EditorialWelcome back and best wish

Editorial

Welcome back and best wishes for 2013. I hope that we can use this year to continue to develop early childhood in Australasia. 2013 is a milestone year in Australia, one in which we have to ensure that every child in Australia has access to a play-based learning and development program for a minimum of 15 hours per week, for 40 weeks in the year prior to starting school. This program needs to be delivered by a degree-qualified early childhood teacher. A variety of settings are involved in delivering the program to ensure that the needs of different families are met: for example, some are delivered on school sites, some in existing childcare centres. This initiative has been funded for the past five years (from 2008–09) with national partnership funding and this year (2012–13) sees the last of this funding expended. For the past five years early childhood professionals have been grappling with building a relevant curriculum, enhancing understanding of pedagogy so that the program offered to children is one of high quality, and developing the skills and knowledge of the staff who work with these children. AJEC has played a major role in these endeavours, providing an opportunity for researchers and practitioners to discuss ideas, concepts and the implications of these for practice. Ongoing research in early childhood is an essential component of our ability to offer high-quality services to young children and their families. In this edition of AJEC we again offer you a smorgasbord of research touching on a number of key elements in the development of early childhood.

We have a number of articles that address issues of curriculum and the support needed by early childhood professionals to enact curriculum. The Early Years Learning Framework (EYLF), the key Australian curriculum framework for early childhood, is our guide for high-quality practice. The imperative to support the development and maintenance of children’s social competence underpins the EYLF, as well as other key curriculum documents such as Te Whãriki in New Zealand. Jones and Harcourt argue that practitioner ability to effectively address children’s social competence varies and is influenced by a range of factors including personal beliefs and professional ideologies. Long-term change in the capacity of educators to effectively enhance children’s social competence requires careful consideration of appropriate professional development opportunities and the provision of relevant support. Temple and Emmett also address issues of children’s emotional and social wellbeing and the ability of early childhood educators to deliver high-quality support to children in this area. They argue educators need support to articulate their professional identity, understand their own emotions and triggers, explore their own mood states and learn how to effectively manage their own stress levels.

Such personal development is often not part of pre-service education. Carter and Fewster have ideas to offer about how this professional learning is best addressed. They argue traditional methods of delivering professional development (PD) are no longer relevant and we need to develop programs specifically for each group of participants, preferably in the workplace where learning can take place through contextualised action learning projects. Nailon posits we should use personal construct psychology in our PD to support participants in examining what socio-ecological factors influence their thinking and decision making around curriculum development. Brown and Inglis also argue that traditional methods of delivering PD are not particularly effective. They use a model of capacity building that incorporates readiness for learning, learning content and the development of a workplace support system for contextualising learning. Leadership has not traditionally been a large part of pre-service education for early childhood and this is now changing as we realise the need to support those undertaking leadership roles. Given a number of researchers are arguing that the most effective professional development is contextualised in the workplace, it is clear that we need leaders in the workplace to support and mentor staff undertaking this professional learning. Fenech argues this leadership training is essential.

Petriwskyj, O’Gorman and Turunen explore the new Australian national curriculum which includes material covering the year before Year 1. While this year is also covered by the EYLF, the team found that, particularly in Queensland, the curriculum has tended to shift away from some of the principles and practices in the EYLF towards a more school-based approach. These tensions in ideology need further consideration as they reflect the intersection between different approaches and create a transition zone that children and families need to navigate.

Another area that receives considerable attention in this issue is that of specific domains of learning. Intentional teaching is one of the key platforms of most early childhood curricula but many struggle with understanding how to use the early childhood play environment to address maths concepts. Cohrssen, Church, Ishimine and Tayler argue that it is important early childhood educators understand maths concepts themselves in order to engage in maths talk with young children. Raban and Scull explore issues associated with children’s literacy, particularly in relation to children engaging with a variety of texts. They demonstrate the importance of children’s early exposure to a range of environmental and other forms of text, and the support needed to engage in meaning-making connections. Hopkins, Green and Brookes add to the literacy argument the knowledge we have gained from neurobiology which emphasises the importance of a holistic understanding of literacy. Experiences of interactions and relationships are the foundations upon which more complex skills are built. Nyland, Acker, Ferris and Deans provide us with a case study of a holistic learning opportunity. They used The magic flute as a vehicle to offer opportunities for children to explore music, story, creativity, and multi-modal communication.

Supporting children’s health and wellbeing is a key responsibility of our services. One element of this is managing food allergies. Mullan, Rich, Fleming and Kreis demonstrated that a number of early childhood practitioners were not comfortable in this area. They argue there is a need for further professional development in order to ensure children’s safety and wellbeing. Increasingly in early childhood research we are challenged to find ways for children’s voice and children’s participation. This is based on the assumption that children’s social-emotional wellbeing is linked to our ability to create opportunities for children to develop and demonstrate agency. Baird presents her exploration of the mosaic and eco-cultural approach and the lessons she has learned about how to make these approaches work effectively in research.

The wellbeing of migrant families is explored in the research undertaken by Warr, Mann, Forbes and Turner. Their research identified barriers migrant families experience in accessing supported playgroups and strategies that can be used to help overcome these barriers. Patel and Agbenyega also worked with migrant families. They identified different expectations held by Indian migrant families around Australian early childhood practice, and discussed how these can be addressed so as not to act as barriers to participation. Indigenous families also experience significant barriers limiting their access to early childhood services. Lee-Hammond discusses work undertaken in WA consulting the local community about the development of an integrated children and families centre. She argues this consultation and collaboration is very important in establishing a service that minimises barriers for participation of Indigenous families.

I hope you enjoy the articles we present for you in this edition of AJEC. Make opportunities to discuss the ideas with your colleagues and debate the questions that arise from your reading. Let’s jointly create an active and vibrant early childhood community in 2013.

Margaret Sims
University of New England

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กองยินดีต้อนรับกลับและปรารถนา 2013 หวังว่า เราสามารถใช้ปีนี้จะยังคงพัฒนาปฐมวัยใน Australasia 2013 เป็นปีสำคัญในออสเตรเลีย หนึ่งซึ่งเราต้องมั่นใจว่า เด็กทุกคนในออสเตรเลียมีถึงเล่นเรียนรู้และพัฒนาโปรแกรมอย่างน้อย 15 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ สัปดาห์ 40 ปีก่อนเริ่มเรียน โปรแกรมนี้ต้องถูกจัดส่ง โดยอาจารย์ที่มีคุณสมบัติระดับปฐมวัย การตั้งค่าต่าง ๆ เกี่ยวข้องในการส่งโปรแกรมเพื่อให้แน่ใจว่า เป็นไปตามความต้องการของครอบครัวที่แตกต่างกัน: ตัวอย่าง บางมีการนำเสนอบนเว็บไซต์โรงเรียน บางส่วนในศูนย์ childcare อยู่ ความคิดริเริ่มนี้มีการสนับสนุนสำหรับห้าปีที่ผ่านมา (จาก 2008-09) กับประเทศหุ้นส่วนเงิน และปีนี้ (2012-13) เห็นช่วงนี้ทุนสนับสนุนเงิน ผ่านมาห้าปี ได้รับการต่อสู้ผู้เชี่ยวชาญด้านปฐมวัยกับสร้างหลักสูตรที่เกี่ยวข้อง เพิ่มความเข้าใจของครูผู้สอนเพื่อให้โปรแกรมนำเสนอเด็กคุณภาพอย่างใดอย่างหนึ่ง และการพัฒนาทักษะและความรู้ของพนักงานที่ทำงานกับเด็กเหล่านี้ AJEC ได้มีบทบาทในรายแรก ๆ เหล่านี้ ให้โอกาสสำหรับนักวิจัยและผู้ฝึกฝนเพื่อหารือเกี่ยวกับความคิด แนวคิด และผลกระทบของการปฏิบัติเหล่านี้ วิจัยอย่างต่อเนื่องในปฐมวัยเป็นส่วนประกอบสำคัญของความสามารถในการให้บริการคุณภาพเพื่อเด็กและครอบครัวของเรา ในฉบับนี้ AJEC เราอีกให้คุณบุฟเฟ่ต์สัมผัสจำนวนองค์ประกอบที่สำคัญในการพัฒนาปฐมวัยงานวิจัยเรามีหมายเลขของบทความที่ปัญหาของหลักสูตรและการสนับสนุนที่จำเป็น โดยผู้เชี่ยวชาญด้านปฐมวัยประกาศใช้หลักสูตร ในช่วงต้นปีเรียนกรอบ (EYLF), กรอบหลักสูตรออสเตรเลียคีย์สำหรับปฐมวัย คู่มือปฏิบัติคุณภาพของเราได้ จำเพื่อสนับสนุนการพัฒนาและบำรุงรักษาของความสามารถทางสังคมของเด็ก underpins ใน EYLF รวมทั้งเอกสารหลักสูตรอื่น ๆ เช่น Whãriki ติในประเทศนิวซีแลนด์ โจนส์และฮาร์คอร์ทโต้แย้งว่า ผู้ประกอบการสามารถอยู่ได้อย่างมีประสิทธิภาพความสามารถทางสังคมของเด็กแตกต่างกัน และได้รับอิทธิพลจากหลากหลายปัจจัยความเชื่อส่วนบุคคลและเพื่อเผยแพร่อุดมการณ์วิชาชีพ เปลี่ยนแปลงระยะยาวในฐานะนักการศึกษาเพื่อเพิ่มความสามารถทางสังคมของเด็กได้อย่างมีประสิทธิภาพต้องรอบคอบโอกาสพัฒนาอาชีพที่เหมาะสมและการให้การสนับสนุนที่เกี่ยวข้อง วัดและ Emmett ยังปัญหาดีทางอารมณ์ และสังคมของเด็กและความสามารถของนักการศึกษาปฐมวัยจัดส่งคุณภาพสนับสนุนให้เด็กในพื้นที่นี้ พวกเขาโต้แย้งนักการศึกษาต้องสนับสนุนการประกบตัวมืออาชีพ เข้าใจอารมณ์ของตนเองและทริกเกอร์ สำรวจอเมริกาอารมณ์ของตนเอง และเรียนรู้วิธีการจัดการระดับความเครียดของตนเองได้อย่างมีประสิทธิภาพพัฒนาบุคลากรดังกล่าวมักจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาบริการล่วงหน้า คาร์เตอร์และ Fewster มีความคิดที่จะนำเสนอเกี่ยวกับวิธีการเรียนรู้อาชีพนี้ส่วนต่าง พวกเขาโต้แย้งวิธีการดั้งเดิมของพัฒนาอาชีพ (PD) จะไม่เกี่ยวข้อง และเราจำเป็นต้องพัฒนาโปรแกรมเฉพาะสำหรับแต่ละกลุ่มของผู้เรียน สด ๆ ในทำงานที่เรียนรู้สามารถทำได้ผ่าน contextualised ดำเนินการโครงการการเรียนรู้ Nailon posits เราควรใช้จิตวิทยาส่วนบุคคลสร้างใน PD ของเราเพื่อสนับสนุนผู้เข้าร่วมในการตรวจสอบปัจจัยสังคมระบบนิเวศใดมีอิทธิพลต่อความคิดและตัดสินสถานพัฒนาหลักสูตร น้ำตาลและ Inglis ยังโต้เถียงว่า ไม่มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการดั้งเดิมของ PD พวกเขาใช้รูปแบบการสร้างที่พร้อมสำหรับการเรียนรู้ การเรียนรู้เนื้อหาและการพัฒนาระบบสนับสนุนการทำงาน contextualising เรียน ภาวะผู้นำมีประเพณีไม่ส่วนใหญ่ของการศึกษาปฐมวัยบริการล่วงหน้า และนี้คือตอนนี้เปลี่ยนเป็นเราตระหนักถึงต้องสนับสนุนบทบาทความเป็นผู้นำกิจการเหล่านั้น ให้จำนวนนักวิจัยจะโต้เถียงว่า การพัฒนามืออาชีพที่มีประสิทธิภาพสูงสุด contextualised ในทำงาน เป็นที่ชัดเจนว่า เราต้องการผู้นำในการทำงานเพื่อสนับสนุน และที่ปรึกษาเจ้าหน้าที่ที่ดำเนินการเรียนรู้อาชีพนี้ Fenech จนฝึกความเป็นผู้นำเป็นสิ่งจำเป็นPetriwskyj, O'Gorman และ Turunen มาใหม่ออสเตรเลียแห่งชาติหลักสูตรซึ่งประกอบด้วยวัสดุครอบคลุมปีก่อน 1 ปี ในขณะที่ปีนี้ยังครอบคลุมอยู่ใน EYLF ทีมพบว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัฐควีนส์แลนด์ หลักสูตรได้มีแนวโน้มที่จะ เปลี่ยนของหลักการและวิธีปฏิบัติในการ EYLF ต่อวิธีการมีโรงเรียน ความตึงเครียดเหล่านี้ในอุดมการณ์ได้เพิ่มเติมพิจารณาพวกเขาสะท้อนจุดตัดระหว่างแนวทางที่แตกต่าง และสร้างโซนช่วงที่เด็กและครอบครัวต้องไปพื้นที่อื่นที่ได้รับความสนใจมากในเรื่องนี้เป็นของโดเมนเฉพาะการเรียนรู้ สอนมิเป็นหนึ่งในแพลตฟอร์มที่สำคัญของหลักสูตรปฐมวัยมากที่สุด แต่หลายต่อสู้เข้าใจวิธีการใช้สิ่งแวดล้อมเล่นปฐมวัยแนวคิดคณิตศาสตร์อยู่ Cohrssen โบสถ์ Ishimine และ Tayler โต้เถียงว่า เป็นนักการศึกษาปฐมวัยเข้าใจแนวคิดคณิตศาสตร์เองมีส่วนร่วมในคณิตศาสตร์คุยกับเด็กที่สำคัญ Raban และแจวสำรวจปัญหาที่เกี่ยวข้องกับเด็กวัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับเด็กที่มีความหลากหลายของข้อความ พวกเขาแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของเด็กแสงก่อนถึงสิ่งแวดล้อม และอื่น ๆ รูปแบบของข้อความ และการสนับสนุนที่จำเป็นในการมีส่วนร่วมในการเชื่อมต่อทำให้ความหมาย ฮ็อปกินส์ สีเขียว และเดอะเพิ่มอาร์กิวเมนต์สามารถความรู้ที่เราได้รับจาก neurobiology ซึ่งเน้นความสำคัญของความเข้าใจองค์รวมของวัด ประสบการณ์ของการโต้ตอบและความสัมพันธ์เป็นรากฐานที่จะสร้างทักษะที่ซับซ้อนซึ่ง Nyland, Acker, Ferris และคณบดีบริการให้เรา มีกรณีศึกษาของโอกาสการเรียนรู้แบบองค์รวม จะใช้ขลุ่ยวิเศษเป็นพาหนะให้โอกาสสำหรับเด็กให้บริการเพลง เรื่องราว ความคิดสร้างสรรค์ และการสื่อสารแบบหลายสนับสนุนสุขภาพและสุขภาพที่ดีของเด็กมีความรับผิดชอบหลักของบริการของเรา องค์ประกอบหนึ่งซึ่งเป็นการจัดการการแพ้อาหาร Mullan, Rich เฟลมมิง และ Kreis แสดงที่จำนวนปฐมวัยผู้ไม่สบายในบริเวณนี้ พวกเขาโต้แย้งมีความจำเป็นในระดับมืออาชีพเพื่อให้เด็กปลอดภัยและสุขภาพที่ดี ขึ้นงานวิจัยปฐมวัย เราจะท้าทายเพื่อค้นหาวิธีเสียงเด็กและเด็กมีส่วนร่วม นี้อยู่บนสมมติฐานที่ว่า เด็กของสังคมอารมณ์ดีกับความสามารถในการสร้างโอกาสสำหรับเด็กที่จะพัฒนา และแสดงให้เห็นถึงหน่วยงานของเรา Baird นำเสนอเธอสำรวจโมเสกวิธีการสิ่งแวดล้อมวัฒนธรรม และบทเรียนที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการทำวิธีเหล่านี้ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพในการวิจัยสุขภาพที่ดีของครอบครัวแรงจะสำรวจงานวิจัยที่ดำเนินการ โดย Warr มานน์ Forbes และเทอร์เนอร์ นักวิจัยระบุอุปสรรคแรงครอบครัวประสบการณ์ในการเข้าถึง playgroups สนับสนุนและกลยุทธ์ที่สามารถใช้เพื่อช่วยให้เอาชนะอุปสรรคเหล่านี้ พาเทลและ Agbenyega ยังทำงานกับครอบครัวคุ้ม พวกเขาระบุความคาดหวังต่าง ๆ ที่จัด โดยครอบครัวอินเดียแรงทั่วออสเตรเลียปฐมวัยปฏิบัติ และกล่าวถึงวิธีเหล่านี้สามารถส่งเพื่อไม่ให้เป็นอุปสรรคการมีส่วนร่วม ครอบครัวพื้นยังพบอุปสรรคสำคัญที่จำกัดการเข้าถึงบริการปฐมวัย แฮมมอนด์ลีกล่าวถึงงานที่ดำเนินการใน WA ที่ปรึกษาชุมชนท้องถิ่นเกี่ยวกับการพัฒนาศูนย์เด็กและครอบครัวการรวม เธอจนนี้ให้คำปรึกษา และทำงานร่วมกันเป็นสิ่งสำคัญมากในการสร้างบริการที่ minimises อุปสรรคการมีส่วนร่วมของครอบครัวชนหวังว่า คุณเพลิดเพลินกับบทความที่เรานำเสนอให้คุณในฉบับนี้ AJEC ทำให้โอกาสในการอภิปรายความคิดกับเพื่อนร่วมงาน และอภิปรายคำถามที่เกิดขึ้นจากการอ่าน มาร่วมสร้างชุมชนการใช้งาน และระดับปฐมวัยในปี 2013 นั้นมาร์กาเร็ตซิมส์มหาวิทยาลัยนิวอิงแลนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรรณาธิการกลับยินดีต้อนรับและความปรารถนาที่ดีที่สุดสำหรับปี 2013 ผมหวังว่าเราสามารถใช้ในปีนี้จะดำเนินการต่อในการพัฒนาเด็กปฐมวัยในออสเตร 2013 เป็นปีที่ก้าวในออสเตรเลียหนึ่งในสิ่งที่เรามีเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กทุกคนในประเทศออสเตรเลียมีการเข้าถึงการเรียนรู้การเล่นที่ใช้และการพัฒนาโปรแกรมเป็นเวลาอย่างน้อย 15 ชั่วโมงต่อสัปดาห์เป็นเวลา 40 สัปดาห์ในปีก่อนที่จะเริ่มเข้าโรงเรียน . โปรแกรมนี้จะต้องมีการจัดส่งโดยองศาคุณสมบัติครูปฐมวัย ความหลากหลายของการตั้งค่าที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการส่งมอบโปรแกรมเพื่อให้แน่ใจว่าตอบสนองความต้องการของครอบครัวที่แตกต่างกันจะได้พบกับ: ยกตัวอย่างเช่นบางคนมีการส่งมอบในเว็บไซต์โรงเรียนบางที่มีอยู่ในศูนย์ดูแลเด็ก ความคิดริเริ่มนี้ได้รับเงินทุนสำหรับที่ผ่านมาห้าปี (2008-09) ด้วยการระดมทุนร่วมมือในระดับชาติและในปีนี้ (2012-13) เห็นสุดท้ายของเงินทุนนี้ใช้จ่าย สำหรับที่ผ่านมาห้าปีผู้เชี่ยวชาญด้านเด็กปฐมวัยได้รับการต่อสู้กับการสร้างหลักสูตรที่เกี่ยวข้อง, การเสริมสร้างความเข้าใจในการเรียนการสอนเพื่อให้โปรแกรมที่มีให้กับเด็กเป็นหนึ่งในที่มีคุณภาพสูงและการพัฒนาทักษะและความรู้ของพนักงานที่ทำงานกับเด็กเหล่านี้ Ajec ได้มีบทบาทสำคัญในความพยายามเหล่านี้ให้โอกาสสำหรับนักวิจัยและผู้ปฏิบัติงานเพื่อหารือเกี่ยวกับความคิดแนวคิดและความหมายของเหล่านี้สำหรับการปฏิบัติ การวิจัยอย่างต่อเนื่องในวัยเด็กเป็นองค์ประกอบสำคัญของความสามารถของเราที่จะนำเสนอบริการที่มีคุณภาพสูงให้กับเด็กและครอบครัวของพวกเขา ในฉบับนี้เรา Ajec อีกครั้งให้คุณสัมผัสบุฟเฟ่ต์ของงานวิจัยเกี่ยวกับจำนวนขององค์ประกอบที่สำคัญในการพัฒนาเด็กปฐมวัย. ขณะนี้มีจำนวนบทความที่อยู่ในประเด็นของการเรียนการสอนและการสนับสนุนที่จำเป็นโดยผู้เชี่ยวชาญด้านเด็กปฐมวัยที่จะออกกฎหมายหลักสูตร กรอบในช่วงต้นปีที่ผ่านมาการเรียนรู้ (EYLF) กรอบหลักสูตรที่สำคัญของออสเตรเลียสำหรับเด็กวัยเริ่มต้นเป็นคำแนะนำของเราสำหรับการปฏิบัติที่มีคุณภาพสูง ความจำเป็นที่จะสนับสนุนการพัฒนาและการบำรุงรักษาความสามารถทางสังคมของเด็กรมย์ EYLF เช่นเดียวกับที่อื่น ๆ เอกสารหลักสูตรที่สำคัญเช่น Te Whãrikiในนิวซีแลนด์ โจนส์และฮาร์คอร์ตโต้แย้งความสามารถผู้ประกอบการที่มีประสิทธิภาพที่อยู่ความสามารถทางสังคมของเด็กแตกต่างกันไปและได้รับอิทธิพลจากปัจจัยรวมทั้งความเชื่อส่วนบุคคลและอุดมการณ์มืออาชีพ การเปลี่ยนแปลงระยะยาวในความสามารถของนักการศึกษาได้อย่างมีประสิทธิภาพช่วยเพิ่มความสามารถทางสังคมของเด็ก ๆ ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบของโอกาสในการพัฒนามืออาชีพที่เหมาะสมและให้การสนับสนุนที่เกี่ยวข้อง วัดและเอ็มเม็ตยังแก้ไขปัญหาของอารมณ์และสังคมของเด็กและความสามารถในการศึกษาปฐมวัยในการส่งมอบการสนับสนุนที่มีคุณภาพสูงให้กับเด็ก ๆ ในพื้นที่นี้ พวกเขาให้เหตุผลการศึกษาต้องสนับสนุนให้มีการเชื่อมตัวตนที่เป็นมืออาชีพของพวกเขาเข้าใจอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองและเรียกสำรวจรัฐอารมณ์ของตัวเองและเรียนรู้วิธีการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพระดับความเครียดของตัวเอง. การพัฒนาบุคคลดังกล่าวมักจะได้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาก่อนให้บริการ คาร์เตอร์และ Fewster มีความคิดที่จะนำเสนอเกี่ยวกับวิธีการเรียนรู้ระดับมืออาชีพนี้เป็นที่ที่ดีที่สุด พวกเขายืนยันวิธีการแบบดั้งเดิมในการส่งมอบการพัฒนาอาชีพ (PD) ไม่เกี่ยวข้องและเราจำเป็นต้องพัฒนาโปรแกรมเฉพาะสำหรับแต่ละกลุ่มของผู้เข้าร่วมอย่างยิ่งในการเรียนรู้ในสถานที่ทำงานที่สามารถใช้สถานที่ผ่านโครงการการเรียนรู้การกระทำบริบท Nailon posits เราควรใช้จิตวิทยาสร้างส่วนบุคคลใน PD ของเราที่จะสนับสนุนการมีส่วนร่วมในการตรวจสอบสิ่งที่ปัจจัยทางสังคมและระบบนิเวศที่มีอิทธิพลต่อความคิดของพวกเขาและการตัดสินใจรอบการพัฒนาหลักสูตร บราวน์และ Inglis ยังยืนยันว่าวิธีการแบบดั้งเดิมของการส่งมอบ PD ไม่ได้มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเขาใช้รูปแบบของการสร้างศักยภาพที่ประกอบด้วยการเตรียมความพร้อมสำหรับการเรียนรู้เนื้อหาการเรียนรู้และการพัฒนาของระบบการสนับสนุนสถานที่ทำงานสำหรับ contextualising การเรียนรู้ ความเป็นผู้นำยังไม่ได้รับแบบดั้งเดิมส่วนใหญ่ของการศึกษาก่อนการให้บริการสำหรับเด็กปฐมวัยและนี่คือตอนนี้การเปลี่ยนแปลงในขณะที่เราตระหนักถึงความจำเป็นในการสนับสนุนบทบาทความเป็นผู้นำการดำเนินการดังกล่าว ได้รับหมายเลขของนักวิจัยกำลังเถียงว่าการพัฒนาอาชีพที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือบริบทในที่ทำงานก็เป็นที่ชัดเจนว่าเราต้องเป็นผู้นำในการทำงานเพื่อสนับสนุนและให้คำปรึกษาการประกอบการเรียนรู้พนักงานมืออาชีพนี้ ตะกี้ระบุการฝึกอบรมความเป็นผู้นำนี้เป็นสิ่งจำเป็น. Petriwskyj, กอร์แมนและ Turunen สำรวจหลักสูตรใหม่แห่งชาติออสเตรเลียซึ่งรวมถึงวัสดุที่ครอบคลุมปีก่อนปีที่ 1 ในขณะที่ในปีนี้ได้รับการคุ้มครองโดย EYLF ทีมงานพบว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัฐควีนส์แลนด์ หลักสูตรมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนไปจากบางส่วนของหลักการและวิธีปฏิบัติในการ EYLF ต่อวิธีการที่โรงเรียนตามมากขึ้น ความตึงเครียดเหล่านี้ในอุดมการณ์ต้องพิจารณาต่อไปขณะที่พวกเขาสะท้อนให้เห็นถึงแยกระหว่างวิธีที่แตกต่างและสร้างการเปลี่ยนโซนที่เด็กและครอบครัวต้องการที่จะนำทาง. พื้นที่ที่ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากในเรื่องนี้ก็คือว่าโดเมนที่เฉพาะเจาะจงของการเรียนรู้ การเรียนการสอนโดยเจตนาเป็นหนึ่งในแพลตฟอร์มที่สำคัญของหลักสูตรปฐมวัยมากที่สุด แต่การต่อสู้หลายคนที่มีความเข้าใจวิธีการใช้สภาพแวดล้อมการเล่นในวัยเด็กเพื่อรับมือกับแนวคิดคณิตศาสตร์ Cohrssen, คริสตจักรและ Ishimine Tayler ยืนยันว่ามันเป็นสิ่งที่การศึกษาปฐมวัยที่สำคัญเข้าใจแนวคิดคณิตศาสตร์ตัวเองเพื่อที่จะได้มีส่วนร่วมในวิชาคณิตศาสตร์พูดคุยกับเด็กเล็ก Raban และประเด็นสำรวจแจวที่เกี่ยวข้องกับความรู้ของเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวกับเด็กมีส่วนร่วมกับความหลากหลายของตำรา พวกเขาแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการเปิดรับในช่วงต้นของเด็กในช่วงของรูปแบบสิ่งแวดล้อมและอื่น ๆ ของข้อความและการสนับสนุนที่จำเป็นในการมีส่วนร่วมในการเชื่อมต่อความหมายทำ ฮอปกินส์, สีเขียวและบรูเพิ่มอาร์กิวเมนต์ความรู้ความรู้ที่เราได้รับจากชีววิทยาซึ่งเน้นความสำคัญของความเข้าใจแบบองค์รวมของความรู้ ประสบการณ์ของการสื่อสารและความสัมพันธ์ที่เป็นพื้นฐานซึ่งทักษะที่ซับซ้อนมากขึ้นมีการสร้างขึ้น Nyland, Acker, ชิงช้าสวรรค์และคณบดีให้เรามีกรณีศึกษาโอกาสการเรียนรู้แบบองค์รวม พวกเขาใช้ขลุ่ยวิเศษเป็นยานพาหนะที่จะนำเสนอโอกาสสำหรับเด็กที่จะสำรวจเพลงเรื่องความคิดสร้างสรรค์และการสื่อสารหลายคำกริยา. สนับสนุนสุขภาพของเด็กและสุขภาพที่ดีเป็นความรับผิดชอบที่สำคัญของการบริการของเรา องค์ประกอบหนึ่งของที่นี่คือการจัดการการแพ้อาหาร Mullan รวยเอียนเฟลมมิ่งและ Kreis แสดงให้เห็นว่าจำนวนของผู้ปฏิบัติงานในวัยเด็กที่ไม่ได้ความสะดวกสบายในบริเวณนี้ พวกเขาให้เหตุผลที่มีความจำเป็นในการพัฒนาอาชีพต่อไปเพื่อให้มั่นใจความปลอดภัยของเด็กและสุขภาพที่ดี เพิ่มมากขึ้นในการวิจัยในวัยเด็กเรามีความท้าทายที่จะหาวิธีสำหรับเสียงของเด็กและการมีส่วนร่วมของเด็ก ซึ่งตั้งอยู่บนสมมติฐานว่าคุณภาพชีวิตทางสังคมอารมณ์ของเด็กมีการเชื่อมโยงกับความสามารถของเราในการสร้างโอกาสสำหรับเด็กที่จะพัฒนาและแสดงให้เห็นถึงหน่วยงาน บาร์ดนำเสนอการตรวจสอบข้อเท็จจริงของเธอกระเบื้องโมเสคและวิธีการเชิงนิเวศวัฒนธรรมและบทเรียนที่เธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการที่จะทำให้วิธีการเหล่านี้ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพในการวิจัย. คุณภาพชีวิตของครอบครัวผู้อพยพคือการสำรวจในการวิจัยที่ดำเนินการโดย Warr แมนน์, ฟอร์บและเทอร์เนอ วิจัยของพวกเขาอุปสรรคระบุผู้อพยพครอบครัวประสบการณ์ในการเข้าถึงการสนับสนุนเพลและกลยุทธ์ที่สามารถนำมาใช้เพื่อช่วยให้เอาชนะอุปสรรคเหล่านี้ เทลและ Agbenyega ยังทำงานร่วมกับครอบครัวของแรงงานข้ามชาติ พวกเขาระบุว่าความคาดหวังที่แตกต่างกันจัดขึ้นโดยครอบครัวของแรงงานข้ามชาติอินเดียรอบการปฏิบัติวัยเด็กของออสเตรเลียและกล่าวถึงวิธีการเหล่านี้ได้รับการแก้ไขเพื่อที่จะไม่ทำหน้าที่เป็นอุปสรรคในการมีส่วนร่วม ครอบครัวพื้นเมืองยังได้สัมผัสกับอุปสรรคที่สำคัญการ จำกัด การเข้าถึงของพวกเขาที่จะให้บริการในวัยเด็ก ลีแฮมมอนด์กล่าวถึงการดำเนินการในการทำงานให้คำปรึกษา WA ชุมชนท้องถิ่นเกี่ยวกับการพัฒนาเด็กแบบบูรณาการและศูนย์ครอบครัว เธอระบุคำปรึกษาและความร่วมมือนี้เป็นสิ่งสำคัญมากในการสร้างบริการที่ช่วยลดอุปสรรคในการมีส่วนร่วมของครอบครัวพื้นเมือง. ฉันหวังว่าคุณจะสนุกกับบทความที่เรานำเสนอให้คุณในฉบับ Ajec นี้ ทำให้โอกาสที่จะหารือเกี่ยวกับความคิดกับเพื่อนร่วมงานของคุณและอภิปรายคำถามที่เกิดขึ้นจากการอ่านของคุณ ลองมาร่วมกันสร้างชุมชนของเด็กวัยเริ่มต้นการใช้งานและมีชีวิตชีวาในปี 2013. มาร์กาเร็เดอะซิมส์ของมหาวิทยาลัยนิวอิงแลนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทบรรณาธิการ

ยินดีต้อนรับกลับและความปรารถนาที่ดีที่สุดสำหรับ 2013 ผมหวังว่า เราสามารถใช้ในปีนี้จะยังคงพัฒนาเด็กปฐมวัยใน Australasia 2013 เป็นขั้นปีในออสเตรเลีย ซึ่งหนึ่งในเราต้องให้แน่ใจว่าเด็กทุกคนในออสเตรเลียมีการเข้าถึงการเล่นฐานการเรียนรู้และการพัฒนาโปรแกรมสำหรับอย่างน้อย 15 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ เป็นเวลา 40 สัปดาห์ในปีก่อนเริ่มเรียนโปรแกรมนี้จะต้องส่งโดยระดับคุณภาพครูปฐมวัย . ความหลากหลายของการตั้งค่าที่เกี่ยวข้องในการทำโปรแกรมเพื่อให้แน่ใจว่า ความต้องการของครอบครัวต่าง ๆ จะได้พบกับ : ตัวอย่างเช่นบางจะถูกส่งบนเว็บไซต์ของโรงเรียน ในศูนย์รับเลี้ยงเด็กที่มีอยู่โครงการนี้ได้รับการสนับสนุนสำหรับที่ผ่านมาห้าปี ( จากปี 2008 – 09 ) กับทุนหุ้นส่วนแห่งชาติ และในปีนี้ ( 2012 ) 13 ) เห็นล่าสุดนี้เงินที่ใช้จ่าย สำหรับที่ผ่านมาห้าปีวัยเด็กผู้เชี่ยวชาญได้รับการต่อสู้กับการสร้างหลักสูตรที่เกี่ยวข้อง เพิ่มความเข้าใจในการสอนเพื่อให้โปรแกรมให้แก่เด็กเป็นหนึ่งในคุณภาพสูงและพัฒนาทักษะและความรู้ของบุคลากรที่ทำงานกับเด็กเหล่านี้ ajec มีบทบาทสำคัญในความพยายามเหล่านี้ การให้โอกาสแก่นักวิจัยและผู้ปฏิบัติงานเพื่อหารือเกี่ยวกับความคิด แนวคิดและความหมายของเหล่านี้สำหรับการปฏิบัติการวิจัยในเด็กปฐมวัยเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของความสามารถของเราที่จะให้บริการที่มีคุณภาพแก่เด็กและครอบครัวของพวกเขา ในรุ่นนี้ของ ajec เราอีกครั้งให้คุณ smorgasbord ของการวิจัยสัมผัสกับจำนวนขององค์ประกอบหลักในการพัฒนาของเด็กปฐมวัย .

ขณะนี้มีจำนวนของบทความที่แก้ไขปัญหาของหลักสูตรและการสนับสนุนที่จำเป็น โดยเฉพาะเด็กปฐมวัย ด้านหลักสูตร ช่วงปีแรกเรียนกรอบ ( eylf ) , คีย์ออสเตรเลียโครงสร้างหลักสูตรสำหรับเด็กปฐมวัย เป็นคู่มือของเราเพื่อการปฏิบัติงานที่มีคุณภาพสูง จำเป็นเพื่อสนับสนุนการพัฒนาและการบำรุงรักษาของความสามารถทางสังคมของเด็ก eylf บอก ,รวมทั้งจัดทำเอกสารอื่น ๆที่สำคัญ เช่น เทอะฮัล ริกิ ในนิวซีแลนด์ โจนส์และฮาร์คอร์ทยืนยันว่าผู้ประกอบการมีความสามารถที่อยู่เด็กความสามารถทางสังคมแตกต่างกันไปและเป็นอิทธิพลมาจากหลากหลายปัจจัย ได้แก่ ความเชื่อส่วนบุคคล และอุดมการณ์ของมืออาชีพในระยะยาวการเปลี่ยนแปลงความจุของเครือข่ายได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มความสามารถทางสังคมของเด็กต้องรอบคอบเหมาะสมโอกาสในการพัฒนาอาชีพ และการให้การสนับสนุนที่เกี่ยวข้องวัดกับเอ็มเม็ทยังที่อยู่ปัญหาของเด็กๆ อารมณ์ และสังคมความเป็นอยู่และความสามารถของบุคลากรทางการศึกษาปฐมวัยการส่งมอบการสนับสนุนที่มีคุณภาพสูงให้กับเด็กในพื้นที่นี้ พวกเขาโต้แย้งนักการศึกษาต้องสนับสนุนชัดเจน เอกลักษณ์ของตนเอง เข้าใจอารมณ์ของตัวเองและทริกเกอร์ , สำรวจอารมณ์ของตัวเอง รัฐและเรียนรู้วิธีการได้อย่างมีประสิทธิภาพในการจัดการระดับความเครียดของตนเอง

เช่นการพัฒนาส่วนบุคคลมักจะเป็นส่วนหนึ่งของบริการก่อนการศึกษา คาร์เตอร์และ ฟิวสเตอร์มีความคิดที่จะเสนอเกี่ยวกับวิธีการเรียนรู้ที่ดีที่สุด คือ อาชีพนี้ระบุ พวกเขาโต้เถียงวิธีการแบบดั้งเดิมของการส่งพัฒนาวิชาชีพ ( PD ) ไม่ได้เกี่ยวข้อง และเราต้องการที่จะพัฒนาโปรแกรมเฉพาะสำหรับแต่ละกลุ่มของผู้เข้าร่วมโดยเฉพาะในที่ทำงาน ที่เรียน สามารถใช้สถานที่ผ่าน contextualised การเรียนรู้โครงการ nailon posits เราควรใช้ส่วนบุคคลสร้างจิตวิทยาใน PD ของเราเพื่อสนับสนุนผู้เข้าร่วมในการตรวจสอบสิ่งที่สังคมนิเวศวิทยาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อวิธีคิดและการตัดสินใจรอบการพัฒนาหลักสูตร