Shoes for BusinessThe unintended co

Shoes for Business
The unintended consequences of doing good
By NIHARIKA S. JAIN April 27, 2011
A few weeks ago, some of my friends went barefoot for a day. Intrigued, I asked why, and learned that they were participating in “One Day Without Shoes” to raise awareness of the difficulties faced by children who go barefoot every day. This was how I became interested in TOMS Shoes, a for-profit company that sponsors this annual event.

TOMS is well known for its one-for-one business model: For every pair of shoes it sells, the company donates a pair of shoes to a child in need. At first, I thought this sounded like a great way to leverage business to help communities. But a skeptical friend prodded me to think more carefully about the impact TOMS—and other companies with similar business models—are making. By giving free shoes to impoverished populations, she pointed out, TOMS competes with local businesses and takes away customers that might otherwise buy locally made shoes.

Apparently, this isn’t uncommon in philanthropy. Several acknowledged instances can be found where in-kind donations have disrupted local markets in developing countries. A 2008 study found that used-clothing imports to Africa explained 50 percent of the fall in employment in that sector from 1981-2000. After the Haiti earthquake, an influx of foreign food aid—particularly donations of rice—hurt rice farmers’ livelihoods. Oxfam has also found that secondhand clothing imports to nations like Senegal and Ghana have likely hurt local industries and contributed to unemployment. The Oxfam report quotes the General Secretary of the International Textile, Garment and Leather Workers’ Federation on the job losses: “Unable to compete [with secondhand clothing imports], local businesses are collapsing, leaving hundreds of thousands of workers jobless.”

Although TOMS likely has good intentions, its donation strategy may negatively impact the communities it seeks to support. Like the litany of organizations that donate shoes, clothes, and other items to developing countries, TOMS may be undermining the development of local businesses. And while making in-kind donations benefits consumers in the short run, stifling local industry and increasing unemployment in this way will intensify poverty in the long-term.

Another issue with organizations like TOMS is that donating shoes can be financially inefficient. Shoes are typically inexpensive in developing nations—in Mumbai, as in Port-au-Prince, one pair is sold for as little as $2. Shipping a used pair of shoes often costs more; for instance, Soles4Soles solicits donations of $3-$5 to ship a pair of shoes to Haiti. In addition to hurting local business, in-kind donations sometimes simply waste money. We could actually save money and simultaneously help stimulate local economies by just keeping our old shoes and instead buying new ones from community-based vendors.

It is critical that we consider these types of unintended consequences of charitable giving. By pinpointing these problems, we can determine more effective ways of helping communities in need. For instance, TOMS might do better to alter its business model. As one blogger suggests, “Instead of donating a pair of shoes for each pair purchased, take the cash equivalent of that donation (the production cost of the shoe plus the shipping/handling/storage/distribution costs) and instead sink that into local shoe manufacture.” Rather than providing imported handouts, TOMS could partner with local shoe producers to provide low-cost or free shoes to children in need. In doing so, it could support local entrepreneurship and still fulfill its mission of helping children who would otherwise go barefoot.

As consumers of “socially conscious” products, we need to be aware of the impact of our purchases. In a culture where giving back through consumption is increasingly popular, and where myriad companies market items that purportedly help those in need, we should be cautious and deliberate about how we choose to support international development. In some cases, what at first seems like a good business idea could turn out to be detrimental to the communities we hope to help. Even as something as innocuous as buying a pair of shoes could do more harm than good. In the long term, if we want to alleviate poverty and its associated problems—like the lack of shoes for children—individual consumers as well as organizations like TOMS would do better to support directly local businesses for economic growth. It is up to us to invest responsibly in social change.

Niharika S. Jain ’12 is a social studies concentrator in Dunster House. Her column appears on alternate Wednesdays.

Tags
COLUMNS
Want to keep up with breaking news? Get the latest, straight to your inbox.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รองเท้าสำหรับธุรกิจผลที่ตามมาโดยไม่ได้ตั้งใจทำความดีโดยเจน S. NIHARIKA 27 เมษายน 2011ไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา บางส่วนของเพื่อนของฉันไปแบร์ฟุตสำหรับวันนั้น ประหลาดใจ ฉันถามทำไม และเรียนรู้ว่า พวกเขาได้เข้าร่วมใน "หนึ่งวันโดยไม่มีรองเท้า" จิตสำนึกของความยากลำบากกับเด็กแบร์ฟุตไปทุกวัน วิธีเป็นสนใจทอมส์รองเท้า บริษัท for-profit ที่ให้สนับสนุนเหตุการณ์ประจำปีนี้ได้ทอมส์เป็นที่รู้จักกันดีในรูปแบบของธุรกิจสำหรับหนึ่ง: สำหรับทุก ๆ คู่จะขายรองเท้า บริษัทได้คู่ของรองเท้าให้เด็กต้องการ ตอนแรก ฉันคิดว่า นี้แต่เพียงแห่งเช่นวิธีดีกับธุรกิจช่วยชุมชน แต่เพื่อนสงสัย prodded ฉันคิดว่า อย่างมากเกี่ยวกับผลกระทบทอมส์ — และบริษัทอื่น ๆ ด้วยรูปแบบธุรกิจที่คล้ายกันซึ่งทำ โดยให้ฟรีรองเท้าจนประชากร เขาแหลม ทอมส์แข่งขันกับธุรกิจท้องถิ่น และจะไปที่ลูกค้าที่อื่นอาจซื้อได้ในท้องถิ่นทำรองเท้าเห็นได้ชัด ซึ่งไม่ใช่ในการกุศล สามารถพบอินสแตนซ์ดีหลายที่บริจาค in-kind ได้ระหว่างสองวันตลาดท้องถิ่นในประเทศกำลังพัฒนา วิจัยเมื่อปี 2008 พบว่า เสื้อผ้าที่ใช้นำเข้าไปยังแอฟริกาอธิบาย 50 เปอร์เซ็นต์ของฤดูใบไม้ร่วงในการจ้างงานในภาคที่จาก 1981-2000 หลังจากแผ่นดินไหวเฮติ ไหลเข้าช่วยเหลืออาหารต่างประเทศ — โดยเฉพาะอย่างยิ่งถุงข้าว — เจ็บวิถีชีวิตเกษตรกรข้าว Oxfam ได้นอกจากนี้ยังพบว่า เสื้อผ้ามือสองนำประชาชาติเช่นเซเนกัลกานามีอาจทำร้ายอุตสาหกรรมท้องถิ่น และส่วนการว่างงาน เลขาธิการของสหพันธ์นานาชาติสิ่งทอ เสื้อผ้า และหนังแรงบนสูญเสียงานอ้างอิงรายงานของ Oxfam: "ไม่สามารถแข่งขัน [กับเสื้อผ้ามือสองนำเข้า], ธุรกิจท้องถิ่นจะยุบ ปล่อยว่างงานนับพันคน"แม้ว่าทอมส์น่ามีความตั้งใจดี กลยุทธ์การบริจาคอาจส่งผลกระทบชุมชนนั้นมุ่งที่จะสนับสนุน เช่น litany องค์กรฯ ที่บริจาครองเท้า เสื้อผ้า และรายการอื่น ๆ ไปยังประเทศกำลังพัฒนา ทอมส์อาจจะบั่นทอนการพัฒนาธุรกิจในท้องถิ่น และในขณะที่ทำการบริจาค in-kind ประโยชน์ผู้บริโภคในระยะสั้น ยับยั้งอุตสาหกรรมท้องถิ่น และการเพิ่มงานในลักษณะนี้จะกระชับความยากจนในระยะยาวกับองค์กรเช่นทอมส์คือ บริจาครองเท้าสามารถเป็นเงินไม่ รองเท้ามีราคาไม่แพงโดยทั่วไปในประเทศกำลังพัฒนาซึ่งในมุมไบ ในเมืองปอร์โตแปรงซ์ ขายคู่หนึ่งสำหรับเพียงแค่ $2 ส่งรองเท้าหนึ่งคู่ใช้บ่อยค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม เช่น Soles4Soles เปิดรับบริจาคของ $3-$5 การจัดคู่ของรองเท้าให้กับเฮติ นอกจากทำร้ายธุรกิจท้องถิ่น บริจาค in-kind เสียเงินบางครั้งก็ เราสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายจริง และพร้อมช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจท้องถิ่น โดยเพียงทำให้รองเท้าของเราเก่า และซื้อใหม่จากชุมชนผู้แทนมันเป็นสิ่งสำคัญที่เราพิจารณาชนิดของผลที่ตั้งใจให้กุศลเหล่านี้ โดย pinpointing ปัญหาเหล่านี้ เราสามารถกำหนดวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพช่วยชุมชนจำเป็น เช่น ทอมส์อาจดีกว่าเปลี่ยนรูปแบบของธุรกิจ เป็น blogger หนึ่งแนะนำ "แทนบริจาค ซื้อคู่ของรองเท้าแต่ละคู่ รับเงินสดเท่ากับของบริจาคที่ (ต้นทุนการผลิตของรองเท้าบวกต้นทุนจัดส่ง/การจัดการ/จัดเก็บ/การกระจาย) และแทน ที่จมลงไปในการผลิตเฉพาะรองเท้า" แทนที่จะให้นำเอกสารประกอบคำบรรยาย ทอมส์สามารถพันธมิตรกับผู้ผลิตภายในรองเท้าเพื่อให้ต้นทุนต่ำ หรือฟรีรองเท้าเด็กต้อง ในการทำเช่นนั้น มันสามารถสนับสนุนผู้ประกอบการท้องถิ่น และยัง ตอบสนองภารกิจของการช่วยเด็กที่จะเป็นอย่างอื่นไปแบร์ฟุตเป็นผู้บริโภคของผลิตภัณฑ์ "ห่วงใยสังคม" เราจำเป็นต้องตระหนักถึงผลกระทบของการซื้อของเรา ในวัฒนธรรมให้กลับผ่าน ใช้เป็นที่นิยมมากขึ้น และให้บริษัทสินค้าตลาดที่ purportedly ช่วยจำเป็น เราควรจะระมัดระวัง และรอบคอบเกี่ยวกับว่าเราเลือกที่จะสนับสนุนการพัฒนาประเทศ ในบางกรณี สิ่งที่ดูเหมือนว่าความคิดทางธุรกิจที่ดีสามารถเปิดออกเป็นผลดีต่อชุมชนเราหวังว่าจะช่วยได้ แม้เป็นสิ่งที่ innocuous เป็นซื้อรองเท้าหนึ่งคู่สามารถทำอันตรายมากกว่าดีกว่า ในระยะยาว ถ้าเราต้องการบรรเทาความยากจนและปัญหาความสัมพันธ์ – เช่นการขาดของรองเท้าเด็ก — ผู้บริโภคแต่ละรายรวมทั้งองค์กรเช่นทอมส์จะทำดีเพื่อสนับสนุนเศรษฐกิจในท้องถิ่นโดยตรง ก็ได้เราจะลงทุนรับผิดชอบในการเปลี่ยนแปลงทางสังคมNiharika S. เจน ' 12 สังคมศึกษาอาทิตย์หัว Dunster บ้านอยู่ คอลัมน์ของเธอในวันพุธที่อื่นแล้วแท็กคอลัมน์ต้องติดตามข่าวด่วน ล่าสุด ตรงไปที่กล่องขาเข้าของคุณได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รองเท้าสําหรับธุรกิจ

โดยผลที่ไม่ตั้งใจดี niharika เอสเชน 27 เมษายน 2011
เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อน เพื่อนบางคนของฉันไป Barefoot สำหรับวัน ทึ่ง ผมถามว่าทำไม และเรียนรู้ว่าพวกเขามีส่วนร่วมใน " วันเดียวไม่มีรองเท้า " เพื่อสร้างความตระหนักของปัญหาที่เผชิญ โดยเด็กที่เดินเท้าเปล่าทุกวัน นี้เป็นวิธีที่ฉันกลายเป็นที่สนใจใน Toms รองเท้าเป็นบริษัทที่สนับสนุนโครงการเพื่อประโยชน์ของเหตุการณ์นี้ปี

ทอมเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับรูปแบบธุรกิจ : หนึ่งหนึ่งคู่ของรองเท้าที่ขายทุก บริษัท บริจาครองเท้าให้เด็กในความต้องการ ตอนแรก ผมคิดว่ามันฟังดูเหมือนวิธีที่ดีที่จะใช้ประโยชน์จากธุรกิจเพื่อช่วยให้ชุมชนแต่เพื่อนสงสัยอีกผมคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับผลกระทบ ทอมส์ และ บริษัท อื่น ๆที่มีรูปแบบธุรกิจที่คล้ายคลึงกันจะทำให้ โดยให้รองเท้าฟรีประชากรยากจน เธอชี้ว่า ทอม ประชันกับ ธุรกิจในท้องถิ่น และใช้เวลาลูกค้าที่มิฉะนั้นอาจซื้อรองเท้าที่ผลิตขึ้นในประเทศ

อย่างเห็นได้ชัด นี่ไม่ใช่เรื่องผิดปกติในมูลนิธิ .ยอมรับว่าหลายกรณีสามารถพบชนิดที่บริจาคมีการหยุดชะงักในตลาดท้องถิ่นในการพัฒนาประเทศ 2008 การศึกษาพบว่าใช้เสื้อผ้านำเข้าไปแอฟริกาได้ร้อยละ 50 ของฤดูใบไม้ร่วงในการจ้างงานในภาคนั้น จาก 1981-2000 . หลังจากแผ่นดินไหวเฮติ , การไหลเข้าของความช่วยเหลือด้านอาหารต่างประเทศโดยเฉพาะการบริจาคข้าว ทำให้วิถีชีวิตของเกษตรกรผู้ปลูกข้าว .แฟมยังได้พบว่า การนำเข้าเสื้อผ้ามือสองในประเทศอย่าง เซเนกัล และ กานา อาจทำให้อุตสาหกรรมท้องถิ่น และส่งผลต่อการว่างงาน คำคมเลขานุการทั่วไปของสิ่งทอระหว่างประเทศรายงาน Oxfam , เสื้อผ้า และคนงานหนังสมาพันธ์งานขาดทุน : " ไม่สามารถที่จะแข่งขันกับการนำเข้าเสื้อผ้ามือสอง [ ] , ธุรกิจท้องถิ่นจะถล่มไปหลายร้อยหลายพันของแรงงานว่างงาน "

ถึงแม้ว่าทอมน่าจะมีเจตนาที่ดี กลยุทธ์การบริจาคของอาจส่งผลกระทบในเชิงลบต่อชุมชน มันพยายามที่จะสนับสนุน เหมือนบทสวดขององค์กรที่บริจาครองเท้า , เสื้อผ้าและรายการอื่น ๆเพื่อการพัฒนาประเทศ ทอมอาจจะเน้นการพัฒนาธุรกิจท้องถิ่นและในขณะที่การบริจาคชนิดประโยชน์ผู้บริโภคในระยะสั้นก่อน อุตสาหกรรมท้องถิ่น และการว่างงานเพิ่มขึ้น วิธีนี้จะทำให้ความยากจนในระยะยาว

อีกปัญหากับองค์กร เช่น ทอมส์บริจาครองเท้าสามารถทางการเงินที่ไม่มีประสิทธิภาพ รองเท้ามักจะราคาไม่แพงในประเทศกำลังพัฒนาในมุมไบ ใน Port au Princeหนึ่งคู่ที่ขายได้สำหรับน้อยได้ตาม $ 2 จัดส่งรองเท้ามักจะใช้ค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม เช่น soles4soles ชักชวนบริจาค $ 3 - $ 5 จัดส่งรองเท้าไปเฮติ นอกจากจะทำร้ายธุรกิจท้องถิ่น ในลักษณะการบริจาคบางครั้งก็ต้องเสียเงินเราได้บันทึกเงิน และพร้อมช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจท้องถิ่น แค่รักษารองเท้าเก่าของเราและแทนการซื้อใหม่จากผู้ผลิตชุมชน

มันสำคัญมากที่เราต้องพิจารณา เหล่านี้ประเภทของผลข้างเคียงของงานการกุศลเพื่อหารายได้ โดย pinpointing ปัญหาเหล่านี้เราสามารถหาวิธีที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นของการช่วยให้ชุมชนในความต้องการ . สำหรับอินสแตนซ์ทอมอาจจะดีกว่าที่จะเปลี่ยนรูปแบบธุรกิจของ เป็นหนึ่งในบล็อกเกอร์แนะนำ " แทนการบริจาครองเท้าแต่ละคู่ที่ซื้อมา เอาเงินไปบริจาค ( เท่ากับว่าต้นทุนการผลิตของรองเท้าและจัดส่งสินค้า / จัดการ / จัดเก็บ / แจกจ่ายค่าใช้จ่าย ) และแทนอ่างที่ในการผลิตรองเท้าท้องถิ่น " มากกว่าการให้เอกสารนำเข้า ,