The setting is supposed to make not

The setting is supposed to make not just a physical impression on us, but a spiritual and philosophical impression, too. It should take us out of our world of everyday comforts and remind us that somewhere out there is a harsh, unforgiving, and vast wilderness. From the very beginning, we learn that the day is not only "cold and gray," but "exceedingly cold and gray" (1), a permanent twilight with "no sun nor hint of sun, though there was not a cloud in the sky" (1). Sometimes, it can even seem like London's setting isn't even on the planet Earth, but some sort of frozen planet like Hoth in The Empire Strikes Back.

The narrator gives us a hint at how we should respond to this wilderness, suggesting that we should avoid the man's "trouble" by learning to appreciate our surroundings. Above all, we should allow ourselves to approach the Yukon setting with "imagination" (3). It should make us "meditate upon [our] frailty as a creature of temperature, and upon man's frailty in general, able only to live within certain limits of heat and cold" and eventually take us into "the conjectural field of immortality and man's place in the universe" (3). But if you're not into all that heavy philosophical thinking, feel free to plow ahead into the Yukon wilderness with our main character, thinking only of biscuits and bacon. Just be prepared not to come out the other end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตั้งค่าควรจะทำไม่ใช่แค่ความประทับใจจริงเรา แต่เป็นจิตวิญญาณ และปรัชญาความประทับใจ เกินไป มันจะพาเราออกจากโลกของเราทุกสิ่ง และเตือนเราว่า ไหนค่ะจะเป็นถิ่นทุรกันดารที่รุนแรง ทั้ง ๆ และมากมาย จากเริ่มต้น เราเรียนรู้ว่า วันที่ไม่เพียงแต่ "เย็น และสี เทา "เหลืออดเย็น และสีเทา" (1), สนธยาถาวรด้วย "ซันหรือคำแนะนำของดวงอาทิตย์ ไม่ว่ายังไม่มีก้อนเมฆในท้องฟ้า" (1) บางครั้ง มันสามารถแม้เหมือนลอนดอนตั้งค่าไม่ได้ในโลก ดาวเคราะห์บางจัดเรียงของแช่แข็งเช่น Hoth ในเดอะเอ็มไพร์นัดหยุดงานหลัง

ผู้ให้คำแนะนำที่ว่าเราควรตอบไปถิ่นทุรกันดารนี้ แนะนำว่า เราควรหลีกเลี่ยงของ "ปัญหา" โดยการเรียนรู้เพื่อชื่นชมสภาพแวดล้อมของเรา เหนือทั้งหมด เราควรอนุญาตให้ตนเองกับวิธีการตั้งค่ายูคอน ด้วย "จินตนาการ" (3) มันจะทำให้เรา "นั่งสมาธิ เมื่อ frailty [เรา] เป็นสัตว์ที่อุณหภูมิ และ เมื่อผู้ชาย frailty ทั่วไป สามารถเฉพาะอยู่ภายในของความร้อนความเย็น"และในที่สุดเราเป็น"ฟิลด์ conjectural ความเป็นอมตะและการเกิดของมนุษย์ในจักรวาล" (3) แต่ถ้าคุณไม่เป็นคิดปรัชญาที่หนัก รู้สึกฟรีเพื่อไถไปข้างหน้าเป็นป่ายูคอนกับละครของเราหลัก ความคิดเฉพาะของขนมปังและเบคอน เพียงเตรียมไม่มาหาอีกฝ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตั้งค่าที่ควรจะทำไม่ได้เป็นเพียงการแสดงผลทางกายภาพกับเรา แต่ความประทับใจที่ทางจิตวิญญาณและปรัชญาเกินไป มันควรจะพาเราออกจากโลกของเราสะดวกสบายในชีวิตประจำวันและเตือนเราว่าบางออกมีเป็นที่รกร้างว่างเปล่ารุนแรงไม่ยอมให้อภัยและกว้างใหญ่ จากจุดเริ่มต้นมากที่เรารู้ว่าวันนี้คือไม่เพียง แต่ "เย็นและสีเทา" แต่ "เย็นเหลือเกินและสีเทา" (1), สนธยาถาวรด้วย "ไม่มีแสงแดดหรือคำแนะนำของดวงอาทิตย์แม้ว่าจะมีไม่ได้ในระบบคลาวด์ ฟ้า "(1) บางครั้งก็ยังสามารถดูเหมือนการตั้งค่าของกรุงลอนดอนเป็นที่ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้ แต่การเรียงลำดับของดาวเคราะห์แช่แข็งเช่น Hoth ในจักรวรรดิบางโต้กลับเล่าให้เราคำแนะนำวิธีการที่เราควรจะตอบสนองต่อถิ่นทุรกันดารนี้ชี้ให้เห็นว่าเรา ควรหลีกเลี่ยงของชายคนนั้น "ปัญหา" โดยการเรียนรู้ที่จะชื่นชมสภาพแวดล้อมของเรา เหนือสิ่งอื่นใดเราควรจะปล่อยให้ตัวเองที่จะเข้าใกล้การตั้งค่าคอนด้วย "จินตนาการ" (3) มันควรจะทำให้เรา "นั่งสมาธิเมื่อ [เรา] ความอ่อนแอเป็นสิ่งมีชีวิตที่อุณหภูมิและเมื่อความอ่อนแอของมนุษย์โดยทั่วไปสามารถที่จะมีชีวิตอยู่ภายในขอบเขตที่กำหนดของความร้อนและเย็นเท่านั้น" และในที่สุดก็จะนำเราไปสู่ ​​"ข้อมูลคาดการณ์ของความเป็นอมตะและสถานที่ของมนุษย์ ในจักรวาล "(3) แต่ถ้าคุณไม่ได้เป็นสิ่งที่คิดปรัชญาหนักอย่าลังเลที่จะไถไปข้างหน้าเป็นป่ายูคอนกับตัวละครหลักของเราคิดเพียงอย่างเดียวของบิสกิตและเบคอน เพียงแค่ไม่ได้มีการเตรียมที่จะออกมาอีกด้านหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตั้งค่าที่ทำให้ไม่ใช่แค่ความประทับใจในร่างกายเรา แต่จิตวิญญาณปรัชญาและความประทับใจด้วย มันน่าจะพาเราออกจากโลกของความสะดวกสบายทุกวัน และเตือนเราว่า ที่ไหนสักแห่ง มีแรง อาฆาต และกว้างใหญ่ ป่าเขา จากจุดเริ่มต้นมาก เราได้เรียนรู้ว่า วันนี้ไม่ได้เป็นเพียงเย็น " สีเทา " แต่ " โคตรหนาว และ เกรย์ " ( 1 )สนธยาถาวรกับ " ไม่มีดวงอาทิตย์หรือคำใบ้ของดวงอาทิตย์ แม้ว่ามีไม่เมฆในท้องฟ้า " ( 1 ) บางครั้ง มันก็เหมือนลอนดอนการตั้งค่าไม่ได้อยู่บนโลกนี้ แต่บางจัดเรียงของดาวเคราะห์แช่แข็งเหมือน hoth ในซิธชำระแค้น

บรรยายบอกใบ้ได้ว่าเราควรจะตอบสนองถิ่นนี้แนะนำว่า เราควรหลีกเลี่ยงการเป็น " ผู้ชาย " ปัญหาโดยการเรียนรู้ที่จะชื่นชมสภาพแวดล้อมของเรา ทั้งหมดข้างต้นเราควรจะช่วยให้ตัวเองเข้าใกล้ยูคอนตั้งค่าด้วย " จินตนาการ " ( 3 ) มันก็ทำให้เรา " นั่งสมาธิในความอ่อนแอของเรา [ ] ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิต อุณหภูมิ บนความอ่อนแอของมนุษย์ทั่วไปอยู่ได้บางอย่างภายในขอบเขตของความร้อนและเย็น " และในที่สุดก็พาเราเข้าไปใน " เขตการคาดเดาของอมตะและสถานที่ของมนุษย์ในจักรวาล " ( 3 ) แต่ถ้าคุณไม่ได้ทั้งหมดที่หนักทางปรัชญาความคิด , รู้สึกฟรีที่จะเดินไปข้างหน้าในถิ่นทุรกันดารยูคอนกับตัวละครหลักของเราคิดถึงขนมปังและเบคอน แค่เตรียม ไม่ต้องถึงจุดจบ