But even so, even if things were li

But even so, even if things were like this—
“This is fine. This is…”
She found it hard to hold back the tears welling up, it was a warmth that welled up like a tide from the innermost depths of her heart. It was filled with sorrow and anguish, the pain of having no choice but to bear such a fate. If she could meet that young man in another way, she wouldn’t have such an ending? When he followed her, when he chatted with her while enduring with the awkwardness, when he tried to stop her from going. She felt so happy during each of these moments.
That’s why emotions she never felt before spilled forth when she reminiscence those times. It wasn’t the sadness of a cherished person passing on, or the sorrow of missing a home that was already gone. It was a pain that gripped at her heart, her reluctance to part with him.
But she didn’t want to run anymore. She didn’t want to see anyone else die. Being helpless while someone besides her was being tormented, she had enough of such things.
“...Ugh.”
That’s why, she wiped away the warm thoughts falling from the corner of her eyes away, and ran with all her might.
________________________________________
Cleaving through the things that were in her way, Lefille finally reach this place.
If she focused on her senses, she could detect the presence of multiple humans and Mazoku. She could already sense the strange atmosphere of this place from the depth of the forest, and Lefille cut through everything blocking her path and dashed out.
It was an open plain where the vegetation growth seemed unnatural. It was almost dusk, but the air was still heavy as she took in the scene before her eyes — A terrible hell.
“——Tch!?”
The first thing that assaulted Lefille who gave a prayer for having made it in time as she cleave through the trees and dash out, was the mind numbing smell of blood and gore. And the reason behind the bloody smell appeared in her clear eyes. It made her doubt if she had stumbled onto an execution site.
Are these Rajas’ minions? Several Mazoku covered in dark demonic aura was rampaging. Some of the people were busy running for their lives, while others were covered in wounds and lying in a pool of blood, probably dead from the Mazoku’s attacks. Admist the chaos, roars, wails and screeching laughter could be heard.
This scene Lefille witnessed before and didn’t want to ever see again filled her with rage.
“Ohhhhh!”
Allowing her emotions to drive her body, Lefille slashed at the Mazoku besides her.
The Mazoku couldn’t react in time to Lefille’s sudden attack.
The vertical slash that glowed with a crimson glow. Dirt and the death throes of the Mazoku were blown away by her large sword, sending the Mazoku flying in two pieces.
Be it the struggling survivors or the Mazoku that far outnumbers them, all their eyes fell on her. In order to confirm what was happening, everyone watched the interloper who finally arrived after much hardship.
One of them noticed.
“I-It’s you!”
It wasn’t a question asking who the young girl was, but an exclamation because he found someone familiar.
She wasn’t too late, there were still survivors. There were still people surrounded by Mazoku, waiting for rescue. People who resisting death in a hopeless situation.
Yes, she made it. In order to protect those hoping for a miracle.
The girl came to help them, in response to their pleas. That should be the case but—
“Why the hell are you here!?”
What greeted her was the merciless voice of rage.
“Wha…?|
Her movement turned stiff because of the sudden hostility and disgust. Why was she treated with such ill meaning words even though she ran here because everyone was in danger.
“Ms Grakis…”
It was a voice that came from another place. The low tone voice came from a middle aged man, the caravan leader Galeo. He only survived this long because he was a merchant not involved in the fighting. But his voice was trembling with rage. His eyes were filled with hate directed at Lefille. Those eyes seemed to be saying the culprit was right there.
“Mr Galeo…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่แม้เช่นนั้น แม้ว่าสิ่งที่ถูกเช่นนี้ —เป็นดี นี่คือ. ... "เธอพบว่ามันยากที่จะรั้งน้ำตาคลอ มันเป็นความอบอุ่นที่ welled ค่าเช่นน้ำจากก้นลึกของหัวใจของเธอ มันก็เต็มไป ด้วยความเศร้าโศก และความเจ็บปวด ความเจ็บปวด ของการมีไม่มีทางเลือก แต่ต้องมีชะตากรรม ถ้าเธอสามารถตอบสนองหนุ่มคนนั้นในทางอื่น เธอจะไม่มีการสิ้นสุด เมื่อเขาตามเธอ เมื่อเขาคุยกับเธอในขณะที่ยืนยงกับ awkwardness เมื่อเขาพยายามที่จะหยุดเธอจากไป เธอรู้สึกมีความสุขในช่วงเวลาเหล่านี้แต่ละช่วงจึงอารมณ์ที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนหกมาเมื่อความทรงจำของเธอเวลานั้น มันไม่ได้เศร้าของคนหวงแหนผ่าน หรือความเศร้าโศกของหายไปบ้านที่หายไปแล้ว มันเป็นความเจ็บปวดที่พิพากษาที่หัวใจของเธอ เธอลังเลที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับเขาแต่เธอไม่ต้องการรันอีกต่อไป เธอไม่อยากเห็นใครตาย การทำอะไรไม่ถูกในขณะที่บุคคลอื่นนอกจากเธอถูกถูกทรมาน เธอมีเพียงพอของสิ่งต่าง ๆ“... เดลิ"จึง เธอเช็ดความอบอุ่นคิดจากมุมของดวงตาของเธอห่างออกไป และวิ่งทั้งหมดของเธอด้วย________________________________________Lefille ผ่าผ่านสิ่งที่ในทางของเธอ ในที่สุดถึงสถานที่แห่งนี้ถ้าเธอเน้นไปที่ความรู้สึกของเธอ เธอสามารถตรวจสอบการมีอยู่ของมนุษย์และ Mazoku หลาย แล้วเธอจะรู้สึกบรรยากาศแปลกของสถานที่แห่งนี้จากความลึกของป่า และ Lefille ตัดผ่านทุกอย่างปิดกั้นเส้นทางของเธอ และเส้นประออกก็มีรูปแบบที่ดูเหมือนการเติบโตของพืชที่เป็นธรรมชาติ ก็เกือบค่ำ แต่อากาศก็ยังคงหนักขณะที่เธอเข้ามาในฉากก่อนที่ตาของเธอ — นรกน่ากลัว" — — Tch ? "สิ่งแรกที่ Lefille ที่ให้คำอธิษฐานได้ทำมันในเวลาเธอกระจายของต้นไม้และเส้นประ, ทำร้าย จิตใจทำให้มึนงงกลิ่นเลือดและคราบเลือดได้ และสาเหตุของกลิ่นเลือดที่ปรากฏในดวงตาของเธอชัดเจน มันทำถ้าเธอได้สะดุดลงในไซต์ที่มีการดำเนินการสมุนของ Rajas เหล่านี้บ้าง Mazoku หลายครอบคลุมในมืดออร่าปีศาจถูกอาละวาด บางคนกำลังยุ่งเรียกใช้สำหรับชีวิตของพวกเขา ในขณะที่คนอื่น ๆ ถูกปกคลุมในบาดแผล และที่อยู่ในกลุ่มของเลือด อาจตายจากการโจมตีของ Mazoku เขียวขจีความวุ่นวาย roars, wails และอาจจะได้ยินเสียงหัวเราะร้องเสียงกรี๊ดฉากนี้ Lefille เห็นก่อน และไม่ต้องการที่เคยเห็นอีกไปเธอ ด้วยความโกรธ"โอ้"ช่วยให้อารมณ์ของเธอในการขับเคลื่อนร่างกายของเธอ Lefille เฉือนที่ Mazoku นอกจากเธอMazoku ไม่ตอบสนองในเวลาการโจมตีฉับพลันของ Lefilleทับแนวตั้งที่สวมมีเรืองแสงเข้ม สิ่งสกปรกและชายาตายของ Mazoku ถูกเป่าไปตามดาบของเธอใหญ่ ส่ง Mazoku บินในสองชิ้นจะเป็นผู้รอดชีวิตดิ้นรนหรือ Mazoku ที่ outnumbers พวกเขา ทั้งหมดที่ตาตกเธอไกล เพื่อที่จะยืนยันสิ่งที่เกิดขึ้น คนเฝ้าดู interloper ในที่สุดก็ มาถึงหลังจากความยากลำบากมากหนึ่งของพวกเขาสังเกตเห็น"-มันของคุณ"มันไม่ได้เป็นคำถามที่ถามผู้เด็กสาว แต่ตกใจ เพราะเขาพบคนคุ้นเคยเธอไม่สายเกินไป ก็ยังมีผู้รอดชีวิต ยังมีคนที่ล้อมรอบ ด้วย Mazoku รอกู้ภัย คนที่ต่อต้านตายในสถานการณ์ที่สิ้นหวังใช่ เธอทำ เพื่อปกป้องผู้หวังปาฏิหาริย์หญิงสาวมาช่วยพวกเขา ในการตอบสนองของกรุณา ที่ควรจะเป็นแต่กรณี —"ทำไมนรกอยู่คุณที่นี่?"สิ่งที่ประทับใจของเธอคือ เสียงไร้ความปราณีของความโกรธ" Wha...? |การเคลื่อนไหวของเธอเปิดแข็ง เพราะความเกลียดชังอย่างฉับพลันและรังเกียจ ทำไมถูกเธอรักษา ด้วยคำดังกล่าวหมายถึงป่วยแม้ว่าเธอวิ่งไปที่นี่เนื่องจากทุกคนตกอยู่ในอันตราย"Ms Grakis..."มันเป็นเสียงที่มาจากที่อื่น เสียงโทนต่ำมาจากคนกลาง ผู้นำคาราวาน Galeo เขารอดตายยาวนี้เพราะเขามีร้านค้าไม่มีส่วนร่วมในการต่อสู้ แต่เสียงของเขาถูกสั่น ด้วยความโกรธ ตาของเขาเต็มไป ด้วยความเกลียดชังโดยตรงที่ Lefille ตาคู่นั้นดูเหมือนจะพูดว่าผู้กระทำผิดถูกอยู่ที่นั่น"นาย Galeo..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่แม้ดังนั้นแม้ว่าสิ่งที่เป็นเหมือน this-
"นี่เป็นเรื่องปกติ นี่คือ ... "
เธอพบว่ามันยากที่จะถือกลับน้ำตาเอ่อมันเป็นความอบอุ่นที่ซึมขึ้นเช่นน้ำจากส่วนลึกสุดของหัวใจของเธอ มันก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความปวดร้าวปวดของการมี แต่ไม่มีทางเลือกที่จะแบกชะตากรรมดังกล่าว ถ้าเธอได้พบว่าชายหนุ่มคนหนึ่งในอีกทางหนึ่งเธอจะไม่ได้เช่นตอนจบแล้ว? เมื่อเขาตามเธอเมื่อเขาพูดคุยกับเธอในขณะที่ยั่งยืนด้วยความอึดอัดเมื่อเขาพยายามที่จะหยุดเธอจากไป เธอรู้สึกมีความสุขมากในช่วงแต่ละช่วงเวลาเหล่านี้.
นั่นเป็นเหตุผลที่อารมณ์เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนที่รั่วไหลออกมาเมื่อเธอจำครั้งนั้น มันไม่ได้เป็นความโศกเศร้าของบุคคลหัวแก้วหัวแหวนผ่านหรือความเศร้าโศกที่ขาดหายไปในบ้านที่ได้รับไปแล้วที่ มันเป็นความเจ็บปวดที่จับที่หัวใจของเธอไม่เต็มใจของเธอเพื่อเป็นส่วนหนึ่งกับเขา.
แต่เธอไม่ต้องการที่จะเรียกใช้อีกต่อไป เธอไม่ได้ต้องการที่จะเห็นคนอื่นตาย เป็นกำพร้าขณะที่คนนอกจากนี้เธอถูกทรมานเธอมีเพียงพอของสิ่งดังกล่าว.
" ... ฮึ."
นั่นเป็นเหตุผลที่เธอเช็ดความคิดที่อบอุ่นที่ตกลงมาจากมุมของดวงตาของเธอออกไปและวิ่งมีทั้งหมดอาจของเธอ.
________________________________________
ฝ่าผ่านสิ่งที่อยู่ในทางของเธอ Lefille ในที่สุดก็ถึงสถานที่แห่งนี้.
ถ้าเธอมุ่งเน้นไปที่ความรู้สึกของเธอที่เธอจะได้ตรวจสอบสถานะของมนุษย์หลายและ Mazoku เธอแล้วรู้สึกได้ถึงความแปลกบรรยากาศของสถานที่แห่งนี้จากส่วนลึกของป่าและ Lefille ตัดผ่านทุกอย่างปิดกั้นเส้นทางของเธอและประออก.
มันเป็นธรรมดาที่เปิดการเจริญเติบโตของพืชดูเหมือนผิดธรรมชาติ มันก็เกือบจะมืด แต่อากาศก็ยังคงหนักขณะที่เธอเข้ามาในที่เกิดเหตุก่อนที่ดวงตาของเธอ
-. นรกน่ากลัว"--Tch !?"
สิ่งแรกที่ทำร้าย Lefille ที่ให้สวดมนต์สำหรับการทำให้มันในเวลาที่เธอ แล่งผ่านต้นไม้และรีบออกมาเป็นใจทำให้มึนงงกลิ่นของเลือดและกอร์ และเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังกลิ่นเลือดปรากฏอยู่ในดวงตาของเธอชัดเจน มันทำให้ข้อสงสัยของเธอถ้าเธอสะดุดลงบนเว็บไซต์การดำเนินการ.
เป็นสมุน Rajas เหล่านี้? หลาย Mazoku ครอบคลุมในกลิ่นอายปีศาจมืดถูกอาละวาด บางคนกำลังยุ่งอยู่กับการทำงานสำหรับชีวิตของพวกเขาในขณะที่คนอื่น ๆ ถูกปกคลุมไปด้วยบาดแผลและนอนอยู่ในสระว่ายน้ำของเลือดอาจจะตายจากการโจมตีของ Mazoku admist วุ่นวายคำราม, ร้องไห้และร้องเสียงกรี๊ดเสียงหัวเราะอาจจะได้ยิน.
ฉากนี้ Lefille ร่วมเป็นสักขีพยานก่อนและไม่ต้องการที่จะเคยเห็นอีกครั้งของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ.
"Ohhhhh!"
ช่วยให้ความรู้สึกของเธอที่จะขับรถร่างกายของเธอ Lefille เฉือนที่ Mazoku นอกจากนี้เธอ.
Mazoku ไม่สามารถตอบสนองในเวลาที่จะโจมตีอย่างฉับพลันของ Lefille.
ทับแนวตั้งที่เรืองแสงด้วยแสงสีแดงเข้ม สิ่งสกปรกและความตายอาการปวดเกร็งของ Mazoku ถูกลมพัดปลิวออกไปโดยดาบขนาดใหญ่ของเธอส่ง Mazoku บินในสองชิ้น.
ไม่ว่าจะเป็นผู้รอดชีวิตดิ้นรนหรือ Mazoku ที่ไกล outnumbers พวกเขาทุกสายตาของพวกเขาลดลงเมื่อเธอ เพื่อยืนยันสิ่งที่เกิดขึ้นทุกคนดูเสือกที่ในที่สุดก็มาถึงหลังจากความยากลำบากมาก.
หนึ่งของพวกเขาสังเกตเห็น.
"ฉันมันเป็นคุณ!"
มันไม่ได้เป็นคำถามที่ถามที่หญิงสาวได้ แต่ตกใจเพราะเขาพบว่า คนที่คุ้นเคย.
เธอเป็นคนไม่สายเกินไปที่ยังคงมีผู้รอดชีวิต ก็ยังมีคนล้อมรอบด้วย Mazoku รอสำหรับการช่วยเหลือ คนที่ต่อต้านการเสียชีวิตในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง.
ใช่เธอทำให้มัน เพื่อที่จะปกป้องผู้ที่หวังให้มีปาฏิหาริย์.
หญิงสาวที่มาช่วยพวกเขาในการตอบสนองต่อคำอ้อนวอนของพวกเขา ที่ควรจะเป็นกรณีที่จัดตา
"ทำไมนรกคุณมาที่นี่ !?"
สิ่งที่ได้รับการต้อนรับเธอเป็นเสียงของความโกรธความเมตตา.
"อะ ... ? |
การเคลื่อนไหวของเธอหันแข็งเพราะความเกลียดชังอย่างฉับพลันและน่ารังเกียจ ว่าทำไมเธอถึงได้รับการรักษาด้วยเช่นคำความหมายที่ไม่ดีถึงแม้เธอจะวิ่งไปที่นี่เพราะทุกคนตกอยู่ในอันตราย.
"นางสาว Grakis ... "
มันเป็นเสียงที่มาจากที่อื่น เสียงเสียงต่ำมาจากชายวัยกลางกองคาราวานผู้นำ Galeo เขาเท่านั้นที่รอดชีวิตมาได้นานขนาดนี้เพราะเขาเป็นผู้ประกอบการค้าไม่ได้เกี่ยวข้องในการต่อสู้ แต่เสียงของเขาสั่นด้วยความโกรธ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังผู้กำกับที่ Lefille ตาคู่นั้นดูเหมือนจะบอกว่าผู้กระทำผิดที่ถูกต้องมี.
"นาย Galeo ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ถึงอย่างนั้น แม้ว่าสิ่งที่ชอบนี่" ไม่เป็นไรหรอก นี่ . . . . . . . "เธอพบว่ามันยากที่จะกลั้นน้ำตาที่เอ่อล้น มันคือความอบอุ่นที่เอ่อขึ้นเหมือนกระแสน้ำจากส่วนลึกสุดของหัวใจเธอ มันเต็มไปด้วยความเศร้าโศก และความเจ็บปวด ความเจ็บปวด ของมี แต่ไม่มีทางเลือกที่จะแบกเช่นโชคชะตา ถ้าเธอได้เจอผู้ชายคนนั้นในทางอื่น เธอไม่ได้จบ ? เมื่อเขาเดินตามเธอ เมื่อเขาได้พูดคุยกับเธอ ในขณะที่อดทนกับความอึดอัด เมื่อเขาพยายามที่จะหยุดเธอจากไป เธอรู้สึกมีความสุขมากในแต่ละช่วงเวลาเหล่านี้ทำไมอารมณ์เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนทะลักออกมาเมื่อเธอรำลึกถึงความหลัง ครั้งนั้น ไม่ใช่ความเศร้าของหัวแก้วหัวแหวนคนผ่าน หรือความทุกข์หายไปของบ้านไปแล้ว มันคือความเจ็บปวดที่กำหัวใจเธอ เธอไม่เต็มใจที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับเขาแต่เธอไม่อยากจะหนีอีกต่อไปแล้ว เธอไม่ต้องการเห็นใครตาย ถูกฆาตกรรมในขณะที่คนอื่นนอกจากเธอถูกทรมาน เธอพอแล้วกับเรื่องแบบนี้" . . . . . . . . . . "นั่นเป็นเหตุผลที่เธอทิ้งไปอบอุ่นความคิดตกจากมุมของตาของเธอออกไป แล้ววิ่งอย่างสุดกำลัง________________________________________สามารถผ่านสิ่งที่อยู่ในทางของเธอ lefille ในที่สุดก็มาถึงสถานที่นี้ถ้าเธอเน้นความรู้สึกของเธอ เธอสามารถตรวจสอบสถานะของมนุษย์หลายและมาโซคุ . เธอจะได้สัมผัสบรรยากาศที่แปลกของสถานที่นี้จากความลึกของป่าและตัด lefille ผ่านทุกอย่างปิดกั้นเส้นทางของเธอ และกลับออกมามันเป็นการเปิดธรรมดาที่พืชการเจริญเติบโตดูผิดธรรมชาติ มันก็เกือบจะมืดแล้ว แต่อากาศก็ยังคงหนักเช่นเธอในฉากก่อนที่ตาของเธอ - นรกที่น่ากลัว" ชิ ! ? "สิ่งแรกที่ทำร้าย lefille ใครให้อธิษฐานเพื่อทำให้มันในเวลาที่เธอตัดผ่านต้นไม้และรีบออกมา คือจิตใจ numbing กลิ่นเลือดและกอร์ และเหตุผลที่อยู่เบื้องหลัง กลิ่นเลือดที่ปรากฏอยู่ในดวงตาใสของเธอ มันทำให้สงสัยเธอ ถ้าเธอมี stumbled บนทางเลือกเว็บไซต์เป็นสมุนราจัสเหล่านี้ ? หลายมาโซคุครอบคลุมในมืดปีศาจร่าถูกเล่น . บางคนกำลังยุ่งกับชีวิตของพวกเขา ในขณะที่คนอื่นกำลังเต็มไปด้วยบาดแผล และนอนอยู่ในกองเลือด อาจเสียชีวิตจากการโจมตีของมาโซคุ . ท่ามกลางความวุ่นวาย เสียงระงม . . . เสียงหัวเราะ , และอาจจะได้ยินฉากนี้เป็นฉากที่ lefille พยานก่อน และก็ไม่อยากเจออีกเต็มของเธอด้วยความโกรธ" ohhhhh ! "ให้อารมณ์ของเธอทำให้ร่างกายของเธอ lefille เฉือนที่มาโซคุ นอกจากเธอพวกมาโซคุไม่สามารถตอบสนองในเวลาโจมตีอย่างฉับพลัน lefille .แนวตั้งเฉือนที่เรืองแสงด้วยการเรืองแสงสีแดงเข้ม สิ่งสกปรกและความตายความเจ็บปวดของมาโซคุกำลังปลิวด้วยดาบขนาดใหญ่ของเธอส่งมาโซคุบินอยู่สองชิ้นไม่ว่าจะดิ้นรนผู้รอดชีวิตหรือมาโซคุที่ไกลมากกว่าพวกเขา สายตาของพวกเขาทั้งหมดลงบนตัวเธอ เพื่อยืนยันสิ่งที่เกิดขึ้น ทุกคนดูบุกรุกที่ในที่สุดก็มาถึงหลังจากความยากลำบากมากหนึ่งของพวกเขาสังเกตเห็น" . . . คุณ ! "มันไม่ได้เป็นคำถามที่ถามว่าเด็กผู้หญิงได้ แต่ ! เพราะเขาได้พบใครบางคนที่คุ้นเคยเธอไม่ได้สายยังคงมีผู้รอดชีวิต ยังคงมีผู้คนล้อมรอบมาโซคุ รอการช่วยเหลือ ผู้ต่อต้านตายในสถานการณ์ที่สิ้นหวังใช่ เธอทำได้ เพื่อป้องกันผู้หวังให้เกิดปาฏิหารย์สาวมาช่วยพวกเขาในการตอบสนองคำขอร้องของพวกเขา มันต้องเป็นอย่างนั้นแต่" แกมาที่นี่ทำไมวะ ! ? "มีอะไรทักทายเธอด้วยเสียงเหี้ยมของ Rage" อะ . . . . . . . ? |การเคลื่อนไหวของเธอกลายเป็นแข็งทื่อเพราะความเป็นปรปักษ์อย่างฉับพลันและขยะแขยง ทำไม เธอปฏิบัติกับความหมายคำ เช่น ป่วย แม้เธอจะวิ่งมา เพราะทุกคนอยู่ในอันตราย" นางสาว grakis . . . . . . . "มันเป็นเสียงที่มาจากที่อื่น โทนเสียงต่ำมาจากชายวัยกลางคน หัวหน้าคาราวาน galeo . เขารอดมาได้นานขนาดนี้ เพราะเขาเป็นพ่อค้าไม่ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้ แต่เสียงของเขาสั่นด้วยความเดือดดาล ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังกำกับที่ lefille . สายตาคู่นั้นดูเหมือนจะบอกว่าคนร้ายอยู่ตรงนั้น" นาย galeo . . . . . . . "