In this section some analyses of th

In this section some analyses of the NSF06 receiver data
acquired during the so-called Halloween storm, occurring
between 30 and 31 October 2003, which was the strongest
of the past solar cycle, are shown and the results discussed
whilst considering the station characterisation previously
realized. During those days, severe solar events caused
highly disturbed conditions of the ambient ionosphere. Inparticular, a very fast full halo coronal mass ejection
(CME) originated from an X10 flare arriving at Earth at
about 16:00 UT on 30 October (Weaver et al., 2004). The
geomagnetic storm induced by this CME lasted for about
24 h and reached extreme levels. In response, episodes of
severe scintillation were experienced on 30 October by
the GISTM receiver at Nottingham, NSF06 (see e.g. De
Franceschi et al., 2008 and Spogli et al., 2009). Figs. 8
and 9 show the time profiles of S4 (top plot) and rU (bottom plot), as measured by the NSF06 receiver on 30–31
October 2003: each colour corresponds to a different satellite. Fig. 10 and Fig. 11 show the corresponding time pro-
files of the vertical TEC (vTEC) and the Rate of TEC
change (ROT). All these plots show that, when the storm
effects arrive in the field of view of NSF06 at around
20:00 UT on 30 October, the electron density perturbations
increased, with steep gradients appearing as large ROT values for most of the satellites, up to 8 TECu/min. The signal
phase was significantly influenced, with rU peaking at
about 0.9 radians, while S4 was not significantly influenced.
This can be interpreted by the presence of irregularities
having a scale size above the Fresnel distance that, assuming the ionospheric piercing point at 350 km in height, is
about 250 m for the L1 frequency. This is typical of the
high latitude ionosphere, which is characterised by irregularities of scale sizes up to hundreds of kilometres, but
not typical of the mid-latitude ionosphere, indicating the
severe degree of turbulence induced in the ionopshere by
this solar storm (see, e.g. Mitchell et al., 2005; Foster and
Rideout, 2005; De Franceschi et al., 2008). The scintillation
effects ended at about 3:00 UT on 31 October.
Fig. 12 shows the azimuth–elevation map of the standard deviation of L1 C/N for the period 27 October to 3
November i.e. from 3 days before the storm to 3 days after
the storm. Fig. 13 shows the azimuth–elevation map of
code carrier divergence standard deviation for the same
period. Those maps show that the signal degradation due
to the multipath sources and due to the chimney were
already present in 2003. Fig. 14 shows the azimuth–elevation maps of the rU standard deviation (left plot)
and percentage of occurrence above 0.1 radians (right plot)
for the same period as Figs 12 and 13. These two figures are
presented first to show that standard deviation and occurrence are strictly related and then to indicate that the
enhancement of scintillation activity due to the presence
of the chimney, clearly visible during the quiet year 2008,
is visible only in the “Halloween storm” occurrence plot
with a lower value (about 1–2%) than that found in
enhancement of scintillation activity due to the presence
of the chimney, clearly visible during the quiet year 2008,
is visible only in the “Halloween storm” occurrence plot
with a lower value (about 1–2%) than that found in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในส่วนวิเคราะห์บางข้อมูลรับ NSF06ได้มาในระหว่างพายุเรียกว่าฮาโลวีน เกิดขึ้นระหว่าง 30 และ 31 2546 ตุลาคม ซึ่งแข็งแกร่งที่สุดวนของพลังงานแสงอาทิตย์ที่ผ่านมา แสดงผลลัพธ์ที่กล่าวถึงและในขณะที่พิจารณาตรวจลักษณะเฉพาะของสถานีก่อนหน้านี้รับรู้ ในระหว่างนั้น พลังงานแสงอาทิตย์เหตุการณ์รุนแรงที่เกิดขึ้นรบกวนของไอโอโนสเฟียร์แวดล้อมสูง Inparticular การขับมวล coronal halo เต็มอย่างรวดเร็ว(CME) ต้นเป็น 10 X flare โลกที่ประมาณ 16:00 UT ใน 30 ตุลาคม (ช่างทอผ้า et al., 2004) ที่พายุ geomagnetic เกิดจาก CME นี้กินเวลาสำหรับเกี่ยวกับ24 h และเดินมากระดับ ตอบ ตอนของscintillation รุนแรงเป็นผู้มีประสบการณ์บน 30 ตุลาคมโดยรับ GISTM ที่น็อตติงแฮม NSF06 (ดูเดอเช่นFranceschi et al., 2008 และ Spogli et al., 2009) Figs. 8และ 9 แสดง profiles เวลาของ S4 (พล็อตบน) และ rU (ลงล่าง), วัดโดยรับสัญญาณ NSF06 บน 30-312546 ตุลาคม: แต่ละสีตรงกับดาวเทียม different Fig. 10 และ Fig. 11 แสดงเวลาสอดคล้องตาม-files บาร์แนวตั้ง (vTEC) และอัตรา TECเปลี่ยน (ROT) ผืนนี้แสดงว่า เมื่อพายุeffects มาใน field ของมุมมองของ NSF06 ที่สถาน20:00 UT บน 30 ตุลาคม perturbations ความหนาแน่นอิเล็กตรอนเพิ่มขึ้น มีชันไล่ระดับสีที่ปรากฏเป็นค่า ROT ขนาดใหญ่สำหรับส่วนใหญ่ของดาวเทียม สูงสุด 8 TECu/min สัญญาณsignificantly influenced กับ rU จุดที่มีเฟสประมาณ 0.9 เป็นเรเดียน ขณะ S4 ไม่ significantly influencedนี้สามารถตีความ โดยสถานะของความผิดปกติมีขนาดมาตราส่วนด้านบนห่าง Fresnel ที่ สมมติว่าจุดเจาะ ionospheric 350 กิโลเมตรสูงประมาณ 250 เมตรในความถี่ L1 โดยทั่วไปของการละติจูดสูงไอโอโนสเฟียร์ ซึ่งมีประสบการ์ความผิดปกติของขนาดขนาดถึงหลายร้อยกิโลเมตร แต่โดยทั่วไปของไอโอโนสเฟียร์ละติจูดกลาง ไม่ระบุทำให้เกิดความปั่นป่วนรุนแรงระดับใน ionopshere โดยพายุแสงอาทิตย์นี้ (ดู เช่น Mitchell et al., 2005 กระชับ และRideout, 2005 เดอ Franceschi et al., 2008) Scintillation ที่effects สิ้นสุดที่ประมาณ 3:00 UT ใน 31 ตุลาคม Fig. 12 แสดงแผนที่ azimuth – ยกของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของ L1 C/N 27 ตุลาคมเป็น 3พฤศจิกายนเช่นจาก 3 วันก่อนพายุถึง 3 วันหลังจากพายุ Fig. 13 แสดงแผนที่ azimuth – ยกระดับรหัสสื่อนำสัญญาณ divergence ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสำหรับเดียวกันรอบระยะเวลา แผนที่ดังกล่าวแสดงว่าย่อยสลายสัญญาณครบกำหนดแหล่งมาแบบหลายเส้นทาง และเนื่อง จากปล่องไฟได้แล้วนำเสนอใน 2003 Fig. 14 แสดง azimuth – ยกแผนที่ของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน rU (ซ้ายลงจุด)และเปอร์เซ็นต์ของเหตุการณ์ข้างต้นเป็น 0.1 เรเดียน (พล็อตขวา)สำหรับรอบระยะเวลาเดียวกันเป็นมะเดื่อ 12 และ 13 figures สองเหล่านี้มีนำเสนอ first เพื่อแสดงว่า ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและเหตุการณ์อย่างเคร่งครัดเกี่ยวข้องแล้วเพื่อบ่งชี้ว่า การเพิ่มประสิทธิภาพของกิจกรรม scintillation เนื่องจากของปล่องไฟ มองเห็นได้ชัดเจนระหว่างเงียบปี 2008มองเห็นได้เฉพาะในแผนเกิด "พายุฮาโลวีน"มีค่าต่ำ (ประมาณ 1 – 2%) มากกว่าที่พบในเพิ่มประสิทธิภาพของกิจกรรม scintillation เนื่องจากของปล่องไฟ มองเห็นได้ชัดเจนระหว่างเงียบปี 2008มองเห็นได้เฉพาะในแผนเกิด "พายุฮาโลวีน"มีค่าต่ำ (ประมาณ 1 – 2%) มากกว่าที่พบใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในส่วนนี้การวิเคราะห์บางส่วนของข้อมูลที่รับ NSF06
ได้มาในระหว่างที่เรียกว่าพายุฮาโลวีนที่เกิดขึ้น
ระหว่างวันที่ 30 และ 31 ตุลาคม 2003 ซึ่งเป็นแข็งแกร่ง
ของวัฏจักรสุริยะที่ผ่านมามีการแสดงและผลที่กล่าวถึง
ในขณะที่การพิจารณาลักษณะสถานีก่อนหน้านี้
ตระหนัก . ในระหว่างวันนั้นเหตุการณ์รุนแรงที่เกิดจากแสงอาทิตย์
เงื่อนไขรบกวนสูงของชั้นบรรยากาศโดยรอบ Inparticular, รัศมีเต็มเร็วมากออกมวลโคโรนา
(CME) มาจาก X10 ชั้นจะเดินทางมาถึงโลกที่
เกี่ยวกับ 16:00 UT วันที่ 30 ตุลาคม (ประกอบ et al., 2004)
พายุ geomagnetic เกิดจาก CME นี้กินเวลานานประมาณ
24 ชั่วโมงและถึงระดับที่รุนแรง ในการตอบสนองของเอพ
ประกายรุนแรงมีประสบการณ์ในวันที่ 30 เดือนตุลาคมโดย
รับ GISTM ที่น็อตติงแฮม, NSF06 (ดูเช่น De
Franceschi et al., 2008 และ Spogli et al., 2009) มะเดื่อ 8
และ 9 แสดงเวลาโปรไฟ les ของ S4 (พล็อตบน) และ RU (พล็อตด้านล่าง) เป็นวัดโดยรับ NSF06 ในวันที่ 30-31
ตุลาคม 2003: แต่ละสีที่สอดคล้องกับดิ ff ดาวเทียม erent มะเดื่อ 10 รูป 11 แสดงเวลาที่สอดคล้องโปร
ไฟ les ของแนวตั้ง TEC (VTEC) และอัตราการ TEC
เปลี่ยนแปลง (รส) ทุกแปลงเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อพายุ
อี ff สะท้อนมาถึงในไฟไหม้ไฟของมุมมองของ NSF06 ที่ประมาณ
20:00 ยูทาห์เมื่อวันที่ 30 ตุลาคมเยี่ยงอย่างความหนาแน่นของอิเล็กตรอน
ที่เพิ่มขึ้นด้วยการไล่ระดับสีที่สูงชันปรากฏขนาดใหญ่เป็นค่ารสส่วนใหญ่ของดาวเทียมขึ้นไป 8 TECu / นาที สัญญาณ
ขั้นตอนเป็นอย่างมีนัยสำคัญในชั้น uenced กับ RU จุดที่
เกี่ยวกับ 0.9 เรเดียนขณะ S4 ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญในชั้น uenced.
นี้สามารถตีความโดยการแสดงตนของความผิดปกติ
ที่มีขนาดขนาดดังกล่าวข้างต้นระยะทางเฟรสว่าสมมติว่าจุดเจาะผ่านชั้นบรรยากาศที่ 350 กิโลเมตรใน ความสูงคือ
ประมาณ 250 เมตรสำหรับความถี่ L1 นี้เป็นปกติของ
ชั้นบรรยากาศละติจูดสูงซึ่งเป็นลักษณะความผิดปกติที่มีขนาดระดับขึ้นไปหลายร้อยกิโลเมตร แต่
ไม่ปกติของชั้นบรรยากาศละติจูดกลางแสดงให้เห็น
ระดับความรุนแรงของความวุ่นวายในการเหนี่ยวนำให้เกิด ionopshere โดย
พายุสุริยะนี้ (ดู เช่น Mitchell, et al, 2005;. ฟอสเตอร์และ
Rideout,. 2005; De Franceschi et al, 2008) ประกาย
สะท้อนอี ff สิ้นสุดวันที่ประมาณ 03:00 UT วันที่ 31 ตุลาคม.
รูป 12 แสดงให้เห็นแผนที่ราบ-ระดับความสูงของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของ L1 C / N สำหรับงวดวันที่ 27 ตุลาคมถึง 3
พฤศจิกายนเช่นจาก 3 วันก่อนพายุถึง 3 วันหลังจากที่
พายุ มะเดื่อ 13 แสดงให้เห็นแผนที่ราบ-ระดับความสูงของ
ส่วนเบี่ยงเบนให้บริการแตกต่างรหัสมาตรฐานเดียวกัน
ในช่วงเวลา แผนที่เหล่านั้นแสดงให้เห็นว่าการย่อยสลายสัญญาณเนื่องจาก
แหล่งที่มา multipath และเนื่องจากปล่องไฟอยู่
แล้วในปัจจุบันในปี 2003 รูป 14 แสดงให้เห็นแผนที่ราบสูงของ RU ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (พล็อตที่เหลือ)
และร้อยละของการเกิดขึ้นดังกล่าวข้างต้น 0.1 เรเดียน (พล็อตขวา)
ในช่วงเวลาเดียวกันเป็นมะเดื่อ 12 และ 13 ทั้งสอง Gures Fi จะ
นำเสนอสายแรกที่จะแสดงให้เห็นว่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการเกิดขึ้น เป็นอย่างเคร่งครัดที่เกี่ยวข้องและจากนั้นก็จะแสดงให้เห็นว่า
การเพิ่มประสิทธิภาพของกิจกรรมประกายเพราะการปรากฏตัว
ของปล่องไฟที่มองเห็นได้อย่างชัดเจนในช่วงปีที่เงียบสงบปี 2008
จะปรากฏเฉพาะใน "พายุฮาโลวีน" พล็อตที่เกิดขึ้น
กับค่าที่ต่ำกว่า (ประมาณ 1-2% ) กว่าที่พบใน
การเพิ่มประสิทธิภาพของกิจกรรมประกายเพราะการปรากฏตัว
ของปล่องไฟที่มองเห็นได้อย่างชัดเจนในช่วงปีที่เงียบสงบปี 2008
จะปรากฏเฉพาะใน "พายุฮาโลวีน" พล็อตที่เกิดขึ้น
กับค่าที่ต่ำกว่า (ประมาณ 1-2%) กว่าที่พบ ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในส่วนนี้บางการวิเคราะห์ nsf06 ตัวรับข้อมูล
ได้มาระหว่างที่เรียกว่า พายุฮัลโลวีน เกิดขึ้น
ระหว่าง 30 และ 31 ตุลาคม 2546 ซึ่งแข็งแกร่ง
ของวัฏจักรสุริยะที่ผ่านมา แสดงผล กล่าว ขณะที่การพิจารณาสถานีหลัก ก่อนหน้านี้

คิดได้ ในวันเหล่านั้น เหตุการณ์รุนแรงที่เกิดขึ้น
พลังงานแสงอาทิตย์ขอรบกวนสภาพชั้นบรรยากาศโดยรอบ . และรวดเร็วมากเต็มรัศมีมีมวล
( CME ) ที่มาจาก X10 flมาถึงโลกที่ประมาณ 16 : 00 UT
เมื่อ 30 ตุลาคม ( วีเวอร์ et al . , 2004 )
พายุแม่เหล็กโลกและ CME นี้กินเวลาประมาณ
24 ชั่วโมงและถึงระดับที่รุนแรง ในการตอบสนอง , ตอนของ
แสงรุนแรง เคยมีประสบการณ์ใน 30 ตุลาคมโดย
การ gistm ตัวรับที่น็อตติงแฮม nsf06 ( ดูเช่น de
ฟรันจี ีส et al . , 2008 และ spogli et al . , 2009 ) มะเดื่อ . 8
9 แสดงเวลา Pro จึงเลสของ S4 ( พล็อตด้านบน ) และเริ่มต้น ( จุดล่าง ) เป็นวัดโดย nsf06 รับวันที่ 30 31
–ตุลาคม 2546 : แต่ละสีที่สอดคล้องกับ ดิ ff erent ดาวเทียม รูปที่ 10 รูปที่ 11 แสดงเวลาที่สอดคล้องกัน โปร -
จึงเล ใน แนวตั้ง เทค ( วีเทค ) และอัตราค่า
เปลี่ยน ( เน่า ) แปลงทั้งหมดเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า เมื่อพายุ
E ffผลมาถึงในละมั่ง จึงดูของ nsf06 ประมาณ
20 : 00 UT บน 30 ตุลาคม , ความหนาแน่นของอิเล็กตรอนได้
เพิ่มขึ้น ที่มีการไล่ระดับสีปรากฏเป็นค่าเน่า ขนาดใหญ่ที่สุดของดาวเทียมชันได้ถึง 8 tecu / นาที สัญญาณ
signi ระยะคือ จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อในfl uenced มีรูจุดที่ประมาณ 0.9 เรเดียน
,ในขณะที่ S4 ไม่ได้ signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อในfl uenced .
นี้สามารถตีความได้โดยการแสดงตนของความผิดปกติ
มีขนาดขนาดข้างต้น Fresnel ระยะทางที่สมมติว่าจุดที่เจาะขึ้นที่ 350 กิโลเมตร ความสูงอยู่ประมาณ 250 เมตร สำหรับ L1
ความถี่ นี้เป็นปกติของ
ไอโอโนสเฟียร์ละติจูดสูง ซึ่งเป็นลักษณะความผิดปกติของขนาดชั่งได้ถึงหลายร้อยกิโลเมตร แต่
ไม่ได้โดยทั่วไปของเอ็ดเวิร์ด คัลเลน ละติจูดกลางแสดง
ขั้นรุนแรงความวุ่นวายที่เกิดใน ionopshere โดย
พายุสุริยะนี้ ( ดูเช่น Mitchell et al . , 2005 ; อุปถัมภ์และ
rideout , 2005 ; เดอ ฟรันจี ีส et al . , 2008 ) แสง
E ffผลจบลงที่ประมาณบ่าย 3 แต่เมื่อ 31 ตุลาคม .
รูปที่ 12 แสดงการตื้บ–แผนที่ของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของ L1 C / N สำหรับระยะเวลา 27 ตุลาคม 3
พฤศจิกายน เช่นจาก 3 วันก่อนพายุ 3 วันหลังจากที่
พายุ รูปที่ 13 แสดงแผนที่กว้าง–สูง
รหัสผู้ให้บริการความแตกต่างส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานในช่วงเวลาเดียวกัน

แผนที่เหล่านั้นที่แสดงสัญญาณลดลงเนื่องจากการระบุแหล่งที่มาและ

เนื่องจากปล่องมีอยู่แล้วใน 2003 รูปที่ 14 แสดงกว้าง–สูงแผนที่ของ RU ( เหลือแปลง )
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและร้อยละของการเกิดขึ้นไป 0.1 เรเดียน ( แปลงแล้ว )
ในช่วงเวลาเดียวกันเป็นมะเดื่อ 12 และ 13 ทั้งสองจึง gures เป็น
นำเสนอจึงตัดสินใจเดินทางไปแสดงที่ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเกิดเกี่ยวข้องอย่างเคร่งครัดแล้ว พบว่า การเพิ่มแสง
กิจกรรมเนื่องจากการแสดง
ของปล่องไฟ เห็นได้ชัดเจนในช่วงเงียบปี 2008
จะมองเห็นได้เฉพาะในฮาโลวีน " พายุ " เกิดพล็อต
ที่มีมูลค่าต่ำ ( ประมาณ 1 – 2 % ) สูงกว่าที่พบในการเพิ่มข้อมูล
กิจกรรมเนื่องจากการแสดง
ของปล่องไฟ เห็นได้ชัดเจนในช่วงเงียบปี 2008
มองเห็นได้เฉพาะในฮาโลวีน " พายุ " เกิดพล็อต
ด้วย ค่าต่ำ ( ประมาณ 1 – 2 % ) มากกว่าที่พบใน