AbstractBackground: Occupational ex

Abstract
Background: Occupational exposure to dusts, gases and fumes has been associated with reduced FEV1 and sputum
production in COPD patients. The effect of occupational exposure on other characteristics of COPD, especially those
reflecting emphysema, has not been studied in these patients.
Methods: We studied 338 patients hospitalized for a first exacerbation of COPD in 9 Spanish hospitals, obtaining full
occupational history in a face-to-face interview; job codes were linked to a job exposure matrix for semi-quantitative
estimation of exposure to mineral/biological dust, and gases/fumes for each job held. Patients underwent spirometry,
diffusing capacity testing and analysis of gases in stable conditions. Quality of life, dyspnea and chronic bronchitis
symptoms were determined with a questionnaire interview. A high- resolution CT scan was available in 133 patients.
Results: 94% of the patients included were men, with a mean age of 68(8.5) years and a mean FEV1% predicted 52 (16). High
exposure to gases or fumes was associated with chronic bronchitis, and exposure to mineral dust and gases/fumes was
associated with higher scores for symptom perception in the St. George’s questionnaire. No occupational agent was
associated with a lower FEV1. High exposure to all occupational agents was associated with better lung diffusion capacity, in
long-term quitters. In the subgroup with CT data, patients with emphysema had 18% lower DLCO compared to those
without emphysema.
Conclusions: In our cohort of COPD patients, high exposure to gases or fumes was associated with chronic bronchitis, and
high exposure to all occupational agents was consistently associated with better diffusion capacity in long-term quitters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง: อุบัติเหตุจากฝุ่น แก๊ส และควันได้เชื่อมโยงกับ FEV1 และเสมหะลดลงผลิตในผู้ป่วย COPD ผลของอุบัติเหตุลักษณะอื่น ๆ ของ COPD โดยเฉพาะอย่างยิ่งสะท้อนภาวะอวัยวะ ไม่ได้รับการศึกษาในผู้ป่วยเหล่านี้วิธีการ: เราศึกษา 338 ผู้ป่วยพยาบาล exacerbation แรกของ COPD ในโรงพยาบาลสเปน 9 รับเต็มประวัติอาชีวในสัมภาษณ์คุย รหัสงานเชื่อมโยงกับงานแสงเมทริกซ์สำหรับกึ่งเชิงปริมาณการประเมินของการสัมผัสฝุ่นแร่/ชีวภาพ และก๊าซ/ควันสำหรับแต่ละงานที่จัดขึ้น ผู้ป่วยผ่านปริมาตรกระจายกำลังการผลิตทดสอบและวิเคราะห์ก๊าซในสภาวะที่มีเสถียรภาพ คุณภาพชีวิต dyspnea และหลอดลมอักเสบเรื้อรังอาการถูกกำหนด ด้วยการสัมภาษณ์แบบสอบถาม มีความสูงละเอียดเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ในผู้ป่วยที่ 133ผลลัพธ์: 94% ของผู้ป่วยรวมได้ผู้ชาย FEV1% อายุเฉลี่ย 68(8.5) ปีและมีความหมาย ที่คาดการณ์ไว้ 52 (16) สูงควันหรือก๊าซที่เกี่ยวข้องกับหลอดลมอักเสบเรื้อรัง และสัมผัสฝุ่นแร่และก๊าซ/ควันเกี่ยวข้องกับคะแนนที่สูงขึ้นสำหรับการรับรู้อาการในแบบสอบถามของเซนต์จอร์จ ไม่มีอาชีพไม่เกี่ยวข้องกับ FEV1 ลดลง แสงสูงตัวแทนอาชีพที่ทั้งหมดถูกเชื่อมโยงกับความจุแพร่ดีขึ้นในปอด ในquitters ระยะยาว ในกลุ่มย่อยข้อมูล CT ผู้ป่วยที่ มีภาวะอวัยวะมี DLCO ลดลงเมื่อเทียบกับ 18%ไม่พองบทสรุป: ในรุ่นของเราของผู้ป่วย COPD สูงรับก๊าซหรือควันเป็นเกี่ยวข้องกับหลอดลมอักเสบเรื้อรัง และแสงสูงตัวแทนอาชีพที่ทั้งหมดถูกเชื่อมโยงอย่างสม่ำเสมอดีกว่าการกระจายขนาด quitters ระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
พื้นหลัง: การได้รับฝุ่นก๊าซและควันได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการลดลง FEV1 และเสมหะ
ผลิตในผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรัง ผลกระทบของการเปิดรับการประกอบอาชีพในลักษณะอื่น ๆ ของปอดอุดกั้นเรื้อรังโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ถุงลมโป่งพองสะท้อนให้เห็นถึงยังไม่ได้รับการศึกษาในผู้ป่วยเหล่านี้.
วิธีการ: เราศึกษาผู้ป่วย 338 โรงพยาบาลสำหรับอาการกำเริบแรกของปอดอุดกั้นเรื้อรังในโรงพยาบาล 9 สเปนได้รับเต็ม
ประวัติศาสตร์การประกอบอาชีพในใบหน้า เพื่อใบหน้าสัมภาษณ์; รหัสงานที่ถูกเชื่อมโยงกับเมทริกซ์การเปิดรับสมัครงานสำหรับกึ่งปริมาณ
การประมาณค่าของการสัมผัสกับแร่ / ฝุ่นชีวภาพและก๊าซ / ควันสำหรับแต่ละงานที่จัดขึ้น ผู้ป่วยเข้ารับ spirometry,
กระจายการทดสอบกำลังการผลิตและการวิเคราะห์ของก๊าซในสภาพที่มั่นคง คุณภาพชีวิตและหายใจลำบากโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง
อาการถูกกำหนดด้วยการสัมภาษณ์แบบสอบถาม สูงความละเอียดการสแกน CT ที่มีอยู่ในผู้ป่วย 133.
ผล: 94% ของผู้ป่วยรวมถึงการเป็นคนที่มีอายุเฉลี่ย 68 (8.5 ปี) และหมายถึง FEV1% ที่คาดการณ์ไว้ 52 (16) สูง
สัมผัสกับก๊าซหรือไอที่มีความสัมพันธ์กับโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังและการสัมผัสกับฝุ่นแร่และก๊าซ / ควันได้รับการ
เชื่อมโยงกับผลการแข่งขันที่สูงขึ้นสำหรับการรับรู้อาการในแบบสอบถามเซนต์จอร์จ ไม่มีตัวแทนการประกอบอาชีพได้รับการ
เชื่อมโยงกับ FEV1 ต่ำ การเปิดรับแสงสูงให้กับตัวแทนการประกอบอาชีพทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการแพร่กระจายความจุของปอดดีขึ้นใน
Quitters ระยะยาว ในกลุ่มย่อยที่มีข้อมูล CT, ผู้ป่วยที่มีถุงลมโป่งพองมี DLco ต่ำกว่า 18% เมื่อเทียบกับผู้
โดยไม่ต้องถุงลมโป่งพอง.
สรุป: ในหมู่ของผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรังของเราสัมผัสสูงก๊าซหรือไอที่มีความสัมพันธ์กับโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังและ
การเปิดรับแสงสูงให้กับตัวแทนการประกอบอาชีพทั้งหมดได้ ที่เกี่ยวข้องอย่างต่อเนื่องที่มีความจุการแพร่กระจายที่ดีขึ้นในระยะยาว Quitters

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อประวัติ : การสัมผัสฝุ่น ก๊าซ และควัน มีความสัมพันธ์กับ fev1 และลดเสมหะการผลิตในผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรัง . ผลจากการสัมผัสอาชีพในลักษณะอื่น ๆของโรค โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึง โรคถุงลมโป่งพอง ไม่ได้รับการศึกษาในผู้ป่วยเหล่านี้วิธีการ : เราเรียนถ้าผู้ป่วยพักฟื้นสักกำเริบครั้งแรกของโรคในโรงพยาบาล 9 สเปน รับเต็มประวัติอาชีพในการสัมภาษณ์แบบตัวต่อตัว รหัสงานเชื่อมโยงกับงานแสงเมทริกซ์สำหรับกึ่งปริมาณการประเมินการสัมผัสฝุ่นแร่ / ชีวภาพ / ควันและก๊าซสำหรับงานแต่ละงานที่จัดขึ้น พบว่าผู้ป่วยที่ได้รับ ,การกระจายการผลิตทดสอบและวิเคราะห์ก๊าซในภาวะมั่นคง คุณภาพแห่งชีวิต หายใจลำบากเรื้อรังและโรคหลอดลมอักเสบอาการที่เป็นด้วย แบบสัมภาษณ์ ความละเอียดสูง - CT สแกนที่สามารถใช้ได้ใน 133 คนผลลัพธ์ : 94 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วย ได้แก่ เป็นผู้ชาย ที่มีอายุเฉลี่ย 68 ( 8.5 ) และหมายถึง fev1 % คาดปี 52 ( 16 ) สูงการสัมผัสกับก๊าซหรือควัน มีความสัมพันธ์กับโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง และการสัมผัสกับฝุ่นแร่และแก๊ส / ควัน คือที่เกี่ยวข้องกับคะแนนที่สูงขึ้นสำหรับอาการรับรู้ในแบบสอบถาม เซนต์ จอร์จ ไม่มีอาชีพตัวแทน คือที่เกี่ยวข้องกับ fev1 ต่ำกว่า ความเสี่ยงสูงที่จะตัวแทนอาชีพทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับความจุปอดการแพร่กระจายดีกว่าquitters ระยะยาว ในกลุ่มย่อยที่มีข้อมูล CT , ผู้ป่วยโรคถุงลมโป่งพองได้ dlco 18 % ต่ำกว่านั้นไม่มีถุงลมโป่งพองสรุป : ในการติดตามของผู้ป่วย COPD ความเสี่ยงสูงที่จะก๊าซหรือควัน มีความสัมพันธ์กับโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังความเสี่ยงสูงที่จะมีตัวแทนอาชีพอย่างต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องกับการแพร่กระจายความสามารถใน quitters ดีกว่าในระยะยาว