Analysis of users’website navigatio

Analysis of users’
website navigation can provide developers with solutions for improving the
information structure and design of the website. However, website structure does
not render real spatiality and cannot provide tangible navigation, yet similarities exist
in website navigation and the real environment. In website navigation, users click the
button that leads to the next page, and the webpage changes directly from page to page
without leaving a record of user’s experience. Hyperlinks cut off the continuity of
navigation memory and thus affect way-finding behavior. In conclusion, the differences
between web navigation and navigation in the real environment are: first, there’s no
sense of movement when browsing the internet. Second, there is no compass or
direction on the internet. Third, there is no referential point on the internet. Downs and
Stea (1973) submit that when users navigate, they are not simply carrying out a single
task or even just trying to determine the relative locations of themselves, the space, and
the target. Rather, they learn, through continual exploration, whether it is appropriate
to try a new route or adopt new strategies. They also discover how the outside
environment differs from the inner operations of their minds. Cognitive way-finding
processes are closely related to spatial knowledge. Kosslyn (1987) suggests two kinds
of knowledge representations: categorical information (or route spatial knowledge) and
coordinate representation (or survey spatial knowledge). In a virtual space interface,
route knowledge is incorporated with the characteristics of the information structure,
and the movements among information nodes are linear. Route knowledge is better
employed when there is simple page representation and fewer functions, with only a
small amount of information shown at one time. This decreases information overload.
However, a less complete information structure can be a disadvantage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ของผู้ใช้
งานเว็บไซต์ที่สามารถช่วยให้นักพัฒนาที่มีโซลูชั่นสำหรับการปรับปรุง
โครงสร้างข้อมูลและการออกแบบเว็บไซต์ แต่โครงสร้างของเว็บไซต์ไม่
ไม่แสดง Spatiality จริงและไม่สามารถให้ลูกศรที่มีตัวตน แต่ความคล้ายคลึงกันอยู่
ในการนำทางเว็บไซต์และสภาพแวดล้อมจริง ในการนำทางเว็บไซต์ของผู้ใช้คลิก
ปุ่มที่นำไปสู่หน้าถัดไปและการเปลี่ยนแปลงหน้าเว็บได้โดยตรงจากหน้าไปยังหน้า
โดยไม่ต้องออกบันทึกจากประสบการณ์ของผู้ใช้ เชื่อมโยงหลายมิติตัดต่อเนื่องของ
หน่วยความจำระบบนำทางและทำให้มีผลต่อพฤติกรรมทางหา ในการสรุปความแตกต่าง
ระหว่างการนำทางเว็บและการเดินเรือในสภาพแวดล้อมจริงเป็นครั้งแรกไม่มี
ความรู้สึกของการเคลื่อนไหวเมื่อท่องอินเทอร์เน็ต ประการที่สองไม่มีเข็มทิศหรือ
ทิศทางบนอินเทอร์เน็ต ประการที่สามไม่มีจุดอ้างอิงบนอินเทอร์เน็ต ดาวน์และ
Stea (1973) ส่งว่าเมื่อผู้ใช้นำทางพวกเขาจะไม่เพียงแค่การดำเนินการเดียว
งานหรือแม้เพียงแค่พยายามที่จะกำหนดสถานที่ที่ญาติของตัวเองพื้นที่และ
เป้าหมาย แต่พวกเขาได้เรียนรู้ผ่านการสำรวจอย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะมีความเหมาะสม
ที่จะลองเส้นทางใหม่หรือนำมาใช้กลยุทธ์ใหม่ พวกเขายังค้นพบวิธีการนอก
สภาพแวดล้อมที่แตกต่างจากการดำเนินงานภายในของจิตใจของพวกเขา วิธีการค้นพบองค์ความรู้
กระบวนการที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับความรู้เชิงพื้นที่ Kosslyn (1987) แสดงให้เห็นสองชนิด
ของการเป็นตัวแทนความรู้: ข้อมูลเด็ดขาด (หรือเส้นทางความรู้เชิงพื้นที่) และ
ประสานงานตัวแทน (หรือการสำรวจความรู้เชิงพื้นที่) ในอินเตอร์เฟซพื้นที่เสมือน
ความรู้เส้นทางที่จะรวมกับลักษณะของโครงสร้างข้อมูลที่
และการเคลื่อนไหวในหมู่โหนดข้อมูลที่เป็นเชิงเส้น ความรู้เส้นทางดีกว่า
ลูกจ้างเมื่อมีการแสดงหน้าเว็บที่ง่ายและมีฟังก์ชั่นน้อยลงมีเพียง
จำนวนเล็กน้อยของข้อมูลที่นำมาแสดงในครั้งเดียว นี่คือการลดข้อมูลเกิน.
อย่างไรก็ตามโครงสร้างข้อมูลที่สมบูรณ์น้อยอาจจะเสียเปรียบ