ผมไม่ค่อยจะแน่ใจว่าเหตุการณ์ในหนังเรื่องนี้มันเกิดขึ้นยุคไหนกันแน่ระหว่าง 80 90 หรือ ปัจจุบัน หรือว่าเป็นอนาคต ยิ่งไปกว่านั้นคือการ "มีอยู่" ของแฟรงค์เกนสไตล์ กากอยล์ หรือปีศาจก็แล้วแต่ มันเหมือนเป็นโลกอีกใบที่มนุษย์เหมือนไม่ได้มีส่วนร่วมกับโลกในตรรกะของหนังเรื่องนี้เลย
หนังเปิดเรื่องมาด้วยการเล่าประวัติคร่าวๆของแฟรงก์เกนส์สไตน์ (แอรอน แอคฮาร์ท) ที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยนักทดลอง เขาเจ็บปวดรวดร้าวมากเลยย้อนกลับไปฆ่าเมียของคนที่สร้างเขาขึ้นมา จากนั้นหนังก็ตัดฉึบฉับ ไปถึงการเดินทางรอนแรมจนกระทั่งเขาได้พบกับเหล่าปีศาจที่จะมาจับตัวเขาไปให้กับเจ้าชายนาบีรุสเพื่อศึกษาความเป็นอมตะของแฟรงก์เกนส์สไตน์ แต่บรรดากากอยล์มาขวางทางเอาไว้ก่อนทันเวลา
แฟรงก์เกนส์สไตน์ตื่นขึ้นมาอีกทีในวิหารกากอยล์ที่มีลีโอนอร์ (มิแรนด้า ออตโต้) ราชินีแห่งมวลมหาประชากอยส์ ที่มีจิตเมตตากรุณาประทานนามให้กับแฟรงก์เกนส์สไตน์ว่า "อดัม" เมื่อพระนางมองเข้าไปในตาทะลุถึงหัวใจแล้วก็เลิกเรียกสรรพนามแฟรงก์เกนส์สไตน์จาก "มัน" เป็น "เขา" แทน ฮื้อหือ ช่างเมตตายิ่งนัก แต่อดัมเหมือนอยากจะเป็น บรูซ เวย์นแบบ Batman Begins พี่แกเลยตัดสินใจรอนแรมออกไปยังภูเขาแห่งนึง 1 วิในหนัง = 200 ปี ไวฉับ โดยเราก็ไม่รู้ว่าไอ้ 200 ปีที่หายไปพี่แกไปทำอะไรกับชีวิตมาบ้าง
ระหว่างที่เรางงๆว่าไอ้ตัวละครนี่มันอะไรกันนักกันหนา ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์ที่กำลังวิจัยการคืนชีพ นักวิทยาศาสตร์สาวเทอร์ร่า (ยอฟเน่ สตาฮอฟสกี) สาวผมบลอนด์ที่ระดับสมองน่าจะอยู่ในเกณฑ์เดียวกันกับเดนิส ริชาร์ดในบอนด์ 007 World is not Enough ซึ่งดูท่าไม่น่าจะฉลาดนัก แต่นางมีความสามารถชุบชีพหนูตายได้ ก่อนที่เจ้าชายปีศาจนาบีรุสจะปรากฏกายมาในคราบตาแก่(บิลล์ ไนก์ลีย์) แน่นอนว่าเราต้องเดาไม่ออกเลยว่าศูนย์วิจัยแห่งนี้มันต้องไม่ชอบมาพากลตั้งแต่ที่ตัวร้ายปรากฏตัวขึ้น
ระหว่างนี้เองกากอยล์ก็ทำสงครามกับปีศาจมาเรื่อยๆ แต่หนังก็เคลมเหตุผลว่า นี่เป็นสงครามที่มนุษย์มองไม่เห็น แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหนังคือ กากอยล์บินว่อนไปมาเต็มฟ้า ส่วนปีศาจก็กระโดดข้ามตึกกันเป็นว่าเล่น (มันจะไม่มีมนุษย์เห็นกันบ้างเลยรึไง) แต่ถ้านั่นยังไม่เป็นเหตุผลที่หนักแน่นพอ ไอ้การต่อสู้ของสองเผ่าพันธุ์เนี่ย ถล่มตึกกันพินาศเป็นหน้ากลองเลยโดยมนุษย์ไม่รู้เลย โลกของหนังเรื่องนี้คงมีองค์กรลับแบบใน Men In Black อยู่แน่ๆ ต้องคอยถือแท่งลบความทรงจำ
ที่ตลกมากๆคือ 200 ปีระหว่างสงครามนี้ เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน วิทยาการจะรุดหน้าใช้ไฟฟ้ากันไปถึงไหน แต่อีสองเผ่านี้ก็ยังแปลงร่างกากอยส์เปลี่ยนตัวเป็นปักษาวายุ ส่วนปีศาจก็ลอกคราบตัวเองเหมือนใส่หน้ากากองค์กรลับมาตุลี
ส่วนตัวละครหญิงในเรื่องถ้าไม่อารมณ์ผีเข้าผีออกแบบราชินีลีโอนอร์ ที่บางอารมณ์ก็เมตตามากมหากรุณาธิคุณ ผ่านไป 10 นาทีนังนี่ก็เปลี่ยนใจอยากจะมากำจัดพระเอกซะดื้อๆ ผ่านไปอีก 20 นาที เอ้ากลับมารักกันอีกละ ส่วนนางเอกอย่างยัยเทอร์ร่าก็ชอบโพล่งอะไรแปลกๆออกมาเสมอๆ
ที่แปลกประหลาดและพิลึกที่สุดคือเหมือนวิหารกากอยล์กับฐานบัญชาการปีศาจจะห่างกันแค่ 3 ช่วงตึก เพราะตอนไคลแมกซ์พระเอกวิ่งไปแปปเดียวก็ถึงแล้ว ใกล้กันแค่นี้รบๆกันให้ตายไปข้างง่ายกว่ามั้ย จะมาอุบไต๋ชุบชีวิตกองทัพปีศาจกันอะไรกันนักกันหนา บ้าไปแล้ว
แถมหนังเรื่องนี้เหมือนกับว่า "สถานที่" ที่ตัวละครอยู่กันนั้น ขนาดเป็นห้องที่อยู่ในตึกเดียวกัน กลับให้ความรู้สึกประมาณว่า ฉากทุกฉากในหนังเรื่องนี้ถูกแยกออกจากกันอย่างสิ้นเชิง เหมือนกับว่าฉากห้องทดลองไม่ได้อยู่ในตึกเดียวกันกับที่นางเอกเพิ่งจะเดินออกมา เหมือนกับวิหารที่มีห้องบูชา ไม่ได้เป็นจุดเดียวกันกับระเบียงที่พวกเขาเพิ่งจะเดินเข้าไป ซึ่งเป็นปัญหาในการตัดต่อที่ไม่แนบเนียนและทำให้เราสับสน