So why should I take your hand when

So why should I take your hand when you can't promise happy endings?

It's starting to get old
That story yet untold
Reflect before we walk into
What we already know
Won't be so easy
Looking back at high school drama
Didn't try to fix what we thought were problems
Done with writing empty letters
Is there no other way?

Staring at your reflection every day
Can make or break my heart away
When you won't listen to what's hard for me to say
Those tear stained eyes can make me feel so sad
And once again we're further away from what we never had

So why should I take your hand when you can't promise happy endings?
Just run away with so much left to share
It's just not enough
When we're so much more than friends
We're much too young to throw away our cares

There's no sense in regretting what's been said in our yesterdays
We can't take back what's done
But we can look ahead
And I would walk so much further just to know what I'm doing here
And there's no end to what I'd give to know just what you meant when you said
How can I feel alive when we can't help but break our backs just to survive?
Is this another time we can't control our lives?

Those tear stained eyes can make me feel so sad
And once again we're further away from what we never had

So why should I take your hand when you can't promise happy endings?
Just run away with so much left to share
It's just not enough
When we're so much more than friends
We're much too young to throw away our cares

How can I feel alive when we can't help but break our backs just to survive?
Is this another time we can't control our lives?

Those tear stained eyes can make me feel so sad
And once again we're further away from what we never had

So why should I take your hand when you can't promise happy endings?
Just run away with so much left to share
It's just not enough
When we're so much more than friends
We're much too young to throw away our cares

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ทำไมฉันควรจะมือของคุณเมื่อคุณไม่สามารถสัญญาว่า ลงท้ายมีความสุขมันเริ่มที่จะได้รับเก่าเรื่องราวที่ยังแห่งแสดงก่อนเราเดินไปอะไรเรารู้อยู่แล้วไม่ง่ายมองย้อนไปดูในละครโรงเรียนไม่พยายามแก้ไขสิ่งที่เราคิดว่า ปัญหาเกิดขึ้นทำเกี่ยวกับการเขียนจดหมายว่างเปล่ามีวิธีอื่นไหมจ้องสะท้อนของคุณทุกวันสามารถสร้าง หรือทำลายหัวใจของฉันไปเมื่อคุณไม่ฟังผมว่าคืออะไรน้ำตาที่สีตาสามารถทำให้ฉันรู้สึกเศร้ามากอีกครั้งเราจะเพิ่มเติมจากที่เราไม่เคยมีดังนั้น ทำไมฉันควรจะมือของคุณเมื่อคุณไม่สามารถสัญญาว่า ลงท้ายมีความสุขเพียงแค่วิ่งไปซ้ายมากร่วมด้วยไม่เพียงพอเมื่อเรามากมากกว่าเพื่อนเรามากเกินไปเด็กจะทิ้งใจของเรามีความรู้สึกใน regretting จะถูกพูดใน yesterdays ของเราเราไม่สามารถนำกลับสิ่งที่จะทำแต่เราสามารถมองไปข้างหน้าและฉันจะเดินมากเพิ่มเติมเพียงเพื่อให้รู้ว่าฉันทำที่นี่และมีไม่สิ้นสุดเพื่อฉันจะให้รู้เพียงว่าคุณหมายถึงเมื่อคุณกล่าวว่าวิธีสามารถฉันรู้สึกมีชีวิตอยู่เมื่อเราไม่สามารถช่วย แต่หักหลังของเราจะอยู่รอดเวลานี้อีกที่เราไม่สามารถควบคุมชีวิตของเราน้ำตาที่สีตาสามารถทำให้ฉันรู้สึกเศร้ามากอีกครั้งเราจะเพิ่มเติมจากที่เราไม่เคยมีดังนั้น ทำไมฉันควรจะมือของคุณเมื่อคุณไม่สามารถสัญญาว่า ลงท้ายมีความสุขเพียงแค่วิ่งไปซ้ายมากร่วมด้วยไม่เพียงพอเมื่อเรามากมากกว่าเพื่อนเรามากเกินไปเด็กจะทิ้งใจของเราวิธีสามารถฉันรู้สึกมีชีวิตอยู่เมื่อเราไม่สามารถช่วย แต่หักหลังของเราจะอยู่รอดเวลานี้อีกที่เราไม่สามารถควบคุมชีวิตของเราน้ำตาที่สีตาสามารถทำให้ฉันรู้สึกเศร้ามากอีกครั้งเราจะเพิ่มเติมจากที่เราไม่เคยมีดังนั้น ทำไมฉันควรจะมือของคุณเมื่อคุณไม่สามารถสัญญาว่า ลงท้ายมีความสุขเพียงแค่วิ่งไปซ้ายมากร่วมด้วยไม่เพียงพอเมื่อเรามากมากกว่าเพื่อนเรามากเกินไปเด็กจะทิ้งใจของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นทำไมฉันจึงควรใช้มือของคุณเมื่อคุณไม่สามารถสัญญาตอนจบที่มีความสุข? มันเริ่มที่จะได้รับเก่าที่ยังไม่ได้บอกเล่าเรื่องราวที่สะท้อนให้เห็นถึงก่อนที่เราจะเดินเข้าไปในสิ่งที่เรารู้อยู่แล้วว่าจะไม่เป็นเรื่องง่ายมากที่มองย้อนกลับไปที่โรงเรียนมัธยมละครไม่ได้ลองเพื่อแก้ไขสิ่งที่เราคิดว่าเป็นปัญหาที่ทำกับการเขียนจดหมายที่ว่างเปล่ามีไม่มีวิธีอื่นๆจ้องมองที่สะท้อนให้เห็นถึงคุณทุกวันสามารถสร้างหรือทำลายหัวใจของฉันออกไปเมื่อคุณจะไม่ได้ฟังสิ่งที่ยากสำหรับผมที่จะบอกว่าผู้ที่ฉีกสีตาสามารถทำให้ฉันรู้สึกเศร้าและอีกครั้งที่เราห่างไกลจากสิ่งที่เราไม่เคยมีดังนั้นทำไมฉันจึงควรใช้มือของคุณเมื่อคุณไม่สามารถสัญญาตอนจบที่มีความสุข? เพียงแค่ทำงานไปด้วยซ้ายมากที่จะแบ่งปันมันเป็นเพียงไม่เพียงพอเมื่อเราอยู่มากขึ้นกว่าเพื่อนเรามากเด็กเกินไปที่จะทิ้งความกังวลของเรามีความรู้สึกในเสียใจสิ่งที่ถูกไม่ได้กล่าวในวันวานของเราเราไม่สามารถที่จะกลับสิ่งที่ทำแต่เราสามารถมองไปข้างหน้าและผมจะเดินมากต่อไปเพียงเพื่อให้รู้ว่าสิ่งที่ฉันทำที่นี่และมีจุดสิ้นสุดกับสิ่งที่ฉันต้องการให้ที่จะรู้ว่าสิ่งที่คุณหมายถึงเมื่อคุณกล่าวว่าไม่มีฉันจะรู้สึกมีชีวิตชีวาเมื่อเราไม่สามารถช่วยแต่ทำลายหลังของเราเพียงเพื่อการอยู่รอดที่นี่เป็นครั้งอีกที่เราสามารถทำได้'เสื้อควบคุมชีวิตของเราหรือไม่ผู้ฉีกตาสีสามารถทำให้ฉันรู้สึกเศร้าและอีกครั้งที่เราห่างไกลจากสิ่งที่เราไม่เคยมีดังนั้นทำไมฉันจึงควรใช้มือของคุณเมื่อคุณไม่สามารถสัญญาตอนจบที่มีความสุข? เพียงแค่ทำงานไปด้วยดังนั้น เหลือมากที่จะร่วมกันมันเป็นเพียงไม่เพียงพอเมื่อเรามากขึ้นกว่าเพื่อนเรามากเด็กเกินไปที่จะทิ้งความกังวลของเราฉันจะรู้สึกมีชีวิตชีวาเมื่อเราไม่สามารถช่วยแต่ทำลายหลังของเราเพียงเพื่อการอยู่รอดนี่คืออีกเวลาที่เราไม่สามารถควบคุมชีวิตของเราผู้ที่ฉีกตาสีสามารถทำให้ฉันรู้สึกเศร้าและอีกครั้งที่เราห่างไกลจากสิ่งที่เราไม่เคยมีดังนั้นทำไมฉันจึงควรใช้มือของคุณเมื่อคุณไม่สามารถสัญญาตอนจบที่มีความสุข? เพียงแค่เรียกใช้ ไปด้วยซ้ายมากที่จะแบ่งปันมันเป็นเพียงไม่เพียงพอเมื่อเรามากขึ้นกว่าเพื่อนเรามากเด็กเกินไปที่จะทิ้งความกังวลของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นทำไมฉันควรจับมือของคุณเมื่อคุณสัญญาไม่ได้จบอย่างมีความสุข ?

มันเริ่มเก่า

ยังบอกเล่าเรื่องราวที่สะท้อน ก่อนที่เราจะเดินเข้าไปในสิ่งที่เรารู้อยู่แล้ว

ก็ไม่ง่าย
มองกลับไปที่โรงเรียนมัธยมละคร
ไม่พยายามแก้ไขสิ่งที่เราคิดว่ามีปัญหากับการเขียนจดหมายว่างเปล่า

แล้วไม่มีวิธีอื่นเหรอ ?

มองภาพสะท้อนของคุณทุกวัน
สามารถสร้างหรือทำลายหัวใจของฉัน
เมื่อคุณจะไม่ได้ฟังสิ่งที่เป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะพูด
ที่เปื้อนคราบน้ำตา ดวงตาที่สามารถทำให้ผมรู้สึกเศร้า
และอีกครั้งที่เราห่างไกลจากสิ่งที่เราเคยได้

แล้วทำไมฉันจับมือของคุณเมื่อคุณสัญญาไม่ได้จบอย่างมีความสุข ?
หนีไปกับมากเหลือที่จะแบ่งปัน
มันไม่เพียงพอ
เมื่อเรากำลังมากกว่าเพื่อน
เรายังเยาว์วัยเกินไปที่จะทิ้ง

เราสนไม่มีความรู้สึกเสียใจอะไรที่ได้ถูกกล่าวใน
วันวานของเราเราไม่สามารถใช้อะไรทำ

แต่เราสามารถมองไปข้างหน้าและผมจะเดินมากเพิ่มเติมก็ต้องรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำที่นี่
และไม่มีสิ้นสุด สิ่งที่ฉันต้องการให้รู้ แต่คุณหมายถึงอะไรเมื่อคุณกล่าวว่า
ทำไมฉันถึงรู้สึกปลอดภัย เมื่อเราไม่สามารถช่วย แต่พักหลังเราก็จะรอด
นี่เป็นอีกเวลา เราไม่สามารถควบคุมชีวิตของเรา ?

ที่เปื้อนคราบน้ำตา ดวงตาที่สามารถทำให้ผมรู้สึกเศร้า
และอีกครั้งที่เราห่างไกลจากสิ่งที่เราเคยได้

แล้วทำไมฉันจับมือของคุณเมื่อคุณสัญญาไม่ได้จบอย่างมีความสุข ?
หนีไปกับมากเหลือที่จะแบ่งปัน
มันไม่เพียงพอ
เมื่อเรากำลังมากกว่าเพื่อน
เราหนุ่มมากเกินไปที่จะทิ้ง

สนใจของเรา ทำไมฉันถึงรู้สึกปลอดภัย เมื่อเราไม่สามารถช่วย แต่พักหลังเราก็จะรอด
นี้เป็นอีกหนึ่งครั้งที่เราไม่สามารถควบคุมชีวิตของเรา ?

ที่เปื้อนคราบน้ำตา ดวงตาที่สามารถทำให้ผมรู้สึกเศร้า
และอีกครั้งที่เราห่างไกลจากสิ่งที่เราเคยได้

แล้วทำไมฉันจับมือของคุณเมื่อคุณสัญญาไม่ได้จบอย่างมีความสุข ?
หนีไปกับมากเหลือที่จะแบ่งปัน
มันไม่เพียงพอ
เมื่อเรากำลังมากกว่าเพื่อน
เรายังเยาว์วัยเกินไปที่จะทิ้ง
สนใจของเรา