merrily welcoming their friends and

merrily welcoming their friends and families into their was delighted to see all this excitement, homes. The and made sure that he lifted his torch over poor family, to give them more fun, and better food, and gr happiness. Then the spirit took Scrooge away from the busy capital, to a wild, lonely place in the country, where no trees grew. Here they visited a small stone house, a long way from any town or village, where an old man and wom were singing Christmas carols, with their children and spirit did not stay long here, but told grandchildren. Scrooge hold his robe again. "Where are we going? Not up in the air, surely!' And Scrooge, terribly frightened, looked down as they flew over the land and then over the sea. It was stormy, windy weather, and the waves crashed violently underneath them. The spirit took Scrooge to a lighthouse built on a lonely rock, several miles from land. A light was kept burnin at the top, in order to warn sailors to keep away from the dangerous rocks. Two men lived here in this cold, unfriendly place, far away from their families, but the spirit smiled to see them shake hands, wish each other a merry noisi Christmas, and sing a carol together in front of their fire. Again the spirit and Scrooge flew on, and together they smil landed on a ship in the middle of the sea. Here every man, sitti although many miles from home, had a kind word for his friend, or thought warmly of his family, because it was Wit Christmas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

merrily ต้อนรับเพื่อนและครอบครัวเป็นของตนของตนถูกยินดีที่ได้เห็นทั้งหมดนี้ความตื่นเต้น บ้าน และทำให้เขายกไฟฉายของเขามากกว่าครอบครัวยากจน เพื่อให้พวกเขา สนุกสนาน และอาหารที่ดี และความสุข gr แล้วจิตวิญญาณก็พาคนขี่เหนียวจากวุ่นวายในเมืองหลวง ไปป่า โดดเดี่ยวในประเทศ ซึ่งการเติบโตของต้นไม้ไม่ ที่นี่พวกเขาเยี่ยมชมบ้านหินเล็ก ทางการเมืองหรือหมู่บ้าน ที่ชราและ wom ถูกร้องเพลงคริสต์มาส carols กับลูก ๆ และจิตวิญญาณได้เข้าพักที่นี่นาน แต่บอกหลาน คนขี่เหนียวเก็บเสื้อคลุมของเขาอีกครั้ง "เราไปไหน ไม่ขึ้นในอากาศ แน่นอน!' และคนขี่เหนียว กลัวชะมัด มองลงบิน เหนือแผ่นดิน และ ท้องทะเล มันคือสภาพอากาศพายุ วินดี้ และคลื่นทำโหงภายใต้พวกเขา จิตวิญญาณก็พาคนขี่เหนียวไปประภาคารที่สร้างขึ้นบนหินโดดเดี่ยว หลายไมล์จากแผ่นดิน ไม่เก็บไฟ burnin ที่ด้านบน การเตือนชาวเรือให้จากหินเป็นอันตราย ชายสองคนอยู่ที่นี่ในนี้เย็น โรงแรม ห่างจากครอบครัวของพวกเขา แต่วิญญาณยิ้มจะเห็นเช็ค ต้องกัน noisi เมอร์รีคริสต์มาส และแครอลหน้าพวกเขาร่วมกันร้องเพลง อีก วิญญาณและคนขี่เหนียวบินบน และกันพวกเขารอยยิ้มที่ดินบนเรือกลางทะเล ที่นี่ทุกคน sitti แม้หลายไมล์จากบ้าน มีคำชนิดของเขาเพื่อน หรือความคิดของครอบครัว อบอุ่น เพราะไม่มีปัญญาคริสต์มาส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สนุกสนานต้อนรับเพื่อนและครอบครัวของพวกเขาเป็นพวกเขาก็ยินดีที่จะเห็นความตื่นเต้นทั้งหมดนี้บ้าน และทำให้แน่ใจว่าเขายกไฟฉายของเขามากกว่าครอบครัวที่ยากจนเพื่อให้พวกเขาสนุกมากขึ้นและอาหารที่ดีขึ้นและมีความสุขกรัม แล้วจิตวิญญาณครูจเอาออกไปจากเมืองหลวงที่วุ่นวายกับป่าที่เหงาในประเทศที่ไม่มีต้นไม้เติบโต ที่นี่พวกเขาเข้าเยี่ยมชมบ้านหินเล็ก ๆ เป็นทางยาวจากเมืองหรือหมู่บ้านที่ชายชราและ WOM กำลังร้องเพลงคริสต์มาสกับเด็กและจิตวิญญาณของพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่นาน แต่บอกลูกหลาน สครูจถือเสื้อคลุมของเขาอีกครั้ง "เราจะไปที่ไหน? ไม่ขึ้นไปในอากาศอย่างแน่นอน! และสครูจกลัวชะมัดมองลงไปขณะที่พวกเขาบินอยู่เหนือดินแดนและจากนั้นข้ามทะเล. มันเป็นพายุสภาพอากาศลมแรงและคลื่นชนอย่างรุนแรงภายใต้พวกเขา. เอาจิตวิญญาณของสครูจที่ประภาคารที่สร้างขึ้นบนหินเหงาหลายไมล์ จากดินแดน. แสงถูกเก็บไว้ burnin ที่ด้านบนเพื่อเตือนชาวเรือให้ห่างจากหินอันตราย. ชายสองคนอาศัยอยู่ที่นี่ในเย็นนี้สถานที่ที่ไม่เป็นมิตรห่างไกลจากครอบครัวของพวกเขา แต่จิตวิญญาณยิ้มจะเห็นพวกเขาเขย่า มือต้องการกันและกัน noisi ความสุขคริสต์มาสและร้องเพลงแครอลด้วยกันในด้านหน้าของไฟของพวกเขา. อีกครั้งและจิตวิญญาณครูจบินและร่วมกันพวกเขา SMIL ลงจอดบนเรือกลางทะเล. ที่นี่ทุกคน Sitti แม้ว่า หลายไมล์จากบ้านมีคำชนิดสำหรับเพื่อนของเขาหรือคิดอย่างอบอุ่นในครอบครัวของเขาเพราะมันเป็นวิทย์คริสมาสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สนุกสนานต้อนรับเพื่อนและครอบครัวของพวกเขาในของพวกเขายินดีที่จะเห็นความตื่นเต้นทั้งหมดนี้บ้าน และทำให้แน่ใจว่า เขายกคบเพลิงของเขา ครอบครัวยากจน ให้ความสนุกสนาน และอาหารที่ดีขึ้นและความสุข GR . แล้ววิญญาณเอาสครูจห่างจากเมืองหลวงยุ่งกับป่า โดดเดี่ยว สถานที่ ในประเทศ ที่ไม่มีต้นไม้ที่เติบโตขึ้น ที่นี่พวกเขาไปที่บ้านหินขนาดเล็กไกลจากเมืองหรือหมู่บ้านที่คนแก่กับหญิงสาวเป็น Christmas carols ร้องเพลงกับเด็กของพวกเขาและจิตวิญญาณไม่ได้พักยาวนี่ แต่บอกหลาน สครูจถือเสื้อคลุมของเขาอีกครั้ง " เรากำลังจะไปที่ไหน ? ไม่ขึ้นในอากาศ แน่นอน ! และ สครูจโคตรตกใจ มองลงไปตามที่พวกเขาบินเหนือแผ่นดินและเหนือทะเล มันเป็นพายุ สภาพอากาศลมแรงและคลื่นชนอย่างรุนแรงภายใต้พวกเขา วิญญาณเอาสครูจเป็นประภาคารที่สร้างขึ้นบนหินโดดเดี่ยว หลายไมล์จากที่ดิน ไฟยังคงไหม้อยู่ด้านบน เพื่อเตือนชาวเรือให้ห่างจากหินอันตราย ชายสองคนที่อาศัยอยู่ในสถานที่ที่ไม่เป็นมิตรนี้เย็น ห่างจากครอบครัว แต่จิตยิ้มให้จับมือขอให้แต่ละอื่น ๆ noisi สุขสันต์วันคริสต์มาสและร้องเพลงแครอลร่วมกันในด้านหน้าของไฟของพวกเขา อีกฝ่ายวิญญาณและสครูจบิน , และร่วมกันพวกเขาสมิลที่ดินบนเรือกลางทะเล ที่นี่ทุกคนสิทธิแม้ว่าหลายไมล์จากบ้าน มีคำพูดให้เพื่อนเขา หรือคิดอย่างอบอุ่นของครอบครัวของเขา เพราะมันคือวันคริสต์มาส