The one-way t-test results shown in

The one-way t-test results shown in Table 1 indicated
that the happy participants had a higher percentage of
general information processing than the sad ones
(p=0.035); the sad participants had a higher
percentage of specific information processing than the
happy ones (p=0.035). Therefore, Hypothesis 1 and 2
are supported. There was no significant difference
between sad and happy participants on query length
(p=0.656) as shown in Table 1. So, Hypothesis 3 is not
supported. Although mood did not affect how the
participants searched for information, it effected how
they processed information. Our study supported AAI
on information processing but failed to extend it to
information searching behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางเดียวผล t-test แสดงในตารางที่ 1 แสดงให้เห็น
ที่ผู้เข้าร่วมมีความสุขมีสัดส่วนที่สูงของการประมวลผลข้อมูล
ทั่วไปกว่าคนเศร้า
(p = 0.035); ผู้เข้าร่วมเศร้ามีร้อยละ
ที่สูงขึ้นของการประมวลผลข้อมูลที่เฉพาะเจาะจง กว่าคนที่มีความสุข
(p = 0.035) ดังนั้นสมมติฐานที่ 1 และ 2
ได้รับการสนับสนุน ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ระหว่างผู้เข้าร่วมเศร้าและมีความสุขอยู่กับระยะเวลาแบบสอบถาม
(p = 0.656) ดังแสดงในตารางที่ 1 ดังนั้น 3 สมมติฐานไม่ได้รับการสนับสนุน
แม้ว่าอารมณ์ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อวิธีการที่ผู้เข้าร่วม
หาข้อมูลมันส่งผลกระทบต่อวิธีการที่พวกเขา
ประมวลผลข้อมูล การศึกษาของเราสนับสนุน
AAI ในการประมวลผลข้อมูล แต่ล้มเหลวที่จะขยายไปยัง
ข้อมูลพฤติกรรมการค้นหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

T-ทดสอบทางเดียวได้ผลแสดงในตารางที่ 1 แสดง
ว่า ผู้เรียนมีความสุขมีเปอร์เซ็นต์สูงของ
กว่า ones
(p=0.035) เศร้า การประมวลผลข้อมูลทั่วไป ร่วมเศร้าได้มาก
เปอร์เซ็นต์ของข้อมูลการประมวลผลมากกว่านี้
คนมีความสุข (p = 0.035) ดังนั้น สมมติฐาน 1 และ 2
ได้รับการสนับสนุน มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญไม่
ระหว่างผู้เรียนมีความสุข และเศร้าใน length
(p=0.656) แบบสอบถามดังแสดงในตารางที่ 1 ดังนั้น 3 สมมติฐานไม่ใช่
สนับสนุน แม้ว่าอารมณ์ไม่มีผลต่อวิธีการ
ร่วมค้นหาข้อมูล ได้ผลอย่างไร
จะประมวลผลข้อมูล ศึกษาของเราสนับสนุน AAI
ข้อมูลแต่ล้มเหลวในการขยายให้
พฤติกรรมการค้นหาข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผล T หนึ่งด้วยวิธีที่ - การทดสอบที่แสดงในตารางที่ 1 ระบุ
ซึ่งจะช่วยให้ผู้ร่วมประชุมมีความสุขที่มีเปอร์เซ็นต์สูงกว่าของการประมวลผลข้อมูล
ทั่วไปมากกว่าคนเศร้า
( P = 0.035 )ผู้มีส่วนร่วมอันน่าเศร้าที่ได้สูงกว่า
เปอร์เซ็นต์ของการประมวลผลข้อมูลเฉพาะที่
ซึ่งจะช่วยคนที่แฮปปี้( P = 0.035 ) ดังนั้นข้อสมมุติฐาน 1 และ 2
ได้รับการสนับสนุน ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ตามมาตรฐานระหว่างผู้เข้าร่วมประชุมเศร้าและมีความสุขในการสืบค้นความยาว
( P = 0.656 )ตามที่แสดงในตารางที่ 1 . ดังนั้นข้อสมมุติฐาน 3 ไม่มี
ซึ่งจะช่วยสนับสนุน แม้ว่าจะอารมณ์ไม่ได้มีผลต่อวิธีการ
ผู้เข้าร่วมประชุมได้ค้นหาข้อมูลที่ตนกระทำ
ซึ่งจะช่วยได้อย่างไรก็ดำเนินการข้อมูล การศึกษาของเราที่สนับสนุน aai
ซึ่งจะช่วยในการประมวลผลข้อมูลแต่ก็ล้มเหลวในการขยายการใช้งานให้พฤติกรรมการค้นหา
ข้อมูล