Shia who was looking at her with a

Shia who was looking at her with a terrified expression, Kaori who looked mortified, and Teio who was feeling admiration. Yue’s expression became bitter after being unexpectedly evaluated. Hajime smiled wryly as he stroke Yue’s hair.

Among Hajime and his companions, in a sense as their feelings of getting along was firing up, an unexpected group came into the dining room. It was Kouki and them as well as his classmates. It appears that everyone including Aiko had come.

When Hajime looked at them for a moment, he frowned slightly. Beforehand, he heard of the times when they would be eating, he had thought that he would be able to comfortably eat with his companions but…..it appears that that plan was thrown off.

Ma~a, there’s no need to anxiously consider it, Hajime renewed his thoughts as he continued eating his meal. Yue and them didn’t particularly mind either.

But, it doesn’t appear that his classmates thought the same, some people thought it was rather interesting, some people felt slightly awkward, and some people were lost as to what to do and became restless. Although they frequently glanced over, they were reminded of Hajime’s previous statement that he didn’t see them as companions and much less held much interest in it, so they were hesitant to call out to him. By the way, Aiko was staring at Hajime for a different kind of reason.

[Ah~, Shizuku-chan! Over here!]
[Kaori. Can I sit next to you?]
[Of course]

Kaori was showing a friendly smile with Nointo’s cool face, Shizuku also naturally loosened her cheeks as she sat next to her.

At first It was still hard for the classmates to accept the fact that Kaori had changed her body but, the atmosphere of Kaori’s image and smile allowed them to loosen up. Even if her body has changed, Kaori’s peaceful atmosphere allowed her classmates hearts to relax. Or rather, when compared to the time when Hajime lost his cool, it was only slightly nerve wracking, there were many classmates who were glad that Kaori had returned.

*It’s funny cause the author didn’t mention Ryutaro here*When Shizuku sat on the seat, Kouki sat on the seat next to her, and Aiko sat on the opposite side, while Suzu sat next to aiko. Aiko was right next to Yue. The other classmates proceeded to sit on the other remaining seats. Suzu looked at Yue as she sat, [Excuse me…..for sitting besides Oneesama!], she said with a strangely tensed expression. Yue said, [......Why Oneesama?] while tilting her head.

When Kouki and them took their seats, the excellent maids of the royal palace began to move together and set the table. It was practically the same menu that Hajime and them had.
Then, at that time, over Yue’s head, Hajime and Aiko’s glances connected. At once, Aiko’s cheeks were lightly stained, she shamefully averted her eyes. Even still, she’d frequently glance back at Hajime, and secretly whispered out in a quiet voice.

[A, ano, Nagumo-kun…..sono, that thing from a while ago…..sono, if possible….]

Having to talk over Yue caused her to be a bit uncomfortable, most likely, as an adult, and, as a teacher, it was shameful to ask of Hajime so she kept quiet and decided to not say it.

Hajime guessed that Yue had decided to not mind it, and he thanked her within himself while looking at Aiko.

Suddenly her body was shaken and Aiko’s ears began to be dyed as well. There was a feeling that it was too late now that their eyes had matched up, Shizuku and them paid attention to Aiko’s appearance as she stared at Hajime. Fortunately, it was a blind spot for the other students so they weren’t found out but, the relatively close frontlines-group classmates saw it and were rather suspicious.

[About what, Sensei. Was there something?]
[Fu~e?]

Naturally Hajime had decided to pretend not to know anything. Aiko was momentarily dimmed by that attitude but, she guessed that he was willing to keep it a secret, with a wry smile, [No, it’s nothing], she answered. Although she was thinking that she was cowardly for having Hajime take care of it, she became happy and smiled because he was considerate.

When they saw Aiko’s state, more and more, the female’s began to turn their eyes onto Hajime. Only Yue was comforting Hajime by patting his shoulder, in addition, [Ah~n], as well. As expected of the true heroine. She was clearly different from the recent violent heroines of today.

Hajime was absorbed in his deep thoughts, as expected, Yue is the best lover! I don’t know how many times I’ve “fallen for her again”, Shia who sat on his opposite side began to tug on his sleeve.

[Hajime-san. Ah~n, desu]

It appears that rather than getting angry that her rivals in love seems to have increased, she judged that now seems to be the time for her to show her appeal. While blushing and glancing upwards, she gracefully presented a fork. At that point, she didn’t forget to also quietly draw her Usamimis closer to Hajime as well. She was wonderfully cunning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไชที่มองเธอด้วยความกลัว คาโอริที่ดูเสียใจ และ Teio ผู้ที่รู้สึกชื่นชม นิพจน์ของยิวเป็นขมหลังจากการประเมินโดยไม่คาดคิด ฮาจิเมะมายิ้ม wryly ผมเขาชักจูฮาจิเมะมาและสหายของเขา ในความรู้สึกเป็นความรู้สึกของการตามถูกยิงขึ้น มาเป็นกลุ่มที่ไม่คาดคิดในห้องอาหาร Kouki และพวกเขา เป็นเพื่อนร่วมชั้นของเขาได้ ปรากฏว่า ทุกคนรวมทั้งเจ้าหญิงไอมาเมื่อฮาจิเมะมาดูที่ช่วง เขา frowned เล็กน้อย ก่อน เขาได้ยินเวลาเมื่อพวกเขาจะได้รับประทาน เขาได้คิดว่า เขาจะได้กินอย่างสะดวกสบาย กับสหายของเขา แต่...ปรากฏว่า แผนถูกราดปิดมา ~ a ไม่ต้องกังวลใจพิจารณา ฮาจิเมะมาต่อความคิดของเขาเขายังคงรับประทานอาหารของเขา ยิวและพวกเขาไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งจิตอย่างใดอย่างหนึ่งแต่ มันไม่ปรากฏว่า เพื่อนของเขาคิดว่า เหมือนกัน บางคนคิดว่า มันก็ค่อนข้างน่า สนใจ บางคนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย และบางคนหายไปเป็นสิ่งที่ต้องทำ และกลายเป็นกระสับกระส่าย แม้ว่าพวกเขาบ่อยพลุ่ง พวกเขาถูกเตือนงบของฮาจิเมะมาก่อนหน้านี้ว่า เขาไม่ได้เห็นพวกเขาเป็นคู่หู และมากน้อยจัดมากสนใจในมัน ดังนั้นที่เคยลังเลใจที่จะเรียกเขา โดยวิธีการ อาหรับ หญิงถูกจ้องมองที่ฮาจิเมะมาสำหรับเหตุผลที่แตกต่าง[อา ~, โนะจัง มากกว่าที่นี่][คาโอริ ฉันนั่งถัดจากคุณหรือไม่][หลักสูตร]คาโอริได้แสดงรอยยิ้มเป็นมิตร มีใบหน้าเย็นของ Nointo โนะหลวมแก้มของเธออย่างเป็นธรรมชาติเธอนั่งข้าง ๆ เธอตอนแรก มันเป็นยังคงยากสำหรับเพื่อน ๆ ยอมรับความจริงที่ว่า คาโอริเปลี่ยนร่างกายของเธอ แต่ บรรยากาศของภาพของคาโอริและยิ้มให้พวกเขาได้คลายขึ้น แม้ร่างกายของเธอได้เปลี่ยนแปลง บรรยากาศเงียบสงบของคาโอริได้เพื่อนร่วมชั้นของเธอหัวใจผ่อนคลาย หรือ เมื่อเทียบกับเวลาเมื่อฮาจิเมะมาหายเย็นของเขา มันเป็นเพียงเล็กน้อยประสาท wracking มีถูกเพื่อนร่วมชั้นหลายคนดีใจที่ได้กลับคาโอริ * มันเป็นตลกสาเหตุที่ผู้เขียนไม่ได้พูดถึง Ryutaro นี่ * โนะเมื่อนั่งบนนั่ง Kouki นั่งบนนั่งข้าง ๆ เธอ และเจ้าหญิงไอนั่งฝั่งตรงข้าม ในขณะที่ซูซูนั่งถัดจากเจ้าหญิงไอ เจ้าหญิงไอถูกถัดจากยิว เพื่อนร่วมชั้นอื่น ๆ ก็เดินไปนั่งบนที่นั่งที่เหลืออื่น ๆ นาดูเยว่เป็นเธอเสาร์, [ขอโทษฉัน... ในการนั่งนอกจาก Oneesama !], เธอบอกกับนิพจน์ที่ tensed ตระการ การกล่าวว่า Yue [... ทำไม Oneesama ?] ในขณะที่เอียงหัวของเธอเมื่อ Kouki และได้เอานั่ง แม่บ้านดีของพระราชวังเริ่มย้ายกัน และตั้งโต๊ะ จริงมันเป็นเมนูเดียวที่ฮาจิเมะมาและพวกเขาแล้ว ที่ที่ เวลา ผ่านหัวของยิว ฮาจิเมะมาและของเจ้าหญิงไอสายตาเชื่อมต่อ ครั้ง ภาพของเจ้าหญิงไอแก้มเบา ๆ เธอ shamefully ป้องกันดวงตาของเธอ แม้ยังคง เธอจะเหลือบมองมาที่ฮาจิเมะมาบ่อย และแอบกระซิบออกเสียงเงียบ[A, ano, Nagumo-kun…..sono, that thing from a while ago…..sono, if possible….]Having to talk over Yue caused her to be a bit uncomfortable, most likely, as an adult, and, as a teacher, it was shameful to ask of Hajime so she kept quiet and decided to not say it.Hajime guessed that Yue had decided to not mind it, and he thanked her within himself while looking at Aiko.Suddenly her body was shaken and Aiko’s ears began to be dyed as well. There was a feeling that it was too late now that their eyes had matched up, Shizuku and them paid attention to Aiko’s appearance as she stared at Hajime. Fortunately, it was a blind spot for the other students so they weren’t found out but, the relatively close frontlines-group classmates saw it and were rather suspicious.[About what, Sensei. Was there something?][Fu~e?]Naturally Hajime had decided to pretend not to know anything. Aiko was momentarily dimmed by that attitude but, she guessed that he was willing to keep it a secret, with a wry smile, [No, it’s nothing], she answered. Although she was thinking that she was cowardly for having Hajime take care of it, she became happy and smiled because he was considerate.When they saw Aiko’s state, more and more, the female’s began to turn their eyes onto Hajime. Only Yue was comforting Hajime by patting his shoulder, in addition, [Ah~n], as well. As expected of the true heroine. She was clearly different from the recent violent heroines of today.Hajime was absorbed in his deep thoughts, as expected, Yue is the best lover! I don’t know how many times I’ve “fallen for her again”, Shia who sat on his opposite side began to tug on his sleeve.[Hajime-san. Ah~n, desu]It appears that rather than getting angry that her rivals in love seems to have increased, she judged that now seems to be the time for her to show her appeal. While blushing and glancing upwards, she gracefully presented a fork. At that point, she didn’t forget to also quietly draw her Usamimis closer to Hajime as well. She was wonderfully cunning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชิที่ถูกมองเธอด้วยสีหน้าหวาดกลัว, คาโอริที่มองตกใจและ Teio ที่รู้สึกชื่นชม การแสดงออกของยูกลายเป็นขมหลังจากที่ถูกประเมินโดยไม่คาดคิด ฮาจิเมะยิ้มถึงคราวเป็นผมเขาจังหวะยู. ท่ามกลางฮาจิเมะและสหายของเขาในความรู้สึกความรู้สึกของพวกเขาได้รับพร้อมถูกยิงขึ้นซึ่งเป็นกลุ่มที่ไม่คาดคิดเข้ามาในห้องรับประทานอาหาร มันเป็น Kouki และพวกเขาเช่นเดียวกับเพื่อนร่วมชั้นของเขา ปรากฏว่าทุกคนรวมทั้งไอโกะมา. เมื่อฮาจิเมะมองไปที่พวกเขาสำหรับช่วงเวลาที่เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนที่เขาได้ยินครั้งเมื่อพวกเขาจะได้กินอาหารที่เขาเคยคิดว่าเขาจะสามารถที่จะสะดวกสบายกินกับเพื่อน ๆ ของเขา แต่ ... ..it ปรากฏว่าแผนการที่ถูกโยนออก. Ma ~ ที่ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องพิจารณาอย่างใจจดใจจ่อ มันฮาจิเมะต่ออายุความคิดของเขาในขณะที่เขายังคงรับประทานอาหารมื้ออาหารของเขา ยูและพวกเขาไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งทั้งใจ. แต่ก็ไม่ปรากฏว่าเพื่อนร่วมชั้นของเขาคิดว่าเหมือนกันบางคนคิดว่ามันค่อนข้างน่าสนใจบางคนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยและบางคนได้หายไปเป็นสิ่งที่ต้องทำและกลายเป็น กระสับกระส่าย. ถึงแม้ว่าพวกเขามักมองมากกว่าที่พวกเขาได้รับการเตือนจากคำสั่งก่อนหน้านี้ของฮาจิเมะว่าเขาไม่ได้เห็นพวกเขาเป็นสหายและมากน้อยจัดขึ้นความสนใจมากในนั้นดังนั้นพวกเขาจึงลังเลที่จะโทรออกไปเขา โดยวิธีการที่ไอโกะถูกจ้องมองที่ฮาจิเมะสำหรับชนิดที่แตกต่างกันของเหตุผล. [Ah ~ ชิสุกะจัง! มากกว่าที่นี่!] [คาโอริ ฉันสามารถนั่งติดกับคุณ?] [แน่นอน] คาโอริได้แสดงรอยยิ้มที่เป็นมิตรกับใบหน้าเย็น Nointo ของชิสุกะยังเป็นธรรมชาติหลวมแก้มของเธอขณะที่เธอนั่งถัดจากเธอ. ตอนแรกก็ยังคงยากสำหรับเพื่อนร่วมชั้นที่จะยอมรับความจริงที่ว่า คาโอริได้เปลี่ยนร่างกายของเธอ แต่บรรยากาศของภาพของคาโอริและรอยยิ้มอนุญาตให้พวกเขาคลายขึ้น แม้ว่าร่างกายของเธอมีการเปลี่ยนแปลงบรรยากาศที่เงียบสงบคาโอริได้รับอนุญาตหัวใจเพื่อนร่วมชั้นของเธอที่จะผ่อนคลาย หรือมากกว่าเมื่อเทียบกับเวลาที่ฮาจิเมะหายไปของเขาเย็นมันก็เป็นเพียงเส้นประสาท wracking เล็กน้อยมีเพื่อนร่วมชั้นเรียนหลายคนดีใจที่คาโอริได้กลับ. * เป็นสาเหตุตลกผู้เขียนไม่ได้พูดถึงริวทาโร่ที่นี่ * เมื่อ Shizuku นั่งอยู่บน ที่นั่ง Kouki นั่งอยู่บนที่นั่งข้าง ๆ เธอและไอโกะนั่งอยู่บนฝั่งตรงข้ามในขณะที่ Suzu นั่งถัดจากไอโกะ ไอโกะเป็นขวาถัดไป Yue เพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ เดินไปนั่งบนที่นั่งที่เหลืออื่น ๆ Suzu มองที่ยูขณะที่เธอนั่ง [ขอโทษนะ ... ..for นั่งอยู่นอกเหนือจาก Oneesama!] เธอกล่าวด้วยสีหน้าเครียดแปลก ยูกล่าวว่า [ ...... ทำไม Oneesama?] ในขณะที่การเอียงศีรษะของเธอ. เมื่อ Kouki และพวกเขาเอาที่นั่งของพวกเขาที่แม่บ้านที่ดีของพระบรมมหาราชวังเริ่มที่จะย้ายเข้าด้วยกันและกำหนดตาราง มันเป็นจริงเมนูเดียวกับที่ฮาจิเมะและพวกเขามี. จากนั้นในเวลานั้นอยู่เหนือหัวของยูฮาจิเมะและไอโกะสายตาเชื่อมต่อ ในครั้งเดียวแก้มไอโกะมีการย้อมเบา ๆ เธอประเจิดประเจ้อหันดวงตาของเธอ แม้ยังคงต้องการเธอมักจะเหลือบมองกลับมาที่ฮาจิเมะและแอบกระซิบออกมาด้วยเสียงที่เงียบสงบ. [A, Ano, Nagumo คุง ... ..sono สิ่งที่มาจากขณะที่ผ่านมา ... ..sono ถ้าเป็นไปได้ ... .] มีการพูดคุยมากกว่า Yue ทำให้เธอต้องเป็นบิตอึดอัดมากที่สุดเป็นผู้ใหญ่และเป็นครูมันเป็นเรื่องน่าอายที่จะถามของฮาจิเมะเพื่อให้เธอเก็บไว้ที่เงียบสงบและตัดสินใจที่จะไม่พูดมัน. ฮาจิเมะเดาว่ายูได้ตัดสินใจ จะไม่คิดว่ามันและเขาขอบคุณเธอภายในตัวเองในขณะที่มอง Aiko. ทันใดนั้นร่างของเธอถูกสั่นคลอนและหูของไอโกะเริ่มที่จะย้อมเป็นอย่างดี มีความรู้สึกว่ามันก็สายเกินไปในขณะนี้ว่าตาของพวกเขาได้จับคู่ชื่อชิสุกะและพวกเขาให้ความสนใจกับการปรากฏตัวของไอโกะขณะที่เธอจ้องมองมาที่ฮาจิเมะเป็น โชคดีที่มันเป็นจุดบอดสำหรับนักเรียนคนอื่น ๆ เพื่อให้พวกเขาไม่ได้พบ แต่ค่อนข้างใกล้เพื่อนร่วมชั้นแนวหน้ากลุ่มเห็นมันและค่อนข้างน่าสงสัย. [เกี่ยวกับสิ่งที่อาจารย์ เป็นสิ่งที่มี?] [Fu ~ E?] ธรรมชาติ Hajime ได้ตัดสินใจที่จะหลอกไม่ได้รู้อะไร ไอโกะถูกหรี่ลงชั่วขณะทัศนคติว่า แต่เธอเดาว่าเขาก็เต็มใจที่จะให้มันเป็นความลับด้วยรอยยิ้มเบี้ยว [ไม่มีก็ไม่มีอะไร] เธอตอบ แม้ว่าเธอคิดว่าเธอเป็นคนขี้ขลาดที่มีฮาจิเมะดูแลมันเธอก็กลายเป็นมีความสุขและยิ้มเพราะเขาเป็นคนมีน้ำใจ. เมื่อพวกเขาเห็นรัฐไอโกะมากขึ้นและมากขึ้นของผู้หญิงเริ่มที่จะเปิดตาของพวกเขาไปยังฮาจิเมะ เพียงยูได้รับการปลอบโยนฮาจิเมะโดยตบไหล่ของเขาในนอกจากนี้ [Ah ~ N] เช่นเดียว เป็นที่คาดหวังของนางเอกที่แท้จริง เธอได้อย่างชัดเจนแตกต่างจากนางเอกที่มีความรุนแรงที่ผ่านมาของวันนี้. ฮาจิเมะถูกดูดซึมในความคิดลึกของเขาเป็นไปตามคาด Yue เป็นคนรักที่ดีที่สุด! ผมไม่ทราบว่ากี่ครั้งที่ฉันได้ "ลดลงสำหรับเธออีกครั้ง" ชิซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของเขาเริ่มที่จะลากจูงบนแขนเสื้อของเขา. [ฮาจิเมะซัง Ah ~ N, desu] ปรากฏว่าแทนที่จะได้รับโกรธที่คู่แข่งของเธอในความรักที่ดูเหมือนว่าจะมีเพิ่มขึ้นเธอตัดสินว่าตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีเวลาสำหรับเธอเพื่อแสดงการอุทธรณ์ของเธอ ในขณะที่แดงและวินาศภัยขึ้นอย่างสง่างามเธอนำเสนอส้อม ณ จุดที่เธอไม่ลืมที่จะยังเงียบวาด Usamimis เธอใกล้ชิดกับฮาจิเมะเช่นกัน เธอเป็นคนที่ฉลาดแกมโกงที่เยี่ยมยอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชิ ที่กำลังมองเธอด้วยสีหน้าหวาดกลัว คาโอริซังที่ดูตกใจมาก และ teio ที่รู้สึกชื่นชม สีหน้าของยูเอะกลายเป็นขมหลังจากที่อย่างประเมิน ฮาจิเมะยิ้มอย่างบิดเบี้ยว เขาลูบผมของเยี่ย .ของฮาจิเมะและสหายของเขา ในความรู้สึก เช่น ความรู้สึกของพวกเขาที่จะได้รับพร้อมถูกยิงขึ้น มีกลุ่มที่ไม่คาดคิดเข้ามาที่ห้องอาหาร มันคือ โคคิและพวกเขาเช่นเดียวกับเพื่อนร่วมชั้น ปรากฏว่าทุกคนรวมทั้งไอโกะมาเมื่อ ฮาจิเมะมองมันสักครู่ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะได้ยินเสียงของเวลาเมื่อพวกเขาได้กิน เขาเคยคิดว่าเขาจะสบายๆ กินกับเพื่อนๆของเขา แต่ . . . . . ปรากฏว่า แผนการที่ถูกโยนออกไปMa ~ ไม่ต้องใจจดใจจ่อพิจารณาฮาจิเมะต่ออายุความคิดของเขาในขณะที่เขายังคงรับประทานอาหารของเขา Yue และพวกเขาไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในใจเหมือนกันแต่ก็ไม่ปรากฏว่าเพื่อนเขาคิดเหมือนกัน บางคนคิดว่ามันน่าสนใจ บางคนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย และมีคนสูญเสียเป็นสิ่งที่ต้องทำ และก็เริ่มกระวนกระวาย ถึงแม้ว่าพวกเขามักมองไปที่พวกเขาได้รับการเตือนของฮาจิเมะก่อนหน้านี้ ชี้แจงว่า เขาไม่เคยเห็นพวกเขาเป็นสหายและมากน้อยจัดมาก ความสนใจในมันดังนั้นพวกเขากำลังลังเลที่จะเรียกเขา ว่าแต่ ไอโกะมองฮาจิเมะสำหรับชนิดที่แตกต่างกันของเหตุผล[ อ่า ~ ชิซุคุจัง ! ทางนี้ ! ][ คาโอริ ผมนั่งถัดจากคุณหรอ ? ][ . . . ]คาโอริก็แสดงรอยยิ้มเป็นกันเองด้วยใบหน้าเย็น nointo , ชิซุคุ ยังเป็นธรรมชาติที่ติดแก้มของเธอขณะที่เธอนั่งอยู่ข้างๆเธอตอนแรกมันก็ยังยากสำหรับเพื่อนๆที่จะยอมรับความจริงว่า คาโอริก็เปลี่ยนร่างกายของเธอ แต่บรรยากาศของคาโอริภาพและยิ้มให้พวกเขาผ่อนคลาย แม้ว่าร่างกายของเธอจะเปลี่ยนไป บรรยากาศเงียบสงบ คาโอริก็อนุญาตให้เพื่อนร่วมห้องของเธอหัวใจเพื่อผ่อนคลาย หรือมากกว่าเมื่อเทียบกับเวลาเมื่อฮาจิเมะหายไปของเขาเย็น มันเป็นเพียงเล็กน้อยประสาท wracking , มีหลาย เพื่อนร่วมชั้นที่ดีใจที่คาโอริได้กลับมาแล้ว* เพราะตลก ผู้เขียนไม่ได้พูดถึงริวที่นี่ * * * * เมื่อชิซุคุ นั่งบนเบาะ โคกิ นั่งบนที่นั่งข้างๆ เธอ และ ไอโกะนั่งอยู่ด้านตรงข้าม ขณะที่ซูสุ นั่งข้างๆ ไอโกะ ไอโกะอยู่ถัดไปจาก Yue เพื่อนร่วมชั้นอื่น ๆที่เหลือก็นั่งบนที่นั่ง ซูสุ ดูว ขณะที่เธอนั่ง [ ขอโทษนะ . . . . . นั่งนอกจากคุณพี่ ! ] เธอพูดด้วยอย่างเครียด สีหน้า Yue กล่าวว่า " . . . . . . . ทำไมคุณพี่ ? ] ในขณะที่เอียงศีรษะของเธอเมื่อโคคิและพวกเขานั่ง แม่บ้านที่ดีของพระราชวัง เริ่มที่จะย้ายเข้าด้วยกัน และจัดโต๊ะ มันแทบจะเหมือนเมนูที่ฮาจิเมะและพวกเขามีแล้วเวลาที่เหนือหัวเว่ , ฮาจิเมะ และไอโกะมองด้วยสายตาที่เชื่อมต่อ ครั้งของไอโกะอยู่เบา ๆแก้มเปื้อนเธอน่าอัปยศอดสูเบนสายตาของเธอ ยัง เธอมักมองกลับมาที่ฮาจิเมะ และแอบกระซิบออกมาด้วยเสียงที่เงียบสงบ[ , ใช่ , นางุโมะคุง . . . . . โซโน มันนานมาแล้ว . . . . . . . . . . . . ถ้าเป็นไปได้ โซโนต้องไปคุยว ทำให้เธอต้องอึดอัด มากที่สุด เป็นผู้ใหญ่ และเป็นครู มันน่าอายที่จะถามฮาจิเมะจัง เธอเอาแต่เงียบ และตัดสินใจที่จะไม่พูดมันฮาจิเมะเดาว่าเยว่ได้ตัดสินใจที่จะไม่สนใจมัน เขาขอบคุณเธอภายในตัวเองในขณะที่มองไปที่ไอโกะฉับพลันร่างของเธอถูกสั่นคลอน และหูของไอโกะเริ่มถูกย้อมด้วย ก็รู้สึกว่ามันสายไปแล้ว ตอนนี้สายตาของพวกเขาได้จับคู่ชิซึกุและพวกเขาให้ความสนใจกับไอโกะปรากฏเธอจ้อง ฮาจิเมะ โชคดีที่เป็นจุดบอดให้นักเรียนคนอื่น ๆดังนั้นพวกเขาไม่ได้พบแต่ ค่อนข้างใกล้กับแนวหน้า กลุ่มเพื่อน เห็นมันค่อนข้างน่าสงสัย[ เรื่องอะไรคะ มีอะไรเหรอ ? ][ Fu ~ E ? ]ตามธรรมชาติ ฮาจิเมะได้ตัดสินใจที่จะทำเป็นไม่รับรู้อะไรเลย ไอโกะเป็นเรื่องสีจางโดยทัศนคติที่ แต่ เธอเดาว่าเขาจะเก็บเป็นความลับ , ด้วยรอยยิ้ม , เบี้ยว [ เปล่า ] เธอตอบ แม้ว่าเธอจะคิดว่าเธอขี้ขลาดที่ฮาจิเมะดูแลมัน เธอมีความสุข และยิ้ม เพราะเขาเกรงใจเมื่อเห็นไอโกะสภาพ เพิ่มเติม และเพิ่มเติม ตัวเมียจะเริ่มปิดดวงตาลง ฮาจิเมะ เพียงเยว่เป็นการปลอบใจ ฮาจิเมะ โดยตบไหล่ของเขา นอกจากนี้ อา ~ [ N ] เช่นกัน สมกับเป็นนางเอกที่แท้จริง เธอแตกต่างจากความรุนแรง ล่าสุดนางเอกของวันนี้ฮาจิเมะถูกดูดซึมในความคิดลึกๆของเขาเป็นไปตามคาด เย่เป็นคนรักดีที่สุด ไม่รู้กี่ครั้งที่ผมเคย " หลงรักเธออีก " ชิ คนที่นั่งตรงข้ามเขาเริ่มที่จะดึงที่แขนเสื้อของเขา[ ฮาจิเมะซัง อา ~ N ) ]ปรากฏว่า แทนที่จะโกรธที่คู่แข่งของเธอ ความรักที่ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้น เธอตัดสินว่าตอนนี้น่าจะเป็นเวลาที่เธอต้องโชว์เสน่ห์ของเธอ ในขณะที่หน้าแดงและผาดขึ้น เธอได้นำเสนอส้อม ณจุดที่เธอไม่ได้ลืม ยังแอบวาด usamimis เธอใกล้ชิดกับฮาจิเมะได้เป็นอย่างดี นางชุนยิ่งยวด