอัตนัย ) มันเป็นศูนย์กลางที่โดดเด่นของประสบการณ์และความ ตัวเองถือของบุคคลภายในโลกที่แตกต่างจากโลกภายนอก ประกอบด้วย คน อื่น ๆทั้งหมด และสิ่ง ตนเองเป็นบุคคลที่เป็นที่รู้จักแก่บุคคล มันคือที่ที่เราดูเมื่อเราพูดว่า " ฉัน "