see you once again before I die, I

see you once again before I die, I really have no more regrets!” the tavern girl smiled again. She was smiling so happily that even her eyes were smiling, as if she had done something that she was the most pleased with in her whole life. She was smiling from the bottom of her heart.

Yue Bing’s tears flowed down relentlessly, her drops of tears wetting Yue Yang’s arms.

Yue Yu was also crying uncontrollably…

The strong Princess Qian Qian was also quietly wiping her tears that had flowed out at some point.

Fatty Hai wanted to force himself not to cry. However, his face distorted badly as he failed to hold back his falling tears. He immediately gritted his teeth and forced his tears to stop.

Ye Kong had turned around, unable to watch any longer. The Li Clan Brothers were clenching their fists tightly. They were not experts in expressing themselves, they wanted to say something comforting, but they didn’t know what best to say.

Yue Yang breathed in deeply as he tried to control his emotions. He looked at the tavern girl whose complexion had started to decline and knew that her time was almost up. He leaned closer and asked gently, “Do you have any other wishes? What can I do to help you?”

“Then, please grant me a name… I don’t have a name.” The tavern girl’s voice became weaker.

“What?” Yue Yang was surprised. How could there be someone in the world without a name?

“I’m the daughter of a prisoner of war, a slave. I don’t have a name since young, I only have a number to identify myself. I’m just a lowly slave… Since I’m young, I have been sold here and there, and finally, when I grew up, I became a tool for people to vent their lust. I’m just a piece of flesh that allows people to play with recklessly, a slave with no dignity nor freedom, destined to be stepped on by thousands of people. There never have been anyone who treated me like a person before. Only you, young master, who looked at me as if I’m a person. Only you, young master, who treated me like a person… Young master, if only I could have met you earlier, how great would it be? I would even dream that I could live my life once again and become your servant my whole life. I don’t want to be sold here and there like last time, I, I don’t want to be a piece of flesh for others to play with. I want to become a person! In my next life…. Young master, if there’s a next life, please let me be your servant. You are the only one in this world who treated me like a person…”

“Young master, if there’s a next life… if there’s a next life…”

The tavern girl did not manage to wait for Yue Yang to give her a name before she breathed her last as she mumbled her last words.

Yue Yang closed his eyes tightly, trying to seal the pain and sadness in his heart.

A bead of tear that had formed in her unclosed eyes flowed from the corner of her eyes down to her cheeks.

Yue Yang reached out and covered the tavern girl’s face with his hands, closing those doe eyes of hers lightly. He nodded resolutely as he replied, “I, I will definitely give you a name. You are a lowly slave last time who was sold here and there, but from this day onwards, you are my servant. You are not an object, you are a person. You are also not a piece of shameful flesh, you would be a person with dignity and freedom. Even without a life, nobody would dare to look down on you, because your master is me! I swear to make the people who hurt you pay a thousand, ten thousand times back…”

As if she had heard Yue Yang’s words, the corners of the passed tavern girl’s still mouth seemed to curve a little, as if she was smiling.

Yue Bing hugged her brother and cried out loud.

Fatty Hai banged his head on the wall as he completely burst into tears.

Princess Qian Qian and Yue Yu held each other tightly. Ye Kong and the Li Clan Brothers’ eyes were red, as they looked at Yue Yang… In their hearts, Yue Yang was omnipotent, someone who could create a miracle even in despair. They hoped that Yue Yang could revive this tavern girl who didn’t even have a name. She was worthy to become a person, even more than some other people!

But Yue Yang had no way at all. He didn’t have the ability to resurrect the tavern girl.

Luo Hua City Mistress had said before that the Heaven Resurrection Crystal had been used up. If anyone in this world died, there would be no way to reverse the situation…

Yue Yang tried to think of another way. Could he conserve her body in ice?

Or could he use that ‘Spirit Absorbing Pearl’ that he snatched from Duke Xian, and seal the tavern girl’s spirit?

But Yue Yang didn’t know how to use the Spirit Absorbing Pearl, and he also didn’t know what kind of result it would have. However, he couldn’t hesitate now. Yue Yang immediately took out the Spirit Absorbing Pearl from his Lich Ring, prepared to place it on the tavern girl’s forehead. However, a rainbow light suddenly flashed as Xiao Wen Li floated out from his body, her little hands stopping Yue Yang softly.

Yue Yang was immediately hap

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้เจอเธออีกครั้ง ก่อนที่ผมจะตาย ผมก็ไม่ได้เสียใจอะไร ! " ร้านเหล้าสาวยิ้มอีกครั้ง เธอกำลังยิ้มอย่างมีความสุข แม้แววตาของเธอยิ้ม ถ้าเธอทำสิ่งที่เธอพอใจกับชีวิตของเธอ เธอยิ้ม จากส่วนลึกของหัวใจเธอน้ำตาของเยว่ปิงไหลลงมุ่งมั่นของเธอ หยดน้ำตาเปียกของเยว่หยาง แขนยูยูก็ร้องไห้ตลอดทาง . . . . . . .เจ้าหญิงแข็งแรงเฉียนเฉียนก็ค่อยๆเช็ด น้ำตาที่ไหลออกในบางจุดอ้วนครับอยากบังคับตัวเองไม่ให้ร้องไห้ อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวเพราะเขาล้มเหลวที่จะกลับมาของเขาล้ม น้ำตา ทันทีที่เขา gritted ฟันของเขาและบังคับน้ำตาให้หยุดเจ้าก้องก็หันไปรอบๆ ไม่สามารถดูได้อีกต่อไป พี่น้องตระกูลหลี่ถูก clenching กำปั้นของตนไว้แน่น พวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการแสดงตนเอง พวกเขาต้องการที่จะพูดบางอย่างปลอบโยน แต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่จะพูดเยว่หยาง หายใจเข้าลึกๆ เขาพยายามควบคุมอารมณ์ของเขา เขามองไปที่ร้านเหล้าสาวที่มีผิวก็เริ่มลดลง และรู้ว่าเวลาของเธอกำลังจะขึ้นแล้ว เขาชะโงกหน้าเข้ามาใกล้และถามเบาๆ " คุณขออะไรอีก ? สิ่งที่ฉันสามารถทำได้เพื่อช่วยคุณ "" แล้ว โปรดประทานชื่อ . . . . . . . ฉัน ไม่ มี ชื่อ เสียง " ร้านเหล้าสาวก็กลายเป็นคนอ่อนแอ" อะไร ? " เยว่หยางตกใจมาก จะมีใครในโลกที่ไม่มีชื่อ" ฉันเป็นลูกสาวของเชลยศึก ทาส ผมไม่รู้ชื่อตั้งแต่ยังเด็ก ฉันมีเพียงตัวเลขเพื่อระบุตัวเอง ฉันเป็นแค่ทาสชั้นต่ำ . . . . . . . ตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันมีขายที่นี่และมี และในที่สุด เมื่อฉันโตขึ้น ฉันกลายเป็นเครื่องมือสำหรับคนที่จะระบายความต้องการทางเพศของตน ฉันก็แค่เศษเนื้อให้คนเล่นอย่างทาส ไม่มีศักดิ์ศรีและเสรีภาพ ต้องถูกเหยียบย่ำโดยนับพันคน ไม่เคยมีใครทำกับฉันแบบนี้มาก่อน คุณ คุณชาย ใครมองฉันเป็นถ้าฉันเป็นคน คุณ คุณชาย ที่ทำกับฉันแบบนี้ . . . . . . . นายน้อย ถ้าชั้นได้เจอนายก่อน แล้วมันจะดีเหรอ ? ผมเคยฝันว่าผมจะมีชีวิตอยู่อีกครั้งและกลายเป็นทาสไปตลอดชีวิต ฉันไม่ต้องการที่จะขาย และก็เหมือนครั้งก่อน ผมไม่อยากจะเป็นชิ้นเนื้อให้คนอื่น ๆที่จะเล่นกับ ฉันต้องการที่จะกลายเป็นคน ! ในชีวิตของฉันต่อไป . . . . . . . คุณชาย ถ้ายังมีชีวิตต่อไป โปรดให้ฉันเป็นทาสของคุณ คุณเป็นคนเดียวเท่านั้นในโลกนี้ที่ทำกับฉันเหมือนคน . . . . . . . "" นายน้อย ถ้ายังมีชีวิต . . . . . . . ต่อไปถ้ายังมีชีวิตต่อไป . . . "ร้านเหล้าสาวไม่ได้จัดการเพื่อรอให้เยว่หยางจะตั้งชื่อให้เธอ ก่อนที่เธอจะสูดลมหายใจสุดท้ายของเธอขณะที่เธอพึมพำคำสุดท้ายของเธอเยว่หยาง หลับตาแน่น พยายามที่จะประทับตราความเจ็บปวดและความเศร้าในจิตใจของเขาลูกปัดตา ที่ได้เกิดขึ้นในดวงตา Unclosed ของเธอไหลออกมาจากหางตาของเธอลงไปที่แก้มของเธอเยว่หยางถึงออกและปิดร้านเหล้าสาวใบหน้าด้วยมือของเขาปิดสาวตากวางของเธอเบาๆ เขาพยักหน้ารับอย่างกล้าหาญ เขาตอบว่า " ผมจะให้คุณชื่อ คุณเป็นทาสครั้งสุดท้ายที่ขายที่นี่และมี แต่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป , เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา เธอไม่ใช่สิ่งของ เธอเป็นคน คุณยังไม่ใช่ชิ้นเนื้อน่าอดสู คุณจะเป็นคนที่มีศักดิ์ศรีและอิสรภาพ แม้ไม่มีชีวิต ไม่มีใครกล้าดูถูกเธอ เพราะเจ้านายของคุณเป็นฉัน ! ผมสาบานว่าจะทำให้คนที่ทำร้ายคุณจ่ายเป็นพัน หมื่นครั้ง กลับ . . . . . . . "ราวกับว่าเธอเคยได้ยิน เยว่หยางพูด มุมของผ่านโรงเตี๊ยมสาวยังคงปากจะโค้งเล็กน้อย ถ้าหากนางกำลังยิ้มเยว่ปิ่งกอดพี่ชายของเธอและร้องไห้เสียงดังไขมันให้กระแทกหัวของเขาบนผนังในขณะที่เขาอย่างสิ้นเชิง น้ำตาร่วงเผาะเจ้าหญิงเฉียนเฉียนเยี่ยหยูและจับมือกันไว้ให้แน่น ท่านกง และพี่น้องตระกูลหลี่ตาเป็นสีแดงเช่นที่พวกเขามองเยว่หยาง . . . . . . . ในหัวใจของพวกเขา เยว่หยาง ทำได้ทุกอย่าง ใครที่สามารถสร้างปาฏิหารย์ในความสิ้นหวัง พวกเขาหวังเยว่หยาง จะรื้อฟื้นเรื่องนี้โรงเตี๊ยมสาวที่ไม่ได้ชื่อ เธอควรเป็นคนมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ !แต่เว่ ยังไม่มีวิธีที่ทั้งหมด เขาไม่ได้มีความสามารถในการชุบชีวิตโรงเหล้า ผู้หญิงหลัวหัวเมืองเมียน้อยได้เคยบอกว่า ฟ้าฟื้น คริสตัลถูกใช้ขึ้น ถ้าทุกคนบนโลกนี้ตาย ก็จะไม่มีหนทางที่จะพลิกสถานการณ์ . . . . . . .เยว่หยางพยายามคิดวิธีอื่น เขาสามารถรักษาร่างกายของเธอในน้ำแข็งหรือเขาจะใช้ " " ที่เขากระชากวิญญาณดูดไข่มุกจากดยุคซีอาน , และประทับตราร้านเหล้าสาวของจิตวิญญาณ ?แต่เว่ ยังไม่ทราบวิธีที่จะใช้วิญญาณกับไข่มุก และเขาก็ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ชนิดของผลที่มันจะมี อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ลังเลเลย เยว่หยางทันทีเอาวิญญาณดูดจากแหวนไข่มุก Lich ของเขาเตรียมที่จะวางไว้บนหน้าผากของโรงเตี๊ยมของเด็กผู้หญิง อย่างไรก็ตาม แสงรุ้งก็แว้บไปเป็นเสี่ยว