Wei Luo picked up a hibiscus cake.

Wei Luo picked up a hibiscus cake. She was half-done eating it, when she noticed Changhong hadn’t moved his chopsticks, but his gaze was firmly locked on her. Not in a hurry to eat, she put down the chopsticks, and holding her cheek, asked: “Changhong, why aren’t you eating? Are you full just from watching me?”
Changhong wasn’t hungry as he still hadn’t gotten over his shock, after listening to Wei Luo’s words from earlier. More mature than his peers, he could understand what had happened. He knew what ‘slave trader’ meant. Although he wasn’t too intimate with Madam Du, usually he’d show respect for her and regard her as an elder. It never crossed his mind she would harm Wei Luo.
Pursing his lips, Changhong slowly and solemnly said: “Ah Luo, I’ll protect you from now on.”
Wei Luo’s hand paused over her food, and raised her head to stare at him blankly. She’d never had the chance to hear such words in her previous life. Though they really affected her, Changhong was still only six years old. She’d lived ten years longer than him, it made more sense for her to protect him.
There was no trace of the sadly sobbing in Wei Kun’s bosom appearance on Ah Luo’s face. She picked up a piece of gourd chicken and held it in front of him, asking with a smile: “You’re younger than me, how can you protect me?”
Changhong anxiously raised his head to argue: “Only younger by an hour!”
Oh, he was actually younger than her in that way as well. Ah Luo didn’t bicker with him over that, and shook the chicken between the chopsticks, “Are you eating or not? My hand is all sore from holding it up.”
Of course, Changhong ate it. As he chewed, he suddenly remembered, “The maidservant said you were brought back by a bodyguard. Who is he?”
He unexpectedly thought of the point that even Wei Kun hadn’t taken note of.
Wei Luo thought it really wasn’t an easy matter to explain, so from the thousand words, she formed a single sentence: a good-hearted person passed through there by chance, and conveniently rescued her.
Saying that, Zhu Geng was too cheap. Instead of saving her, he wanted to deliver her to his master for retribution.
Changhong didn’t think much of it and didn’t ask further. They sat on the bed and finished eating their meal. When the maidservant went forward to tidy up the tableware, they heard someone announce from outside that Madam Du had come back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wei Luo หยิบเค้กกระเจี๊ยบ เธอก็กินมัน เมื่อเธอสังเกตเห็นฉางหงไม่ย้ายเขาตะเกียบ แต่สายตาของเขาถูกล็อกแน่นเธอครึ่งทำ ไม่รีบกิน เธอวางลงตะเกียบ และจับแก้ม ถาม: "ฉางหง ทำไมคุณไม่ได้กิน ท่านเต็มเพียงจากการดูฉัน"บริษัทฉางหงไม่หิวขณะที่เขายังไม่ได้อากาศมากกว่าเขาช็อก หลังจากฟังคำเว่ย Luo จากรุ่นก่อนหน้านี้ ผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าเพื่อนของเขา เขาสามารถเข้าใจอะไรได้เกิดขึ้น เขารู้ว่า 'ทาสผู้ประกอบการ' หมายถึง แม้ว่าเขาไม่ได้ใกล้ชิดกับ Du ม่ายเกินไป โดยปกติเขาจะแสดงความเคารพสำหรับเธอ และถือว่าเธอเป็นพี่เป็น มันเคยข้ามใจเธอจะเป็นอันตรายต่อเว่ย LuoPursing ริมฝีปากของเขา บริษัทฉางหงช้า และเคร่งขรึมกล่าวว่า: "Ah Luo ฉันจะปกป้องคุณจากนี้"Wei Luo มือหยุดอาหารของเธอ และยกหัวของเธอจ้องมองเขา blankly เธอไม่ได้มีโอกาสที่จะได้ยินคำดังกล่าวในชีวิตของเธอก่อนหน้านี้ แม้ว่าพวกเขาจริง ๆ ผลกระทบเธอ ฉางหงได้เพียงหกขวบ เธอมีอยู่สิบปีเกินกว่าเขา มันทำให้รู้สึกมากขึ้นสำหรับเธอที่จะปกป้องเขาไม่มีร่องรอยความเศร้า sobbing ในลักษณะคู่หู Wei Kun Ah Luo ของหน้าได้ เธอหยิบชิ้นส่วนของไก่มะระ และจัดหน้าเขา ถาม ด้วยรอยยิ้ม: "คุณอายุน้อยกว่าฉัน วิธีที่คุณสามารถปกป้องฉัน"บริษัทฉางหงเฝ้ายกหัวของเขาจะเถียง: "เท่าอายุ โดยชั่วโมง"โอ้ เขาเป็นจริงอายุน้อยกว่าเธอในทางที่ดี อา ลูไม่ได้ bicker กับเขาว่า และส่ายไก่ระหว่างตะเกียบ "ท่านรับประทานอาหาร หรือไม่ มือคือเจ็บทั้งโฮลดิ้งขึ้น"แน่นอน บริษัทฉางหงกินมัน ขณะที่เขาเคี้ยว เขาก็จำได้ "maidservant กล่าวว่า คุณถูกนำกลับมา โดยกำลังคุ้ม เขาเป็นใคร"โดยไม่คาดคิดเขาคิดว่า จุดที่แม้ Wei Kun ไม่ดำเนินการจดLuo เว่ยคิดจริง ๆ ไม่ใช่เรื่องง่ายต่อการอธิบาย ดังนั้นจากคำพัน เธอเกิดประโยคเดียว: คนใจผ่านนั่นโดยบังเอิญ และบริการช่วยเหลือเธอบอกว่า Zhu เกิงได้ราคาถูกเกินไป แทนที่จะบันทึกของเธอ เขาต้องส่งเธอไปเขาหลักสำหรับวิบากกรรมบริษัทฉางหงไม่คิดมากของมัน และไม่ได้สอบถามเพิ่มเติม พวกเขานั่งบนเตียง และรับประทานอาหารเสร็จแล้ว เมื่อ maidservant ไปข้างหน้าขึ้นบนโต๊ะอาหาร พวกเขาได้ยินคนประกาศจากภายนอกที่ ดูม่ายได้กลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Wei Luo หยิบเค้กชบา เธอได้รับการสุกๆดิบๆรับประทานอาหารมันเมื่อเธอสังเกตเห็น Changhong ไม่ได้ย้ายเขาตะเกียบ แต่สายตาของเขาถูกขังอยู่อย่างมั่นคงในของเธอ ไม่รีบร้อนที่จะกินเธอใส่ลงตะเกียบและถือแก้มเธอถามว่า: " บริษัท ฉางหงทำไมคุณไม่ไปรับประทานอาหาร? คุณเต็มรูปแบบจากการดูเพียงแค่ฉัน "
Changhong ไม่ได้หิวในขณะที่เขายังไม่ได้อากาศมากกว่าช็อตของเขาหลังจากที่ฟังคำ Wei Luo จากก่อนหน้านี้ เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าเพื่อนของเขาที่เขาจะได้เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขารู้ว่าสิ่งที่ผู้ประกอบการค้าทาส 'หมาย แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ใกล้ชิดเกินไปกับท่านผู้หญิง Du มักจะเขาต้องการแสดงความเคารพสำหรับเธอและคิดว่าเธอเป็นผู้สูงอายุ . มันไม่เคยข้ามใจของเขาเธอจะเป็นอันตรายต่อ Wei Luo
pursing ริมฝีปากของเขา Changhong อย่างช้า ๆ และเคร่งขรึมกล่าวว่า: "อา Luo ผมจะปกป้องคุณจากนี้ไป."
มือ Wei Luo หยุดชั่วคราวถูกกว่าอาหารของเธอและยกหัวของเธอจ้องที่ เขา blankly เธอไม่เคยมีโอกาสที่จะได้ยินคำพูดดังกล่าวในชีวิตของเธอก่อนหน้านี้ แม้ว่าพวกเขาจะได้รับผลกระทบของเธอจริงๆ Changhong ก็ยังมีอายุเพียงหกขวบ เธออาศัยอยู่สิบปีนานกว่าเขามันทำให้ความรู้สึกมากขึ้นสำหรับเธอที่จะปกป้องเขา.
มีร่องรอยของเศร้าร้องไห้ในลักษณะอกเหว่ยคุงบนใบหน้าอา Luo ของไม่ได้ เธอหยิบขึ้นมาชิ้นส่วนของไก่มะระและถือมันไว้ในด้านหน้าของเขาถามด้วยรอยยิ้ม: "คุณอายุน้อยกว่าผมวิธีที่คุณสามารถปกป้องฉัน"
Changhong ใจจดใจจ่อยกศีรษะของเขาที่จะเถียง "เฉพาะที่อายุน้อยกว่าโดยหนึ่งชั่วโมง "
โอ้เขาเป็นจริงที่อายุน้อยกว่าเธอในทางที่ดี อาลูไม่ได้ทะเลาะกับเขามากกว่านั้นและส่ายไก่ระหว่างตะเกียบ "คุณกำลังรับประทานอาหารหรือไม่? มือของฉันคือเจ็บทั้งหมดจากผู้ถือมันขึ้น. "
แน่นอน Changhong กินมัน ในขณะที่เขาเคี้ยวเขาก็จำได้ว่า "สาวใช้บอกว่าคุณถูกนำตัวกลับโดยบอดี้การ์ด เขาเป็นใคร? "
เขาไม่คาดคิดคิดของจุดที่ว่าแม้ Wei คุนไม่ได้ดำเนินการจดบันทึก.
Wei Luo คิดว่ามันจริงๆก็ไม่ได้เป็นเรื่องง่ายที่จะอธิบายดังนั้นจากพันคำที่เธอกลายเป็นประโยคเดียว: ดี คน -hearted ผ่านโดยมีโอกาสและสิ่งอำนวยความสะดวกช่วยชีวิตเธอ.
บอกว่าจู้เกิงราคาถูกเกินไป แทนการบันทึกของเธอเขาต้องการที่จะส่งเธอไปยังเจ้านายของเขาสำหรับการลงโทษ.
Changhong ไม่คิดว่ามากของมันและไม่ได้ถามต่อไป พวกเขานั่งอยู่บนเตียงและรับประทานอาหารเสร็จอาหารของพวกเขา เมื่อสาวใช้เดินไปข้างหน้าเพื่อเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้นบนโต๊ะอาหารที่พวกเขาได้ยินคนประกาศจากภายนอกที่ท่านผู้หญิง Du ได้กลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Wei หลัวหยิบเค้กชบา . เธอเป็นครึ่งหนึ่งทำกิน เมื่อเธอสังเกตเห็น Changhong ไม่ขยับตะเกียบของเขา แต่สายตาของเขาถูกล็อกอย่างแน่นหนาในของเธอ อย่ารีบกิน เธอก็วางตะเกียบและจับแก้ม เธอถามว่า " Changhong , ทำไมคุณไม่กิน ? คุณเต็ม จากแค่ดูฉัน ? "Changhong ไม่ได้หิวอย่างที่เขายังไม่หายตกใจของเขา หลังจากที่ฟัง Wei หลัวคำก่อน ผู้ใหญ่กว่าที่เพื่อนเขา เขาจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น พ่อค้าทาส เขารู้ดีว่า " " หมายถึง ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้สนิทสนมกับมาดาม ดู ปกติเขาจะให้เกียรติเธอและคิดว่านางเป็นผู้ใหญ่ มันไม่เคยอยู่ในใจของเขาเธอจะทำร้าย Wei หลอ .pursing ริมฝีปากของเขาอย่างช้าๆ และเคร่งขรึม Changhong กล่าวว่า " อาหลอ ผมจะปกป้องคุณจากนี้ . "Wei หลัว มือนิ่งกว่าอาหารของเธอ และยกหัวของเธอจ้องมองเขาอย่างไร้จุดหมาย . เธอจะไม่มีโอกาสที่จะได้ยินคำแบบนี้ในชีวิตเก่าของเธอ แต่มันมีผลต่อเธอ Changhong ยังแค่ 6 ขวบ เธออยู่มา 10 ปี นาน กว่า เขา มันทำให้รู้สึกมากขึ้นเพื่อปกป้องเขาไม่มีร่องรอยของเศร้าร้องไห้ในอ้อมอกที่ปรากฏบนใบหน้าของเว่ย คุนอาหลัว . เธอหยิบชิ้นไก่มะระและถือไว้ในด้านหน้าของเขา ถามด้วยรอยยิ้ม : " นายอายุน้อยกว่าฉัน นายจะปกป้องฉัน "Changhong ใจจดใจจ่อยกหัวเถียง " แต่อายุน้อยกว่า 1 ชั่วโมง "โอ้ จริงๆแล้วเขาเป็นเด็กกว่าเธอแบบนั้นเช่นกัน อาหลัวไม่ได้ทะเลาะกับเขา และก็ไก่ระหว่างตะเกียบ " จะกินหรือไม่กิน ? มือของฉันมันเจ็บจากการถือมันขึ้น " .แน่นอน , Changhong กินมัน เขาเคี้ยว เขาเพิ่งนึกขึ้นได้ " หญิงกล่าวว่าเธอถูกนำกลับมาโดยมีบอดี้การ์ด เขาคือใคร ? "เขาไม่คิดว่าจุดที่แม้แต่เว่ยคุงไม่ได้เอาโน้ต .Wei หลัวคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะอธิบาย ดังนั้น จากพัน เธอเกิดประโยคเดียว : เป็นคนจิตใจดี คนผ่านไปที่นั่นโดยบังเอิญ และสะดวกสามารถช่วยเธอได้บอกว่าจูเกิงก็ราคาถูกด้วย แทนที่จะช่วยชีวิตเธอ เขาอยากไปส่งเธอ อาจารย์ของเขาเพื่อแก้แค้นChanghong ไม่ได้คิดถึงมันมากนัก และไม่ได้ถามเพิ่มเติม พวกเขานั่งบนเตียงและกินอาหารของพวกเขา เมื่อหญิงรับใช้ก็เดินหน้าทำความสะอาดโต๊ะอาหาร เขาได้ยินเสียงคนประกาศจากภายนอกว่า มาดาม ดู ได้กลับมา