Kathmandu Univ Med J (KUMJ). 2015 O

Kathmandu Univ Med J (KUMJ). 2015 Oct-Dec;13(52):316-22.
School Teachers' Knowledge about Epilepsy in Kathmandu Metropolitan City.
Khanal K1, Maharjan R2, Pokharel BR3, Sanjel S1.
Author information
Abstract
Background Studies on Knowledge towards epilepsy among school teachers are very limited on developing countries especially with reference to Nepal. Level of knowledge of schoolteachers plays an important role on providing a greater educational support for epileptic child and to maintain good communication skills between epileptic and normal child. Objective Objective of this study is to assess the level of knowledge about epilepsy and its associated factors among school teachers. Method A cross sectional study was conducted from 10th June to 4th July, 2014 among 165 teachers teaching in six different schools of Kathmandu Metropolitan City. A selfadministrated questionnaire consisting of structured and multiple choice questions were designed to collect information on the teacher's socio-demographic profile and knowledge about epilepsy. A scoring system was developed for each question: each correct answer was given a score of 1, and a score of 0 for wrong answer. Total score was categorized on two categories: Good Knowledge and Poor Knowledge. Result Teacher's age did not correlate significantly with their knowledge about epilepsy but total years of teaching experiences and knowledge about epilepsy were found to be positively correlated (ρ= 0.165, p= 0.01). Academic qualification of teachers and different teaching level were associated with level of knowledge (p= 0.023, p= 0.021). Significant difference on knowledge score was found among teachers having different academic qualification (p= 0.019). Conclusion All teachers were aware about epilepsy, but their knowledge about epilepsy was not sufficient therefore, health education training program about epilepsy is needed for teachers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาฐมาณฑุ Univ Med J (KUMJ) 2015 ต.ค.-ธ.ค. 13 (52): 316-22ความรู้ของครูเกี่ยวกับโรคลมชักในเมืองนครกาฐมาณฑุBR3 khanal K1, Maharjan R2, Pokharel, Sanjel S1ผู้เขียนข้อมูลบทคัดย่อพื้นหลังการศึกษาความรู้ต่อโรคลมชักในหมู่ครูมีจำกัดมากในประเทศกำลังพัฒนาโดยเฉพาะโดยอ้างอิงเนปาล ระดับความรู้ของ schoolteachers มีบทบาทสำคัญในการให้การสนับสนุนการศึกษามากขึ้น สำหรับเด็กที่เป็นโรคลมชัก และ การรักษาทักษะการสื่อสารที่ดีระหว่างเด็กปกติ และเป็นโรคลมชัก วัตถุประสงค์วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ประเมินระดับของความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักและปัจจัยเกี่ยวข้องในหมู่ครู แบบ A ข้ามตัดศึกษาดำเนินการตั้งแต่วันที่ 10 มิถุนายนถึง 4 กรกฎาคม 2014 ระหว่าง 165 ครูผู้สอนในโรงเรียนต่าง ๆ หกเมืองนครกาฐมาณฑุ แบบสอบถาม selfadministrated ที่ประกอบด้วยโครงสร้าง และออกแบบมาเพื่อรวบรวมข้อมูลข้อมูลเชิงประชากรและสังคมของครูและความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักหลายข้อ พัฒนาระบบการให้คะแนนสำหรับแต่ละคำถาม: แต่ละคำตอบที่ถูกต้องให้ 1 คะแนนเป็นคะแนน และคะแนน 0 สำหรับคำตอบนี้ คะแนนรวมทั้งหมดถูกแบ่งออกในสองประเภท: ความรู้และความรู้จน อายุของครูผลไม่เชื่อมโยงอย่างมาก ด้วยความรู้เกี่ยวกับโรคลมชัก แต่ปีรวมการสอนประสบการณ์และความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักพบว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวก (ρ = 0.165, p = 0.01) คุณสมบัติทางวิชาการของครูและการเรียนการสอนที่แตกต่างกันระดับที่สัมพันธ์กับระดับความรู้ (p = 0.023, p = 0.021) พบความแตกต่างในคะแนนความรู้ระหว่างครูที่มีคุณวุฒิทางวิชาการที่แตกต่างกัน (p = 0.019) สรุปครูทั้งหมดได้ทราบเกี่ยวกับโรคลมชัก แต่ความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักไม่ได้เพียงพอดังนั้น โปรแกรมการฝึกอบรมการศึกษาสุขภาพเกี่ยวกับโรคลมชักเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับครู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาฐมา ณ Univ Med J (KUMJ) 2015 ตุลาคม ธ.ค. 13 (52):. 316-22
. ความรู้ของโรงเรียนครูเกี่ยวกับโรคลมชักในกาฐมา ณ นคร
. Khanal K1, maharjan R2, Pokharel BR3, Sanjel S1
ผู้เขียนข้อมูล
บทคัดย่อ
การศึกษาประวัติความเป็นมาเกี่ยวกับความรู้ที่มีต่อโรคลมชักระหว่างครูโรงเรียน จำกัด มากในประเทศกำลังพัฒนาโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการอ้างอิงถึงเนปาล ระดับความรู้ของครูมีบทบาทสำคัญในการให้การสนับสนุนการศึกษามากขึ้นสำหรับเด็กเป็นโรคลมชักและเพื่อรักษาทักษะการสื่อสารที่ดีระหว่างเด็กโรคลมชักและปกติ วัตถุประสงค์วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือการประเมินระดับความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักและปัจจัยที่เกี่ยวข้องในหมู่ครูในโรงเรียน วิธีการศึกษาแบบตัดขวางได้ดำเนินการตั้งแต่ 10 มิถุนายน - 4 กรกฎาคม, ปี 2014 ระหว่างครูสอนใน 165 หกโรงเรียนแตกต่างกันของกาฐมา ณ นคร แบบสอบถาม selfadministrated ประกอบด้วยโครงสร้างและหลายคำถามแบบเลือกถูกออกแบบมาเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับรายละเอียดทางสังคมและประชากรของครูและความรู้เกี่ยวกับโรคลมชัก ระบบการให้คะแนนได้รับการพัฒนาสำหรับแต่ละคำถาม: แต่ละคำตอบที่ถูกต้องได้รับคะแนน 1 และคะแนน 0 สำหรับคำตอบที่ไม่ถูกต้อง คะแนนรวมได้รับการจัดหมวดหมู่ในสองประเภท: ความรู้ที่ดีและความรู้ที่น่าสงสาร ผลอายุของครูไม่ได้มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักของพวกเขา แต่ปีรวมของประสบการณ์การเรียนการสอนและความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักพบว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวก (ρ = 0.165, p = 0.01) วุฒิการศึกษาทางวิชาการของครูและการเรียนการสอนในระดับที่แตกต่างกันมีความสัมพันธ์กับระดับความรู้ (p = 0.023, P = 0.021) ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกับคะแนนความรู้ที่ถูกพบในหมู่ครูที่มีวุฒิการศึกษาทางวิชาการที่แตกต่างกัน (p = 0.019) สรุปครูทุกคนได้รับทราบเกี่ยวกับโรคลมชัก แต่ความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักไม่เพียงพอดังนั้นโปรแกรมการฝึกอบรมความรู้ด้านสุขภาพเกี่ยวกับโรคลมชักเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับครูผู้สอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาฐมาณฑุมหาวิทยาลัย Med J ( kumj ) 2015 ต.ค. ธ.ค. ; 13 ( 52 ) : 316-22 .ครูโรงเรียนความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักในกาฐมาณฑุเมืองหลวงเมืองkhanal K1 , maharjan อาร์ทู pokharel br3 sanjel S1 , .ข้อมูลผู้เขียนบทคัดย่อพื้นหลังการศึกษาความรู้เกี่ยวกับโรคลมชัก ของครูในโรงเรียนมี จำกัด มากในการพัฒนาประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการอ้างอิงถึงเนปาล ระดับความรู้ของครูมีบทบาทสำคัญในการให้การศึกษาและการสนับสนุนมากขึ้นสำหรับเด็กโรคลมชักเพื่อรักษาดี ทักษะการสื่อสารระหว่างโรคลมชักและเด็กปกติ วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความรู้เกี่ยวกับโรคลมชัก และปัจจัยที่เกี่ยวข้องของครูโรงเรียน วิธีการตัดขวางศึกษาจาก 10 มิถุนายน - 4 กรกฎาคม 2014 ระหว่าง 165 อาจารย์ในหกโรงเรียนที่แตกต่างกันของกาฐมาณฑุ เมือง . เป็นแบบสอบถามที่มีโครงสร้างและ selfadministrated ประกอบด้วยคำถามแบบเลือกที่ถูกออกแบบมาเพื่อรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับประชากรและสังคมของครู ข้อมูลความรู้เกี่ยวกับโรคลมชัก ระบบการให้คะแนนที่ถูกพัฒนาขึ้นสำหรับแต่ละคำถาม คำตอบที่ถูกต้องในแต่ละได้รับคะแนน 1 และคะแนน 0 คำตอบผิด คะแนนรวมคือแบ่งสองประเภท : ความรู้และความรู้ที่น่าสงสาร ครูผล อายุ ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับความรู้เกี่ยวกับโรคลมชักจำนวนปีของประสบการณ์ในการสอนและให้ความรู้เกี่ยวกับโรคลมชัก พบว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวก ( ρ = 0.165 , p = 0.01 ) คุณวุฒิการศึกษาของครูและการสอนระดับที่แตกต่างกัน มีความสัมพันธ์กับระดับความรู้ ( p = 0.023 , p = 0.021 ) ความแตกต่างของคะแนนความรู้ พบว่า ครูมีคุณวุฒิการศึกษาที่แตกต่างกัน ( P = 0.019 ) สรุป ครูทุกคนได้ทราบเกี่ยวกับโรคลมชัก แต่ความรู้เกี่ยวกับโรคลมชัก ซึ่งไม่เพียงพอ ดังนั้น การศึกษา สุขภาพ โปรแกรมการฝึกเกี่ยวกับโรคลมชักที่จําเป็นสําหรับครู