Moral DisengagementBandura (1999, 2

Moral Disengagement
Bandura (1999, 2002) describes eight disengagement mechanisms belonging
to one of four major disengagement categories, which are: (a) cognitive
reconstructing of immoral behavior, (b) minimizing personal responsibility,
(c) disregarding injurious consequences of the harmful behavior, and
(d) blaming the victims. Research has shown that the different mechanisms
of moral disengagement can be traced back to one latent variable
making individuals more or less inclined to employ mechanisms of
moral disengagement (Bandura, Barbarnelli, Caprara, & Pastorelli, 1996;
Obermann, 2011b; Paciello, Fida, Tramontano, Lupinetti, & Caprara, 2008;
Pleton, Gound, Forehand, & Brody, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Disengagement คุณธรรมBandura (1999, 2002) อธิบายถึงกลไก disengagement แปดของหนึ่งในสี่ประเภทหลัก disengagement ซึ่งเป็น: (a) รับรู้ไม่ว่าพฤติกรรม immoral, (b) สำคัญส่วนบุคคลความรับผิดชอบ(ค) โดยเปลืองผลของพฤติกรรมที่เป็นอันตราย และ(d) blaming เหยื่อ งานวิจัยได้แสดงที่กลไกต่าง ๆของคุณธรรม disengagement สามารถติดตามกลับไปหนึ่งตัวแปรแฝงอยู่ทำน้อยอยากใช้กลไกของแต่ละบุคคลคุณธรรม disengagement (Bandura, Barbarnelli, Caprara, & Pastorelli, 1996Obermann, 2011b Paciello, Fida, Tramontano, Lupinetti, & Caprara, 2008Pleton, Gound, Forehand และโบ รดี 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณธรรมหลุดพ้น
Bandura (1999, 2002) อธิบายถึงแปดกลไกหลุดพ้นเป็น
หนึ่งในสี่ประเภทหลุดพ้นหลักซึ่ง ได้แก่ (ก) ความรู้ความเข้าใจการ
ฟื้นฟูของพฤติกรรมที่ผิดศีลธรรม, (ข) การลดความรับผิดชอบส่วนบุคคล
(ค) ไม่คำนึงถึงผลกระทบที่เป็นอันตรายของพฤติกรรมที่เป็นอันตราย และ
(ง) โทษผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ มีงานวิจัยที่แสดงให้เห็นว่ากลไกที่แตกต่างกัน
ของการหลุดพ้นศีลธรรมสามารถสืบย้อนกลับไปหนึ่งตัวแปรแฝง
ทำให้บุคคลที่มากหรือน้อยแนวโน้มที่จะใช้กลไกของการ
หลุดพ้นทางศีลธรรม (Bandura, Barbarnelli, Caprara และ Pastorelli 1996;
Obermann, 2011b; Paciello, Fida, Tramontano, Lupinetti และ Caprara 2008;
Pleton, Gound, ซึ่งทำมาก่อนและโบรดี้, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จริยธรรมเป็นแบบอย่าง
Bandura ( 1999 , 2002 ) อธิบายกลไกของแปดเป็นแบบอย่าง
หนึ่งของความเป็นอิสระหลัก 4 ประเภทคือ ( ก ) การคิด
จากพฤติกรรมผิดศีลธรรม , ( ข ) การลดความรับผิดชอบส่วนบุคคล ,
( C ) โดยไม่สนใจความเสียหายของพฤติกรรมที่เป็นอันตรายและ
( D ) โทษเหยื่อ การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่า
กลไกต่าง ๆของผู้นำเชิงจริยธรรมสามารถ traced กลับไปที่ตัวแปรแฝง
ทำให้บุคคลมากกว่าหรือน้อยกว่ามีแนวโน้มที่จะจ้างกลไก
ผู้นำคุณธรรม ( Bandura barbarnelli caprara & , , , pastorelli , 1996 ;
2011b โอเบ้ ์มานน์ ; paciello , fida ทรามอนตาโน lupinetti , , , , caprara & , 2008 ;
pleton gound การ&โบรดี้ , , , 2004 )