Now, what usually happens when we'r

Now, what usually happens when we're learning to be mindful is that we get distracted by a thought.Let's say this is an anxious thought. Everything's going fine, and we see the anxious thought. "Oh, I didn't realize I was worried about that." You go back to it, repeat it. "Oh, I am worried. I really am worried. Wow, there's so much anxiety." And before we know it, right, we're anxious about feeling anxious.
You know, this is crazy. We do this all the time, even on an everyday level. If you think about the last time you had a wobbly tooth. You know it's wobbly, and you know that it hurts. But what do you do every 20, 30 seconds?
It does hurt. And we reinforce the storyline, right? And we just keep telling ourselves, and we do it all the time. And it's only in learning to watch the mind in this way that we can start to let go of those storylines and patterns of mind. But when you sit down and you watch the mind in this way, you might see many different patterns. You might find a mind that's really restless and -- the whole time. Don't be surprised if you feel a bit agitated in your body when you sit down to do nothing and your mind feels like that. You might find a mind that's very dull and boring, and it's just, almost mechanical, it just seems it's as if you're getting up, going to work, eat, sleep, get up, work. Or it might just be that one little nagging thought that just goes round and round your mind.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ อะไรเกิดขึ้นเมื่อเรากำลังเรียนรู้ที่จะระวังได้ว่า เราได้รับฟุ้งซ่าน โดยคิด สมมติว่า นี้เป็นความคิดความกังวล ทุกอย่างกำลังดี และเราเห็นคิดกังวล "โอ้ ผมไม่ทราบผมกังวลว่า" คุณกลับไปได้ ซ้ำก็ "โอ้ ฉันกังวล จริง ๆ ผมกังวล ว้าว มีความวิตกกังวลมากขึ้น" และก่อนที่เรารู้ได้ เหมาะสม เราวิตกกังวลรู้สึกกังวลคุณทราบ เป็นบ้า เราทำนี้ตลอดเวลา แม้ในระดับชีวิตประจำวันการ ถ้าคุณคิดว่า สุดท้าย คุณได้ฟันสั่น คุณรู้ว่า มันจะสั่น และคุณรู้ว่า มันเจ็บ แต่คุณทำอะไรทุก 20, 30 วินาทีมันเจ็บ และเราเสริมสร้างโครงเรื่อง ขวา เราเพียงให้บอกตนเอง และเราทำได้ตลอดเวลา และเป็นเฉพาะในการเรียนรู้ดูใจนี้วิธีที่เราสามารถเริ่มปล่อยของ storylines และรูปแบบของจิตใจเหล่านั้น แต่เมื่อคุณนั่งลง และคุณดูจิตใจด้วยวิธีนี้ คุณอาจเห็นหลากหลายรูปแบบ คุณอาจพบว่าจิตใจที่กระสับกระส่ายจริง ๆ และ - ตลอดเวลา ไม่ต้องแปลกใจถ้าคุณรู้สึกบิต agitated ในร่างกายของคุณเมื่อคุณนั่งลงจะทำอะไร และคุณรู้สึกเช่นนั้น คุณอาจค้นหาจิตใจที่น่าเบื่อ และน่า เบื่อ มีเพียง เกือบกล มันเหมือนจะเป็นถ้าคุณได้รับค่า ไปทำงาน กิน นอน ลุกขึ้น ทำงาน หรือมันอาจเป็นที่หนึ่งน้อยหลุดคิดว่าแค่ไปรอบ และ รอบจิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้สิ่งที่มักจะเกิดขึ้นเมื่อเราเรียนรู้ที่จะมีสติคือการที่เราได้รับฟุ้งซ่านโดย thought.Let ว่านี่คือความคิดกังวล ทุกอย่างจะดีและที่เราเห็นความคิดกังวล "โอ้ผมไม่ทราบผมเป็นห่วงเกี่ยวกับที่." คุณกลับไปที่มันทำซ้ำได้ "โอ้ฉันกำลังกังวล. ผมรู้สึกกังวล. ว้าวมีความวิตกกังวลมาก." และก่อนที่เรารู้ว่ามันถูกต้องเรากังวลเกี่ยวกับความรู้สึกกังวล.
คุณจะรู้ว่านี้เป็นคนบ้า เราทำเช่นนี้ตลอดเวลาแม้ในระดับชีวิตประจำวัน ถ้าคุณคิดว่าครั้งสุดท้ายที่คุณมีฟันสั่นคลอน คุณรู้ว่ามันสั่นคลอนและคุณรู้ว่ามันเจ็บ แต่สิ่งที่คุณทำทุก 20, 30 วินาที?
มันไม่เจ็บ และเราเสริมสร้างเค้าใช่มั้ย? และเราก็ให้บอกตัวเองและเราจะทำมันตลอดเวลา และมันก็เป็นเพียงในการเรียนรู้ที่จะดูใจในลักษณะนี้ว่าเราสามารถเริ่มต้นที่จะปล่อยให้ไปของบรรดาตุ๊กตุ่นและรูปแบบของจิตใจ แต่เมื่อคุณนั่งลงและคุณดูใจในลักษณะนี้คุณอาจเห็นรูปแบบที่แตกต่างกัน คุณอาจพบทราบว่าจริงๆไม่สงบและ - ตลอดเวลา ไม่ต้องแปลกใจถ้าคุณรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยในร่างกายของคุณเมื่อคุณนั่งลงไปทำอะไรและจิตใจของคุณรู้สึกเช่นนั้น คุณอาจพบว่าใจมากที่น่าเบื่อและน่าเบื่อและมันก็เป็นเพียงกลเกือบมันก็ดูเหมือนว่ามันเป็นถ้าคุณได้รับขึ้นไปทำงานกิน, นอน, ได้รับการขึ้นในการทำงาน หรือมันก็อาจจะมีความคิดว่าจู้จี้เล็ก ๆ ที่เพียงแค่ไปรอบและรอบความคิดของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้ สิ่งที่มักจะเกิดขึ้นเมื่อเราเรียนรู้ที่จะมีสติคือการที่เราได้รับฟุ้งซ่านโดยคิดว่า สมมติว่า นี้คือความคิดที่กังวล ทุกอย่างจะดี และเราเห็นความคิดกังวล . โอ้ ฉันไม่รู้ว่าฉันกังวลเรื่องนั้น เธอกลับ พูดมัน โอ้ ฉันกังวล ฉันเป็นกังวล ว้าว มีความกังวลมาก และก่อนที่เราจะรู้ว่ามันใช่เรากำลังกังวลเกี่ยวกับความรู้สึกกังวล
รู้มั้ย นี่มันบ้าชัดๆ เราทำแบบนี้ตลอดเวลา แม้ในระดับทุกวัน ถ้าคุณคิดเกี่ยวกับครั้งสุดท้ายที่คุณมีฟันโยกเยก คุณรู้ว่ามันสั่น และรู้มั้ยว่ามันเจ็บ แต่สิ่งที่คุณทำ ทุกๆ 20 , 30 วินาที
มันเจ็บ และเราสนับสนุนเค้า ใช่มั้ย ? และเราพยายามบอกกับตัวเอง และเราทำมันได้ตลอดเวลาและมันเป็นเพียงในการเรียนรู้ที่จะดูจิตในทางที่เราสามารถเริ่มปล่อยตุ๊กตุ่นเหล่านั้นและรูปแบบของจิตใจ แต่เมื่อคุณนั่งลง และดูจิตด้วยวิธีนี้ คุณจะเห็นรูปแบบที่แตกต่างกันมาก คุณอาจพบว่าจิตที่สงบจริงๆ และ . . . . . . ตลอดเวลาไม่ต้องแปลกใจถ้าคุณรู้สึกบิตที่ปั่นป่วนในร่างกายของคุณเมื่อคุณนั่งลงเพื่อทำอะไร และจิตใจที่รู้สึกแบบนั้น คุณอาจพบว่ามันน่าเบื่อและน่าเบื่อ และก็เกือบจะกล มันดูเหมือนว่ามันเป็นถ้าคุณกำลังจะขึ้น ไปทำงาน กิน นอน ตื่น ทำงาน หรือมันอาจจะน้อยหนึ่งบ่นว่าแค่หมุนและหมุนไปใจ