Ji Wu Jiu carried Ye Zhen Zhen and

Ji Wu Jiu carried Ye Zhen Zhen and walked towards her palace, in between the tall red walls and empty corridors, they brought up colours to the scenery. The cold wind was blowing towards them, when it hit Ye Zhen Zhen’s body she was going to be numb from the cold.

Ye Zhen Zhen was then a bit impatient, and said “ Can you be faster, I am dying of cold here”

Ji Wu Jiu replied “You don’t want your legs anymore?”

Not wanting to say anything, she closed her eyes, today it seems this road is especially long, like it has no ending.

After walking a while, Ji Wu Jiu suddenly said, “why did you cry just now?”

Why do you bother, Ye Zhen Zhen thought.

“I have never seen you cry before, my empress”

Note: i am so tempted to translate the following chapters.. but my work T_T. arggh.. dilemmaaaaa… maybe after lunch hour.. ehehehehehe

Uhm, in case you guys don’t know, i post up the moment i finish translating them, and each chapter takes around 1 hour or so (depending on the length) and seldom edit them.. hahaha… so if there are any spelling mistakes or grammar errors, kindly forgive. I will somehow next time, someday, fix them.. i hope? kekekekee

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จีวูจิวดูดำเนินเย่เจินเจิน และเดินเข้าไปหาเธอพาเลส ระหว่างผนังสีแดงสูงและทางเดินว่างเปล่า จะนำค่าสีสวยงาม ลมเย็นพัดต่อพวกเขา เมื่อมันตีตัวเย่เจินเจินของเธอไปได้ numb จากเย็นเย่เจินเจินถูกแล้วรักบิต และกล่าวว่า "คุณจะเร็วขึ้น ฉันกำลังตายของที่นี่เย็น"จิวจิววูจิตอบ "คุณขาของคุณอีกต่อไป"ไม่อยากพูดอะไร เธอปิดดวงตาของเธอ วันนี้เหมือนถนนยาว เช่นมีไม่สิ้นสุดหลังจากเดินในขณะที่ จิวูจิวดูก็กล่าวว่า "ทำไมไม่ได้คุณร้องไห้เมื่อกี้นี้"ทำไมทำคุณรำคาญ เย่เจินเจินคิดว่า"ฉันไม่เคยเห็นคุณร้องไห้ก่อน เอ็มเพรสของฉัน"หมายเหตุ: ฉันจึงอยากแปลบทต่อไปนี้... แต่ของฉันทำงาน T_T. arggh ... dilemmaaaaa...หลังจากชั่วโมงกลางวันที... eheheheheheUhm ในกรณีที่ผู้ชายไม่รู้ ฉันลงค่าช่วงเวลาที่ผมเสร็จแปลเหล่านั้น และแต่ละบทใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงหรือมากกว่านั้น (ตามความยาว) และค่อยแก้ไข... hahaha...ดังนั้น ถ้ามีข้อผิดพลาดการสะกดหรือไวยากรณ์ข้อผิดพลาดใด ๆ กรุณายกโทษให้ จะอย่างใดครั้ง วัน แก้ไขได้... ฉันหวังว่านะ kekekekee

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จีวู Jiu ดำเนินเจ้า Zhen Zhen และเดินไปสู่พระราชวังของเธอในระหว่างผนังสีแดงสูงและทางเดินที่ว่างเปล่าที่พวกเขานำขึ้นสีให้ทัศนียภาพ ลมหนาวพัดต่อพวกเขาเมื่อมันตีร่างกายเจ้า Zhen Zhen ของเธอกำลังจะเป็นชาจากความหนาวเย็น. เจ้า Zhen Zhen ถูกแล้วบิตใจร้อนและพูดว่า "คุณสามารถเป็นได้เร็วขึ้นฉันกำลังจะตายของความหนาวเย็นที่นี่" จี วู Jiu ตอบว่า "คุณไม่ต้องการให้ขาของคุณอีกต่อไป?" ไม่อยากจะพูดอะไรเธอปิดตาของเธอในวันนี้ดูเหมือนว่าถนนสายนี้เป็นเวลานานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมือนว่ามันจะไม่มีที่สิ้นสุด. หลังจากที่เดินในขณะที่จีวู Jiu จู่ ๆ ก็กล่าวว่า "ทำไมคุณร้องไห้เพียงแค่ตอนนี้?" ทำไมคุณรำคาญเจ้า Zhen Zhen คิดว่า. "ฉันไม่เคยเห็นคุณร้องไห้ก่อนคุณหญิงฉัน" หมายเหตุ: ฉันอยากที่จะแปลบทต่อไป .. แต่การทำงานของฉัน T_T arggh .. dilemmaaaaa ... บางทีหลังอาหารกลางวันชั่วโมง .. ehehehehehe Uhm ในกรณีที่พวกคุณไม่ทราบว่าผมโพสต์ขึ้นช่วงเวลาที่ผมเสร็จสิ้นการแปลพวกเขาและแต่ละบทจะใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงหรือมากกว่านั้น (ขึ้นอยู่กับความยาว) และไม่ค่อย แก้ไขได้ .. ฮ่าฮ่าฮ่า ... ดังนั้นหากมีข้อผิดพลาดการสะกดหรือไวยากรณ์ผิดพลาดกรุณาให้อภัย ผมจะครั้งต่อไปอย่างใดสักวันหนึ่งพวกเขาแก้ไข .. ฉันหวังว่า? kekekekee

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จีวูเจินเจินจิ่วนำท่านเดินไปที่พระราชวังของเธอระหว่างสูงสีแดง ผนังและทางเดินที่ว่างเปล่า พวกเขานำขึ้นสีฉาก ลมเย็นก็พัดต่อพวกเขาเมื่อมันตีเย เจิน เจิน ร่างกายเธอจะเป็นชาจากความหนาว เจิน เจิน

ท่านก็ค่อนข้างใจร้อน และกล่าวว่า " คุณสามารถจะเร็วขึ้น ผมจะตายที่นี่หนาว "

จีวูจินตอบว่า " คุณไม่อยากให้ขาของคุณอีกต่อไป "

ไม่อยากจะพูดอะไร เธอหลับตา ดูเหมือนว่าวันนี้ถนนเส้นนี้นานเป็นพิเศษ เหมือนมันไม่มีสิ้นสุด .

หลังจากเดินสักพัก จี วูจินก็พูดว่า " คุณร้องไห้ทำไม ? "

ทำไมคุณรบกวน ท่านทั้งหลาย เจิน เจินเลย

" ผมเคยเห็นคุณร้องไห้มาก่อนฉัน จักรพรรดินี "

หมายเหตุ :ผมจึงอยากแปลตามบท . . . . . . . แต่ผมทำงาน t_t . อ๊าก . . . . . . . dilemmaaaaa บางทีหลังจากเวลาพักเที่ยง . . . . . . . . . . . . . . ehehehehehe

อืม ในกรณีที่พวกคุณไม่รู้ โพสต์ขึ้น พอแปลเสร็จ และแต่ละบทใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงหรือดังนั้น ( ขึ้นอยู่กับความยาวและแทบจะไม่แก้ไข . . . . . . . ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . ดังนั้นหากมีข้อผิดพลาดหรือข้อผิดพลาดการสะกด ไวยากรณ์ กรุณาให้อภัยผมจะยังไงต่อไป สักวันหนึ่ง แก้ไขได้ . . . . . . . ฉันหวังว่า ? kekekekee