I read a lot and either a particula

I read a lot and either a particular story or illustration will grab my attention. I mainly use fairy tales, particularly those by Hans Christian Anderson and the Brothers Grimm, and I enjoy bringing out the grotesque side of the story. I also go back to childhood favourites such as Alice in Wonderland. The stories I chose to work with normally have a melancholic feel which I try and translate into the work – the characters often seem to be lonely or sad and tend to be escaping from something. They also have an element of mystery and I don’t like to give too much away. But although the pieces are quite literary, they aren’t a straight re-telling of the story – they are my interpretation of it and contain a lot of my own emotions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมอ่านมาก และเฉพาะเรื่อง หรือภาพประกอบจะดึงดูดความสนใจของฉัน ส่วนใหญ่ใช้นิทาน อย่างยิ่ง โดยฮันส์คริสเตียนแอนเดอร์สันและพี่น้องกริมม์ และเพลิดเพลินไปกับเพื่อนร่วมงานด้านเสิร์ฟเรื่องราวออกมา ผมยังกลับไปโปรดในวัยเด็กเช่นอลิซในแดนมหัศจรรย์ เรื่องราวที่เลือกการใช้งานปกติมีความรู้สึกเศร้าที่ผมลอง และแปลงาน – อักขระมักดูเหมือน จะเหงา หรือเศร้า และมีแนวโน้มที่ จะหลบหนีจากสิ่งที่ มีองค์ประกอบของความลึกลับ และไม่ชอบให้เก็บมากเกินไป แต่แม้ว่าชิ้นส่วนที่มีวรรณกรรมมาก พวกเขาไม่ได้มีบอกอีกตรงเรื่อง – มีการตีความของมัน และประกอบด้วยจำนวนมากของอารมณ์ของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมอ่านเป็นจำนวนมากและอาจเป็นเรื่องเฉพาะหรือภาพประกอบจะดึงดูดความสนใจของฉัน ผมส่วนใหญ่ใช้นิทานโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยฮันส์คริสเตียนแอนเดอพี่น้องกริมม์และผมสนุกกับการออกมาด้านพิลึกของเรื่อง ฉันยังกลับไปที่รายการโปรดในวัยเด็กเช่น Alice in Wonderland เรื่องราวที่ฉันเลือกที่จะทำงานกับปกติมีความรู้สึกเศร้าที่ฉันพยายามแปลเป็​​นการทำงาน - ตัวอักษรที่มักจะดูเหมือนจะเหงาหรือเศร้าและมีแนวโน้มที่จะหนีออกมาจากบางสิ่งบางอย่าง พวกเขายังมีองค์ประกอบของความลึกลับและฉันไม่ต้องการที่จะให้ออกไปม​​ากเกินไป แต่ถึงแม้ว่าชิ้นส่วนที่เป็นวรรณกรรมมากที่พวกเขาไม่ได้เป็นอีกบอกตรงของเรื่อง - พวกเขามีการตีความของฉันมันและมีจำนวนมากของอารมณ์ความรู้สึกของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ได้รับเลยขอโทษ